2. Os inicios
O centro histórico de Vigo durante os anos 70 carecía dunha
identidade que lle permitise proxectar o futuro
En cambio, era un cúmulo de problemas sociais, entre os que destacan a pobreza, a prostitución
e a emigración que, daquela, procedía sobre todo de Portugal.
Durante a transición apareceron os primeiros xitanos no barrio, e tamén os primeiros vendedores
de drogas.
Coa aparición da movida, a zona tradicional de viños converteuse nun dos centros de ocio
nocturno máis importantes da cidade, cun enorme deterioro da calidade de sono dos veciños.
Esta circunstancia, unida ao deterioro urbano, dá como resultado un rápido abandono do barrio
por parte das familias de clases medias e clases traballadoras. Fican os pobres e os propietarios
urbanos de fondo enraizamento na cidade.
3. Os inicios (2)
Como reacción a esta situación, xurde a primeira intervención social con mulleres en
situación de prostitución.
E tamén a Asociación de Veciños do Casco Vello
Reivindica a identidade tradicional do barrio.
Propón a súa rehabilitación urbana.
E a inclusión social dos seus habitantes
Pretende mobilizar aos veciños e veciñas a prol deses obxectivos.
Cómpre destacar a presenza do activista Antón Bouzas, mentor de ambas iniciativas.
4. A Intervención Social Comunitaria
A finais dos anos ‘80, Antón Bouzas está centrado na intervención social con
toxicómanos. Mentres, a Asociación de Veciños Casco Vello convértese nunha das máis
dinámicas do Movemento Veciñal en Vigo.
De mutuo acordo entre Antón (da UAD de Vigo) e a AVV. Casco Vello, lánzase a idea
dunha rehabilitación integral do Casco Vello e dunha intervención social de carácter
comunitario.
Co apoio do Concello nace o Plan Comunitario do Casco Vello de Vigo a principios da
década dos ‘90. Trátase dun Plan de financiamento municipal e de deseño veciñal.
5. O pulo do Plan Comunitario
Pero o gran pulo do Plan ven da man do Plan de Galicia sobre Drogas, especialmente
baixo a dirección de Jesús Morán, e coa participación de Marco Marchioni como
experto.
O Plan Comunitario do Casco Vello convértese en Asociación de segundo nivel,
federando ás entidades sociais e veciñais do barrio, así como aos profesionais dos
diferentes servizos.
O terceiro elemento dese pulo foi o desenvolvemento do programa de rehabilitación
integral Urban no Casco Vello de Vigo, e o convenio asinado entre o Concello e a
Asociación do Plan Comunitario para o desenvolvemento das súas medidas de carácte
social.
6. Tres fases de desenvolvemento
Os inicios do Plan: creación de símbolos e dunha forza social transformadora.
A plenitude: os convenios co Plan de Autonómico de Drogodependencias e co Concello
de Vigo.
A decadencia: o fin dos convenios, a crise de financiamento e o final do Plan
Comunitario.
7. Os inicios: a creación da identidade
O traballo sobre as festas
Os Maios
Era unha festa da AVV. Casco Vello.
Convértese nun instrumento de intervención social coa mocidade
A Reconquista
É unha festa de nova creación.
Traballa sobre a identidade cultural, pero tamén urbana do Casco Vello.
Pronto se converte nunha festa popular.
O traballo coa mocidade
Financiamento da Concellería de Participación Cidadá
8. A plenitude: participación
Participación das Entidades Sociais
Servizos Públicos
AVV.
Casco
Vello
CEIP Ramón
y Cajal
(Picacho)
Sociedade
La Oliva
Cáritas
ANPA
Picacho
Coordinación
Técnica
Centro de
Saúde
Casco Vello
UTS Casco
Vello
10. A decadencia
Problemas para a renovación do discurso sobre a intervención
social.
A crise do financiamento.
Fin do URBAN
Estancamento do PAD
Enfrontamento entre o Plan Comunitario e a Asociación de Veciños
O fin dos convenios e o final do Plan Comunitario.
11. Balance
Quedan as festas
Sostidas especialmente pola xente maior
Agrupada arredor da AVV Casco Vello
A xente nova implicada naquela experiencia procurou outros compromisos
FOANPAS
Compromiso político
Acción Social.