Luangpor Intawai
- 3. พวกเรา อย่าไปหาตาหนิคนอื่นเขา ให้ตาหนิตัวเองไว้ก่อน
ทาไมเราจึงมาเกิด มันต้องมองตนเอง ไม่ใช่มองคนอื่น
ถ้ามองคนอื่นไม่มีที่สิ้นสุด คนนี้เป็นอย่างนี้ คนนั้นเป็นอย่างนั้น
ตัวเองไม่มองตนเอง ทาไมเราจึงมาเกิด ทาไมเราจึงเป็นอย่างนี้
ทาไมเราจึงไม่ตัดกิเลสพ้นทุกข์ตั้งแต่ก่อนหน้านี้
พระพุทธเจ้ากี่พระองค์มาตรัสรู้ในโลก ทาไมเราจึงไม่พ้นทุกข์
ทาไมเราจึงเสือกมาถึงขนาดนี้ ต้องถามตัวเอง ต้องมองตัวเอง
อย่าไปมองคนอื่นว่าคนนั้นผิด คนนี้ผิด มันผิดมันถูกก็จริงอยู่
แต่เราก็ไม่ควรใส่ใจจนเป็นทุกข์เป็นร้อนจนทะเลาะวิวาทลงหมัดลงมวยกัน
กัดกันยิ่งกว่าหมา ต้องโอปนยิโก มองตัวเองไว้ก่อน
มีอะไรเกิดขึ้น เพราะอะไร เพราะเรามาเกิด ถ้าเราไม่เกิดมันก็หมดเรื่อง
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
- 5. จะเป็นพระก็ตาม จะเป็นชีก็ตาม จะเป็นโยมก็ตาม
มันไม่ดีทั้งนั้นเรื่องทะเลาะวิวาทกัน
ให้พร้อมเพรียงสามัคคีกัน อย่างไหนดีรู้จักไหม
ถ้าไม่รู้จักดีไม่รู้จักชั่วก็ไม่รู้จะเดินทางไหนเหมือนกัน
ถ้ารู้จักดีรู้จักชั่วเราก็จะรู้จักทางเดิน รู้จักหลบหลีก ไม่ใช่ว่าเดินไปเจอต้นไม้
ก็จะโค่นต้นไม้เสียก่อน เจอจอมปลวกก็จะขุดจอมปลวกเสียก่อนให้มันลาดเสียก่อน
แล้วจึงจะเดินไป ไปเจอแม่น้าก็จะทาเรือเสียก่อน
เรารู้จักหลบรู้จักหลีกไหม ถ้าเจอต้นไม้ก็รู้จักหลบซะ
ไปถึงจอมปลวกก็หลีกซะ ต่อไปเราก็จะถึงจุดหมายปลายทางได้เร็ว
เพราะรู้จักหลบหลีกปลีกตัว
ทาอย่างไรใจเราจึงจะเป็นสมาธิ ทาอย่างไรใจเราจึงจะเกิดปักญญา
พิจารณาเห็นไตรลักษณ์อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ตามแนวแถวที่พ่อแม่ครูบาอาจารย์สั่งสอนบอกกล่าว
1/2
- 7. เย ธัมมา เหตุปปภวา : ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุฯ
“ ทุกสิ่งสาคัญที่ต้นเหตุ สร้างเหตุดี ผลย่อมดี
ทาเหตุชั่ว ผลย่อมชั่ว บุคคลพึงได้รับผลที่ตนกระทา
โดยไม่มีการเลือกปฏิบัติ เพราะบุญ-บาป นั้น เที่ยงตรงคงที่
ตลอดกาลเวลา ทุกยุคทุกสมัย ไม่มีการเปลี่ยนแปลง”
- 8. “ ให้พวกเราก้าวเดินตามหลักธรรม คาสอนของพระพุทธเจ้า
ด้วยความมั่นใจ ให้เชื่อไว้เสมอว่า
ตายแล้วไม่สูญ ตายแล้วเกิดอีกแน่นอน
ทาดีได้ดี ทาชั่วได้ชั่ว
ผู้มีธรรมเป็นหลักจิต เปรียบประดุจชีวิตติดหางเสือ
ย่อมเป็นผู้ประพฤติ กาย วาจา ใจ สุจริตด้วยธรรม
เฉกเช่นเรือมีหางเสือ สามารถนาพาผู้เดินทาง
ให้ไปสู่หนทางที่สมปรารถนา
หรือภพภูมิที่ตนประสงค์จานงหมายได้”
- 11. หนทางไกล เตรียมเสบียงบุญเครื่องอุ่นใจ
“ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว ทาดีได้ดี ทาชั่วได้ชั่ว อย่ามัวสับสน
รู้ด้วยตนเอง บุญเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า
สายธารไม่ไหลกลับคืน ความชั่วไม่ควรฝ่าฝืนทา
เพราะเป็นเหมือนการกลืนก้อนเหล็กร้อน เป็นทุกข์โดยแท้
ทั้งในปัจจุบันและอนาคต จึงควรทาดี เป็นดุจเสบียงเดินทาง
แม้หนทางไกลก็ยังอุ่นใจว่าเรามีสิ่งพึ่งพิงอิงอาศัยอยู่”