1. 25η Μαρτίου 1821
Η Επανάσταση των
Ελλήνων
Επιμέλεια:
Παπαδημητρακοπούλου
Ευγενία
2. Με μιας ανοίγει ο ουρανός, τα σύγνεφα μεριάζουν,
οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν.
Μια φλόγα αστράφτει... ακούονται ψαλμοί και μελωδία
Πετάει έν' άστρο... σταματά εμπρός εις τη Μαρία...
«Χαίρε της λέει αειπάρθενε, ευλογημένη χαίρε!
Ο Κύριός μου είναι με σε. Χαίρε Μαρία, Χαίρε!»
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
3. Διπλή γιορτή
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης
Η Ευαγγελίστρια της Τήνου 1858 Βρυζάκη «Η Ελλάς ευγνωμονούσα»
6. «Ξύπνα, ταράζου, μη φοβού, χαίρε, Παρθένε, χαίρε.
Ο Κύριός μου είναι με σε, Ελλάς ανάστα, χαίρε».
Οι τοίχοι ευθύς σωριάζονται. Η μαύρ’ η πεθαμένη
νιώθει τα πόδια φτερωτά. Στη μέση της δεμένη
χτυπάει η σπάθα φοβερή. Το κάθε πάτημά της
ανοίγει μνήμ’ αχόρταγο. Ρωτά για τα παιδιά της...
Κανείς δεν αποκρένεται... Βγαίνει πετά στα όρη...
Λιώνουν τα χιόνια όθε διαβεί, όθε περάσει η Κόρη.
7. Τρίτη 29 Μαΐου 1453
Η Κωνσταντινούπολη,
η κοσμοξακουσμένη
Πόλη, το όνειρο των
λαών και των
βαρβάρων ο πόθος,
τούρκεψε.
8. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
ο τελευταίος Έλληνας
αυτοκράτορας σκοτώνεται
πολεμώντας μπροστά στα
τείχη της Βασιλεύουσας.
Ο Μωάμεθ ο Β΄ κατορθώνει
να κυριεύσει την Πόλη.
Οι Έλληνες ξεκινούν μια
μεγάλη και δύσκολη περίοδο
σκλαβιάς που θα κρατήσει
τετρακόσια σχεδόν χρόνια.
Πήραν την Πόλη πήραν τη…
9. Της Αγια-Σοφιάς
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας είναι».
Θρύλοι και
παραδόσεις συντηρούν
τον πόθο για
απελευθέρωση
14. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός απευθύνεται προς τους γονείς
«Και εσείς, γονείς, να παιδεύετε τα παιδιά σας εις τα χριστιανικά
ήθη, να τα βάνετε να μανθάνουν γράμματα… Αμαρτάνετε πολύ να
τα αφήνετε αγράμματα και τυφλά. Και μη μόνον φροντίζετε να
τους αφήσετε πλούτη και υποστακτικά και μετά τον θάνατόν σας
να τα τρων και να τα πίνουν και να σας οπισωλογούν. Καλύτερα
να τα αφήνετε πτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και
αγράμματα».
Ι. Μενούνου, Κοσμά του Αιτωλού, Διδαχές και βιογραφία
15. Το «Κρυφό Σχολειό», πίνακας του Νικολάου Γύζη, 1886
Η ορθόδοξη πίστη κρατά τους Έλληνες
ενωμένους και τους δίνει εθνική υπόσταση.
16. «Το κρυφό σχολειό»
«Απ’ έξω μαυροφόρ’ απελπισιά,
πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι,
και μέσα στη θολόκτιστη εκκλησιά,
στην εκκλησιά, που παίρνει κάθε βράδυ
την όψη του σχολειού,
το φοβισμένο φως του καντηλιού
τρεμάμενο τα ονείρατα αναδεύει,
και γύρω τα σκλαβόπουλα μαζεύει».
Ένας ψαλμός ακούγεται βαθύς
σα μελωδίες ενός κόσμου άλλου,
κι ανατριχιάζει ακούοντας καθείς
προφητικά τα λόγια του δασκάλου
με μια φωνή βαριά.
«Μη σκιάζεστε στα σκότη! Η λευτεριά
σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι
της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει».
Ιωάννης Πολέμης
18. Το «Μέγα Αλφαβητάριο» εκδόθηκε στη Βιέννη το 1771
από τον Μιχαήλ Παπά Γεώργιο του Σιατιστέως
Το αρχαιότερο ελληνικό αναγνωστικό
19.
20. Προμετωπίδα της
«Χάρτας» του Ρήγα
Ο Μέγας Αλέξανδρος από τη «Χάρτα
της Ελλάδος» του Ρήγα
Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά; …
21. Ο Κοραής και ο Ρήγας βαστούν την Ελλάδα
«Εκ των γραμμάτων γεννάται
η προκοπή, με την οποίαν
λάμπουν τα ελεύθερα έθνη…»
Ρήγα Βελεστινλή, Τα Δίκαια
του Ανθρώπου, Βιέννη 1797
22. Οι αγώνες στο Σούλι
Η πατρίς μας είναι απείρως γλυκυτέρα και
από τα πουγκεία σου…
23. Επιστολή των κατοίκων του Σουλίου στον Αλή Πασά
«Βεζύρ Αλή Πασά σε χαιρετούμεν. Η πατρίς μας είναι απείρως
γλυκυτέρα και από τα πουγκεία σου, και από τους ευτυχείς
τόπους, τους οποίους υπόσχεσαι να μας δώσεις. Όθεν ματαίως
κοπιάζεις, επειδή η ελευθερία μας δεν πωλείται, ούτ’ αγοράζεται
σχεδόν με όλους τους θησαυρούς της γης, παρά με το αίμα και
θάνατον έως του τελευταίου Σουλιώτου. (Όλοι οι Σουλιώτες
μικροί και μεγάλοι)».
«Ο Λάμπρος Τζαβέλας και
ο Αλή πασάς», λιθογραφία
του 1792
27. Πολλές αποτυχημένες προσπάθειες θα γίνουν για απελευθέρωση οι
οποίες όντας μεμονωμένες αποτυγχάνουν.
Μέχρι που ιδρύεται το 1814 η Φιλική εταιρεία από τους Αθανάσιο
Τσακάλωφ, Νικόλαο Σκουφά και Εμμανουήλ Ξάνθο.
Φιλική Εταιρεία
28. Διακρίνονται τα γράμματα ΗΕΑ και ΗΘΣ, που σημαίνουν
ελευθερία ή θάνατος, καθώς και ο ιερός δεσμός με τις δεκαέξι
στήλες, που είναι το σύμβολο ενότητας της Εταιρείας.
Κάρτα μέλους της Φιλικής Εταιρείας
29. Ο Παπαφλέσσας ξεσηκώνει το Μοριά
Μη σκιάζεστε στα σκότη …
Η λευτεριά σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι
της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει».
30. Έλληνες με το ένα χέρι στην καρδιά και το άλλο στο
Ευαγγέλιο δίνουν τον όρκο της Φιλικής Εταιρείας και
προετοιμάζονται για την επανάσταση. Στην εικόνα ο
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μυείται μέλος της Οργάνωσης.
Ο όρκος
31. Αλέξανδρος Υψηλάντης
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης γίνεται αρχηγός της Φιλικής
εταιρείας και μαζί με τον Ιερό Λόχο αγωνίζεται στη
Μολδοβλαχία.
32. «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»
Εις τον Ιερόν Λόχον
«Ας μη βρέξη ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μη σκορπίση
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.»
………………………
Αλλ’ αν τις απεθάνη
διά την πατρίδα, η μύρτος
είνε φύλλον ατίμητον,
και καλά τα κλαδιά
της κυπαρίσσου».
Ανδρέας Κάλβος
33. Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγόριου του Ε΄
Οι Τούρκοι προβαίνουν σε
αντίποινα ενάντια στον άμαχο
πληθυσμό. Κληρικοί και προεστοί
σε όλα τα μέρη της Ελλάδας
καταδιώκονται.
Ανάμεσα τους ο Πατριάρχης
Γρηγόριος ο Ε΄ και ο αρχιεπίσκοπος
Κύπρου Κυπριανός.
34. Ο όρκος και η ευλογία της σημαίας
Οι Έλληνες μαζικά
θα δώσουν τον
όρκο τους και θα
προετοιμαστούν
για τον αγώνα.
35. Μάρτιος 1821
0 Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το λάβαρο της
Επανάστασης στην πλατεία του Αγίου Ανδρέα της Πάτρας,
ζωγραφικός πίνακας του Lappanini.
36. Αθανάσιος Διάκος
«Για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα που
ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι.»
Τούτο ήταν το μοναδικό παράπονο του ήρωα που πολέμησε
μέχρι που του κόπηκε το σπαθί στην Αλαμάνα για να συλληφθεί
αιχμάλωτος.
Κ. Παρθένης, «Η Αποθέωση
του Αθανασίου Διάκου».
37. Η μάχη στο Χάνι της Γραβιάς
Λιγοστοί Έλληνες πολέμησαν στο Χάνι της Γραβιάς
για να καθυστερήσουν τις στρατιές των Τούρκων
που κατευθύνονταν προς την Πελοπόννησο.
38. Οδυσσέας Ανδρούτσος
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έδωσε άνιση μάχη στο Χάνι της
Γραβιάς.
Η επιστολή του στους
Γαλαξιδιώτες,
22 Μαρτίου 1821
«Αγαπημένοι μου Γαλαξιδιώτες,
Ήταν βέβαια γραμμένα από τον Θεό
να πάρουμε τα άρματα μια μέρα και
να ορμήξουμε στους τυράννους.
Τίποτε δεν μας απόμεινε… Οι
εκκλησίες μας έγιναν τζαμιά και
στάβλοι των Τούρκων. Τα παιδιά μας
βρίσκονται στα χέρια και στην κρίση
των Τούρκων. Ας είμαστε αδέλφια
βέβαιοι πως ο πολυαγαπημένος μας
Χριστός θα μας προστατεύσει. Ό,τι
είναι να κάνουμε θα πρέπει να το
κάνουμε μια ώρα γρηγορότερα, γιατί
ύστερα θα χτυπάμε τα κεφάλια μας».
39. Η Επανάσταση στα νησιά
Σύντομα η επανάσταση
εξαπλώνεται και στα
νησιά του Αιγαίου.
40. 1. Σημαία Σπετσών. Στις σημαίες
αυτές η ανεστραμμένη ημισέληνος
σημαίνει την πτώση της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.
2. Σημαία Ψαρών. Ο σταυρός στη
σημαία σημαίνει την ιερότητα του
αγώνα, το φίδι την δικαιοσύνη.
3. Σημαία Ύδρας. Το δόρυ σημαίνει
τη δύναμη των Ελλήνων.
Η άγκυρα σημαίνει ότι θα
επιμείνουμε στον αγώνα μας.
4. Σημαία Σάμου. Το φίδι συμβολίζει τους
Τούρκους (που τρώει τα αυγά του γένους) και
ο αετός τους Έλληνες (που τρώει τη γλώσσα
του φιδιού).
Κοινό σημείο ο σταυρός
41. Μαντώ Μαυρογένους διέθεσε την περιουσία της στον Αγώνα.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα συμμετείχε με τα καράβια της.
42. Οι Οθωμανοί του Δράμαλη που καταφθάνουν στην
Πελοπόννησο αποκρούονται και παθαίνουν
καταστροφή από λίγους άνδρες κάτω από τις διαταγές
του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια.
Δερβενάκια
43. Ο Νικηταράς προς τον Δημήτριο Υψηλάντη:
Δεν πολεμάμε για τα λάφυρα Πρίγκιπα…
Για την ελευθερία της πατρίδας πολεμάμε…
44. «Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
νικητής της μάχης των Δερβενακίων ήταν μια από τις ευγενέστερες
μορφές, του μεγάλου εκείνου αγώνα. Το 1839 φυλακίζεται στην
Αίγινα. Αποφυλακίζεται μετά από δύο χρόνια τυφλός! Η κόρη του
όταν τον αντικρίζει πεθαίνει! Ζει πάμπτωχος στον Πειραιά από μια
πενιχρή σύνταξη. Οι πιστωτές του βγάζουν σε πλειστηριασμό το
μοναδικό του περιουσιακό στοιχείο, το ίδιο το σπίτι του. Πηγαίνει
τυφλός στον πλειστηριασμό κρατώντας ένα σπαθί. Είναι το
μοναδικό λάφυρο που δέχθηκε να πάρει μετά τη νίκη του στα
Δερβενάκια. Όταν τον αντικρίζουν να διαβαίνει στην αίθουσα του
πλειστηριασμού όλοι με σεβασμό και ντροπή σιωπούν. Ο
Νικηταράς ανεβαίνει στο βήμα και λέει: «Τελευταίος πλειοδότης το
σπαθί του Νικηταρά». Οι διεκδικητές αποσύρονται και με αυτόν
τον τρόπο δεν πεθαίνει άστεγος στο δρόμο ο Τουρκοφάγος, η Δόξα
της Πατρίδας. Πέθανε το 1849 πάμπτωχος και σήμερα κανείς δεν
γνωρίζει που είναι ο τάφος του».
45. Η πολιορκία και απελευθέρωση της Τριπολιτσάς
Στα πεδία των μαχών οι
Έλληνες κατορθώνουν
επιτυχίες. Σύντομα
διώχνουν τους Τούρκους
από την Πελοπόννησο
και κυριεύουν όλες τις
μεγάλες πόλεις.
Η ελληνική σημαία υψώνεται στην Τριπολιτσά.
46. Ο θεός υπέγραψε την
ελευθερία της Ελλάδας
και δεν παίρνει την
υπογραφή του πίσω.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
ονομάζεται αρχιστράτηγος για
την επιτυχία του αυτή και
αναλαμβάνει την αρχηγία του
ελληνικού στρατού.
47. Και στη θάλασσα όμως οι Έλληνες μετατρέπουν τα
εμπορικά τους καράβια σε πολεμικά. Επειδή ήταν
έμπειροι ναυτικοί σύντομα διώχνουν τους Τούρκους
από τις ελληνικές θάλασσες.
Φύσα μαΐστρο δροσερέ…
48. Η καταστροφή των Ψαρών
Την ίδια τύχη θα έχουν και τα
Ψαρά λίγο καιρό αργότερα.
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη
ράχη περπατώντας η δόξα
μονάχη …»
49. Η καταστροφή της Χίου
Οι Τούρκοι για να λυγίσουν
τους επαναστάτες τα έβαλαν
με τους αμάχους. Ο τουρκικός
στόλος μπαίνει στο λιμάνι της
Χίου και καταστρέφει το νησί
ολοκληρωτικά.
Εις Χίον
«Θλίβει ο καπνός το διάστημα
γαλάζιον των αέρων·
ούτως εις την ομίχλην
του θανάτου, μειδίασμα
πνίγεται νέον.
Ω λαιμοί των αθώων
παιδιών μας, ω πλευρά
σεβάσμια των μητέρων,
γερόντων κόμαι εις τ᾿ αίμα
αθλίως βρεγμέναι!»
Ανδρέας Κάλβος
50. Κωνσταντίνος Κανάρης
Εκδίκηση θα πάρει όμως για τους
Έλληνες ο Κωνσταντίνος Κανάρης
που με πυρπολικό θα καταστρέψει
την τουρκική ναυαρχίδα και άλλα
τρία καράβια.
51. Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη
Εδώ θα βρει το θάνατο ο Μάρκος
Μπότσαρης καθώς και ο γνωστός
Φιλέλληνας Λόρδος Βύρωνας.
«Σας άρπαξεν η τύχη
την νικητήριον δάφνην,
και από μυρτιάν σας έπλεξε
και πένθιμον κυπάρισσον
στέφανον άλλον».
52. Οι πολιορκημένοι αποφασίζουν έξοδο από την πόλη μέσα από τις
γραμμές των Τούρκων.
Δρόμο να ανοίγουν τα σπαθιά κι ελεύθεροι να μείνουν…
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει…
Άκρα του τάφου σιωπή…
53. Οι ανήμποροι, οι γέροι και οι τραυματίες κλείνονται στην
μπαρουταποθήκη και τινάζονται μαζί με τους Τούρκους στον
αέρα για να μην πιαστούν αιχμάλωτοι.
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει
Έρμο τουφέκι σκοτεινό τι σ’ έχω γω στο χέρι οπού συ
μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει…
Θεόδωρος Βρυζάκης, Η ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης κατά την άλωση
54. Η πολιορκία του Μεσολογγίου
Η Πόλη του Μεσολογγίου
είναι το μοναδικό
προπύργιο των
επαναστατών στη Δυτική
Στερεά. Οι Τούρκοι το
πολιορκούν από ξηρά και
θάλασσα μανιασμένα,
μέχρι που στους
υπερασπιστές σώνονται τα
τρόφιμα.
Η Έξοδος
55. Οι ανήμποροι, οι γέροι και οι τραυματίες κλείνονται στην
μπαρουταποθήκη και τινάζονται μαζί με τους Τούρκους στον
αέρα για να μην πιαστούν αιχμάλωτοι.
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει
Έρμο τουφέκι σκοτεινό τι σ’ έχω γω στο χέρι οπού συ
μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει…
Θεόδωρος Βρυζάκης, Η ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης κατά την άλωση
56. Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη·
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.
Ευγένιος Ντελακρουά,
Η Ελλάδα στα ερείπια
του Μεσολογγίου.
57. «Ω φιλτάτη πατρίς,
ω θαυμασία νήσος,
Ζάκυνθε· συ μου έδωκας
την πνοήν, και του Απόλλωνος
τα χρυσά δώρα!»
Ανδρέας Κάλβος
Η επανάσταση συγκίνησε όλη την Ευρώπη μέσα
από έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών
«Είν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων
δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά, κι ελεύθεροι να μείνουν
εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με το Χάρο.
Τουφέκια τούρκικα, σπαθιά το ξεροκάλαμο περνά.»
Διονύσιος Σολωμός
58. Πρέπει να «πέσουμε»
Ο Ιμπραήμ ασπάζεται το νεκρό Παπαφλέσσα,
ελαιογραφία του Α. Γεωργιάδη.
Ακόμη και ο εχθρός του
αναγνώρισε την λεβεντιά
του και έβαλε και του
έστησαν το νεκρό του
σώμα μπροστά του να
φιλήσει το γενναίο άντρα.
Θυσιάστηκε στο Μανιάκι
προσπαθώντας να
καθυστερήσει το στρατό
του Ιμπραήμ που θα
διέλυε την επανάσταση.
59. Ο Ιμπραήμ Πασάς και ο Κιουταχής θα καταφτάσουν με
πολυάριθμο στρατό και στόλο για να καταστείλουν την
επανάσταση.
Η αρχική ομοψυχία των Ελλήνων χάνεται και ο εμφύλιος
σπαραγμός θα δώσει την ευκαιρία στους Τουρκο-Αιγυπτίους
να καταπνίξουν σχεδόν την επανάσταση.
Ύμνος εις την Ελευθερία
«η Διχόνοια που βαστάει
Ένα σκήπτρο η δολερή.
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας και σύ.
Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά.
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά».
Διονύσιος Σολωμός.
62. 1.Συνεχείς βομβαρδισμοί των Τούρκων πολιορκητών.
2.Αμυντικές ανάγκες των πολιορκημένων Ελλήνων προξένησαν
ανεπανόρθωτες ζημιές στον ιερό βράχο.
3.Δύο αιώνες πριν βομβαρδίστηκε από τον Βενετό Μοροζίνι και
κατέρρευσε ο Παρθενώνας (26 Σεπτεμβρίου του 1687).
4.Δύο δεκαετίες ύστερα λεηλατήθηκε από το Βρετανό λόρδο Έλγιν.
Πολύπαθη Ακρόπολη
64. Ο Λόρδος Βύρωνας
Ενώ η επανάσταση κινδυνεύει από τον Ιμπραήμ και τον
Κιουταχή, οι θηριωδίες των Τούρκων στο Μεσολόγγι, τη
Χίο τα Ψαρά, αλλά και οι Φιλέλληνες στρέφουν την
ευρωπαϊκή κοινή γνώμη με το μέρος των Ελλήνων.
65. Στρατηγός Μακρυγιάννης «είμαστε εις το εμείς»
Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί,
να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και
να μην λέγη ούτε ο δυνατός
«εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε
πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»;
Όταν αγωνιστή μόνος του και
φκιάση, ή χαλάση, να λέγη «εγώ».
Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί
και φκιάνουν, τότε να λένε
«εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι
όχι εις το «εγώ» ».
Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα
66.
67. Η ναυμαχία του Ναβαρίνου
Τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής Αγγλίας
Γαλλίας και Ρωσίας ευνοούν τους Έλληνες. Έτσι οι Ευρωπαίοι
με ενωμένους τους στόλους τους καταστρέφουν εντελώς τον
Τουρκο-Αιγυπτιακό στόλο στο Ναβαρίνο.
68. «Όλοι οι Έλληνες είναι όμοιοι ενώπιον των νόμων χωρίς
καμία εξαίρεση βαθμού, κλάσης ή αξιώματος. Όλοι οι
Έλληνες έχουν το ίδιο δικαίωμα σε όλα τα αξιώματα.
Εθνοσυνελεύσεις
Απόσπασμα από τον «Οργανικό Νόμο», το πρώτο Σύνταγμα της
επαναστατημένης Ελλάδας, που ψηφίστηκε την 1η Ιανουαρίου του 1822
από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
69. «Οι επιζήσαντες αντιπρόσωποι διηγούνταν ότι δάκρυα
έτρεχαν από τα μάτια όλων, και πως φιλούσαν ο ένας
τον άλλο, όπως γίνεται την ημέρα της Αναστάσεως.»
Η σύγκληση της Α' Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο
70. Το Πρώτο Ελληνικό Κράτος
Δημιουργείται το πρώτο ελληνικό κράτος που έχει στην
επικράτειά του μόλις την Πελοπόννησο, τη Στερεά
Ελλάδα και τα νησιά των Κυκλάδων.
72. «…όσοι ευρίσκονται εις δημόσια
υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να
λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με
τον βαθμό του υψηλού
υπουργήματός των και με τας
εκδουλεύσεις των, αλλ’ ότι οι μισθοί
ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς
με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει
η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν
της…»
«…εφ’ όσον τα ιδιαίτερα
εισοδήματά μου αρκούν διά να
ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και
του οβολού τα δημόσια χρήματα,
ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον
ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων
εις εσχάτην πενίαν».
73. «Ας το δροσίση πάντοτε
με τ’ αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη
Και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ’ άνθη».
Η δολοφονία του Καποδίστρια
74. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…
Σκηνή από την έξοδο του Μεσολογγίου,
Πίνακας του Γάλλου ζωγράφου De Lansac.
76. Ιερό μας καθήκον
Να τιμούμε τους ήρωες και τους μάρτυρες της ελληνικής
επανάστασης του 1821.
Γιατί λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους και τους προγόνους
τους είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό.
Θεόδωρος Βρυζάκης, «Η μονή του Αρκαδίου».