1. 50 ος Ψαλμός
«Ελέησόν με , ο Θεός…»
Ο ψαλμός της μετανοίας που έχει σαν δημιουργό του τον προφήτη και βασιλιά Δαβίδ
2. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἐλέησόν με, ὁ Θεὸς,
κατὰ τὸ μέγα ἐλεός
σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος
τῶν οἰκτιρμῶν σου
ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά
μου.
Ελέησέ με, Θεέ, σύμφωνα με
το μεγάλο έλεός Σου, και
σύμφωνα με την απέραντη
ευσπλαχνία Σου εξάλειψε την
άνομη πράξη μου.
-H ευχή «ελέησόν
με» έχει εδώ την
αρχή της.
-ΜΕΓΑ ΕΛΕΟΣ ως
προς την μεγάλη
αμαρτία.
-ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ-
ΕΞΑΛΕΙΨΟΝ =
εξομολόγηση
Έλεος = ελεημοσύνη
Πλήρης μετάνοια
2
3. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με
ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου
καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας
μου καθάρισόν με.
Πάλι και πάλι, πλύνε με
από την παρανομία μου
και από την αμαρτία μου
καθάρισέ με.
Πάλι αμάρτησα
Συγχώρεσέ με.
Πλύνε με και πάλι
Πλύνε με,
καθάρισε με.
Και ό,τι έχει
απομείνει
υπόλειμμα των
ανομιών μου
καθάρισέ το
3
4. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου
ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ
ἁμαρτία μου
ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ
παντὸς.
Επειδή την παρανομία μου
εγώ τη γνωρίζω και τη
συναισθάνομαι και η αμαρτία
μου βρίσκεται διαρκώς εμπρός
μου.
Συναισθάνομαι την
αμαρτία μου και
Καθημερινά την
βλέπω μπροστά μου.
Όταν δεν την
συναισθάνομαι
Βρίσκω διάφορες
δικαιολογίες που με
απαλάσσουν από την
αμαστία μου.
Την Βηρσαβεέ την
έβλεπε καθημερινά ο
Δαβίδ.
Είχε επίσης και τις
σκέψεις που τον
ταλάνιζαν.
Το 1ο νόθο παιδί
πέθανε.
4
5. Ελέησόν με ο Θεός…
Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ
πονηρὸν ἐνώπιόν σου
ἐποίησα∙ὅπως ἂν
δικαιωθῇς ἐν τοῖς
λόγοις σου, καὶ νικήσῃς
ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Σε Εσένα μόνο αμάρτησα και
το πονηρό ενώπιόν Σου
διέπραξα∙ για να αναγνωρισθείς
δίκαιος για τις αποφάσεις Σου
(για μένα) και για να βγείς
νικητής όταν Σε κρίνουν (για
μένα).
Αν με συγχωρήσεις
Κύριε, θα δικαιωθείς
την ημέρα της κρίσεως,
και θα φανείς αληθινός
στα λόγια Σου, γιατί θα
παρουσιάσεις εμένα στο
μέσον ως απόδειξη ότι
όποιος μετανοήσει
δικαιώνεται, και έτσι
δίκαια θα καταδικαστούν
οι αμαρτωλοί.
Σε Σένα μπροστά αμάρτησα.
Γιατί ο Θεός μας βλέπει
όπου κι αν είμαστε.
Κατάματα κοιτάει τον
άνθρωπο. Ο Θεός δεν
επεμβαίνει να μας
σταματήσει να μην αμαρτά-
Νουμε λόγω ελευθερίας.
5
6. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις
συνελήφθην, καὶ ἐν
ἁμαρτίαις
ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ
μου.
Γιατί, να, μέσα στην
αμαρτία έγινε η σύλληψή
μου (ως έμβρυο) και μέσα σε
αμαρτίες με κυοφόρησε η
μητέρα μου.
Ἐπειδὴ ὁ προηγούμενος
σκοπὸς τοῦ Θεοῦ ἦν, τὸ
μὴ διὰ γάμου γεννᾶσθαι
ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς· ἡ δὲ
παράβασις τῆς ἐντολῆς
τὸν γάμον εἰσήγαγε διὰ
τὸ ἀνομῆσαι τὸν Ἀδάμ·
Τα εξώγαμα επίσης ή
τα νόθα παιδιά.
Π.χ. έγκυος από
παντρεμένο άνδρα.
Εκίσσησέ με=λιγούρα
6
7. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν
ἠγάπησας∙
τὰ ἄδηλα καὶ τὰ
κρύφια τῆς
σοφίας σου ἐδήλωσάς
μοι.
Και να, όμως, την αλήθεια
αγάπησες∙ τα αφανέρωτα
και τα κρυφά της σοφίας
Σου μου έκανες φανερά.
Αγαπώντας την αλήθεια
Θεέ μου φανερώνεις
τα κρυφά και αφανέρωτα
της σοφίας Σου
7
8. Ελέησόν με, ο Θεός…
‘Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ,
καὶ καθαρισθήσομαι∙
πλυνεῖς με,
καὶ ὑπὲρ χιόνα
λευκανθήσομαι.
Θα με ραντίσεις με φύλλα
υσσώπου, και θα
καθαριστώ∙ θα με πλύνεις,
και θα γίνω πιο
λευκός και από το χιόνι.
Ύσσωπος =φυτό σαν τον
Βασιλικό ή το δενδολίβανο
που χρησιμοποιούταν στις
Θρησκευτικές τελετές.
Ύσσωπος= πικρό βότανο με
Απολυμαντικές ιδιότητες.
Μεταφορικά εικονίζει το
Πάθος του Χριστού μας.
Το νερό του βαπτίσματος
μας ξεπλένει.
Το αίμα του Χριστού μας
ξεπλένει.
8
9. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἀκουτιεῖς μοι
ἀγαλλίασιν καὶ
εὐφροσύνην∙
ἀγαλλιάσονται ὀστέα
τεταπεινωμένα.
Θα με κάνεις ικανό να
ακούσω και να αισθανθώ
αγαλλίαση και ευφροσύνη∙
θα νοιώσουν αγαλλίαση
οστά που έχουν ταπεινωθεί.
Αφού θα με
συγχωρήσεις
θα γεμίσω με
ευφροσύνη
και αγαλλίαση.
Θα ξαναβρώ τις
δυνάμεις μου
(οστέα).
9
10. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἀπόστρεψον τὸ
πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν
ἁμαρτιῶν μου, καὶ
πάσας τὰς ἀνομίας μου
ἐξάλειψον.
Στρέψε το πρόσωπό Σου
μακρυά από τις αμαρτίες
μου και εξάλειψε όλες τις
παρανομίες μου.
Συγχώρεσέ με, στρέψε
το πρόσωπό σου από
τις παρανομίες μου...
10
11. Ελέησόν με, ο Θεός…
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον
ἐν ἐμοὶ, ὁ Θεὸς, καὶ
πνεῦμα εὐθὲς
ἐγκαίνισον ἐν τοῖς
ἐγκάτοις μου.
Καρδιά καθαρή χτίσε μέσα
μου, Θεέ, και πνεύμα δίκαιο
και ειλικρινές εγκαινίασε
στα βάθη μου.
Καθαρή καρδία
θέλει ο Θεός.
Μακάριοι οι καθαροί
τη καρδία....
11
12. Ελέησόν με, ο Θεός…
Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ
τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ
Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ
ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ.
Ἀπόδος μοι τὴν
ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου
σου, καὶ πνεύματι
ἡγεμονικῷ στήριξόν με.
Μη με απορρίψεις από το
πρόσωπό Σου και το
Πνεύμα Σου το Άγιο μην
αφαιρέσεις από εμένα.
Δώσε μου πάλι την
αγαλλίαση του σωτηρίου
σχεδίου Σου και με ισχυρό
πνεύμα στήριξέ με.
Μη με απορρίψεις.
Δώσε μου πάλι
Ευφροσύνη που είχα
πριν αμαρτήσω 12
13. Ελέησόν με, ο Θεός…
Διδάξω ἀνόμους τὰς
ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς
ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Θα διδάξω σε παράνομους
(ανθρώπους) το δρόμο Σου
και θα επιστρέψουν σε
Εσένα οι ασεβείς.
Θα γίνω παράδειγμα
μετάνοιας, άρα θα
γνωρίσω στους
άνομους ότι συγχωρείς
τους αμαρτωλούς.
Τάμα ιεραποστολής.
Αγ. Νεκτάριος: θα το
πω εγώ αυτό.
13
14. Ελέησόν με ο Θεός…
Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ
Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς
σωτηρίας μου∙
ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά
μου τὴν δικαιοσύνην σου.
Ελευθέρωσέ με από την
ενοχή των αιμάτων (που
έχυσα), Θεέ, Θεέ της
σωτηρίας μου∙ θα υμνεί η
γλώσσα μου με αγαλλίαση
τη δικαιοσύνη Σου.
Θυμάται την ενοχή των φόνων
(Ουρία και υιού του) που έκανε.
Σώσε με από την κόλαση Θεέ της
σωτηρίας μου και θα σε υμνεί η γλώσσα
μου.
14
15. Ελέησόν με, ο Θεός…
Κύριε, τὰ χείλη μου
ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα
μου ἀναγγελεῖ τὴν
αἴνεσίν σου.
Κύριε, τα χείλη μου θα
ανοίξεις και το στόμα μου θα
απαγγείλει δοξολογία για
Σένα.
Είναι αποτέλεσμα
της συγχώρησης
το να δοξολογώ
τον Κύριό μου.
Αγαλλιά τόσο η
ψυχή μου που
θέλω να σε
δοξολογήσω.
15
16. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ὅτι εἰ ἠθέλησας
θυσίαν, ἔδωκα ἂν∙
ὁλοκαυτώματα οὐκ
εὐδοκήσεις.
Καθώς, αν επιθυμούσες
θυσία, θα στην έδινα∙ θυσία
ζώων (που καίγονται στο
θυσιαστήριο) δε θα δεχτείς με
ευμένεια.
Αν επιθυμούσες
θυσία θα σου την
έδινα, αλλά δεν
προτιμάς.
16
17. Ελέησόν με, ο Θεός…
Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα
συντετριμμένον∙
καρδίαν
συντετριμμένην καὶ
τεταπεινωμένην ὁ
Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Θυσία (αρεστή) για τον Θεό
είναι το πνεύμα που έχει
συντριφθεί∙ καρδιά που έχει
συντριφθεί και ταπεινωθεί ο
Θεός δε θα περιφρονήσει.
Επειδή δεν σου
αρέσουν οι θυσίες,
γι ‘αυτό κι εγώ
σου δίνω καρδιά
συντετριμμένη και
ταπεινωμένη.
Την ταπείνωση ο
Θεός την λογίζει
για θυσία.
17
18. Ελέησόν με, ο Θεός…
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ
εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν,
καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ
τείχη Ἱερουσαλήμ.
Ευεργέτησε, Κύριε, με τη
χάρη Σου τη Σιών, και ας
οικοδομηθούν τα τείχη της
Ιερουσαλήμ.
Ο καθηγητής
Τρεμπέλας λέει
ότι αυτό είναι
μεταγενέστερη
προσθήκη σαν
προσδοκία στην
επάνοδο στη γη
της επαγγελίας.
Επειδή έρχεται
σε αντίθεση με
τον ψαλμό...
«ανοίσουσιν
μόσχους»
18
19. Ελέησόν με, ο Θεός…
Τότε εὐδοκήσεις
θυσίαν
δικαιοσύνης, ἀναφορὰν
καὶ
ὁλοκαυτώματα.
Τότε θα δεχτείς με
ευμένεια θυσία
δικαιοσύνης, προσφορά και
θυσία ζώων.
19
20. Ελέησόν με, ο Θεός…
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ
θυσιαστήριόν σου
μόσχους.
Τότε θα ανεβάσουν στο
θυσιαστήριό Σου μόσχους.
20