Παραμύθι

1. ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Μια φορά και ζναν καιρό ιταν μια
μακρινι πολιτεία , όπου ο χειμϊνασ ιταν
βαρφσ και οι νφχτεσ μεγάλεσ. Παντοφ
χιόνι και παγωνιά. Οι άνκρωποι ωςτόςο
ηεςτά ντυμζνοι ζβγαιναν ςτουσ δρόμουσ
για να πάνε ςτισ δουλειζσ τουσ ι να
κάνουν βόλτεσ.

3. Εκεί ηοφςε ζνα κοριτςάκι θ Μαργαρίτα.
Κάκε πρωί πιγαινε με τουσ γονείσ τθσ
ςτο ςχολείο. Καλθμζριηε ζνα γείτονα τθσ
που ηοφςε μόνοσ του ςτο ςπίτι. Οι γονείσ
τθσ, αφοφ άφθναν τθν Μαργαρίτα ςτο
ςχολείο πιγαιναν ςτισ δουλειζσ τουσ.
Είχαν ηαχαροπλαςτείο και ετοίμαηαν
ωραία γλυκίςματα.

5. Στισ χριςτουγεννιάτικεσ διακοπζσ
τθσ, θ Μαργαρίτα ζβγαινε κάκε
απόγευμα να παίξει με τουσ φίλουσ
τθσ ςτθν αυλι του δθμαρχείου. Εκεί
είχαν ςτολίςει ζνα ζλατο με
χρωματιςτά λαμπάκια. Τα παιδιά
κοίταηαν το δζντρο και άλλα ζκαναν
ζλκυκρο ι ζπαιηαν χιονοπόλεμο.

7. Προπαραμονι Πρωτοχρονιάσ, και θ
Μαργαρίτα αφοφ ζγραψε τισ
χριςτουγεννιάτικεσ κάρτεσ τθσ και
ςτόλιςε το δζντρο με τθν οικογζνεια
τθσ, αποφάςιςε να βγει ςτον κιπο. Το
χιόνι είχε πζςει από το πρωί φρζςκο.
Ντφκθκε ηεςτά, φόρεςε ςκοφφο, καςκόλ
και γάντια και βγικε ζξω.

9. Εκεί ζξω ςτον κιπο, ςκζφτθκε να φτιάξει
ζνα μεγάλο χιονάνκρωπο. Πιρε μπόλικο
χιόνι, ζκανε δυο μεγάλεσ μπάλεσ μια για
κεφάλι και μια για ςϊμα .Ο
χιονάνκρωποσ ιταν ζτοιμοσ με
καπζλο, καςκόλ και πετροφλεσ για
κουμπιά. Για μφτθ ζβαλε ζνα καρότο και
για χζρια δυο κλαδιά με γάντια ςτισ
άκρεσ.

11. Ο χιονάνκρωποσ τθσ Μαργαρίτασ, αν και
του είχε βάλει ζνα πλατφ χαμόγελο ςτο
πρόςωπο, δεν ιταν χαροφμενοσ. Ζνιωκε
μοναξιά που ζςτεκε ςτον κιπο χωρίσ
παρζα. Όταν ζφυγε θ Μαργαρίτα, ο
χιονάνκρωποσ ηωντάνεψε. Δυο
ελαφάκια που πιγαν ςτο
ποταμάκι, δίπλα ςτο ςπίτι τον είδαν
λυπθμζνο και τουσ είπε για τον πόνο
του.

13. Ακόμα και μια παρζα αλόγων που είχαν
φζρει τουσ επιςκζπτεσ ςτο ςπίτι τθσ
Μαργαρίτασ, ζμακαν για τισ ςκζψεισ που
βαςάνιηαν τον χιονάνκρωπο. Τον
παρθγόρθςαν και του είπαν πωσ ίςωσ
βρεκεί και για εκείνον μια παρζα.

15. Τθν άλλθ μζρα το πρωί θ Μαργαρίτα
είδε δυο μικρά όμορφα πουλάκια που
ςυηθτοφςαν ζξω από το παράκυρό τθσ.
Ήταν φίλοι του χιονάνκρωπου και ιρκαν
να τθσ πουν για το πρόβλθμά του. Ο
φίλοσ μασ μαραηϊνει μόνοσ του, τθσ
είπαν.

17. Η Μαργαρίτα μόλισ ζμακε από τα
πουλάκια το πρόβλθμα του
χιονάνκρωπου λυπικθκε. Βγικε ζξω
ςτον κιπο και ζφτιαξε ζναν μικρότερο
χιονάνκρωπο για παρζα δίπλα του.
Φοροφςε κι εκείνοσ καςκζτο και καςκόλ
και είχε για χζρια κλαδιά. Τϊρα και οι
δυο ιταν πολφ χαροφμενοι, γιατί είχαν ο
ζνασ παρζα τον άλλον.

19. Και το κορίτςι ιταν πολφ ευχαριςτθμζνο
για τουσ χιονάνκρωποφσ τθσ. Τθν άλλθ
μζρα κα ξυπνοφςε το πρωί νωρίσ για να
πάρει από το γραμματοκιβϊτιο τα δϊρα
που άφθςε ο Αϊ Βαςίλθσ μαηί με τα
γράμματα και τισ κάρτεσ ςυγγενϊν και
φίλων για τισ γιορτζσ.