1. Evlilikyaşamıbeklediğimgibi olmamıştı.
Beni yanlışanlamayınevlendiğimkadınhakkındaenufakpişmanlığımyok.Hatta onuhayal
edebileceğimdendahafazla sevmeye başladım.Amayaşadığımızhayat konusunda? Şöyle diyeyim
ki bunu da hayal edemiyordum.Dahaönceki fantezilerimizde özgürdürve tropikal yerlerde
geziyorduk.Amaküçükbirodadahapisolmakkaçış planlarımızarasında yeralmıyordu.Romantik
kaçışı geçin.Yine de aslavazgeçmeyenbiryapımolduğu kesindi.
‘ Bu da ne?’dedi Sydney.
‘ Mutlu yıl dönümleri.’
Yeni duşalmış giyinmişbanyonunkapısındançıkarkenbenimoturmaodasınayaptığımdeğişikliklere
şaşkın birşekilde bakıyordu.Bukadarkısıtlıbir zamandabunlarıyapmak kolayolmamıştı.Sydney ‘in
duşalma süresininde normal insanlaragöre dahakısa olmasıyardımcı olmuyordu.Bense duşuadeta
bir sanatadönüştürürmümkünoldukçauzatırdım.
Sydney’inzamanlamasıile mumlarıyerleştiripyakmakatletizminbirdalıolarakkabul edilmeliydi.
Güzel birgülümseme dudaklarınayerleşti.
‘ Daha bir ay oldu.’
‘ Hey, öyle deme.Benimiçinhalataze.Ve yaşamımızınherayında birkutlamayapmayıplanlıyorum.‘
Gülümsemesiparmaklarınıkoyduğumçiçeklerde dolaştırırkenbütünyüzünükapladı.Kalbimin
teklemesine yol açtı.Onuböyle gülümserkengörmeyeliuzunzamanolmuştu.
‘ Papatyabile almışsın.Nasıl başardınbunu?’
‘ Kendime göre yollarımvar,bebek.’
Tabii bu yollarınne olduğunubilmeseiyi olurdedi içsesim.
Sydneyetrafınıdöndüve diğersürprizlerede gözattı. Bazısı benimel emeğimile olmuştu.Mutfak
masasındaduran çikolatagibi birdiğeri de birşişe kırmızı şarap.
‘ Şarap içinbiraz erkendeğil mi?’
‘ Kime sorduğunabağlı.‘dedim.Karanlıkpencereyigöstererek.‘Seniniçinteknikolarakakşam.‘
Gülümsemesihafifçe düştü.‘ Gerçektenartıkhangi zamanbir türlüanlayamıyorum.‘
Bu hayat tarzı onu çok zorluyordedi içsesim.Sadece onubirbak.
Mum ışığında bile Sydneyinyüzündeki stresişaretlerini görebiliyordum.Karanlıkgölgelergözlerinin
altına yerleşmişti.Yorgunluğunizleri zayıf bedeninde bellioluyordu.
Asil Moroi Sarayında vampirleri beslememekiçinburadaolantekinsandı.AynızamandabirMoroi ile
evlenentekinsandı.Bununyaparakbeniminsanlarımınnefretinikazanmış,kendi dostlarınıve
ailesini hiçesaymakzorundakalmıştı.
2. Ve buradaki insanlarındedikodularısağolsunSydneykendini buradakidsünyadandasoyutlamak
zorundakalmıştı.
Bütünbir ayı odalarımızda geçirmişti.
‘ Bekle dahafazlasıvar.’Dedimçabucak birazdaonundikkatini üzücüşeylerdençekmeyeçalışarak.
Düğmeye baştımve odayı klasikmüzikdoldurdu.Elimi onauzattım.
‘ Düğünümüzde dansetme şerefine erişememiştik. ‘
Sözlerimonungülümsemesini geri getirdi.Elimi tuttuve onukendime çekmemeizinverdi. Mumlara
çarpmamaya dikkatedereketrafımızdadönmeye başladık.
‘ Ne yapıyorsun?Bu vals.Üç adımlık birdans . Ritmi duymuyormusun?Bir – iki – üç. Bir – iki – üç. ‘
‘ Gerçektenmi?Birbu valzmı? Bensadece kulağahoş gelensüslübirşeyolduğuiçinbunuseçmiştim.
Bizimşarkımız olduğunudüşündüğümüzbir şarkıolmadığıiçin.Sanırım bir çiftolaraksınıfta kaldık.‘
‘ Eğer bundandolayısınıfta kaldıysakbence güvendeyiz.‘
Bizdans ederkenodanınetrafındasessizlikte uzundakikalargeçti.Derkenbirdenaklımageleni
söyledim.‘OBeni Bilimiyle KörEtti.’
‘ Ne?’diye sorduSydney.
‘ Bu bizimşarkımızolabilir.‘dedim.
Sydneykahkahaattı ve fark ettimki busesi de uzun zamandır duymamıştım. Ve bir şekildehem
kalbimi hızlandırdıve hemde üzdü.
‘ Eh. ‘ dedi.‘Sanırım Lanetli Aşktandahaiyi birşarkı seçimi olabilir.‘
İkimizde güldük,Sydneyise başınıomzumakoyduve altınrenkli saçlarıüzerime dağılırkenonun
sabunkokusunuiçime çektim.
‘ Yanlış hissettiriyor.’Dedi Sydneysessizce.‘Mutluolmakyani.Özelikle Jill dışarıdabiryerde...’
Jill’inadınıduymakortamıkaranlığa boğarkennefesimi kesti.Buufakamamutluanımızı gölgeledi.
Biraz kendimi çektim ama.’Onu bulacağız.’Dedim.
‘ Nerede olursaolsunonubulacağız.’Sydneyi sıkısıkı sardım.
Eğer halahayattaysadedi lanetiçsessim.
Bu habire çıkıp geleniçsesimakıl sağlığımın kötüye gitti anlamınagelmiyordu.Aslındabuartık aşina
olduğumTeyzemTatiana’nınsessiydi. Eski Moroi Kraliçesi.Birhayaletşekliile benimle dolaşmıyordu
tamamenyaptığım büyüleryüzünden aklımınderinlerindeydi.Onunçenesini kapatabilirdimaama
bununiçinbüyümükullanmamgerekiyordu.Fakatbudurumdabunuyapmayıgöze alamazdım.Bu
yüzdenTeyzemdeaklımınodaarkadaşı olmuştu.
3. Bazı zamanlar aklımıtamamenyiterecekmişimigibhissederkenbazıanlarkendimi onunla
konuşurkenbuluyordum.Ve ikincisi beniilkindendahafazlakorkutuyordu.
Sydneyi öperkengelensesleriduymazdangeldim.‘Jill’ibulacağız.Amabuarada hayatımızı yaşamaya
devametmeliyiz.‘
‘ Haklısın.’Dedi Sydney. Kendini toplamayaçalıştığınıgörebiliyordum.‘Eğerbudüğünde dans
etmediğimizgerçeğinideğiştirecekse ,gidipgiyinsemiyi olurbiraz kıyafettenyoksunum.‘
‘ Hayatta olmaz.‘ dedim.‘Eminimgiyeceğinkıyafetiyidiramaseni yarıçıplak daha çok seviyorum.
Üsteliktamamensoyunmayakararverirsenengelde olmam.‘
Valzya da herne haltdansı ediyorsakdurdumve ağzımıonunağzına getiriptutkulubiröpücük
kondurdum.Öpücüğüngiderekderinleşmesibeni şaşırttı.Oda benimgibi tutkuylayanıtveriyordu.
Bütünkötü düşünceleri arkamızdabıraktık. Son zamanlarSydneyfizikselolarakherhangi birtemasta
bulunmakistemiyor,kendinibirazuzaktutuyordu.Bende onunbuisteğine saygıgösteriyordum.
Çünküaklındabir sürüşeyinolduğununfarkındaydımamabu öpücükbütüntutkuyucanlandırdı.
Onune kadar özlediğimi anladım.
Kendimizikoltuğunüzerinde bulmamızuzunsürmedi.Birbirimizi okşuyorve öpüşmeye devam
ediyorduk.Onudikkatli incelemeiçindurdumve birazgeri çekildim.Mumışığı o güzel gözlerini
vurguluyor,saçlarının sarısını parlatıyordu.Onungüzelliği karşısındaboğuluyordumve bunugörüp
hissetmekkadargüzel birşeyde yoktubenimiçin.
İşte şu an herşeyromantikherşeymükemmeldi …Ta ki kapı açılıncaya kadar.
‘ Anne?’dedimyarıkızgın yarı telaşlı.
Sydneysanki liseli gençlerkanepede yakalanmışgibi üzerini çekiştirmeye başladı.Kızardığını
görebiliyordum. Bizevli birçiftiz,lanetolsun.
‘ Ah, merhabacanım.’ Dedi annemdirekodanıniçine dalarak.‘Nedenışıklarıkapattınız? Burasını
klise gibi yapmışsınız.Elektriklermi kesildi yoksa?’
Annemışığı açında Sydneyleikimizirkildik.‘Geri gelmişişte.Yine de bukadarmumyakmamalıydınız.
Tehlikeli.‘Yardımcı olmakiçinmumlarıüflemeye başladı.
‘ Teşekkürler.’Dedi Sydneyhiçminnettarolmayanbirşekilde.‘Güvenliğimiziçinburadaolmanne
kadar iyi oldu.’
‘ Anne ,birkaç saat daha buralardaolmayacağınısanıyordum.’
‘ Öyleydim.Beslenmekiçinsalonagittiğimde birkaçsaatkalırım sanıyordum.En azındaninsanların
konseytoplantısıylailgilenirsanıyorsunuzamahayır, bütüno bakışlar altındaykenrahatlayamadığım
gibi birde konuşmalarıdinlemekzorundakaldım.Onlardayanımdabirinsanıgetirmeme izinverdiler.
‘ dedi arkasınabaktı. ‘ Neredeydibu?Ahişte burada.‘
Geriye baktığındaarkasında bendenbirkaçyaşbüyükbirdamın içeriye girdiğini gördüm.‘Şuradaki
sandalyeye otur,benhemengeliyorum.‘
4. Ayağakalktım.‘ Bir besleyiciyimi getirdinburaya?Anne Sydney’inbukonudanasıl hissettiğini
biliyorsun!’
Sydneyodanınkarşısına geçenadamı gözleriyle izlerkenkonuşmadı.Adamıngözleri endorfinler
yüzündenmutluve havalardagörünüyordu.Vampirlerinbeslendiği insanlardagenelde buifadeyi
görürdünüz.Annem iççekti.
‘ Ne yapmamı bekliyordunki tatlım?’dedi .’GidipMaureenTarusve GladysDashkovyanımdabeni
çekiştirirken beslenmemi beklemiyorsundurherhalde.‘
‘ Karımın dileklerinebirazsaygıgöstermeni bekliyorumsadece.’
Sydneyile evliliğimizsaraydançoğukişininbizedüşmanolmasınısağlamıştı,bunababamda dahil.
Fakat annemşaşırtıcı birşekilde bizimyanımızdayeraldı.Ve karşılığındabizimle yaşamayabaşlamıştı.
‘ EminimSydneybirazyatakodasındaoturmayakarşı çıkmaz. ‘
Annembirazdahamumu söndürmekiçinodayıdolaşmayabaşladı.‘Sydneykendievinde kendi
odasındasaklanmakzorundadeğil.‘
‘ Eh , benimde öyle.Burasıbenimde evim.‘
‘ Sorundeğil.’Dedi Sydney.‘Beklerim.’
O kadar sinirliydimki saçlarımıyolmamakiçinkendimi zortutuyordum.Sydneyile aramızdaki bütün
mutludakikalarsanki varolmamışlargibi kayboldu.Sydneyyineeski haline,mutsuzluğunageri
döndü.İnsanlarve vampirlerdünyasındakısılıkalmıştı.Annempapatyalarınolduğuvazoyufarketti.
‘ Bunlarçok güzel.’Dedi.‘Melindaonuiyileştirdiğiniçinbayaminnetduyuyorolmalı.’
Sydneyodasınaçekilmekiçingiderkenduraksadı.‘Ne iyileştirmesi?’
‘ Önemli birşey değil.’Dedimhemen,anneminipucunualmasınıumarak.
DiğeryandanDaniellaIvashkovhiçbirzamanipuclarınıtoplamakkonusundaiyi değildi. Bugünise
kendini aşmıştı.
‘ MelindaRowe ,saray çicekcisi.‘diye açıkladıannem.‘Adrianve benson beslenmemizdeonun
önündengeçiyorduk.Zavallıkadınınyüzünde kocamançıbanlarçıkmıştı. Adriandaonabu konuda
yardımcı oldu.MelindadapapatyalargeldiğianAdrianabirbuketgöndereceğine sözverdi.‘
Sydneybanadöndüğüzamansessizöfkesi yüzündenokunuyordu.Buolayıhemenyatıştırmam
gerektiğinifarkederekkarımıkolundantutuğumgibi yatakodasınaçektim.
‘ Adriannasıl yaparsın bunu?’dedi kapıkapanır kapanmaz.‘ Sözvermiştin.Jill’eyardımetmekdışında
büyüyükullanmayacağınasözvermiştin.’
‘ Önemli değildi.‘ dedimhemen.‘Herhangi birgüç harcamam gerekmedibile.‘
‘ Yine de kullandınama.’Diye bağırdı Sydney.‘Ne yaptığını biliyorsun.Herküçükbirkullanımbile etki
yapıyor.Ve bunuda öyle birininin…birininsivilcesi içinkullanamazsın.‘
5. Onunnedenmoralini bozduğunuanlayabiliyordumamaincildiğimisaklayamadım.‘Bizimiçinyaptım.
Yıldönümükutlamamıziçin.Beğeneceğinisanmıştım.‘
‘ Benimiçinkocamınsağlıklıolması dahaönemli.‘dedi hemen.
‘ Eh , o sınırı çoktan aştık.’
Aşmakne kelime ,osınırla aramıza birtarla boyuyol koydukdedi Teyzem.
Sydneykollarınıkavuşturdu.‘Gördünmü?İşte yine başlıyoruz.Herşeyi şakayavurmakzorunda
mısın? Bu ciddi , Adrian.‘
‘ Ve ciddi olmayabaşlıyorum.Başa çıkabileceğimibiliyorum.’
Gözlerini banadikti.‘Eminmisin? Bence tamamenruhkullanmayıbırakırsandaha iyi olacak.
İlaçlarınageri dön . En güvenlisibu.’
‘ Ya Jill’i bulmakne olacak?’dedim.‘Eğerbenimruhbüyüme ihtiyaçlarıolursa ne olacak?’
Sydneybaşınıcevirdi.‘Şimdiye kadarbirişe yaramadıdeğil mi?Kimseninbüyüsüişe yaramadı.‘
Son yorumubendençokkendisineyönelikgibiydi.Jill bizimdostumuzduve birayönce kaçırılmıştı.
Şimdiye kadaryaptığımızhiçbirşeyonubulmamızayardımcı olmamıştı.Ne ben ruh rüyalarımlaona
erişebildimne de Sydneybüyüleriyle.Sydneyinbüyüsüsadece bizeJill’inyaşadığınısöylüyordu.Ama
hepsi bu.
Genel düşüncemizJill neredeyse uyuşturulmuşolduğuiçinonaulaşamadığımızdı.Bubizi
durdurmadıysada işe yaramazhissetirmişti.
Özellikle aramızdaruhbağı bulunduğuiçinbeni.
Ona ne olduğunubilmemekbeni ve Sydneyi kahrediyordu.Ne yaşadığımızhapisne de evlilik,bizi Jill
kadar etkileyenbirşeyyoktu.
‘ Fark etmez.‘dedi.‘Onubulduğumuzzamanbenimbüyüme ihtiyacımızolacak.Büyüme ihtiyacım
olacaktır.‘
‘ Evet, Jill’insivilcelerini iyileştirmekiçinlazımolur.’Dedi Sydney.
İrkildim.’Sanasöyledim,buönemli değildi.Bırakne kadarbüyü kullandığımve kendimhakkındaben
endişeleneyim.Seninişindeğil.’
‘ Elbette benimişim.BenseninkarınınAdrian.Seniniçinbenendişe etmeyeceğimde kimedecek?
Ruhuzaptetmengerek.’
‘ Başımın çaresine bakarımben.’Dedimdişleriminarasından.
‘ Yoksa teyzenyine mi seninlekonuşuyor?’
Onungözlerine bakmayıredderekbaşımıcevirdim.Kafamdaise Tweyzembağırıyordu.Onabenden
bahsetmemengerekirdi.
6. Benimsessizliğiminüzerine Sydney‘Konuşuyordeğil mi?Adrianbuhiçsağlıklıdeğil.Bunubilmen
gerek.‘
Kızgınlığımı kontrol etmeye çalıştım.‘Benhallederim.Tamammı ? Benhemkendimi hemde onu
halledebilirim.’Sesimgiderekyükseliyordu.‘Buyüzdenbanane yapacağımı söylemeyi bırak!Senher
şeyi bilemezsin,herne kadar insanlarböyle düşünüyor olsada.‘
Sydneygeriledi.Onuinciltiğimi gözlerindenokuyabiliyordum.Vegözlerindeki acıyıgörmekbeni
önceki sözlerindendahaçokyaralamıştı. Korkunçhissediyordum.Nasıl oldudabugünböyle kötüye
gidebilmişti.Mükemmel olmasıgerekiyordu.
Birdendışarı çıkmak istedim.Dörtduvarüzerime gelmeyebaşlamıştı.Anneminkontroldelisiolması
üzerime gelmeyebaşlamıştı.Hemannemi hemdeSydneyi herzamanhayal kırıklığınauğratmak
üzerime gelmeyebaşlamıştı.
‘ Dışarı çıkmam gerek.’
Sydney’ingözleri büyüdü.‘Nereye?’
Ellerimi saçlarımıniçindengeçirdim.‘Biryere işte.Havaalmak içinbiryere gitmemgerek.Burası
hariç biryerlere gitmemgerek.‘
Sydneybirşeysöylemedenodadanhızladışarı çıktım oturma odasındaannemadamdanbeslenirken
yanlarındangeçiphızlailerledim.
Sinirimhalageçmemişti ,cebimdenşekerli sakızıçıkardımve paketini açıpağzıma attım. Stresliyken
sigara içmeye meyilliydimamauzunzamandıriçmiyordum.Beni engelleyentekşeybusakızdı.
Binadançıktığımda arkaya baktım ve suçlulukboğazımdayumrubırakırken, korkakcakavgadan
kaçtığımı farkettim.
Üzülme dedi Teyzem.Evlilikzordurve zatennedenevlendiğini hiçanlayamadım.
Zor evetdedim.Amabukaçmamiçinbir bahane değildi.Geri dönmemgerek.Dönüpözürdilemeli ve
daha sıkı çalışmalıyım.
Jill dışarıdabir yerde korkuiçinde kaçırılmışkenve senburadakapanakısılmışkenhiçbirşeyiçinsıkı
çalışamazsın.
İki gardiyanbenimyanımdangeçerkenkonuşmalarınıyakaladım.Konseydeekgüvenlikolarak
seçilmişve orayagidiyorlardı.Binadandönüpgeçenlerebaktım.Zamanındabutoplantıyabende dahil
olabilirdim.
Ne yapmamagerektiğini biliyorumdedimTeyzeTatiana’ya.Buradannasıl çıkıp Sydneyile aramınasıl
düzelteceğimibiliyorum.Bizimbiramacaihtiyacımızvar.Ve bende bununasıl sağlayacağımı
biliyorum.Lissailekonuşmamgerek.Eğeronunanlamasınısağlarsamherşeyi düzeltebilirim.