Weitere ähnliche Inhalte
Ähnlich wie โลก ดาราศาสตร์ อวกาศ ม.4 เล่ม 1_บทที่ 3 ธรณีพิบัติ (20)
Mehr von soysuwanyuennan (7)
โลก ดาราศาสตร์ อวกาศ ม.4 เล่ม 1_บทที่ 3 ธรณีพิบัติ
- 2. 1. ภูเขาไฟระเบิด (Volcanic Eruption)
ภูเขาไฟจะอยู่หนาแน่นบริเวณรอยต่อ
ของแผ่นธรณีที่เกิดจากการเคลื่อนที่
ของแผ่นธรณีรูปแบบต่าง ๆ โดยส่วน
ใหญ่จะพบบริเวณแผ่นธรณีเคลื่อนที่
เข้าหากัน เนื่องจากการมุดตัวของ
แผ่นธรณีทาให้เกิดการหลอมของ
แผ่นธรณีและกลายเป็นแมกมา และ
เคลื่อนที่ขึ้นสู่ผิวโลกเกิดเป็นภูเขาไฟ
ตำแหน่งของภูเขำไฟทั่วโลก
- 6. ภูเขาไฟธีรา เกาะซานโตรินี
ประเทศกรีซ ค.ศ. 1610
ภูเขาไฟคาปาร ์ราวติเก
ประเทศเอลซัลวาดอร ์
ค.ศ. 2013
ภูเขาไฟฮวนนา ปูดิน่า
ประเทศเปรู ค.ศ. 1600
ภูเขาไฟแทมโบรา เกาะซัมบาวา
อินโดนีเซีย ผู้เสียชีวิต 34,000 คน
ค.ศ. 1815
ภูเขาไฟปิ นาตู โบ เกาะลูซอน
ประเทศฟิ ลลิปปิ นส์ค.ศ. 1991
ภูเขาไฟฉางไป๋ ซาน
พรมแดนจีน-เกาหลีเหนือ
ประเทศจีน ค.ศ. 1702
ภูเขาไฟซาน
ตามาเรีย
ประเทศ
กัวเตมาลา
ค.ศ. 1902
ภูเขาไฟระเบิดครั้งร้ายแรง
- 8. ความแรงของการปะทุของภูเขาไฟขึ้นอยู่กับความหนืดของลาวา โดยปัจจัยที่ควบคุมความหนืด
ของลาวา คือ ปริมาณซิลิกา
ลาวามีความหนืดต่า เกิดจากการ
มีปริมาณซิลิกาน้อย มีการปะทุไม่รุนแรง
ทาให้ลาวาค่อย ๆ ไหลออกจากปล่องแผ่
ออกไปโดยรอบ ทาให้ภูเขาไฟมีฐานกว้าง
และความสูงไม่มาก
ลาวามีความหนืดสูง เกิดจากมีซิลิกาปริมาณมาก เมื่อแมกมาที่
เคลื่อนที่มาจะสะสมไม่สามารถออกจากปากปล่องได้ ความดันเพิ่มเรื่อย ๆ
เกิดการปะทุอย่างรุนแรง ลาวาบางส่วนพุ่งขึ้นไปในอากาศและแข็งตัว
เป็นเศษชิ้นภูเขาไฟ (pyroclast) เช่น เถ้าธุรีภูเขาไฟ บอมบ์ภูเขาไฟ บล็อก
ภูเขาไฟ ตกตะกอนไม่ไกลจากปล่องภูเขาไฟ ทาให้ภูเขาไฟสูงขึ้นเรื่อย ๆ
- 11. การเตรียมตัวป้ องกันภัยจากภูเขาไฟระเบิด วิธีการป้ องกันตัวจากภูเขาไฟ
เตรียมเสบียง ยารักษาโรค เครื่องใช้ที่จำาเ็น
รวมทั้งเครื่องมือสื่อสาร
ติดตามข่าวสารจากทางราชการอย่างเคร่งครัด
ใส่หน้ากากอนามัย แว่นตาทุกชนิดเพื่อ็้องกันเถ้า
ภูเขาไฟ
ไม่ควรหลบอยู่ในอาคารสิ่งก่อสร้าง
เพราะอาจถล่มลงมาจากแผ่นดินไหว
หรือเถ้าภูเขาไฟได้
คอยรับฟังข่าวเตือนภัยเกี่ยวกับภูเขาไฟ
เมื่อมี็ระกาศให้อพยพหลับภัย
ควรรีบอพยพโดยด่วน
ควรขับรถด้วยความระมัดระวังเมื่อมี
เถ้าภูเขาไฟอยู่บนถนนเ็นจำานวนมาก
แนวทางการเฝ้าระวังและการปฏิบัติตนให้ปลอดภัยจากการเกิดภูเขาไฟระเบิด
- 12. 2. แผ่นดินไหว
เมื่อเกิดแผ่นดินไหว คลื่นไหวสะเทือนที่ถูก
ปลดปล่อยออกมาจาก ศูนย์เกิดแผ่นดินไหว
(earthquake focus) ซึ่งมีระดับความลึกแตกต่าง
กันในแต่ละบริเวณ คลื่นไหวสะเทือนจากบริเวณ
ต้นกาเนิดของแผ่นดินไหว ภายในโลกมีการ
เคลื่อนที่ออกไปทุกทิศทุกทาง และบริเวณที่ได้รับ
ผล กระทบจากแผ่นดินไหวมากที่สุด คือ ตาแหน่ง
บนพื้นผิวโลกที่อยู่เหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว
เรียกว่า จุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว (epicenter) ศูนย์เกิดแผ่นดินไหว (earthquake focus)
จุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว (epicenter)
- 13. คลื่นไหวสะเทือนที่เคลื่อนที่ออกจากศูนย์เกิดแผ่นดินไหวจะเป็นคลื่นในตัวกลาง (body waves) ได้แก่ คลื่นปฐมภูมิ
และคลื่นทุติยภูมิ แต่เมื่อคลื่นในตัวกลางเคลื่อนที่มาถึงพื้นผิว โลกจะทาให้เกิดคลื่นพื้นผิว (surface waves) ที่ส่งผลให้
แผ่นดินสั่นสะเทือนในลักษณะที่แตกต่างกัน ได้แก่
1. คลื่นเลิฟ (Love wave) เป็นคลื่นไหวสะเทือน
ที่เคลื่อนที่ไปตามผิวระนาบพื้นผิวโลกทาให้
อนุภาคเกิดการ สั่นในแนวราบ มีทิศทางตั้งฉาก
กับการเคลื่อนที่ของคลื่น เป็นสาเหตุทาให้พื้น
โลกสันในแนวราบ
2. คลื่นเรลีย์ลีย์ (Rayleigh wave) เป็นคลื่นไหว
สะเทือนที่เคลื่อนที่ไปตามระนาบพื้นผิวโลกทา
ให้อนุภาคตัวกลางสั่น ในลักษณะวงรีคล้าย
คลื่นน้า เป็นสาเหตุทาให้พื้นโลกสั่นขึ้นลง
- 17. ขนาดความรุนแรง 7.6 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 17,118 คน
ตรุกี ค.ศ. 1999
แผ่นดินไหวครั้งร้ายแรง
ขนาดความรุนแรง 7.0 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 316,000 คน
เฮติ ค.ศ.
2010
ขนาดความรุนแรง 7.4 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 40,000 คน
อิหร่าน ค.ศ. 1990
ขนาดความรุนแรง 7.9 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 87,857 คน
จีน ค.ศ. 2008
ขนาดความรุนแรง 7.6 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 86,000 คน
ปากีสถาน ค.ศ. 2005
ขนาดความรุนแรง 9.1 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 227,898 คน
อินโดนีเซีย ค.ศ. 2004
ขนาดความรุนแรง 9.0 ริกเตอร ์
ผู้เสียชีวิต 20,000 คน
ญี่ปุ่ น ค.ศ. 2011
- 19. 3. สึนามิ
สึนามิ (tsunami) เป็นคาในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า คลื่นท่าเรือ
เนื่องจากเป็นคลื่นที่สร้างความเสียหายรุนแรง โดยเฉพาะ
บริเวณท่าเรือของหมู่บ้านชาวประมงในญี่ปุ่น
เป็นกลุ่มคลื่นน้าที่เกิดขึ้นจากการย้ายที่ของปริมาตรน้าก้อนใหญ่ คือ มหาสมุทรหรือทะเลสาบขนาดใหญ่ แผ่นดินไหว
การปะทุของภูเขาไฟและการระเบิดใต้น้าอื่น ๆ (รวมทั้งการจุดวัตถุระเบิดหรือวัตถุระเบิดนิวเคลียร์ใต้น้า) ดินถล่ม
ธารน้าแข็งไถล อุกกาบาตตกและการรบกวนอื่น ไม่ว่าเหนือหรือใต้น้า ล้วนอาจก่อให้เกิดเป็นคลื่นสึนามิได้ทั้งสิ้น
เหตุการณ์เหล่านี้ทาให้เกิดการแทนที่ของมวลน้าอย่างเฉียบพลันเป็นบริเวณกว้างจึงเกิดเป็นระลอกคลื่นแผ่กระจาย
ออกไปทุกทิศทุกทางจึงทาให้เกิดสึนามิในหลายพื้นที่
- 20. โดยส่วนใหญ่แล้วสึนามิมักจะเกิดขึ้นบริเวณชายฝั่ง
โดยรอบของมหาสมุทรแปซิฟิ ก เนื่องจากมีแนว
รอยต่อของแผ่นธรณีเป็นทางยาว ซึ่งเป็ นบริเวณที่
เกิดการมุดตัวของแผ่นธรณีและทาให้เกิดการเลื่อน
ตัวของพื้นมหาสมุทรเป็ นสาเหตุขอการเกิด
แผ่นดินไหว ซึ่งในบางครั้งอาจทาให้เกิดสินามิ
ตามมาได้ สึนามิเป็นคลื่นที่มีลักษณะเฉพาะตัว เมื่อ
เคลื่อนที่ผ่านบริเวณที่เป็นทะเลลึก สึนามิจะมีความ
สูงคลื่นน้อยสังเกตเห็นได้ยาก แต่มีความยาวคลื่นได้
ถึง 200 กิโลเมตร และเคลื่อนที่ด้วยอัตราเร็วสูง ได้ถึง
950 กิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกทั้งยังสามารถเคลื่อนที่
ออกจากจุดกาเนิดได้ไกลหลายพันกิโลเมตร
เมื่อเคลื่อนที่ผ่านบริเวณที่เป็นทะเลลึก
สึนามิจะมีความ สูงคลื่นน้อย
เมื่อสึนามิเคลื่อนเข้าสู่บริเวณชายฝั่ง
น้าตื้นความยาวคลื่นและความเร็ว
คลื่นจะลดลงแต่ความ สูงคลื่น
เพิ่มขึ้นทาให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่
ปะทะเข้ากับชายฝั่ง
- 23. กระบวนการเตือนภัยสึนามิ
1. การตรวจวัดข้อมูล เช่น ความดันของน้าทะเล การสั่นสะเทือนของแผ่นธรณีและการเปลี่ยนแปลงของระดับ
น้าและคลื่น โดยเครื่องมือตรวจวัดซึ่งติดตั้งอยู่ในมหาสมุทร ข้อมูลต่าง ๆ จะถูกส่งไปยังตาวเทียมเพื่อส่งข้อมูลไปยัง
ศูนย์เตือนภัยหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
2. การประมวลผลจากข้อมูล เป็นการนาข้อมูลจากการตรวจวัดมาพยากรณ์โดยใช้แบบจาลอง เพื่อจาลองผล
ของการเกิดสึนามิ เช่น ความสูงคลื่น ระยะเวลาที่คลื่นจะเคลื่อนที่ถึงชายฝั่ง
3. การประกาศเตือนภัย เป็นการเผยแพร่ข้อมูลเตือนภัยจากศูนย์เตือนภัยไปยังประชาชน หรือองค์กรสาธารณะ
เพื่อให้ประกาศให้ประชาชนเตรียมพร้อมและคอยเฝ้าติดตาม สถานการณ์จากศูนย์เตือนภัย
ประกอบด้วย 3 ขั้นตอนหลัก
- 26. ฟิลิ็็ินส์ พ.ศ. 2519
ผู้เสียชีวิตกว่า 5,000 คน
ญี่็ุ่น พ.ศ. 2554
ผู้เสียชีวิตกว่า 20,000 คน
ชายฝั่งอลาสกา พ.ศ. 2507
ผู้เสียชีวิตกว่า 100 คน
ชิลี พ.ศ. 2503
ผู้เสียชีวิตกว่า 1,000 คน
็า็ัวนิวกินี พ.ศ. 2541
ผู้เสียชีวิตกว่า 2,000 คน
มหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2547
ผู้เสียชีวิตกว่า 200,000 คน
การเกิดเกิดนามิครั้งที่ร้ายแรงที่สุดของแต่ละประเทศ