ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
1. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Ε. Φραδέλος , Χ Στάικος, Α. Ράρρα, Μ .Τσιλιγγίρη, Λ.
Κουρκούτα
2. Η επιληψία είναι μία χρόνια πάθηση του εγκεφάλου και
χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενους επιληπτικούς
σπασμούς.
ΕΠΙΛΗΨΙΑ
3. Είναι ένα βραχύ επεισόδιο μεταβολής της συμπεριφοράς ή του
επιπέδου συνείδησης, το οποίο συνήθως ξεκινάει απότομα, είναι
βραχυχρόνιο και τις περισσότερες φορές σταματά μόνο του. Το
επεισόδιο αυτό μπορεί να ακολουθείται από μία περίοδο υπνηλίας ή
σύγχυσης.
EΠΙΛΗΠΤΙΚΟΣ ΣΠΑΣΜΟΣ
4. Περισσότερες από 45.000 νέες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται κάθε
χρόνο σε παιδιά
1 στα 100 άτομα θα αναπτύξει επιληψία
1 στους 10 ανθρώπους θα έχουν μια κρίση στη ζωή τους
Η επιληψία είναι πιο συχνή από την εγκεφαλική παράλυση, τη νόσο
Πάρκινσον και τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Περίπου 1% των παιδιών στην Ευρώπη παρουσιάζουν κάποια μορφή
επιληψίας
5. ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ
• Ι. ΕΣΤΙΑΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ
Η ηλεκτρική εκφόρτιση περιορίζεται σε μια μόνον περιοχή του
εγκεφάλου και οι εκδηλώσεις εξαρτώνται από την
δραστηριότητα που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, έχει αυτή η
περιοχή. Ανάλογα με την περιοχή του εγκεφάλου στην οποία
συμβαίνει η επιληπτική εκφόρτιση οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι
κινητικές , αισθητικές , αισθητηριακές , ή ψυχικές.
• ΙΙ. ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ
Η ηλεκτρική εκφόρτιση των νευρικών κυττάρων αφορά όλο τον
εγκέφαλο και στην διάρκεια τους υπάρχει πλήρης απώλεια της
συνείδησης του ασθενούς.
6. ΑΙΤΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΕΠΙΛΗΨΙΑΣ
Διακρίνονται σε συγγενή η επίκτητα.
Τα συγγενή μπορεί να οφείλονται σε βλάβες του εμβρύου
αλλά και σε κληρονομικούς παράγοντες.
Τα επίκτητα αίτια , παράγοντες που διαταράσσουν την
ανατομική συνοχή του εγκεφαλικού ιστού και της
φυσικοχημικές παραμέτρους της βιοηλεκτρικής λειτουργίας
του εγκεφάλου. Τέτοια αίτια είναι μεταξύ άλλων οι
φαρμακευτικές ουσίες, η υπογλυκαιμία, τα τραύματα, τα
αιματώματα αλλά και οι όγκοι του εγκεφάλου .
7. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
• Το 70% των ασθενών που παρουσιάζουν επιληψία και
παίρνουν αντιεπιληπτικά ελέγχονται πολύ ικανοποιητικά
με ένα φάρμακο. Περίπου 20% βελτιώνονται με την
προσθήκη δεύτερου ή τρίτου φαρμάκου και μόνο το 10%
των επιληπτικών δεν ανταποκρίνονται, με αποτέλεσμα
να αλλάζουν φάρμακα ή να αναζητούν άλλους τρόπους
θεραπείας όπως η χειρουργική.
• Φαρμακευτικά ανάλογα την ηλικία και το είδος των
κρίσεων. Οξκαρβαζεπίνη (≥6 ετών), Βαλπροϊκό Νάτριο ,
Γκαμπαπεντίνη (>12 ετών), Καρβαμαζεπίνη ,
Λαμοτριγίνη (≥ 13 ετών)Τοπιραμάτη (>6 Ετών ),
Φαινοβαρβιτάλη Και Φαινυτοΐνη κ.α (http://www.eof.gr)
9. Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ:
Να είναι ενήμερος αν το παιδί παθαίνει κρίσεις και κατά τη
διάρκεια της ημέρας.
Να είναι ενήμερος αν η διάγνωση έχει γίνει πρόσφατα και αν η
πιθανότητα υποτροπής των κρίσεων είναι μεγάλη.
Πρέπει να αναγνωρίζει πώς είναι οι κρίσεις του παιδιού.
Να είναι ενήμερος για τiς πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες του
φαρμάκου όπως η υπνηλία οι οποίες ίσως να επηρεάσουν την
επίδοση του παιδιού στο σχολείο.
10. ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την διαδικασία του
στιγματισμού, αντιλήψεις και πεποιθήσεις που εμπλέκονται στην
επιληψία. Πεποιθήσεις του χθες μπορεί να έχουν αρνητικές
επιπτώσεις στην κοινωνική ταυτότητα των παιδιών που πάσχουν από
τη διαταραχή.
Σήμερα, στις ανεπτυγμένες χώρες η προκατάληψη, το στίγμα, και
διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις για την επιληψία τείνουν να
εξαφανιστούν .
Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών και των
μαθητών είναι το κλειδί για την πλήρη ενσωμάτωση στην τάξη των
παιδιών που πάσχουν από επιληψία.
11. Οι επιπτώσεις της στα παιδιά είναι τόσο σωματικές και
ψυχικές όσο και κοινωνικές, μέσα και έξω από το σχολείο . Η
συνεργασία των λειτουργών υγείας με εκπαιδευτικούς και
γονείς θα έχει ως αποτέλεσμα την αποδοχή αυτών των
παιδιών, παρέχοντάς τους ίσες ευκαιρίες για εκπαίδευση.
Ευχαριστώ….