In de laatste jaren van het leven van Boudewijn koelt de relatie tussen de vorst en de politici verder af. Aan politicus Roger Lallemand (PS), indiener van de abortuswet, vraagt de vorst of er nog nieuwe ethische wetsvoorstellen in de lade zitten. Boudewijn vertelt Lallemand dat hij gelijkaardige wetten, bijvoorbeeld op het vlak van euthanasie, evenmin zal ondertekenen. In 2002 wordt Lallemand minister van Staat. Zeer tegen de zin van koning Albert en Jacques van Ypersele. Die laatste probeert het lang tegen te houden. Tevergeefs. Liberale politici zoals Louis Michel en Guy Verhofstadt zullen zwaar lobbyen voor Lallemand. Roger Lallemand stond in 1990 met Lucienne Herman-Michielsens aan de wieg van de wet op de depenalisering van abortus. Hij was het ook die het debat over euthanasie op het goede spoor bracht. Maar koning Albert II wilde niets weten van een beloning voor Roger Lallemand. Hij geloofde volgens een paleismedewerker dat het ‘een bezoedeling zou zijn van de nagedachtenis van zijn overleden broer’. Maar de regering bleef lobbyen voor de benoeming van Roger Lallemand. En, verrassend, de steun voor de socialist kwam eigenlijk van de liberalen. Vooral Guy Verhofstadt trok aan de kar. Albert bleef dwarsliggen: ‘Je kunt me alles vragen, maar niet dit!’ zei de koning. En in januari 2002 nog tijdens een gesprek: ‘Ik kan dat niet doen, en ik zal het niet doen.’ Het gesprek sleept uren aan. Uiteindelijk capituleerde de vorst en gaf hij met tegenzin zijn goedkeuring. Misschien is dat laatste wél het verschil met zijn broer Boudewijn. Die capituleerde niet.

1. Koning wilde niet dat Roger Lallemand minister van
Staat werd
Thierry Debels
@thierryd
20/10/16
In de laatste jaren van het leven van Boudewijn koelt de
relatie tussen de vorst en de politici verder af. Aan
politicus Roger Lallemand (PS), indiener van de
abortuswet, vraagt de vorst of er nog nieuwe ethische
wetsvoorstellen in de lade zitten.
Boudewijn vertelt Lallemand dat hij gelijkaardige
wetten, bijvoorbeeld op het vlak van euthanasie, evenmin
zal ondertekenen.
In 2002 wordt Lallemand minister van Staat. Zeer tegen
de zin van koning Albert en Jacques van Ypersele. Die

2. laatste probeert het lang tegen te houden. Tevergeefs.
Liberale politici zoals Louis Michel en Guy Verhofstadt
zullen zwaar lobbyen voor Lallemand.
Roger Lallemand stond in 1990 met Lucienne Herman-
Michielsens aan de wieg van de wet op de depenalisering
van abortus. Hij was het ook die het debat over
euthanasie op het goede spoor bracht.
Maar koning Albert II wilde niets weten van een
beloning voor Roger Lallemand. Hij geloofde volgens
een paleismedewerker dat het ‘een bezoedeling zou zijn
van de nagedachtenis van zijn overleden broer’.
Maar de regering bleef lobbyen voor de benoeming van
Roger Lallemand. En, verrassend, de steun voor de
socialist kwam eigenlijk van de liberalen. Vooral Guy
Verhofstadt trok aan de kar. Albert bleef dwarsliggen:
‘Je kunt me alles vragen, maar niet dit!’ zei de koning.
En in januari 2002 nog tijdens een gesprek: ‘Ik kan dat
niet doen, en ik zal het niet doen.’ Het gesprek sleept
uren aan. Uiteindelijk capituleerde de vorst en gaf hij met
tegenzin zijn goedkeuring. Misschien is dat laatste wél
het verschil met zijn broer Boudewijn. Die capituleerde
niet.