แฟ้มสะสมงาน

5. PHU SOI DAO
เรื่องราวเรากับเขา …….
ทริปนี้ ปลายทางคือไม่มีจุดหมายแต่ไฮไลค์ของทริปอยู่ที่ภูสอยดาว เราจะไปสอยดาว
ปลิวๆ
เราเดินทางด้วยยานพาหนะรถมอไซค์เจ๋งๆคันหนึ่งสีแดงพร้อมร่างกายกับหัวใจและกระเป๋าเป้
สะพาย
การเดินทางของเรามีอุปสรรคมากในระหว่างทาง
มีลมแรงบ้างฝุ่นบ้าง แดด ถนนชารุด ทางขึ้นเชาฃันมากบางลูก และ ก็ล้มบ้าง ฮ๋าา
เส้นทางการเดินรถ ..ผ่านหนองบัวลาภู - เลย – ไปอุตรดิตท์ ออกพิษณุโลก เข้าเพชรบูรณ์
สิ้นสุดที่ ขอนแก่น
ขึ้นเขาลงเขาลาห้วย ฝ่าฝน ฝ่าแดดหมอกเฆม หนาวเยนทุกบรรยากาศ
แต่เมื่อเอาร่างกายไปแลกกับความสุขที่ตนเองอยากได้มาคือประสบการณ์ชีวิต
ในการเกิดมาใช้ชีวิตครั้งนี้ คุ้มมากๆ กับความท้าทาย ที่ได้ทา
มันมีทุกอารมณ์ทุกห้วงความรู้สึกในเวลานั้น มีเหนื่อย ท้อ
ความอดทน ความลาบาก ความอยากได้อยากเจอ อยากลองมันมีทุกความรู้สึกๆ การไป
ครั้งเหล่านี้ แม้เพียงครั้งเดียวเพื่อดูพระอาทิตย์ตกหมอกผ่านหน้าแบบเต็มๆก็คุ้มแล้ววิวข้าง
ทางก็ได้ฟิวไปอีกแบบ
ถ้าใครอ่านมันไม่ค่อยรู้สึกดีไรมากหรอกถ้าไมลองสาผัสด้วยตัวเองจังหว่ะนั้นช่วงเวลานั้นที่
ผมอยากจะหยุดเวลาให้โลกหยุดหมุนสัก 10 นาทียังดี
คือทุกอย่างของการไปทริปมันอยากจะ
เก็บทุกอย่างไว้กับตัวเองให้มากที่สุด
อยากจะเอาหมอกกับไปบ้านเอาภูเขามาไว้
หลังบ้านมันคือความจินตนาการของการ
ที่ได้อยู่ได้เห็นกับสิ่งที่ตัวเองชอบภูมิใจทุก
การเดินทางเพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆ ไม่ใช่การได้
เห็นทิวทัศน์ใหม่ๆแต่แท้จริงแล้วเป็นการ
ค้นพบดวงตาคู่ใหม่และมิตรภาพเพิ่ม
ถึงเราจะไปเที่ยวคนสองคน แต่เราได้
มิตรภาพและสิงๆใหม่ๆกลับมาให้ชีวิตเยอะ
มาก …

7. JAPANESE
ในที่ซึ่งรู้สึกดี
ล่าความสุขให้กับตัวเอง แต่ความสุขในครั้งนี้ มันคือความสุขที่เต็มไป
ด้วยหลายอารมณ์หลายความรู้สึกมากเกินที่บรรยายออกมาได้
เพราะเป็นการเดินทางที่ตื่นเต้นที่สุด ไม่ว่าจะทางภาษาพูด เจราจา
แบบ บลาๆ พอไปหน้ามาหลังได้ และเป็นครั้งแรกที่เราได้มา เป็น
ประสบการณ์การเดินทางที่ดีให้กับชีวิตนะ แต่เรามาด้วยการที่เราไม่
รู้จักอะไรไม่รู้ว่าเค้าบ้านเมืองเป็นอย่างไรวัฒนธรรมชีวิตคนที่นี้เป็น
อย่างไร. ภาษา การเจรจา แต่
คนเราเกิดมาเพื่อเรียนรู้ไขว่หา
ยังไงละแต่เราได้เจอได้เห็นในแง่
รับรู้ความรู้สึกด้วยสายตาของ
เรา เราชอบนะ เราชอบอะไร
บ้านเมืองที่เป็นแบบนี้ หรือว่าเรา
อาจจะเจอรับรุ้แต่ในแง่ๆของเค้าก็ตาม. ด้วยความสะดวก บ้านเมือง
ที่สะอาด การใช้ชีวิตของคนที่นี้ดูเหมือนแข่งขันกันขยันในการ
ดาเนินการทามาหากิน
ดูเป็นเมืองที่กระตื้อรือร้นตลอดเวลา. ทุกคนในประเทศดูแข่งขันกัน
กับเวลาเสมอ
ผู้คนในประเทศเป็นแบบผู้ดี ทั้งการแต่งตัว วาจาคาพูด ดูเป็นระเบียบ
วินัยดี การจราจรเรียบง่ายไม่วุ่นวาย ดูเป็นเมืองที่ปลอดภัยสาหรับ
ชีวิต หรือว่าสิ่งเหล่านี้เป็นการปลูกฝังตั้งแต่มาเนินๆ แต่เรามองย้อน
ดูตัวเองสิ บางทีสิ่งที่นี้อาจจะสอนให้เราปรับเปลี่ยนนิสัย หรือ การ
ดาเนินชีวิตของเราต่อไปก็ได้ เราอยู่ที่นี้ได้เกือบ 1 อาทิตย์ เราได้รู้สึก
ได้ถึงความสุขอบอุ่น เราชอบ เราติดใจที่นี้เป็นเมืองหรือประเทศที่น่า
อยู่จริงๆ
สุขที่แท้จริงๆของการเดินทาง สาหรับเราไม่ใช่การมองเห็นผ่าน
รูปภาพวิวทิวทัศน์ หรือผ่านเลนส์กล้อง แต่จริงๆคือการรับรู้ด้าย
ความรู้สึกนึกคิดตาม การมองย้อนเปรียบเสมอกับตัวเอง การรับรู้
ถึงรอยยิ้ม. การมองเห็นสิ่งๆที่ด้วยตาของตัวเอง. บรรยากาศ
รอบตัวๆ การรับรู้ความรู้สึกของตัวเองในที่ตรงนั้นมากกว่า
ไม่รู้นะว่าเราแสดงความรู้สึกเว้อร์ไปจริงในการเขียนบทความนี้
แต่ล้วนๆแล้วจากความรู้สึกส่วนตัว เราว่าการเที่ยวในต่างสถานที่
ต่างแดนเราว่า
ทุกสถานที่
ล้วนมีสิ่งดีๆ
ให้เรามองให้
เราเห็นนึกคิด
แตกต่างกันไป
ตามบุคคล.
แต่ลึกๆส่วน
นั้นคือ
“ความสุข” ของทางจิตใจที่ตามหา

9. KANCHANABURI
ทองผาภูมิ ปิล็อค
มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่พัดผ่านมาให้
เราได้สัมผัสมันอีกครั้งได้ปล่อย
ความรู้สึก
ความเศร้า ความเสียใจที่ผ่านมา
ตลอดทั้งปีฝากเอาไว้กับ สายลม กับ
ภูเขา กับแสงแดดช่วยพัดพามัน
ออกไปจากชีวิตของเราสิ่งต่างๆผ่าน
เข้ามาเยอะเหมือนกันเนอะจนบางทีก็
อยากไปอยู่ที่ไกลๆสักระยะเวลาหนึ่ง
ไปๆๆๆๆ เราไปทองผาภูมิ กาญจนบุรี
- การเดินทางครั้งนี้เติมเต็มไปด้วยความสุข ความสนุก ความท้าทาย ความมานะ ตื่นเต้นในการเดินทาง เราเดินทางด้วยยานพาหนะรถประจาทาง
แต่ไม่จาเป็นเสมอไปเราโบกรถเที่ยวไปเรื่อยๆ แบบสายลุย. จริงบางคนชอบเดินทางสบายด้วยรถส่วนตัวแตกต่างกันออกไป
- เรานอนอุทยานทองพาภูมิเราเป็นอุทยานผืนป่าตะวันตกที่เต็มไปด้วยภูเขาและหมอกลอยจางๆ อากาศเย็นๆ ตลอดทั้งวัน
- เที่ยวแบบลุยก็ต้องโบกรถเที่ยวสิเราเริ่มโบกจากหน้า อช. ทองพาภูมิ เพื่อที่จะไปหมู่บ้านอีต่อง ปิล็อค. เดินโบกรถเรื่อยระหว่างเจอวิวสวยๆ
สวยมาก และ อากาศเย็นมากๆ มีหมอกโคตรเฉียบจริง หมูจุ่มที่นั้นอร่อยมาก. มีร้านเดียวด้วย 5555
- วันที่3 เราโบกรถลงมาจากหมู่บ้านเจอครอบครัวหนึ่งน่ารักพ่อแม่ลูกมาเที่ยวพี่เป็นครอบครัวที่น่ารักที่ใจดีสุดๆ ขอบคุณครับ
“ เก็บเรื่องราวไว้เป็นประสบการณ์ เก็บความสุขไว้เป็นความทรงจา “

11. CHIANGMAI MAE KOMPONG
บางสิ่งครอบไม่ได้ แต่ไม่เจ็บปวด (สุข)
การที่เราได้พาตัวและหัวใจความรู้สึกเราออกไปเผชิญหน้ากับความ
จริงที่ว่า..
ถ้าเราจะต้องอยู่ในที่ๆไม่มีใครที่เรารู้จัก เราจะอยู่ได้มั้ย?
ไปคนเดียวมันคือการหักดิบครับ !!
อีกอย่างผมไปทิ้งความรู้สึกที่่พังๆนั้นล่ะฮ่ะ หรือ ว่าอกหักก็ได้
แต่การไปเที่ยวคนเดียวมันหมายความว่าคุณจะต้องดูแลตัวเองให้ดี
ตลอดทริป อะไรที่ไม่เคยทาก็จาเป็นต้องทา ถ้าสามารถเซฟตัวเองได้
ถือว่าคุณพอจะสอบผ่านในเรื่องของการอยู่คนเดียวได้ดีในระดับนึง
แล้วแหละ
ต้องทา
หลายอย่าง
ด้วยตัวเอง
ทั้งหมด
ตั้งแต่การ
โบกรถ,
จองโรงแรม,
ถามทาง, หาทางกลับห้อง, หรือแม้กระทั่งหาเพื่อนใหม่ และอื่น ๆ
อีกมากที่จบทริปแล้วคุณจะทึ่งในตัวเองเมื่อนึกย้อนหลังไป “นี่กูทา
อะไรได้มากมายขนาดนี้หรอว่ะ มันทาให้เราเก่งขึ้นในหลายๆอย่าง
แต่บางครั้งมันก็ทาให้คุณ
เหมือนถูกสปอยล์นิสัยให้เป็น
คนฟังคนอื่นมากกว่าตัวเอง
แต่การมาอยู่ในที่ไกล ๆ ที่ที่ไม่มี
ใครรู้จักชื่อเรา หรือไม่คุ้น
หน้าตาเรา ในตัวเราคนเดียว คุณจะฟังเสียงตัวเองได้ชัดเจนขึ้น ไม่มี
คนใกล้ตัวคอยส่งคลื่นแทรกให้รู้สึก ไขว้แขว พอได้อยู่คนเดียว
นาน ๆ ในที่ไกล ๆ ที่มีแต่ผู้คนผ่านไปมา คุณก็จะเริ่มคิดได้แล้วว่าใคร
ที่สาคัญที่สุดในชีวิต ( พ่อแม่ เพื่อน สัตว์เลี้ยง ) คุณจะเอายังไงกับ
ชีวิตต่อไปนี้ มันสอนให้เราแยกแยะ สอนทุกอย่างที่เราไม่เคยเจอไม่
เคยได้ลองทา ไม่เคยคิดได้ การเดินทางครั้งนี้มันเปลี่ยนความคิด
อะไรหลายๆอย่างให้ผมได้แข็งแกร่ง รับรู้อะไรมากมายเหลือเกิน
“เวลาโลกนี้สอนให้เราเรียนรู้ประสบการณ์”

12. เรื่องราวท่องเที่ยว (ของเรา)
ชีวิต ความสุข ประสบการณ์ ความคิด ความรู้สึก รูปภาพ
ผ่านตัวหนังสือ
เราได้เริ่ม
เดินทางตอนนั้น
เพื่อเราอยากเที่ยว
อยากเจออะไรใหม่
อยากเจอโลกที่มี
อะไรให้มองสวยๆ
ถ่ายรูป ได้กิน
ของแปลกๆ หรือ บรรยากาศดีๆ พักผ่อนหย่อนใจ
แต่ในเมื่อเรารู้สึกว่าเราเดินทางเที่ยวหรือไปเจอสถานที่แปลกใหม่ๆ
เราจะตื่นเต้น เรามีความสุข การเดินทางของผมในตอนนั้นนี้มัน
สลับกับตอนนั้นที่ว่า ผมเดินทางบ่อยขึ้นบางที่ก็ไปคนเดียว ไป กับ
เพื่อน หรือ คนรู้ใจบ้างที ส่วนมากผมจะเดินทางคนเดียวซะ
มากกว่า ทั้งนี้การเดินทางคนเดียวมันทาให้เราได้รู้จักตัวเอง ได้
รู้จักสิ่งใหม่ๆ เรียนรู้ อะไรมากมายในตัวเราและคนอื่นมากขึ้นเรา
มองโลกกว้าง ได้ใช้ความคิด ความรู้ อีกอย่างเราไปค้นหาตัวตน
ประสบการณ์ของตัวเราเอง
ผมเดินทางท่องเที่ยวรวมๆ ตลอดระยะ 3 ปีได้แล้วมั้ง ตั้งแต่
สมัยผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ปีสอง นับจากนั้นมารวมๆ ทริปๆ
จนถึงปัจจุบันนี้ ก็มีหลายทริปมากมาย เพราะตลอดปีหนึ่งผม
ท่องเที่ยว ไม่ต่า กว่า 6 ครั้ง ต่อปี (ทริปและบทความสาหรับใน
PORT ยกมาเป็นตัวอย่าง )
ถือว่าเยอะพอสมควร และยังหาที่เที่ยวแปลกใหม่สถานที่ใหม่อยู่
เรื่อยๆ ยังคงทาแพลน ไว้ให้กับตัวเองเสมอ สาหรับผมเรามี
ความสุขนะ ที่เราได้เจอได้เปิดประสบการณ์ไรแบบนี้ ผมรักผม
ชอบเลยละ ถ่ายรูป แต่งรูป ชอบงานสื่อ วีดีโอ เขียนเรื่องราว
ตนเอง เขียนบทความสั้น วาดรูป ทุกอย่างที่เราชอบในที่กล่าว
มา เราอย่างให้เป็นงานสร้างสรรค์ไอเดีย ออกมาให้ได้ใช้ปฏิบัติใน
รูปแบบงานที่เราอยากทาเกี่ยวกับการท่องเที่ยว จริงๆแล้วถ้าเรา
ได้ทางานที่ชอบหรือรักเราก็มีความสุข ทาออกมาได้อย่างภูมิใจ
จริงแล้วเรื่องราวในการเดินทางท่องเที่ยวของผมไม่ได้หวัง
อะไรมากกมาย ไม่ได้ผลตอบแทนเป็นวัตถุหรือสิ่งของ ต้องการ
แค่เพียงสิ่งดีๆที่เราทาแล้วมีความสุขให้กับชีวิตตัวเองเท่านั้น ให้
ตัวเองได้มองเห็นมุมมองโลกนี้ไว้เป็นประสบการณ์เรื่องราวดีๆใน
การเดินทางของชีวิตบนโลกใบนี้