1. είδος ποίησης που πρωτοεμφανίστηκε στην
Ιαπωνία το δέκατο έκτο αιώνα και υιοθετήθηκε στην
Ευρώπη στις αρχές του εικοστού.
Από εκεί πέρασαν τον Ατλαντικό και έφτασαν να
γίνουν πολύ δημοφιλή σε όλο το Δυτικό κόσμο.
Στην αυθεντική στιχουργική μορφή τους, τα
χαϊκού είναι μικρά ποιήματα από 17 συλλαβές σε
ένα ενιαίο στίχο.
Τα χαϊκού συμπυκνώνουν ευφυΐα και σοφία, που
εκφράζονται με λυρική, ή άλλοτε, χιουμοριστική
διάθεση, ενώ συχνά υπάρχει το στοιχείο της
έκπληξης.
Στα χαϊκού σημαντική θέση έχουν η φύση, οι
εποχές και τα χρώματα, η ομορφιά των λέξεων και
των αντιθέσεων, ενώ το νόημα κάποιες φορές
αποκτά δευτερεύουσα σημασία.
2. Ο γνωστότερος Ιάπωνας ποιητής των χαϊκού ήταν
ο Ματσούο Μπασό (Matsuo Basho, 1644-1694). Το
πιο φημισμένο από όλα τα χαϊκού είναι δικό του:
παλιά λίμνη
ένας βάτραχος μέσα πηδά
ήχος νερού
3. Στην Ευρωπαϊκή εκδοχή τους συνήθως υποδιαιρούνται
σε 3 στίχους από 5, 7 και 5 συλλαβές, στους οποίους η
ομοιοκαταληξία αποφεύγεται.
Στις πιο σύγχρονες απόπειρες δημιουργίας χαϊκού,
είναι συχνές οι μικρές αποκλίσεις από τον αυστηρό
αυτό στιχουργικό κανόνα.
Ο Γιώργος Σεφέρης άρχισε να γράφει τα δικά του
χαϊκού σε νεαρή ηλικία, το 1929.
4. :
Σενρύου (Ιαπωνία)-1
Στον καθρέφτη του νερού
Δυσπιστείς
Την ίδια σου την όψη
Pablo Neruda(Χιλή) -2
Γιατί η γη
μόλις βγουν οι βιολέτες
μαραζώνει;
Matsuo Basho(Ιαπωνία)-3
Ένα ακόμη χαϊκού!
ξανανθίζουν οι κερασιές
όχι το πρόσωπό μου
Δανάη Στρατηγοπούλου (Ελλάδα)-4
Όσο και να κλαις
μόνο κάτι αδένες
δικαιώνονται
5. Kobayashi Issa -5
Ξημερώνει.
Οι άνθρωποι φορούν
τα πρόσωπά τους.
Jorge Luis Borges (Αργεντινή) -6
Ήμουν μικρός
δεν ήξερα τότε για θάνατο
ήμουν αθάνατος