2. 1.- OS REINOS XERMÁNICOS
● Tras a caída do Imperio romano de Occidente (476), os pobos xermánicos
formaron reinos independentes (reinos xermánicos) como: os reinos ostrogodo,
visigodo, franco, o burgundio, alamano e o anglosaxón.
● Os pobos xermánicos organizáronse en monarquías, que conservaron ou
asimilaron elementos romanos como o latín, o dereito e o cristianismo. A Igrexa
foi gañando importancia e poder e a cultura quedou nas súas mans.
● En Occidente iniciouse un período de inseguridade debido as razzias e
saqueos que cometían os pobos bárbaros, o que levou á ruralización da
sociedade:
- O comercio e a artesanía diminuíron o cal provocou o despoboamento
das cidades.
- A agricultura converteuse na actividade dominante e a poboación
refuxiouse nas aldeas.
4. 2.- O IMPERIO BIZANTINO (476-1453)
● O Imperio romano de Oriente, tamén denominado Imperio bizantino ou
Bizancio, con capital en Constantinopla (actual Estambul), logrou frear as
invasións xermánicas e sobreviviu ata o 1453.
● A época de maior esplendor coincidiu co reinado de Xustiniano (527-565),
que se propuxo restaurar o Imperio romano expandíndose polo Mediterráneo
occidental. Recompilou as leis romanas (Código de Xustiniano) e mandou
construír a Basílica de Santa Sofía. Nos séculos seguintes Bizancio
repregouse sobre a zona oriental.
● O emperador (basileus) gozaba dun poder absoluto e considerábase o xefe
da cristiandade. O Papa de Roma non aceptaba a súa autoridade relixiosa polo
que se rompeu a unidade do cristianismo co Cisma de Oriente (1054). Os
cristiáns de Oriente denomináronse ortodoxos, e os cristiáns de Occidente,
católicos (perdura na actualidade).
● O Imperio bizantino desapareceu cando no ano 1453 Constantinopla foi
conquistada polos turcos.
6. 3.- O REINO VISIGODO DE TOLEDO
● Este reino representou o primeiro intento de unidade política da Península Ibérica.
● No ano 409 penetraron en Hispania os suevos, vándalos e alanos. No 416 os
visigodos, aliados de Roma, acudiron á Península e expulsaron os vándalos e alanos e
acantoaron aos suevos en Galicia.
● A mediados do século V, os visigodos formaron o reino de Tolosa formado polo Sur da
Galia e parte de Hispania. No anos 507, derrotados polos francos na batalla de Vouillé, foron
expulsados da Galia e espalláronse por Hispania e organizaron un reino con capital en
Toledo.
● O rei visigodo Leovixildo expulsou aos suevos (585), conquistoulles numerosos
territorios aos bizantinos que ocuparan o Sur peninsular (572-624) e detivo os francos.
● Os reis converteron en hereditaria a coroa (deixou de ser electiva) e propuxéronse unir a
todos os seus súbditos, fosen visigodos ou hispanorromanos, baixo unha mesma lei (o
Liber Iudiciorum con Recesvinto) e relixión (catolicismo con Recaredo).
● No 711 un exército musulmán, procedente do norte de África, invadiu a Península Ibérica
e derrotou ao derradeiro monarca visigodo, don Rodrigo, na batalla de Guadalete.
● A economía hispánica en tempos dos visigodos foi agrícola e de subsistencia e a
nobreza visigoda converteuse no grupo social privilexiado.
9. 4.- O REINO SUEVO DE GALICIA
● No ano 409 os suevos penetraron na
Península Ibérica debido a un pacto
(foedus) cos romanos, e no ano 411 foron
illados polos visigodos na Galicia actual e
mais no Norte de Portugal.
● Eran un pobo orixinario do mar Báltico e
estableceron a súa capital en Bracara
Augusta (Braga, Portugal), creando caro o
420 un reino propio que no 586 pasou a
mans dos visigodos.
● Foron os que implantaron unha entidade
administrativa que pervive na actualidade: a
parroquia, concibida na súa orixe como
unha división eclesiástica do reino.
10. 5.- O IMPERIO CAROLINXIO
● Os francos eran un pobo de orixe xermánica que expulsou aos visigodos da Galia e se instalou no
territorio da actual Francia.
● Un nobre franco da dinastía dos merovinxios, Carlos Martel, freou aos musulmáns na batalla de
Poitiers (732).
● O seu sucesor, Pipino o Breve, converteuse en rei dos francos e fundou unha nova dinastía, a
carolinxia. O seu fillo Carlomagno (Carlos o Grande, 768-814) creou un imperio con capital en
Aquisgrán que abranguía case toda a Francia actual, o Leste de Alemaña, o Norte de Italia e a actual
Austria, coa idea de reconstruír a antiga unidade do Imperio romano de Occidente.
● Dividiu o Imperio en condados gobernados por un conde e creou unhas zonas defensivas nas súas
fronteiras que denominou marcas gobernadas por un marqués ou comes marcae (exemplo: a Marca
Hispánica nos Pireneos).
● O día de Nadal do ano 800, Carlomagno foi coroado Emperador polo Papa León III. Un obxectivo
prioritario de Carlomagno foi a conversión ao cristianismo de todos os pobos baixo o seu dominio:
Unión entre o poder político do Emperador e a autoridade relixiosa do Papa.
● O Imperio de Carlomagno coñeceu unha gran vitalidade cultural: foi o Renacemento carolinxio.
● Á súa morte, a coroa pasou ao seu fillo Ludovico Pío (Luis o Piadoso), que máis tarde dividiu as
terras do Imperio entre os seus tres fillos (Luis o Xermánico, Carlos o Calvo e Lotario) polo Tratado de
Verdún (843).
● O poder dos reis debilitouse cada vez máis e víronse obrigados a ceder gran parte da súa
autoridade a condes e marqueses para obter o seu apoio, converténdose en poderosos señores nos
territorios que administraban: Nacía así o Feudalismo.