1. A PINTURA POSTIMPRESIONISTA TOULOUSE-LAUTREC, VINCENT VAN GOGH, PAUL GAUGUIN e CÉZANNE O impresionismo co seu afán por captar a luz do natural fora disolvendo as formas no seu ambiente e todos os elementos do cadro foran perdendo volume, debuxo e sentido do espazo. Nos últimos anos do XIX e principios do XX encontrámonos cuns pintores que partindo do impresionismo derivan cara a unha pintura persoal que anuncian algúns dos movementos pictóricos máis importantes do século XX..
2. Toulouse-Lautrec,Henri de (1864-1901) No alcohol e na bohemia parisina tenta esquecer a súa traxedia O seu acubillo é Montmartre, o Moulin Rouge e o Moulin de la Galette , cabarets onde toma apuntamentos das bailarinas e de tipos singulares
5. Rosa La Rouge - À Montrouge 1886-87; Óleo sobre lenzo 72.3 x 49 cm
6. Woman Pulling up her Stocking 1894; óleo sobre carbón 58 x 48 cm Os trazos rotos, nerviosos, especie de síncopes, de abreviacións inestables das formas, combínanse con toques coloreados aprendidos en SEURAT, planos cromáticos tomados das estampas xaponesas e sobre todo liñas dinámicas e posicións instantáneas estudadas en DEGAS
9. No Salon de Rue des Moulins c. 1894 Óleo sobre lenzo, 111.5 x 132.5 cm Nas súas obras reflicte o ambiente dos salóns nocturnos: bailarinas, cantantes e prostitutas son as súas modelos
16. Gogh, Vincent (Willem) van ( 1853 -1890) O holandés Van Gogh chega a París en 1886, aprende a técnica impresionista, e en febreiro de 1888 establécese en Arlés Plenamente entusiasmado coa luz da Provenza pinta paisaxes e figuras de formas serpenteantes, flamíxeras, que traducen o seu lume interior
17. Antes de viaxar a París e ficar impresionado pola luminosidade cromática dos impresionistas, pinta escenas sombrías nas que denuncia a miseria dos traballadores e das familias pobres Os comedores de patacas, 1885
18. Camino con cipreses e estrelas 1890 Óleo sobre lenzo, 92 x 73 cm Os cipreses ondeando, os solos que parecen estremecidos por terremotos, os edificios de liñas retorcidas, constitúen os temas preferidos da súa extensa obra, e nas súas conlvusións transparenta a súa turbación de alleado
23. Campo de millo nunha noite estrelada 1890 Óleo sobre lenzo, 50.5 x 100.5 cm É un apaixonado da cor como vehículo para expresar as frecuentes depresións e angustias que padeceu A súa pincelada é moi característica, sinuosa , cursiva e espesa ; as cores son ás veces agresivas, con contrastes non frecuentes: amarelo sobre laranxa
36. Paul Gauguin (1848-1903) Paul Gauguin iniícase no impresionismo con PISSARRO; deixa unha vida confortable, á súa muller e fillos e instálase pobremente en París e Bretaña; durante algún tempo convive con VAN GOGH en Arlés; finalmente trasladarase en 1891 a Tahití, onde pinta as súas series de mulleres tahitianas A súa é unha biografía de renuncias para se consagrar de maneira plena á súa vocación artística
37. O Cristo amarelo 1889 92.1 x 73.4 cm A luz perde o seu centro absoluto para se concentrar na exaltación da cor, principio en que se baseará o fauvismo
38. M. Loulou 1890 55 x 46.2 cm A fascinación dos seus cadros radica na calma das zonas anchas de cores, como se realizase vidrieiras, e nas súas grandes figuras, con contornos nítidos, a xeito de tallas de madeira Ao mesmo tempo renuncia á perspectiva, suprime o moldeado e as sombras, intensificando a sensación de plano do mesmo xeito que as pinturas xaponesas Une o que ve e o que imaxina, adquirindo a cor unha intensidade poética excepcional
55. Cézanne, Paul (1839 – 1906) Máis revolucionaria aínda é a arte de Cézanne , na que se inspiran os grandes mestres do s. XX O pintor de Aix - en - Provence non viu recoñecido en vida o seu xenio, vivindo de 1885 até a súa morte retirado na Provenza, solitario e descoñecido, meditando nas relacións entre a forma e a cor
64. Un coin de table 1895-1900 óleo sobre lenzo, 47 x 56 cm
65. Os xogadores de cartas 1890/1905 Óleo sobre lenzo.45 x 57 cm. "Os xogadores de cartas" constitúe un exemplo do que se deu en chamar o período sintético de Cézanne Representa a realidade obxectiva sen se axustar aos mecanismos e criterios puramente ópticos dos impresionistas: distingue, porén, a realidade natural da plasmada no lenzo: " pintar non significa copiar o obxecto, senón realizar sensacións coloreadas" O mesmo empeño de buscar as formas esenciais da natureza apreciámolo nos seus cadros con figuras, onde a cor lle permite subliñar as formas
70. Cisterna no parque de Château Noir c. 1900 óleo sobre lenzo 74.3 x 61 cm A súa pintura é o punto de arranque do cubismo e influíu en coloristas coma Matisse (Fauvismo)
