1. Генерирање на звучни бранови кај
човекот
Изработиле:
Марина Јовановска
Фросина Апостоловска
Кристина Нешковска
Мише Жежовски

2. Интензитет и гласност на звукот
За да може звукот да биде восприемен од
човековото уво, неопходно е, неговиот
интензитет да не е помал од некоја
минимална вредност, што се вика праг на
слушањето. Интензитетот на звукот е
величина што е бројно еднаква на
енергијата што ја пренесува звучниот бран
за време од една секунда, низ површина од
еден метар квадратен, што е нормална на
правецот на ширењето на бранот.

3. ● Единица за интензитетот во SI системот на
мерки е ват на метар квадратен (W/m2 ).
За да може звукот да биде восприемен од
човековото уво, неопходно е, неговиот
интензитет да не е помал од некоја
минимална вредност, што се вика праг на
слушањето.
● Интензитетот на звукот е величина што е
бројно еднаква на енергијата што ја
пренесува звучниот бран за време од една
секунда, низ површина од еден метар
квадратен, што е нормална на правецот на
ширењето на бранот.

4. ● Увото на човекот е способно да прима
звуци во широк дијапазон на изнтензитет.
При фреквенција 0д 1000 Hz границите на
тој дијапазон се IW/m (праг на слушањето)
и W/m (праг на болното слушање), кога
приемот на звукот се уште не е следен со
болка. Поголемите интензитети
предизвикуваат осети со болка. Прагот на
слушањето (прагот на чујноста) , како и
прагот на болното слушшање зависат од
честотата на звучните бранови.
Поголемите интензитети на звучните
бранови од прагот на болното слушање се
опасни за увото.

5. ● Увото на човекот е слабо осетлив апарат
во однос на промената на интензитетот на
звучните бранови што ги прима. Така на
пример, ако интензитетот на бранот
порасне два пати, тогаш увото осеќа како
да тој интензитет е само малку поголем од
првиот. Субјективниот осет на интензитетот
на звукот се вика гласност. Како особеност
за приемот на звуците е следново: Ако
интензитетот на звучните бранови расте
како геометриска прогресија, тогаш
гласноста расте како аритметичка
прогресија.

6. ● Механичките осцилирања што се шират во
еластична средина – тврда, течна или
гасовита – и се восприема со органите за слух
или други апарати, се викаат звучни бранови.
Физиката која ги изучува звучните бранови се
вика акустика. Кон нив припаѓаат
инфразвуците и ултразвуците. Инфразвуци се
звучни бранови на кои фреквенцијата им е
помала од 16 Hz, што непрекинато го следат
човекот во неговиот секојдневен живот.
Ултразвук е звук чија фреквенција е поголема
од горната граница на чувствителноста на
човековото уво. Таа граница е 20 000 Hz.

8. ● Звучните бранови што се шират во гасовите и
течностите се лонгитудинални бранови.
Најчесто звукот го восприемаме преку
воздухот. Кога се создаваат звучните бранови
(звучниот извор осцилира) воздухот си ја
менува густината и притисокот во местата во
кои стигнува звучниот бран. Тоа овозможува
ширење на лонгитудинален бран низ воздухот.
Кога не би постоел воздух меѓу звучниот извор
и увото, звук не може да се слуша.

9. ● Во поширока смисла под звучни бранови се
разбира ширењето на еластични
осцилирања, во било која средина, што е
способна да се збива. При звучните
осцилирања секоја честица на средината,
останува на едно исто место, вршејќи
осцилаторни движења околу својата
рамнотежна положба. На таков начин
звукот е всушност ширење на
лонгитудиналните бранови во еластична
средина.