Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κείμενο 28η οκτ 2015
1. Γιορτή 28ης
Οκτωβρίου2015
Χορωδία (προσευχή)
Ανάγνωση πρακτικού
Σημαία – Παραστάτες
Βραβεία – Αριστεία
(Στέλλα Λεμονή Γ3 – Ορέστης Γεωργούδης – Βίκυ Παπαδοπούλου)
1) Ξέσπασμα Β΄ Παγκοσμίου πολέμου (αφήγηση)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: 1939. Μαύρα σύννεφα πολέμου απλώνονται πάνω από την Ευρώπη.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ο Αδόλφος Χίτλερ, είναι έτοιμος να υλοποιήσει τα καταστροφικά του σχέδια.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Ένας είναι ο στόχος του. Να υποτάξει όλη την Ευρώπη κάτω από τη ναζιστική του μπότα.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Σύμμαχο στα σχέδιά του βρίσκει το Μουσολίνι, τον ηγέτη της φασιστικής Ιταλίας.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ο κόσμος βλέπει με έκπληξη και οδύνη την ανίκητη γερμανική στρατιά να καταλαμβάνει τη μία χώρα μετά την
άλλη, χωρίς καμία αντίσταση.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Αυστρία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία,
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Σουηδία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Γαλλία.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Απογοήτευση και απελπισία πλημμυρίζει τα στήθη όσων ανθρώπων είναι υπέρ της ελευθερίας και της
δημοκρατίας.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Οι μόνες χώρες που έχουν μείνει πλέον ελεύθερες στην Ευρώπη είναι η Αγγλία, η Ρωσία, η Ισπανία και μια μικρή
φτωχή χώρα στη ΝΑ Ευρώπη που τη λένε Ελλάδα…
Χορωδία (Ο Γ΄ Παγκόσμιος)
Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς
σε φάμπρικα δούλευανφτιάχνοντας τανκς
ο Πέτρος ο Γιόχανκι ο Φράνς
αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανκς
Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς
δουλεύανστονΜπράουνστο Φίσερ στονΚράφτ
ο Μπράουνο Φίσερ κι Κράφτ
αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ
Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς
ανέμελοι δούλευανπάντα στα τανκς
ποτέτους δεδιάβασαν Μαρξ
ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ
Ο Μπράουνο Φίσερ κι Κράφτ
χωρίσαν σε Μπράουνσε Φίσερ σε Κραφτ
ο Μπράουνο Φίσερ κι ο Κράφτ
εχθροί τάχα γίναν διαλύσαν το τραστ
Και πριν μάθουντι είπε ο Μαρξ
στρατιώτες τους πήρανστον πόλεμο παν
ο Πέτρος ο Γιόχανκι ο Φράνς
σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ' τα τανκς
ο Μπράουνο Φίσερ κι Κράφτ
σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ
ο Μπράουνο Φίσερ κι Κράφτ
ξανάσμιξανπάλικαι φτιάξανετραστ
2) Τορπιλισμός Έλλης (αφήγηση)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Στις 15 Αυγούστου 1940 οι κάτοικοι της Τήνου και άλλοι επισκέπτες έχουν μαζευτεί για να γιορτάσουν τη
θρησκευτική γιορτή της Παναγίας. Το αντιτορπιλικό «Έλλη» έχει φτάσει για να τιμήσει κι αυτό τη Μεγαλόχαρη.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ξαφνικά ένας δυνατός κρότος ακούγεται. Μετά από διάστημα λίγων ωρών η Έλλη έχει πια βυθιστεί.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Την επόμενη μέρα δύτες διαπιστώνουν ότι η τορπίλη ήταν ιταλική.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Παρ’ όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να μη μιλήσει για να αποφύγει κάθε προστριβή με την Ιταλί α
και να μη δώσει στον Μουσολίνι την αφορμή που αναζητά εδώ και μήνες.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Οι Έλληνες όμως το ήξεραν πως οι Ιταλοί ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτό το ύπουλο χτύπημα.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Το ήξεραν και περίμεναν να γράψουν νέες σελίδες ένδοξης ιστορίας.
2. (Κωστής Φιλοξενίδης – Χρήστος Τσάτσαρης – Γιάννης Φιλοξενίδης – Σωτήρης Τσάτσαρης )
3) Παραμονές πολέμου (σκετς)
ΗΛΙΑΣ: Τα μάθατε; Έπεσε και το Παρίσι.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Η Γαλλία καταλήφθηκε απ’ τους Γερμανούς.
ΚΩΣΤΑΣ: Μα πώς έγινε αυτό; Πριν δυο μέρες διάβασα πως…
ΗΛΙΑΣ: Άσε τι διάβασες. Δυο μέρες χρειάστηκε ο Χίτλερ για να φτάσει στο Παρίσι.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Πάει και τελείωσε. Ο στρατός του είναι ανίκητος.
ΘΥΜΙΟΣ: Ε, όχι και ανίκητος. Υπάρχει και η Αγγλία.
ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ: Γιατί η Ρωσία πάει πίσω; Ξέρετε πόσο στρατό έχει ο Στάλιν;
ΗΛΙΑΣ: Δε βαριέσαι. Μπροστά στη Γερμανία όλοι θα υποκύψουν. Θα το δείτε.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Ναι, δίκιο έχεις. Ποιος μπορεί να τα βάλει με τους Γερμανούς…
ΚΩΣΤΑΣ: Λέτε ο πόλεμος να φτάσει και στην Ελλάδα;
ΗΛΙΑΣ: Βρε ποιος ασχολείται με την Ελλάδα;
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Είμαστε φτωχή χώρα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμάς.
ΘΥΜΙΟΣ: Κι ο Μουσολίνι; Γιατί κάθε τόσο βγάζει ανακοινώσεις και μας απειλεί;
ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ: Και την Έλλη ποιος τη βούλιαξε; Ο Μουσολίνι δεν ήταν;
ΚΩΣΤΑΣ: Μα δεν αποδείχτηκε τίποτα.
ΗΛΙΑΣ: Καλά, αν θέλουμε το πιστεύουμε αυτό.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Εγώ άκουσα πως τα κομμάτια της τορπίλης που βρέθηκαν είχαν ιταλικά γράμματα.
ΚΩΣΤΑΣ: Και τότε γιατί δεν ανακοινώθηκε τίποτα;
ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ: Γιατί ο Μεταξάς φοβάται τους Ιταλούς.
ΘΥΜΙΟΣ: Όμως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε…
4) Τελεσίγραφο Ιταλών – Όχι (αφήγηση)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Δυστυχώς η ώρα να μπει η Ελλάδα στον πόλεμο ήρθε πολύ γρήγορα.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Στις 28 Οκτωβρίου 1940, στις 3 τα ξημερώματα, ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι έφτασε στο σπίτι του δικτάτορα
Μεταξά.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Σκοπός της επίσκεψής του ήταν να του παραδώσει το τελεσίγραφο των Ιταλών.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Ένα τελεσίγραφο που ζητούσε να επιτραπεί στον ιταλικό στρατό να εισχωρήσει στο ελληνικό έδαφος.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Φυσικά η απάντηση του Μεταξά ήταν Όχι.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Μέχρι να ξημερώσει η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο…
Ανακοινωθέν (ηχητικό)
Ποίημα: Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τ. Λειβαδίτης)
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορείνα χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου καιτο ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τοντραχύ δρόμο που πάειστο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτεθα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνωαπ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά καινα ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
5) Προέλαση ελληνικού στρατού (αφήγηση)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν ηρωικά στα βουνά της Πίνδου προσπαθώντας να αποκρούσουν τις επιθέσεις
των Ιταλών.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Και το θαύμα έγινε. Ο ιταλικός στρατός, όχι μόνο δεν προχώρησε ούτε ένα μέτρο στο ελληνικό έδαφος, μα
άρχισε να υποχωρεί.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Οι Έλληνες στρατιώτες άρχισαν να προελαύνουν ελευθερώνοντας τις ελληνικές πόλεις της Β. Ηπείρου.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Σύμμαχο και βοηθό σ’ αυτή την προσπάθεια οι Έλληνες στρατιώτες είχαν τις γυναίκες της Πίνδου.
3. Ποίημα: Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο (Ν. Βρεττάκος)
Ποιος θα μας φέρει λίγον ύπνο εδώ που βρισκόμαστε;
Θα μπορούσαμε τότες τουλάχιστο
να ιδούμε πως έρχεται τάχατε η μάνα μας
βαστάζοντας στη μασχάλη της ένα σεντόνι λουλακιασμένο
με μια ποδιά ζεστασιά και κατηφέδες από το σπίτι μας.
…
Τριγυρίζουμε πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκκαλιασμένες.
…
Τρεκλίζω στον άνεμο χωρίς άλλο ρούχο,
διπλωμένος με το ντουφέκι μου, παγωμένος και ασταθής.
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της
πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο).
Χορωδία (Μας χωρίζειο πόλεμος)
Ούτ’ ένα δάκρυ από τα μάτια ας μη κυλήσει,
στου χωρισμού μας το πικρό τώρα φιλί,
πρέπει ο καθείς μας τώρα πια να πολεμήσει,
αφού ηγλυκιά μας η πατρίδα το καλεί.
Είναι στιγμές που κιη αγάπηγονατίζει,
για τα μεγάλα της φυλής ιδανικά,
για μας η πιο όμορφησελίδα τώρα αρχίζει,
ναι, πίστεψέ με κι έλα γέλασε γλυκά.
Μας χωρίζει ο πόλεμος,
μα θεριεύει η ελπίδα,
πως για τη γλυκιά πατρίδα
φεύγω τώρα εκδικητής.
Μας χωρίζει ο πόλεμος,
μα αν με νιώθει η ψυχή σου,
φέρνε με στην προσευχή σου,
να γυρίσω νικητής.
6) Επίθεση Γερμανών – κατάληψη της Ελλάδας (αφήγηση)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Η ελληνική προέλαση και το κυνήγι των Ιταλών σταμάτησε την άνοιξη του 1941.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αλλάξει τα στρατηγικά του σχέδια στέλνοντας το στρατό του να επιτεθεί στην Ελλάδα
από τα σύνορα της Βουλγαρίας.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Μόνο τότε λύγισαν οι Έλληνες, μη μπορώντας να αντέξουν σε δύο μέτωπα συγχρόνως.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1: Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2: Θα ακολουθήσουν 4 χρόνια σκληρής κατοχής και αμέτρητων δεινών για τον ελληνικό λαό.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3: Η πείνα, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις έκαναν τα χρόνια της γερμανικής κατοχής να θεωρούνται μια από τις
πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας.
Ποίημα: Ο λαός (Γ. Ρίτσος)
Τούτος ο λαός, αφέντημου, δενξέρει πολλά λόγια,
σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια.
Και κάποιο βράδυ - πες σαν χτες - υψώνει το κεφάλι
κι αστράφτουνετα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι.
Κι όπως περνάν κι όπως βροντάν, μαδάει ο αγέρας ρόδα
κι από τη λάσπηξεκολλά της Ιστορίας η ρόδα.
Και τούτο το περήφανο, τ' άμετρο ψυχομέτρι,
μόνησημαία το φως κρατεί, μόνο σπαθίτο αλέτρι.
Κι από τους τάφους ξεκινάνόλοιοινεκροί του Αγώνα
και μπαίνουνπάλιστη σειρά με σιδερένιο γόνα.
4. Και φέγγουνε τα μάτια τους σ' όλο το μέγα βάθος
σάμπως Ανάστασης κεριά μετά από τ' Άγιο Πάθος.
Νάτος, περνάει ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης
και πάει να σπείρει όλη τηγης με στάρι κι άστρα ειρήνης.
Κι ως πάνω τους ηΛευτεριά πάλλοντας ανατέλλει
φουσκώνει η άκρατη καρδιά του ανθρώπου σαν καρβέλι.
(Βαγγέλης Κοττάς – Μάκης Βαρσαμίδης – Κοσμάς Ζαλακώστας)
7) Ήταν μια φορά ένας πόλεμος (θεατρικό)
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: (Φωνάζει) Χανς, Γιόχαν! Πού είστε επιτέλους;
ΧΑΝΣ: Εδώ είμαστε, λοχία Μίλερ.
ΓΙΟΧΑΝ: Στις διαταγές σας.
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Πού εδώ; Μια ώρα σας ψάχνω…
ΧΑΝΣ: Ε… να… ξέρετε…
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Ξέρω, ξέρω τι σας χρειάζεται. Να σας στείλω στο ρωσικό μέτωπο!
(Οι 2 στρατιώτες τρομάζουν)
ΧΑΝΣ: Όχι,λοχία Μίλερ!
ΓΙΟΧΑΝ: Δε θα επαναληφθεί, λοχία Μίλερ!
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Ακούστε, άχρηστοι, μη σας πω καμιά χειρότερη κουβέντα. Ψάχνουμε ακόμη αυτό το νεαρό, ξέρει ο Γιόχαν.
Τσακιστείτε και ψάξτε να τον βρείτε!
ΧΑΝΣ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.
ΓΙΟΧΑΝ: Θα τον βρούμε οπωσδήποτε.
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Θα ψάξετε όλη τη γειτονιά. Κάπου εδώ είναι κρυμμένος. Θα κάνετε έρευνα παντού. Συνεννοηθήκαμε;
ΧΑΝΣ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Και μόλις τον βρείτε, θα τον παραδώσετε στα ΕΣ ΕΣ. Αυτοί θα τον περιποιηθούν.
(Ο λοχίας πάει να φύγει αλλά ξαναγυρνάει)
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Α, και μη το ξεχάσω. Περιμένουμε σήμα από το Φρουραρχείο. Κάτι μεγάλο θα συμβεί απόψε. Έτσι ψιθυρίζεται.
Αν τυχόν ακούσετε τη σειρήνα, να έρθετε αμέσως σε μένα. Εντάξει;
ΧΑΝΣ: Μάλιστα, λοχία Μίλερ.
ΓΙΟΧΑΝ: Μείνετε ήσυχος.
(Ο λοχίας Μίλερ φεύγει. Οι 2 στρατιώτες μένουν μόνοι τους)
ΓΙΟΧΑΝ: Μα τι άνθρωποι είναι αυτοί οι Έλληνες, δεν μπορώ να καταλάβω.
ΧΑΝΣ: Τι εννοείς;
ΓΙΟΧΑΝ: Να… δεν κάθονται ποτέ ήσυχοι. Τόσες χώρες καταλάβαμε, καμιά δε μας δυσκόλεψε τόσο.
ΧΑΝΣ: Έχεις δίκιο. Όλο σαμποτάζ και επιθέσεις είναι.
ΓΙΟΧΑΝ: Δε μας αφήνουν σε ησυχία.
ΧΑΝΣ: Ούτε από βασανιστήρια καταλαβαίνουν…
ΓΙΟΧΑΝ: Ούτε από εκτελέσεις…
ΧΑΝΣ: Κι έχουμε βασανίσει αμέτρητους.
ΓΙΟΧΑΝ: Και εκτελέσει άλλους τόσους…
ΧΑΝΣ: Αλήθεια, αυτός που ψάχνουμε τι έκανε;
ΓΙΟΧΑΝ: Έγραφε στους τοίχους «Ζήτω η Ελευθερία» ή «Ζήτω η Ελλάδα», κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
ΧΑΝΣ: Ε, δεν έκανε και τίποτα σοβαρό.
ΓΙΟΧΑΝ: Αυτό μη το λες. Μικρός είναι. Αν τον αφήσουμε χωρίς τιμωρία, μεθαύριο θα μας βάζει βόμβες.
ΧΑΝΣ: Πόσο μικρός είναι;
ΓΙΟΧΑΝ: Γύρω στα 15.
ΧΑΝΣ: Και τι θα τον κάνουμε άμα τον πιάσουμε;
ΓΙΟΧΑΝ: Δεν ξέρω. Άλλοι είναι για τα βασανιστήρια. Εμείς πρέπει να τον βρούμε. Αυτή είναι η δουλειά μας.
ΧΑΝΣ: Να σου πω την αλήθεια, βαρέθηκα αυτή τη δουλειά. Θέλω να πάω σπίτι μου.
ΓΙΟΧΑΝ: (Κοιτάζει γύρω του τρομαγμένος) Σιωπή μη μας ακούσει κανείς και σε στείλει στο ρωσικό μέτωπο!
ΧΑΝΣ: Όχι,προτιμώ εδώ στην Ελλάδα.
ΓΙΟΧΑΝ: Ναι, ωραία χώρα η Ελλάδα. Αρκεί να μην είχε τους Έλληνες που δε μας αφήνουν σε ησυχία.
ΧΑΝΣ: Άντε πάμε. Αυτή η γειτονιά έχει αρκετά σπίτια. Πρέπει να τα ελέγξουμε όλα.
ΓΙΟΧΑΝ: Πάμε.
…
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Εδώ είστε εσείς; Καλά δεν ακούτε τόση ώρα τη σειρήνα;
ΓΙΟΧΑΝ: Συμβαίνει τίποτα;
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Και βέβαια συμβαίνει. Φεύγουμε!
ΧΑΝΣ: (Πανικόβλητος) Για το ρωσικό μέτωπο;
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Ποιο ρωσικό μέτωπο. Φεύγουμε για την πατρίδα μας, τη Γερμανία. Διαταγή του Χίτλερ.
ΓΙΟΧΑΝ: Και τους Έλληνες ποιος θα τους φυλάει;
ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Κανείς. Νομίζω πως από δω και πέρα θα ζήσουν ελεύθεροι.
ΧΑΝΣ: Μα έχουμε πόλεμο!
5. ΛΟΧΙΑΣ ΜΙΛΕΡ: Πάει ο πόλεμος! Τον χάσαμε! Τώρα πρέπει να σωθούμε εμείς!
Χορωδία: Τα πολυβόλα σωπάσαν
Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
Ένας βοριάς παγωμένος
Σαρώνει την έρημη γη
Στρατιώτες έρχονται
Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη μερωτάς, μη μερωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μημε ρωτάς, μη μερωτάς
Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή ...
Περιπολία στους δρόμους
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή ...
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη μερωτάς, μη μερωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μημε ρωτάς
Χορωδία: Εθνικός ύμνος