2. Portada...............................................................................D1
Índice..................................................................................D2
Introdución........................................................................D3
O esplendor medieval......................................................D4
A literatura medieval.......................................................D5
A situación da lingua durante a Idade Media.............D6
A decadencia: Causas......................................................D7
Os Séculos Escuros...........................................................D8
Conclusión.........................................................................D9
Fontes...............................................................................D10
3. Galicia constituía unha unidade política xunto a Asturias e León no
século VIII, pero chegou a conseguir certa autonomía nos séculos
X, XI e XII.
Nesa época, o galego era exclusivamente oral e, o latín, utilizábase só
na escrita; pero no século XIII, chegouse a unha situación de
cooficialidade entre ambas línguas debido á presión dese
monolingüismo oral.
Mapa de España no
século VIII. Distínguese
a extensión do Reino
de León.
4. O galego, tras esa situación de cooficialidade co latín, comezou a
aparecer nos documentos públicos, actas, ordenanzas, etc…
Tamén se fen bastantes traduccións ó galego e sóese utilizar na
igrexa ou no mundo da xustiza.
O pegamiño
Vindel, data dos
séculos XIII ou
XIV; é unha das
primeiras obras
pertencentes á
lírica galega.
5. As composicións máis coñecidas actual-
mente pertencentes á lírica galaico-
portuguesa son as „Cantigas de Sta.
María‟, de Alfonso X „O Sabio‟, inda
que tamén existen outras composicións
coma o „Cancioneiro de Ajuda‟ ou o
„Cancioneiro Colocci-Brancutti‟.
A prosa literaria en galego foi máis escasa e
tardía, pero atopáronse obras coma „Cró-
nica Troiana‟ ou os „Milagres de Santiago‟.
Normálmente xiraba arredor do persoaxe
do rei Artur.
Páxina de „Crónica Troiana‟.
6. Entre os séculos VIII e XII o galego inda se estaba
desenvolvendo.
Entre os séculos XIII e XV o galego era a lingua lírica
por excelencia, a lingua oral de todo o pobo e a
escrita de todo tipo de actos; pero dende o reinado
de Fernando III comezou a penetración do castelán
nalgúns escritos.
“Ora faz ost‟o Senhor
de Navarra”, de João
Soares de Paiva;
tamén coñecido como
“Ora faz ost”.
7. A decadencia da lingua galega foi motivado pola
perda política do Reino de Galicia, principalmente
en favor de Castela, cos reis Pedro I e Isabel a
Católica.
Tamén influeu a perda da autonomía da Igrexa
Galega, que pasou a depender de Valladolid, e a
política de Castela, cuxo obxetivo era a sumisión
dos diferentes reinos.
Imaxe de Isabel a
Católica, por Pedro
Marcuello.
8. As causas ditas na diapositiva anterior impideron a consolidación do
galego como lingua literaria. Os Reis Católicos comezaron unha
etapa de uniformización lingüística para comezar cunha
centralización do castelán.
No ano 1480 ditouse unha norma pola cal se podería emprega-lo
galego na documentación privada.
“Ystoria dela Santa Yglesia
de Iria Flavia”, un dos
poucos manuscritos en
galego dos Séculos Escuros.
9. O Reino de Galiza conseguiu a súa autonomía a partir do século X
(antes formaba parte do Reino de León, xunto a Asturias e León);
o galego comezou a utilizarse a partir do século XIII, xunto ó
latín, ata o século XV, ca chegada dos séculos escuros e a
centralización do castelán dos Reis Católicos.
Mapa de Galiza
no século XVI, en
plena etapa dos
Séculos Escuros.