2. Moonstreet 9 – Nathan, Alexander en Bentley. ‘Maar papa, wie heeft me dan leren lopen?’ ‘Ik!’ zeiden ze allebei tegelijk. ‘Ik vroeg het Alexpapa!’ giechelde Bentley. ‘Ja jij zegt papa! Dan voel ik me ook aangesproken.’ zei Nathan die ook aanschoof.
3. ‘Ja oké.’ zei Bentley, wachtend op zijn antwoord. ‘Nee maar ik was het wel hoor, echt!’ ‘Niet, jij was het echt niet! Ik heb dat knulletje leren lopen, niet jij!’ ‘Nu moet je kappen, in het begin had ik niet eens een baan en heb ik die kleine opgevoed. Ik heb ‘m leren lopen!’ ‘Hoho, ik wil geen ruzie veroorzaken.’zei Bentley lachend om zijn ouders. ‘Jullie zijn gekke papa’s.’
4. Nadat Nathan zijn gelijk had gekregen, kon hij gaan werken. De carpool toeterde al luid en hij was razend enthousiast over zijn nieuwe functie. Vandaag mocht hij proefdraaien, hij probeerde nog steeds op een zo veilig mogelijke manier crimineel meesterbrein te worden.
5. Een uurtje later reed de schoolbus voor en verliet de postbode net hun huis. Alexander deed zijn sjaal om en stapte de gure buitenwereld in, overal lag sneeuw. Hij pakte vlug wat rekeningen uit de bus en ritste Bentley’s jas dicht.
6. ‘Veel plezier op school jongen!’ zei hij en deed meteen wat brieven terug in de brievenbus. Hij zwaaide tot de auto uit het zicht was, liep een rondje door de buurt, misschien moesten ze toch eens een hondje aanschaffen waar hij mee kon wandelen, en zocht zijn warme huis weer op.
7. Aangezien het feit dat hij vandaag vrij was, nam hij een heerlijk warm bad. Het gevoel dat je in dat dampende water stapt na zo’n koude en frisse wandeling was heerlijk.
8. Hij deed z’n kleren weer aan en begon beneden de krant te lezen. Op momenten als deze miste hij Bentley thuis, hij vond een gezellige drukke kamer veel leuker dan zo’n grote oppervlakte waar alleen hij was. Ongezellig.
9. Gelukkig stonden Bentley en Nathan beiden om drie uur weer op de stoep. ‘Pap! Ik heb een 10 gehaald voor topo! Kijk kijk kijk! Een echte tien! En ik ben er zo slecht in. Goed leren helpt dus echt! Ik ga meteen leren voor de volgende overhoring.
10. Nadat ze ter viering van het goede cijfer gezellig met z’n drieën hadden geluncht, begon Bentley aan zijn huiswerk en kreeg Nathan een telefoontje dat hij na het proefdraaien niet aan de functie mocht beginnen. Ongeschikt zeiden ze. Balen! Voor Bentley was het een geheim, hij dacht dat zijn vader een normale kantoorbaan had. Alexander had gezegd dat hij gewoon te lief was. Misschien had hij gelijk. Misschien zou hij het wel nooit maken in de branche.
11. Hij moest weer terug komen op zijn oude functie en dus s’nachts werken, hij bracht samen met Alex de kleine naar bed en ging op stap. Zo lagen Alex en Bentley die avond samen vroeg op bed en ging Nathan de hort weer op.
12. De volgende morgen was Nathan dood moe, het was zaterdag dus hij had gelukkig wel wát uit kunnen slapen. ‘Lekker gemaakt hoor papa.’ zei Bentley, hij genoot van zijn verse pannenkoeken met bosbessen. ‘Ik heb ze niet gemaakt hoor, haha, was het maar zo! Nee ik heb ze net vers bij Arie’s gehaald.’ ‘Ze zijn voortreffelijk!’ zei Nathan deftig. Ze moesten lachen.
13. Die middag sliep Nathan en Alexander lag wat lui op de bank. Gelukkig mocht Bentley een vriendje of vriendinnetje bellen om te komen spelen. Hij wist meteen wie hij zou bellen!
14. In een klein half uurtje stond Connie voor de deur. Haar haar zat mooi, met een paars lint, merkte Bentley op. Ze gingen samen op de playstation, hij vond het echt vet en ze was echt het enige meisje op school dat SSX3 speelde. En ze maakte hem soms nog in ook!
15. Ook speelde ze vaak diefje met verlos. Hij kon zo heerlijk spelen met haar, nog beter dan met zijn vriendjes op school. Ze was echt zijn beste maatje! Naast Levi dan, die was ook een goede vriend en buurjongen.
16. Om half zes was de pret gedaan, Connie moest naar huis en de frietjes voor Bentley lagen ook al in de pan. ‘Ik vond het gezellig! Jammer dat je niet kon blijven eten. We moeten snel weer spelen!’ zei Bentley. ‘Inderdaad! Dan spelen we weer boefje of gaan we buitenspelen, nu is het te koud. Maar ik hoor mama al toeteren. Dag Bentley!’ zei ze en gaf hem een hand, een knuffel zou raar zijn, toch? Ze zei zijn vaders gedag en liep de deur uit.
57. Deze is heel apart, het sneeuwt, de zon schijnt, en beide hebben iets anders uit de kast gepakt.
58. Ik heb ze weer lekker belachelijk gemaakt op ‘t eind! Maar ik geef wel om ze hoor ;p Haha, hopelijk hebben jullie genoten, ik ga nu lekker simmen voor de volgende up. Kijk uit naar de reacties! Kus, Megan