2. เด็กที่มีความบกพร่ องทางการได้ ยน หมายถึง
ิ
เด็กที่สูญเสียการได้ ยนไม่ สามารถรั บ
ิ
ฟั งเสียงได้ เหมือนเด็กปกติซ่ งอาจเป็ นเด็กหู
ึ
ตึงหรือเด็กหูหนวกก็ได้

3. สาเหตุททาให้ หูพการมาตั้งแต่ เด็ก
ี่ ิ
1.ขณะทีแม่ ต้งครรภ์ อาจได้ รับเชื้อ ไวรัสหัด
่ ั
เยอรมัน เยือหุ้มสมองอักเสบ และซิฟิลิส
้
2.ขณะทีแม่ ต้งครรภ์ อาจได้ รับสารหรือยาที่
่ ั
เป็ นอันตราย
3.กรรมพันธุ์
4.เด็กขาดออกซิเจนเป็ นเวลานาน ในขณะ
ทาคลอด
5.เด็กทีต้องคลอดก่ อนกาหนด
่

4. 1.เด็กหูตง หมายถึง เด็กที่มีการได้ ยนเหลืออยู่บ้าง
ึ ิ
สามารถได้ ยนได้ ไม่ ว่าจะใส่ เครื่ องช่ วยฟั งหรือไม่ ก็ตาม
ิ
เด็กหูตงจะมีระดับการได้ ยนในหูท่ ดกว่ าอยู่ระหว่ าง
ึ ิ ี ี
26-89เดซิเบล ซึ่งคนปกติจะมีระดับการได้ ยนอยู่ ิ
ระหว่ าง 0-25 เดซิเบล

5. 2. เด็กหูหนวก หมายถึงเด็กที่สูญเสียการได้ ยน
ิ
ในหูข้างที่ดีตังแต่ 90เดซิเบลขึนไปไม่ สามารถได้
้ ้
ยินเสียงพูดดังอาจรั บรู้ เสียงบางเสียงได้ จากการ
สั่นสะเทือน

6. ระดับการได้ ยน
ิ
ระดับ 1 หูปกติ ( ไม่ เกิน 25 เดซิเบล )
- ได้ ยนเสี ยงพูดกระซิบเบา ๆ
ิ
ระดับ 2 หูตงเล็กน้ อย ( 26 – 40 เดซิเบล )
ึ
- ไม่ ได้ ยนเสี ยงพูดเบา ๆ แต่ ได้ ยนเสี ยงพูดปกติ อาจใช้ เครื่องช่ วยฟัง
ิ ิ
บางโอกาส เช่ น เรียนหนังสื อ
ระดับ 3 หูตงปานกลาง (41 – 55 เดซิเบล )
ึ
- ไม่ ได้ ยนเสี ยงปกติ ต้ องพูดดังกว่ าปกติจงจะได้ ยน จาเป็ นต้ องใช้
ิ ึ ิ
เครื่องช่ วยฟังขณะพูดคุย

7. ระดับ 4 หูตงมาก ( 56 – 70 เดซิเบล )
ึ
- พูดเสี ยงดังแล้ วยังไม่ ได้ ยน จาเป็ นต้ องใช้ เครื่องช่ วย
ิ
ฟังตลอดเวลา
ระดับ 5 หูตงรุ นแรง ( 71 – 90 เดซิเบล )
ึ
- ต้ องตะโกนหรือใช้ เครื่องขยายเสี ยงจึงจะได้ ยน แต่ ิ
ได้ ยนไม่ ชัด
ิ
ระดับ 6 หูหนวก (91 เดซิเบล )
- ตะโกนหรือใช้ เครื่องช่ วยฟังแล้ วยังไม่ ได้ ยน และไม่
ิ
เข้ าใจความหมาย

9. แทมบูรีน
ลูกแซ็ก ฉิ่ง
กลอง
กรับ
เด็กหูหนวกจะสามารถรู้ จังหวะได้ จากการสั่ นของเครื่องดนตรีได้

10. วัยทารก เด็กจะไม่ มีปฏิกริยาต่ อเสี ยงรอบๆตัว
ิ
เมื่อโตขึนก็จะสั งเกตพบว่ า เด็กมักไม่ ค่อยตอบคาถาม
้
ในทันที มักใช้ คาถามซ้า
บางคนก็ชอบเอามือปองหู ครอบหูไว้ เมื่อมีคนพูด
้
ด้ วย ก็ชอบเอนศีรษะและขยับตัวเข้ ามาใกล้มาก เพือให้ ได้ ยน
่ ิ
เสี ยง บางรายมีอาการทรงตัวผิดปกติ

11. ปัญหาในทางการพูด สั งเกตได้ จากบางกรณีพดเสี ยงดังหรือเบา
ู
ผิดปกติ และมักหลีกเลียงการสนทนากับผู้อน
่ ื่
เด็กบางคนอาจพูดไม่ ได้ หรือพูดไม่ ชัด ซึ่งขึนอยู่กบการสู ญเสี ยการได้ ยน
้ ั ิ
ของเด็ก
เด็กทีสูญเสี ยการได้ ยนเล็กน้ อย อาจพอพูดได้ ส่ วนเด็กทีสูญเสี ยการได้
่ ิ ่
ยินมาก หรือหูหนวก อาจพูดไม่ ได้ เลย หากไม่ ได้ รับการสอนพูดตั้งแต่ ใน
วัยเด็ก

12. ปัญหาด้ านการเขียน การเขียนประโยคของเด็ก จะมีลกษณะ
ั
เขียนแบบกลับไปกลับมา วางผิดที่ไม่ เป็ นไปตามลาดับ
- จานวนประโยคมักมีจานวนน้ อยกว่ าปกติ และใช้ คาง่ ายๆ เขียน
ประโยคไม่ ซับซ้ อน ใช้ ภาษาง่ ายๆ และมักเขียนประโยคสั้ นๆ

13. ลักษณะและพฤติกรรมทีแสดงออกทางอารมณ์ และสั งคม
่
- เด็กทีมีความบกพร่ องทางการได้ ยนส่ วนใหญ่ ไม่ ชอบเข้ ากลุ่มกับใคร
่ ิ
ชอบอยู่ตามลาพัง อ่อนไหวง่ าย หวาดระแวง ขีสงสั ย
้
- ไม่ ค่อยยอมรับความสนิทสนมของผู้อนอย่ างฉันท์มิตร เมื่อพูดด้ วยก็จะ
ื่
จ้ องหน้ านาน และเมื่อมีปัญหาก็จะเก็บไว้ คนเดียว
- ปรับตัวเข้ ากับคนอืนค่อนข้ างยาก เห็นแก่ตัว ชอบเล่นรุนแรง ทั้งนี้
่
ขึนอยู่กบสภาแวดล้อม และการดูแลเอาใจใส่ ของครอบครัว
้ ั

14. ลักษณะทางจิตวิทยาของเด็กทีมีความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ิ
- มีลกษณะไปในทางเอาตัวเองเป็ นจุดศูนย์ กลาง ขาดความเห็นอกเห็นใจ
ั
คนอืน ต้ องพึงพาอาศัยคนอืนอยู่ตลอดเวลา
่ ่ ่
- ไม่ รู้จกควบคุมอารมณ์ และไม่ เข้ าใจตัวเอง พัฒนาการทางจิตวิทยาของ
ั
เด็กมีความล่าช้ า
- มีอาการทางระบบประสาทและมีปัญหาในการปรับตัวมากกว่ าเด็กปกติ
ในวัยเดียวกัน

15. พัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กทีมีความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ิ
เด็กทีมีความบกพร่ องทางการได้ ยนนั้น โดยเฉลียแล้ วมี
่ ิ ่
สติปัญญาตากว่ าเด็กปกติเล็กน้ อย และยังพบว่ า บางคนมีสติปัญญา
่
สู งกว่ าเด็กปกติ
ความบกพร่ องในการรับรู้ ด้านภาษา ซึ่งภาษามีผลต่ อสติปัญญา

16. การให้ ความช่ วยเหลือเด็กทีมความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ี ิ
เด็กที่มีปัญหาทางการได้ ยน จึงไม่ สามารถได้ รับประโยชน์
ิ
จากการฟัง-การพูดได้ อย่ างเต็มทีต้องใช้ การสื่ อสารวิธีอนแทนการ
่ ื่
ใช้ ภาษาพูด

17. วิธีการสื่อความหมายของเด็กที่มีความบกพร่ อง
ทางการได้ ยนอาจแบ่ งเป็ น 7 วิธี คือ
ิ
1. การพูด เหมาะสาหรั บเด็กที่มีความบกพร่ องทางการ
ได้ ยนไม่ มากนัก
ิ

18. 2. การฝึ กฟัง (Auditory Training) เป็ นวิธีการสอนเด็กที่มี
ความบกพร่ องทางการได้ยนให้รู้จกฟังโดยมีเป้ าหมายหลัก 3
ิ ั
ประการ คือ
่
1.1 ให้รู้จกเสี ยงที่ฟัง ไม่วาจะเป็ นเสี ยงอะไรก็ตามรวมทั้ง
ั
เสี ยงที่เป็ นการพูดในสิ่ งแวดล้อมต่าง ๆ ของเด็ก
1.2 ให้แยกเสี ยงทีคละกันในสิ่ งแวดล้อมได้ ซึ่งควรฝึ กเมื่อ
เด็กอายุได้ 3 ขวบ
่
1.3 ให้แยกเสี ยงพูดได้วา เป็ นเสี ยงเช่นไร หรื อเสี ยงใคร

19. 3. ภาษา เหมาะสาหรั บเด็กที่สูญเสียการได้ ยนมาก ิ
หรื อหูหนวกซึ่งไม่ สามารถสื่อสารกับผู้อ่ ืนได้ ด้วยการ
พูดจึงใช้ ภาษามือแทน

20. 4. การใช้ ท่าทาง หมายถึง
การใช้ ท่าทางที่คิดขึนเองมักเป็ นไปตาม
้
ธรรมชาติโดยไม่ ใช้ ภาษามือและไม่ ใช้ นาเสียงแต่ ใช้
้
สายตาในการรั บภาษา

21. 5. การสะกดนิวมือ
้
คือการที่บุคคลใช้ นิวมือเป็ นรูปต่ างๆแทนตัวพยัญชนะ
้
สระ วรรณยุกต์ ตลอดจนสัญลักษณ์ อ่ นของภาษาประจา
ื
ชาติเพื่อสื่อภาษา

22. 6. การอ่ านริมฝี ปาก เป็ นวิธีการที่เด็กที่มีความบกพร่ อง
ทางการได้ ยนรั บภาษาพูดจากผู้อ่ น ดังนัน จะต้ องเรี ยนรู้
ิ ื ้
วิธีการอ่ านตังแต่ คาแรกที่เรียนภาษาและเป็ นสิ่งแรกที่
้
เด็กต้ องใช้ ตลอดชีวติ

23. 7. การสื่อสารรวม
คือการสื่อสารตังแต่ สองวิธีขนไปเพื่อให้ ผ้ ูฟังเดา
้ ึ้
ความหมายในการแสดงออกของผู้พดได้ ดย่ งขึนนอกจาก
ู ี ิ ้
การพูดการใช้ ภาษามือ การแสดงท่ าทางประกอบแล้ วก็
อาจใช้ วธีอ่านริมฝี ปาก การอ่ านการเขียนหรื อวิธีอ่ นก็ได้
ิ ื

24. การเรียนร่ วมระหว่ างเด็กทีมความบกพร่ องทางการได้
่ ี
ยินกับเด็กปกติเมือมีเด็กมีความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ิ
เข้ ามาเรียนร่ วมในชั้นเรียน
ครู ผ้ ูสอนควรปฏิบัตดงนี้
ิ ั

25. 1.ควรให้ เด็กทีมความบกพร่ องนั่งในตาแหน่ งที่
่ ี
สามารถมองเห็นและได้ ยนผู้สอนได้
ิ

26. 2.ใช้ ท่าทางประกอบคาพูดเพือให้ เด็กเข้ าใจคาพูดของ
่
ครู แต่ ไม่ ควรแสดงท่ าทางมาจนเกินไป

27. 3.ครู ควรเขียนกระดานมากทีสุดเท่ าทีจะทาได้
่ ่
โดยเฉพาะอย่ างยิงสิ่ งทีมความสาคัญ เช่ น นิยาม คาสั่ ง
่ ่ ี
หรือการบ้ าน เป็ นต้ น

28. 4.อย่ าพูดขณะเขียนกระดานเพราะเด็กไม่ สามารถ
อ่ านปากของครู ได้

29. 5.เมือต้ องการพูดคุยกับเด็กควรใช้ วธีเรียกชื่อไม่ ควร
่ ิ
ใช้ วธีแตะสั มผัส เป็ นการฝึ กให้ เด็ก
ิ

30. ก่อนลงมือสอนควรตรวจเช็คเครื่ องช่วยฟั งว่าทางาน
หรื อไม่

31. ให้ โอกาสแก่ เด็กทีมความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ี ิ
ออกมารายงานหน้ าชั้น ทั้งนีเ้ พือให้ เด็กได้ มโอกาส
่ ี
แสดงออกด้ วยการพูด และขณะเดียวกันก็เป็ นการเปิ ด
โอกาสให้ เด็กปกติได้ ฝึกฟังการพูดภาษาของเด็กทีมี ่
ความบกพร่ องทางการได้ ยน ิ

32. หากเด็กปกติออกมาพูดหน้ าชั้น ครู ผ้ ูสอนควรสรุปสิ่ ง
ทีเ่ ด็กปกติพูดให้ เด็กทีมความบกพร่ องทางการได้ ยน
่ ี ิ
ฟังด้ วย

34. • http://www.tinyzone.tv/HealthDetail.aspx?ctp
ostid=1739
• http://www.google.co.th/imgres?q=%
• http://krusk13.blogspot.com/2010/11/blog-
post.html

35. 1. นางสาวขวัญฤทัย ผมจันทร์ รหัส 53181520106
2. นายคงกพัน ตันมล รหัส 53181520107
3. นางสาวจามจุรี สุ ริยะมณี รหัส 53181520109
4. นายณเรศ หน้ างาม รหัส53181520111
สาขาชีววิทยา ชั้นปี ที่ 3