1. Programowanie gier znów stało
się łatwe
CZYLI RÓBMY GRY TAK, JAK 20 LAT TEMU.
Targi Kariera Programisty
12 maja 2012
Warszawa

2. Na początek o mnie

3. Maciej Miąsik
 Twórca gier od początku lat 90. ubiegłego wieku,
amatorsko, a potem już zawodowo, aż do dzisiaj
(ponad 20 lat).
 Programista amator od 1985 roku – minikomputer
MERA-100, mainframe Jednolitego Systemu Maszyn
Cyfrowych, potem komputery domowe Atari.
 W gamedevie: programista, projektant, producent,
sound designer.
 Pierwsza profesjonalna gra – Electro Body –
opublikowana w 1992 roku.

4. Maciej Miąsik
Głównie projekty: Poboczne projekty:
 2012: Nowa gra one2tribe  2011: Call of Juarez: The Cartel
 2007: Wiedźmin  2010: Jodie Drake and the World
 2004: Sentinel: Descendants in in Peril
Time  2011: Wiedźmin 2: Zabójcy
 2003: Mysterious Journey II: Królów
Chameleon  2008: Wiedźmin (Edycja
 2003: Codename: Nina Rozszerzona)
 2001: Schizm: Mysterious  2007: Overclocked: A History of
Journey Violence
 1998: Reah: Face the Unknown  1997: Wyspa 7 Skarbów
 1996: Fire Fight  1997: Katharsis
 1994: Heartlight PC  1996: A.D. 2044
 1994: Robbo
 1992: Electro Body (aka Electro
Man)

5. Opowieści ze styropianu
CZYLI JAK TWORZYŁO SIĘ W POLSCE GRY 20
LAT TEMU

6. Początki polskiego gamedevu
 Wg Wikipedii – początek to 1962, gra na komputer
Odra
 California Games 1997-1991
 Dużo gier (od 1986) na komputery 8-bitowe, czyli ZX
Spectrum, Atari 800XL oraz Commodore 64
 Później trochę produkcji na 16-bitowe komputery
domowe: Amigę i śladowo na Atari ST
 Dalsza historia polskiego gamedevu do producenci
gier na komputery klasy IBM PC, czyli x-LanD,
Metropolis, Techland i wielu innych.

7. Studium przypadku
Gra Electro Body
Autorzy gry: Janusz Pelc i Maciej Miąsik
Producent i wydawca: Marek Kubowicz (x-LanD)
Kiedy: 1991-1992

8. Co było potrzebne?

9. Pieniądze
 Producent/inwestor chętny do zaryzykowania.
 Budżet około $9000.
 Wynagrodzenie każdego z twórców to około 2mln
ówczesnych złotych, czyli około $180 (11k-13k
złotych za $ w latach 1991-1992), przez 9-miesięcy
produkcji.
 Biuro, administracja, infrastruktura i sprzęt.

10. Sprzęt
 1 komputer PC/XT, 640 kB RAM, HDD 40MB,
monitor EGA
 1 komputer PC/AT, 2 MB RAM, HDD 80MB,
monitor VGA, monitor Hercules
 Karta dźwiękowa Sound Blaster (z prywatnego
importu, wraz z drogim SDK)
 Serwer plików i druku z systemem Novell Netware,
dyskiem 200MB.
 Koszt komputera PC/XT z monitorem to około 7
mln, AT to koszt rzędu 10-12 mln – bardzo drogo.
 Oprogramowanie za to za darmo.

11. Ludzie z pomysłami
 Chęć wytyczenia nowych dróg w rozwoju rodzimego
przemysłu IT – produkcja oprogramowania
pudełkowego.
 Doświadczenie w produkcji gier na komputery 8-
bitowe.
 Doświadczenie w produkcjach amatorskich gier na
PC.
 Mozolnie gromadzona wiedza z zakresu tworzenia
programów w systemie DOS.
 Dużo referencji i inspiracji.
 Młodzieńczy entuzjazm.

12. Jakie czekały wyzwania?

13. Wyzwania
 Pomysł na atrakcyjną grę akcji do wyprodukowania
w 2 osoby w krótkim czasie.
 Różne platformy sprzętowe – grafika i dźwięk, bez
wsparcia systemu operacyjnego i sterowników.
 Wydajność – pamięć i prędkość procesora.
 Marne lub nieznane narzędzia, brak silników i
middleware’u.
 Development samej gry.
 Produkcja fizycznego towaru.
 Dotarcie do odbiorców, czyli sława i pieniądze.

14. Pomysł na grę
 Postanowiliśmy rozwinąć pomysł zrealizowany przez
Janusze Pelca w jego atarowskiej grze Misja
 Samotny bohater przemierza labirynt lokacji walcząc
z rozmaitymi przeciwnikami i przeszkodami.
 Minimalny element łamigłówkowy – głównie
polegający na orientowaniu się w labiryncie.
 Brak scrollingu, przechodzimy od ekranu do ekranu
– za każdym razem sytuacja na danym ekranie wraca
do stanu początkowego.
 Prostota i brak specjalnego wyrafinowania.

15. Różne platformy - grafika
 Hercules – monochromatyczna grafika o
rozdzielczości 720x348
 CGA – 4 kolory (w tym cyjan i magenta),
rozdzielczość 320x200
 EGA – 16 stałych kolorów, rozdzielczość
320x200
 VGA – 256 kolorów z
262144 możliwych,
rozdzielczość 320x200

16. Electro Body tworzyło
obraz w rozdzielczości
320x200 (właściwie
312x192).
W obecnych czasach
coraz trudniej znaleźć
telefon z takim
wyświetlaczem, o
smartfonach nie
wspominając.
Smartfony jednak mają
ponad 100 razy szybsze
procesory i 500 razy
więcej pamięci RAM.
Ekran EB na tle współczesnych
ekranów wiodących smartfonów

17. Różne platformy - grafika
 Każdy sprajt miał lokalną paletę 16 kolorów
wybieranych spośród 256 kolorów palety VGA.
 Dla każdego koloru sprajta definiowany był ręcznie
jego odpowiednik w paletach EGA, CGA i Hercules.
 W przypadku Hercules mimo monochromatyczności,
dzięki znacznie większej rozdzielczości, możliwe było
uzyskanie kilku wzorów ditheringu symulujących
więcej odcieni jedynego koloru.

18. Różne platformy - dźwięk
 Zdecydowaliśmy się, że muzyka i efekty dźwiękowe będą
zdigitalizowanymi dźwiękami naturalnymi.
 W grę wchodziła 8-bitowa rozdzielczość, monofoniczny
dźwięk o częstotliwości próbkowania zaledwie 8kHz.
 Bezpośrednio na karcie Sound Blaster, która miała
przetwornik DAC.
 Podobnie na Covoxie – domowej roboty DAC podłączany
do portu drukarki (LPT).
 Głośnik – użycie modulacji szerokości
impulsu.
 AdLib – modulacja szerokości impulsu
syntezatora FM.

19. Wydajność
 Gra musiała się zmieścić w sławnych 640 kB, które to
miały wystarczyć każdemu.
 Specjalne konfiguracje systemu (boot dyskietki)
oferowały maksymalnie 520 kB wolnej pamięci.
 Komputery PC/XT miały procesor 8088 z zegarem
4,77 do 10 MHz, a PC/AT procesor 80286
najczęściej taktowany 12 MHz. Inne (386, 486)
praktycznie nie występowały – zaporowa cena.
 Stały frame rate – 20 fps, ręcznie optymalizowany
kod w assemblerze (wyświetlanie i dźwięk).

20. Narzędzia i silniki
 Napisaliśmy własny silnik:
 Moduł wczytywania i wyświetlania grafiki + „sterowniki”
 Moduł dźwięku + „sterowniki”
 Moduł zarządzania pamięcią i monitorowania zużycia
 Moduł wirtualnego systemu plikowego
 Napisaliśmy podstawowe narzędzie – GGE – edytor
sprajtów oraz poziomów:
 Rysowanie sprajtów i definiowanie tabel translacji kolorów
 Edytor poziomów (16x16 ekranów)
 Definiowanie parametrów dla obiektów w grze (bitowo)

21. Po prawej stronie widać
wersje tego samego
sprajta na kartach VGA,
EGA i CGA.
Trochę poniżej lokalna
paleta sprajta wraz z
translacją kolorów dla
pozostałych kart
graficznych.
Pod sprajtem pełna
paleta 256 kolorów VGA.
Edytor GGE w trybie edycji sprajtów

22. Po lewej 2 wybrane
ekrany w trybie edycji.
Obok nich 3 warstwa
edycji – każdy ekran
miał 4 warstwy sprajtów.
Dalej 2 zestawy
sprajtów, czyli
maksymalnie 127
sprajtów wliczając
animowane obiekty i
przeciwników.
Gracz i bronie miały
swoje zestawy sprajtów
wspólne dla wszystkich
poziomów.
Edytor GGE w trybie edycji poziomu

23. Narzędzia i silniki
 IDE Borland C++ (gra jednak napisana w C) plus
Turbo Assembler
 Autodesk Animator Pro
 Corel Draw
 Norton Commander
 Okazjonalnie Microsoft Windows 3.0
 Microsoft Word

24. Development
 Szybki projekt gry.
 Napisanie silnika i edytora (wsparcie kolegów).
 Stworzenie sprajtów w edytorze.
 Animacje sprajtów (wsparcie kolegów).
 Zbudowanie 8 dużych poziomów w edytorze.
 Testy funkcjonalne (wsparcie kogo się dało).
 Testy kompatybilności.

25. Produkcja fizycznego towaru
 Napisanie podręcznika (wraz z opowiadaniem
fabularnym) oraz złożenie go.
 Projekt pudełka.
 Znalezienie wytwórcy pudełka.
 Znalezienie producenta kasety z muzyką.
 Produkcja Covoxów.
 Rozwiązanie problemu duplikowania dyskietek.
 Zdobycie folii termokurczliwej, zgrzewarki oraz
opiekacza.
 Konfekcjonowanie pudełek – znów nieocenienie
koledzy.

26. Dotarcie do klientów
 Zaprojektowanie i realizacja reklamy radiowej.
 Plakaty reklamowe A2, monochromatyczne.
 Dobra polityka cenowa – 150.000 złotych za wersję
podstawową, 230 tys. za wersję z Covoxem.
 Sprzedaż! Około 8000 egzemplarzy w kraju, w ciągu
kilku lat.
 Ekspansja na świat: najpierw Niemcy (i okolice),
potem UK, a potem już za pośrednictwem Epic
MegaGames – na cały świat (głównie USA).
 Prekursorzy koncepcji Enhanced Edition, bo ukazała
się ulepszona i upiększona wersja 1.5 Electro Body.

27. Ewolucja gamedevu

28. Rozrost zespołów
 W 1995 roku nasz zespół liczył ponad 8
osób, a budżet gry (Fire Fight) sięgnął
$150.000.
 Po koniec lat 90. zespoły liczyły po
kilkanaście osób, a budżety były
pomiędzy $300.000 a $1M.
 W latach 2000. pojawiają się wielkie studia i zespoły
liczące 100 osób, które na produkcje wydają od
$10M do $20M.
 Romantyczne czasy gamedevu wydają się być
przeszłością. Dominuje kasa.

29. Nie wszystko stracone
 Mimo dominacji duży produkcji, zawsze było miejsce
dla małych zespołów i niezależnych twórców.
 Internet stał się doskonałą platformą dotarcia do
odbiorców – marketing oraz sprzedaż bezpośrednia.
 Rynek gier casual, mimo istnienia na nim dużych
graczy, pozwalał także zaistnieć drobnym studiom.
 Pojawienie się nowych platform dla gier, czyli
telefonów komórkowych zaowocował powrotem do
tworzenia gier jak 20 lat temu.
 Obecny rynek aplikacji mobilnych, głównie dzięki
działaniom firmy Apple otworzył fantastyczne
możliwości dla nowych i starych twórców gier.

30. Róbmy gry
JAK DAWNIEJ

31. Korzystajmy z możliwości
 Wymagania odnośnie gier znów są niewielkie. Można
osiągnąć niebywały sukces prostą, ładną grą.
 Istnieje bardzo duży potencjalny rynek, do którego
łatwo dotrzeć:
 Gry online (Flash, HTML5).
 Sprzedaż bezpośrednia online.
 Dystrybucja poprzez sklepy aplikacji (iOS AppStore, Mac
AppStore, Google Play, Desura).
 Alternatywne metody monetyzacji (F2P, IAP, reklamy)
 Bariery wejścia są stosunkowo niskie – sprzęt nie jest
drogi, narzędzi jest pod dostatkiem.
 Urządzenia mobilne są bardzo mocne i wydajne.

32. Korzystajmy z możliwości
 Gotowe silniki, bardzo tanie, albo wręcz darmowe,
bardzo często multiplatformowe:
 Corona SDK
 Marmalade SDK
 Moai SDK
 Unity 3D
 Adobe Flash/Adobe AIR
 Jeśli oferują język skryptowy, np. Lua, to pozwalają
skupić się głównie na rozgrywce, a nie technikaliach i
zawiłościach różnych platform.
 2D wciąż daje radę, warto o tym pamiętać i z tego
korzystać.

33. Korzystajmy z możliwości
 Mamy dostęp do olbrzymiej ilości wiedzy w zakresie
projektowania i tworzenia gier: specjalizowane
serwisy, artykuły i tutoriale w internecie (google
twoim przyjacielem jest), książki, dużo tanich czy
darmowych gier, aby się inspirować, czy szukać
referencji.
 Bez problemu można osiągnąć sukces (albo
przynajmniej satysfakcję) w pojedynkę, albo w 2-3
osobowym zespole. Przyjemność tworzenia i
dzielenia się ewentualnym sukcesem w takim gronie
jest naprawdę godna pozazdroszczenia.

34. Ku przestrodze
 Nawet te małe gry wymagają pieniędzy.
 Sprzęt Apple kosztuje.
 Tam, gdzie możliwość sukcesu jest największa, jest
też największa konkurencja i największe szanse
porażki.
 Nie warto wszystkiego kłaść na jedną kartę, trzeba
mieć plan B (i C) i zdobywać wszystkie rynki w
zasięgu. Są też alternatywne metody monetyzacji.
 Widoczność kluczem do sukcesu. Gra musi być dobra
i musi zostać zauważona.

35. Podsumowując
KORZYSTAJMY Z MOŻLIWOŚCI TECHNIKI
KORZYSTAJMY Z OTWIERAJĄCYCH SIĘ RYNKÓW
POŁĄCZMY SIŁY Z PRZYJACIÓŁMI
BĄDŹMY KREATYWNI
RÓBMY GRY!

36. Dziękuję
www.miasik.net