2. Ο Claude Oscar Monet
ήταν Γάλλος ζωγράφος
που γεννήθηκε στο
Παρίσι στις 14 Νοεμβρίου
1840.
Ήταν από τους πρωτο-
πόρους του
ιμπρεσιονιστικού κινήματος.
Αρχικά ζωγράφιζε
καρικατούρες, αλλά
αργότερα, επηρεασμένος
από τους ζωγράφους Σισλέ,
Ρενουάρ και Μανέ, με τους
οποίους συνδέθηκε με φιλία,
στράφηκε προς τη
ζωγραφική της υπαίθρου...
Ολόκληρο το έργο του Μονέ είναι αφιερωμένο στην απεικόνιση του φωτός,
που το μελέτησε κάθε στιγμή της ημέρας. Τα θέματά του είναι παρμένα από τα
λιμάνια της Μάγχης, από τις όχθες του Σηκουάνα, από την αγγλική και
ολλανδική ύπαιθρο. Η πρόθεσή του δεν είναι να παρουσιάσει ένα καθορισμένο
τοπίο, αλλά την προσωπική του εντύπωση μπροστά σ' αυτό το τοπίο...
3. ...Μια σειρά έργων που
συνδυάζει τις μορφές με το
ύπαιθρο...
Στα πρώτα χρόνια του στο Παρίσι
ζωγράφιζε τοπιογραφίες με την τεχνική “en
plein air” (εξωτερική ζωγραφική). Λίγο
αργότερα το 1865 έκανε κάποιες
προσωπογραφίες συμπεριλαμβανομένων
και αυτών που απεικόνιζαν την μελλοντική
του σύζυγο Camille.
Ζωγραφική 1858-1872
4. Αξιοθαύμαστα είναι
τα έργα που έκανε πάνω
στο μικρό σκάφος του
στο Argenteuil, το οποίο
χρησιμοποιούσε ως
πλωτό στούντιο.
Η επιτυχημένη
έκθεση κάποιων
έργων που είχαν ως
θέμα τη θάλασσα,
τον οδήγησε την
κατάκτηση του
αργυρού μεταλλίου
στη Χάβρη.
Ζωγραφική 1873-1879
...Πίνακες
εμπνευσμένοι από
τις όχθες του
Σηκουάνα και από
το λιμάνι της
Χάβρης...
5. Σημαντικό για την τέχνη
των ιμπρεσιονιστών ήταν η
αποτύπωση των ακτίνων του
φωτός στο χρώμα των
αντικειμένων, πράγμα που
φαίνεται και σε έργα που
απεικονίζουν το ίδιο τοπίο σε
διαφορετικές ώρες
1870-1871
1871-1877
6. Αξιόλογο έργο του Μονέ
θεωρείται η σειρά πινάκων
από τον κήπο του με τις
στέρνες στο Ζιβερνί, όπου
ζωγράφιζε επανειλημμένα
ίδια πράγματα,
προσπαθώντας να
αποδώσει την αίσθηση του
φωτός. Μάλιστα στη σειρά
με κύριο θέμα τα νούφαρα,
αφιερώθηκε μέχρι το θάνατό
του, το 1926
1893-1926
Κύρια χαρακτηριστικά του
έργου του Μονέ είναι οι
μικρές πινελιές, τα έντονα
χρώματα, που δεν
ανακατεύονται μεταξύ τους,
αλλά μένουν καθαρά το ένα
δίπλα στο άλλο για να
δείξουν το φως, η χρήση
προοπτικής κι ένα αίσθημα
φρεσκάδας και νεότητας...
16. Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1848 και πέθανε
το 1903. Μεγάλωσε στη Lima του
(Περού).Σπούδασε στην Ορλεάνη της
Γαλλίας και κατόπιν δούλεψε σε εμπορικά
πλοία. Αυτό του έδωσε την δυνατότητα
ταξιδέψει σε πολλές χώρες .
Π. Γκωγκέν, Αυτοπροσωπογραφία (1893). Λάδι
σε καμβά, 45 εκ x 38 εκ. Μουσείο
Ορσέ, Παρίσι
17. Ο Γκωγκέν περνούσε μέρος του χρόνου του ζωγραφίζοντας με
τον Καμίλ Πισαρό και τον Σεζάν. Αν και οι πρώτες προσπάθειές
του ήταν αδέξιες, σημείωσε σταδιακά αξιοσημείωτη πρόοδο.
Μέχρι το 1886 ο Γκωγκέν βρίσκονταν σε επαφή με τους
ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες.
Κ. Πισαρό, Είσοδος στο χωριό
Βουαζέν (1872)
Σεζάν, Βουνά της Προβηγκίας.
Μουσείο Ουαλίας
18. Την περίοδο 1886–1891, ο Γκωγκέν έζησε κυρίως στην περιοχή
της Βρετάνης, όπου ζούσαν επίσης αρκετοί πειραματικοί ζωγράφοι που
εντάσσονται συχνά στη λεγόμενη «Σχολή της Pont-Aven». Επηρεασμένος
από τον ζωγράφο Εμίλ Μπερνάρ, ο Γκωγκέν μετάβαλε σημαντικά το ύφος
της ζωγραφικής του. Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζωγραφικής
του έγιναν η χρήση μεγάλων επιφανειών και έντονων χρωμάτων.
Gauguin. Η οπτασία μετά το κήρυγμα,
1888
19. Ο Γκωγκέν δήλωνε πλέον απογοητευμένος από τονιμπρεσιονισμό και στράφηκε
περισσότερο στην αφρικανική τέχνη και την τέχνη της Ασίας. Παράλληλα, ήρθε σε
επαφή με το έργο του Βίνσεντ βαν Γκογκ, περίπου το 1888, το οποίο και αναγνώρισε
ως ιδιαίτερα σημαντικό. Με τον βαν Γκογκ συνδέθηκε φιλικά και τον επισκέφθηκε για
ένα διάστημα δύο μηνών στην Αρλ. Τόσο ο Γκωγκέν όσο και ο βαν Γκογκ έπασχαν από
κατάθλιψη και η συγκατοίκησή τους κατέληξε σε έντονη διαμάχη, με τελική συνέπεια
ο βαν Γκογκ να κόψει μέρος του αριστερού αυτιού του, αφού προηγουμένως είχε
απειλήσει να σκοτώσει τον Γκωγκέν..
Paul Gauguin, Ο ζωγράφος των ηλιοτροπίων: Πορτραίτο του Vincent van
Gogh, 1888, Van Gogh Museum, Amsterdam.
20. Σε κακή ψυχολογική κατάσταση, ο Γκωγκέν εγκατέλειψε την Ευρώπη το 1891, για να ταξιδέψει
στην Πολυνησία. Αρχικά εγκαταστάθηκε στην Ταϊτή και αργότερα στις νήσους Μαρκησίες (Μαρκέζας ή
νήσοι Μαρκησίας). Εκεί πέρασε σχεδόν όλη την υπόλοιπη ζωή του, πραγματοποιώντας μόνον μία επίσκεψη
στην Γαλλία. Τα έργα της περιόδου αυτής θεωρούνται ίσως τα καλύτερα δείγματα της δουλειάς του και
ξεχωρίζουν για τον έντονο συμβολισμό τους και τον θρησκευτικό χαρακτήρα τους. O Γκωγκέν επηρεάζεται
εμφανώς από τον πολιτισμό των ιθαγενών της Πολυνησίας. Το σύνολο του έργου του Γκωγκέν, και κυρίως οι
πειραματισμοί του γύρω από τη χρήση των χρωμάτων, θεωρείται πως επηρέασαν σημαντικά τα καλλιτεχνικά
ρεύματα του 20ού αιώνα και ειδικότερα τον φωβισμό.
Gauguin Paul, Από πού ερχόμαστε; Ποιοι είμαστε; Πού πάμε; 1897-
1898, Μουσείο Καλών Τεχνών. Βοστόνη
22. Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh) ήταν ένας από τους
σημαντικότερους ζωγράφους του καλλιτεχνικού ρεύματος του
μετιμπρεσσιονισμού καθώς επηρέασε και πολλά μεταγενέστερα
κινήματα όπως αυτά του φοβισμού και της αφηρημένης τέχνης .Ήταν
ολλανδικής καταγωγής .Γεννήθηκε στις 30/03/1853 στο ολλανδικό χωριό
Ζούντερτ και ήταν ο μεγαλύτερος από τα υπόλοιπα αδέλφια του.
Προερχόταν από μια οκταμελή οικογένεια και ήταν γιος του πάστορα
Θεόδωρου Βαν Γκογκ Απεβίωσε στις 29/07/1890.Κατα την διάρκεια της
ζωής του τα έργα του δεν αναγνωρίστηκαν.
23. Δάσκαλους είχε τους :
Αντόν Μωβ (Anton Mauve)
Ευγένιο Σιμπέρ (Eugene Siberdt) καθηγητή της ακαδημίας της
Αμβέρσας .
Οι ιμπρεσσιονιστές
Ο Βαν Γκογκ αντλεί θέματα από την φύση, από σκηνές της
καθημερινότητας των ανθρώπων της εποχής και από άψυχα αντικείμενα.
24. Ξεκίνα να σχεδιάζει μικρά έργα την περίοδο που αποφοιτεί από την
Θεολογική Σχόλη στο Άμστερνταμ δηλαδή την περίοδο που διορίζεται
ως ιεροκήρυκας στο Βέλγιο για έξι μήνες (1878).
Σταδιοδρομία στη Ζωγραφική :
Την άνοιξη του 1886, επισκέπτεται το Παρίσι και επηρεάζεται
σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και συγκεκριμένα από την
χρήση του χρώματος.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1888, ο Βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική
πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια Γαλλία και την περιοχή της Προβηγκίας.
Εκεί εμπνέεται από το τοπίο καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων. Κατά το
διάστημα της παραμονής του στην Άρλ συγκατοικεί με τον ζωγράφο Γκωγκέν
(Paul Gaugen) με τον όποιο και αναπτύσσει μια σχέση έντονης διαφωνίας .
25. Τον Μάιο του 1890 εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα
διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό
Πωλ Γκασέ. Σε αυτό το διαστημα ο Βαν Γκογκ παράγει ένα μόνο έργο, που
αποτελεί προσωπογραφία του Γκασέ. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να
ζωγραφίζει. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ποιο ήταν το τελευταίο του έργο, αλλά
πρόκειται πιθανά για το έργο με τον τίτλο Ο κήπος του Ντωμπινύ ή για τον
πίνακα Σιτοχώραφο με κοράκια.
Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου
στον Σαιν Ρεμύ
34. Γεννήθηκε στην πόλη Λιμόζ της Γαλλίας το
1841 και απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου 1919.
Φοίτησε σε καθολικό σχολείο και επισκεπτόταν
το ατελιέ των αδερφών Λεβί και το ατελιέ του
Ζιλμπέρ. Έζησε μια φτωχική ζωή.
35. Ο Ρενουάρ συναντά τον Ιμπρεσιονισμό
Γνωρίζεται με τον Κλώντ Μονέ
Ζωγραφίζει στις όχθες του Σικουάνα μελετώντας την επίδραση του
φωτός και των παιχνιδισμάτων της ατμόσφαιρας
Ρενουάρ, Η κυρία Ρενουάρ με το σκυλάκι της
37. Την περίοδο αυτή θεωρείται πως ο Ρενουάρ επηρεάστηκε σημαντικά από
τον Κλωντ Μονέ, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο προς τον
ιμπρεσιονισμό. Κατά πολλούς το διάστημα 1870 έως 1883 αποτελεί τη
λεγόμενη ιμπρεσιονιστική περίοδο του Ρενουάρ. Ο Ρενουάρ διακρίθηκε
για την πραγμάτευση του φωτός στο εσωτερικό χώρο.
Νεά γυναικά στο πιανό 1876
Ρενουάρ δυό
αδερφές 1881 Ρενουάρ Η
κουνιά 1876
38. Τη δεκαετία του 1880, ο Ρενουάρ σταδιακά διαχωρίστηκε από τους υπόλοιπους
ιμπρεσιονιστές. Το ατελιέ του κατασκευάστηκε κοντά σε ένα γαλατάδικο το 1880
και δουλεύοντας στη Μονμάρτη γνωρίστηκε με την Αλίν Σαριγκό, την οποία
νυμφεύτηκε. Το 1881 ταξίδεψε στην Αλγερία και κατόπιν στην Ισπανία και την
Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Ραφαήλ από το οποίο επηρεάστηκε
βαθιά. Απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου 1919 σε ηλικία 78 ετών
Ρενουάρ δεσποινίς Ιρέλ 1880 Ρενουάρ Κοντά στην λίμνη 1879-1880
39. Ρενουάρ Ο Μονέ ζωγραφίζει τον κήπο του
1873
Ρενουάρ Το θεωρείο 1874
