7. Μικρός γιος
1.Γιατί ζήτησε ο μικρός γιος το μερίδιο της περιουσίας του;
2.Γιατί δεν έμεινε στον τόπο του;
3.Πως διαχειρίστηκε την περιουσία του;
4.Τι τον έκανε να γυρίσει πίσω, ήταν εύκολη αυτή η απόφαση;
5.Ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος του, που έφυγε ή που σπατάλησε
την περιουσία του;
6. Τελικά σώθηκε ο μικρός γιος, αν ναι τι τον έσωσε;
7. Πως φαντάζεσαι τη ζωή του μετα την επιστροφή του;
8. Πως τον χαρακτηρίζεις σε όλες τις φάσεις της ζωής του;
8. Πατέρας
1.Γιατί ο πατέρας έδωσε στο μικρό γιο το μερίδιο της περιουσίας του;
2.Γιατί τον δέχτηκε πίσω;
3.Να βρεις και να καταγράψεις τους στίχους που φαίνεται η
συμπεριφορά του πατέρα στον μικρό γιό
4.Να βρεις και να καταγράψεις τους στίχους που φαίνεται η
συμπεριφορά του πατέρα στον μεγάλο γιο
5. Πως τον χαρακτηρίζεις ως πατέρα;
9. Μεγάλος γιος 1.Γιατί δεν χάρηκε ο μεγάλος γιος με την επιστροφή του αδελφού του;
που φαίνεται αυτό;
2.Ο μεγάλος γιος θύμωσε μόνο με τον αδελφό του;
3.Ποιο ήταν το λάθος στην συμπεριφορά του μετά την επιστροφή του
μικρού αδελφού;
4.Ποια ήταν η μεγάλη τραγωδία του μεγάλου αδελφού;
5.Εσύ τι θα έκανες στη θέση του;
Εδώ είναι και η μεγάλη τραγωδία, το ότι δηλαδή αυτό το παιδί συμπεριφέρθηκε έτσι. Γιατί ουσιαστικά ποτέ δεν κατάλαβε τον πατέρα του. Ήταν τόσα χρόνια μαζί του, όπως ο ίδιος εκαυχάτο «ἰδού τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καί οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον». Τόσα χρόνια σου δουλεύω, και ακολουθούσα πάντα την εντολή σου, αλλά ποτέ δεν μου έδωσες ούτε ένα κατσίκι, για να φάω με τους φίλους μου. Η τραγωδία βρίσκεται σ’ αυτό το σημείο. Στο ότι δηλαδή τόσα χρόνια δεν κατάλαβε ποιο πατέρα είχε δίπλα του.
Εγώ είμαι τόσα χρόνια δούλος του Θεού, ποτέ δεν παράκουσα μία εντολή. Αυτή η ικανοποίηση του εαυτού μας ότι κάνουμε πράγματα τα οποία είναι ευάρεστα στον Θεό, αυτή η πεποίθηση ότι τηρούμε τις εντολές του Θεού, και πράγματι τις κάνουμε όπως το παιδί της παραβολής, που ήταν τόσα χρόνια στη δούλεψη του πατέρα του, αυτή η πεποίθηση είναι και η αιτία να έχουμε μία εικόνα του εαυτού μας εντελώς λανθασμένη. Όταν θα έρθει η ώρα που θα φανεί τι έχουμε μέσα στην ψυχή μας, τότε βγαίνει προς τα έξω ένας εαυτός και ένας άνθρωπος τελείως παράξενος, αλλότριος του Θεού, μάλιστα μ’ ένα πρόσχημα δικαιοσύνης, όπως είχε αυτός ο μεγάλος υιός. Λέει ο μεγαλύτερος υιός προς τον πατέρα του: «ο υιός σου, δεν τον είπε καν αδελφό του, ενώ κατέφαγε την περιουσία σου όλη, και τη ζωή του την πέρασε μέσα στην πορνεία και την ακαθαρσία, ήρθε τώρα πίσω και απολαμβάνει ό,τι είχε προηγουμένως και ακόμα περισσότερα, ενώ αυτός δεν απόλαυσε αυτή την περιποίηση από τον πατέρα. Γιατί λοιπόν αυτό; Διότι ακριβώς δεν αισθάνθηκε ποτέ του την ανάγκη να γνωρίσει τον πατέρα του. http://www.imlemesou.org/index.php/psifides-pisteos-2/theology-subjects/1384-o-adelfos-tou-asotou