1. Escribiu: poesía da época Nos,
narrativa, teatro e ensaios breves.
Estudou na Facultade de Filosofía e Letras de Santiago,
abandonou para ser periodista e converteuse no director do
Faro de Vigo e ingresou na Real Academia Galega
Mar ao norde, temática mariñeira;
Poemas do si e non, orientada ao
suprarrealismo e A noite vai como un
río, un amor en tempo de guerra
Don Hamlet e tres pezas
mais, traxicomedia.
Función de Romeo e
Xulieta e Palabras de
véspera
Ensaios: Tesouros novos e vellos e
A cociña galega.
Merlín e a familia e outras historias, memorias narradas, as crónicas de sochantre, historias
protagoizadas, se o vello Sinbad volvese ás illas. Escola de menciñeiros e Xente de aquí e acolá,
narracións a modo de retratos.

2. Xosé María Díaz Castro, nace en
Guitriz, Lugo no 1914 ata o 1990.
Foi escritor e traductor da lingua
galega.
Ingresa no Seminario de Santa
Catalina de Modoñedo pero sin ser
ordenado.
Máis tarde trasladase a Madrid no
ano 1948 onde foi profesor, era
unha persoa con moitos idiomas
(14) e traballou como traductor no
Instituto Hispánico no Ministerio
do Interior.
O 21 de xunio do 2013 a Real
Academia Galega acorda dedicarlle
o Día das Letras Galegas do 2014.
María Froján Lozano 3 E.S.O/B
Este autor só escribiu unha
obra, el poemario Nimbos (1961),
está influiu moito nos poetas
posteriores debido a súa
perfección e a preocupación por
Galicia e os problemas dos seres.
A obra trata sobre unha
relfexión das preocupacións,
relixión e da natureza.
O seu poema máis coñecido e
“Penélope” fala da sua terra
Galicia que sinte que está
dormida pero nunca perde a
esperanza.

3. A súa vida:
Nació en Pontevedra o 16 de decembro de 1811 e
morreu en Vigo o 29 de xuño de 1876. Comenzou os
a estudar humanidades no convento de Santo Do-
mingo na Coruña, e de 1829 a 1835 estudou Dereito
en Santiago de Compostela.
Traballó de avogado na Coruña, e en 1841 casouse
con Serafina Amando Boullosa e tuveron catorce fi-
llos. Traballou con dous xornais editados en Ponteve-
dra:
 El País.
 La perseverancia.
Participou no rexurdimento literario ga-
lego, una das súas obras máis significati-
vas foi “A Gaita Galega”, que publicouse
en 1853, porque foi a primeira obra es-
crita en galego moderno.
Obras que escribiu Xoán:
 A Gaita Gallega 1853, o titulo
completo e “A gaita gallega to-
cada polo gaiteiro, ou sea carta
de Cristus para ir deprendendo
a ler, escribir e falar ben a len-
gua gallega”.
 Vocabulario gallego-castellano
 A' Galicia
 A Galicia
 Contos da aldea que parecen
historias da vila ou historias da
vila que parecen contos da al-
dea.
Bibliografía:
http://gl.wikipedia.org/wiki/Xo%C3%A1n_Manuel_Pintos#Traxectoria
http://galegos.galiciadigital.com/es/xoan-manuel-pintos-villar
http://www.lavozdegalicia.es/ocioycultura/2010/06/05/00031275720371249540256.htm
Características:
 Foi claro precursor do rexurdimen-
to da lingua galega.
 Escribiu o primeiro libro en galego
moderno sobre o cal se apoia o re-
xurdimento.
 Era autor dun único libro trilingüe.

4. Categoría: Investigador, bibliotecario, archivero
Fecha de Nacimiento: 30 de julio de 1906 (†23 de abril
de 1975)
Lugar de Nacimiento: Louro, Cordeiro, Valga
(Pontevedra)
Xesús Ferro Couselo que empregaba o seu tempo no
coñecemento científico da lingua e da cultura galegas e
na súa defensa e reivindicación en tempos difíciles. Non
produciu creación ninguna literaria, pero si unha
importante obra científica na materia da historia, a
arqueoloxía e a etnografía, na súa condición de director
do Arquivo Histórico e do Museo Arqueolóxico de
Ourense.A súa investigación filolóxica, estaba centrada
na historia do galego, na onomástica e sobre todo na
edición de textos galegos medievais.
Pero máis alá da súa vida como investigador, Ferro Couselo foi un activista de Galicia, do
galeguismo e do galego: como membro do Seminario de Estudos Galegos, como un dos
fundadores do Partido Galeguista e das súas Mocidades ou, xa durante a ditadura, como
persoa estreitamente vinculada ás principais institucións do galeguismo: a editorial Galaxia, a
revista Grial , o Padroado Rosalía de Castro, a Asociación Cultural Auriense e moitas outras
iniciativas que impulsou. Tamén como membro da Real Academia Galega, dentro da cal foi un
dos impulsores, xunto con Fernández del Riego, da institución do 17 de maio como Día das
Letras Galegas.
OBRAS:
 Xénesis e as primeiras dispersións dos pobos(1931-32).
 Grandeza e fin da case e torre de Marceo(1952).
 Deus Bandua da Veiga(1956).
 Cómo e por qué os escribanos deixaron de empregar o galego(1958).
 A vida e fala dos devanceiros (1967,Galaxia).
 Magosto do Señor San Martiño(1967).
A súas obras se caracterizan por usar mucho la Historia e elementos
científicos.
Portada: A vida e fala dos devanceiros (1967, Galaxia).

5. Roberto Vidal Bolaño, Letras Galegas 2013
1950
1955
1960
1965
1970
1975
1980
1985
1990
1995
2000
2005
2010
31 de Xulio de 1950
Nace en Santiago de
Compostela
Anos 70, forma parte do
“Grupo Abrente", onde
renovou e actualizou tanto a
escrita como as
representacións dramáticas
galegas.
Forma parte do "Grupo Antroido”,
despois do seu despido no banco no que
traballaba.
Comeza a profesionalizar o teatro galego.
1984: Foi un dos primeiros di-
rectores que participaron no
teatro instucional, poñendo en
escena “Agasallo de sombras”,
en colaboración có Centro Dra-
mático Galego.
Coida e destaca o diálogo có público e o
teatro histórico.
Influenciado por Ramón Otero Pedrayo, de-
fende a recuperación do popular.
Unha das súas maiores influencias foi a do
teatro de Valle-Inclán (a quen menciona
varias veces ó longo da súa obra)
As súas obras caracterízanse polo seu
realismo, simbolismo, surrealismo e
impresionismo.
Adícaselle o día das
Letras Galegas no 2013
Laudamuco, señor de ningures (1976)
Bailadela da
morte ditosa
(1980)
Agasallo de Sombras (1992)
Días sen gloria (1992)
Saxo Tenor
(1993)
Rastros (1998)
Falece en 2002

7. Naceu en
Orense ,formou
parte da
irmandade da
fala ourensá e
do grupo nos
do cal era
director
Escribiu artigos en varios
periódicos que son Miña Terra ,La
Centuria e A nosa terra neles
falaba sobre a actialidade
cuestións filosóficas e escribía
glosas.
Suas obras son:
Alveiros
O Porco de Pé
A velliña vella
A trabe de ouro e a
trabe de alquitrán
O lobo da xente
A coutada
O bufón de El Rei
Nós, os inadaptados
Mitteleuropa
O sentimento da terra
na raza galega
Os Europeos en
Abrantes
Alveiros é do 1919 e
o escribiu un pouco
despois de unirse ao
galeguismo,nela
desvela unha parte
da súa ideoloxía
xuvenil.
Vicente risco ,letras galegas,1981
O porco de pé é
do ano 1928 e a
sua única
novela en
galego,nela fai
unha sátira
sobre os homes
vulgares.
Nós,os
inadaptados é do
1933 nela
recóllese o seu
pensar na sua
etapa anterior ao
galeguismo.
Os europeos en
Abrantes e a súa
segunda novela
máis está
inacabada,é do
1927 ,é unha sátira
contra algunhas
persoas coñecidas.

8. UXÍO NOVONEYRA
LETRAS GALEGAS 2010
Entre 1962 e 1966 vive en Madrid onde traballa na
Radio Televisión Española dirixindo diversos
programas de divulgación literaria.
Uxío Novoneyra nace o 19 de xaneiro de 1930 na Serra do
Courel. Estuda bacharelato en Lugo e Filosofía e Letras en
Madrid. Traba amistad con Manuel María en 1945 y con
María Mariño Carou en 1947. Coa publicación do seu
primeiro libro, Os Eidos (1955), convértese nun referente
da literatura galega.
Exerceu a Presidencia da
Asociación de Escritores en
Lingua Galega (AELG) do 1983
ata 1999 cunha labor crítica en
defensa da lingua e cultura
galega ata a súa morte en 1999.
OBRAS
DESTACADAS
 Os Eidos (1955)
 Os Eidos 2. Letanía de Galicia
e outros poemas (1974)
 Poemas caligráficos (1979)
 Tempo de elexía (1991)
 Gorgorín e Cabezón (1992)
 Camelio xaponés (1995)
 Dos soños teimosos (1999)
CARACTERÍSTICAS
DA SÚA OBRA
 Liríca paisaxística: paisaxe mitificada.
 De carácter existencial: con pouca
presencia humana na paisaxe.
 Fonosimbolismo, simbolismo gráfico-
visual, vulgarismos, dialectismos –
efecto sonoro e visual.
 Presente o seu compromiso
nacionalista e marxista.
 Estilo litúrxico.
BIBLIOGRAFÍA
 http://www.xunta.es/linguagale
ga/arquivos/Flora_Courel_poesi
a_Novoneyra.pdf
 http://uxionovoneyra.com/ES/w
ork/
 http://www.slideshare.n
et/mosteiro/poesa-
galega-de-posguerra
 http://gl.wikipedia.org/
wiki/Ux%C3%ADo_Novon
eyra
 http://www.ecured.cu/in
dex.php/Ux%C3%ADo_No
voneyra

9. Avilés de Taramancos
Letras galegas ano 2003
A súa vida
O seu pai era Severiano Avilés, mariñeiro e a súa nai Manuela Vinagre, labrega, que tiveron tres fillos antes de nacer
Antón. Fixo o bacharelato en Noia, e xa aos 15 anos publica o seu primeiro poema, en galego nunha revista de Noia.
Chegou á Coruña para facer estudos de náutica.E en 1959 fixo o seu primer libro en galego de poesia chamado A frauta i
o garamelo.
El despois en 1961 tibo que emigrar a Colombia hasta 1980 e ali conoceu ao que seria a súa muller. Unha vez finalizado o
contrato coa embaixada iniciou unha serie de traballos sen moito éxito ata que consegui un traballo como distribuidor de
libros.
O 15 de agosto de 1980 regresou a Noia na que organizou recitais poéticos e dende a que organizou a Sociedade Cultural
Catavento. Presidiu a Asociación de Escritores en Lingua Galega (1986), entidade pola que foi nomeado Socio de honra en
1995, e foi elixido concelleiro en Noia polo BNG, polo que ocupou o posto de concelleiro de cultura (1987-1991). E
Morreu dun cancro.
As súas obras(mais importantes.)
As moradías do vento (1955, separata de Atlántida).Caracteristicas: trátase dun conxunto de sete composicións. Os
eixos clave deste breve poemario que xira ó redor dos distintos ventos coruñeses, son o enxalzamento da natureza e a
preocupación musical e formal dos versos, demostrandoun máis ca notable dominio da lengua.
A frauta i o garamelo (1959)O tempo no espello (1982, Edicións do Castro). Caracteristicas: Esta reducida edición
recolle once composicións relacionadas tamén coa vivencia da natureza nun estado puro na liña imaxinista de Amado
Carballo, e na que a referencia serán os paxaros da terra.

10. Cantos caucanos (1985, Sotelo Blanco).Caracteristicas: seu máis alto poemario ata ese momento, polo que vai recibir o
Premio nacional da Crítica, Cantos Caucanos. As lembranzas dunha natureza exuberante, dunha época de vida moi natural
e fundida co medio natural, os temas recorrentes da vida, amor, música, tipos, aparecen como eixo dunha.
As torres no ar (1989, Sotelo Blanco).Caracteristicas: Tratase un pouco unha maneira de entrar novamente na terra,
de recuperar o paraíso perdido e retomar o tempo da infancia. Neste libro recoñece os lugares e sensacións da infancia.
Obras menos importantes
Poemas a Fina Barrios. Pequeno canto (1959)
Pomas soltos a Maricarmen Pereira (1961)
A viaxe a emigración colombiana (1961)
Poemas da ausencia (1963, 1969)
Nova Crónica de Ulises (1978)
Volta a Galicia (1980)

11. Daniel Rodriguez Castelao
II día das letras galegas 1964
Castealo naceu en Rianxo no ano
1886. No ano 1896 emigrou a
Arxentina xunto a sua familia, isto
marcou considerablemente a sua
tematica das suas obras, cando
volveu da pampa estudou medicina
onde foi coñecido polo seu humor
nas clases da universidade. Cando
era adulto fundou o partido
galeguista e internouse na politica
onde tivo grande éxito.
As caracteristicas mais
destacadas das suas
obras foron principalmente
causadas polos
acontecementos que o
rodearon, por exemplo o
seu viaxe a arxentina que
lle reflectiu de tal forma
que escribiu sobre iso un
libro. Tamen sobre a morte
dun ser querido para el ou
sobre a sua aldea natal.

12. Daniel Rodriguez Castelao
II día das letras galegas 1964
Castelao naceu en Rianxo no ano
1886. No ano 1896 emigrou a
Arxentina xunto a sua familia, isto
marcou considerablemente a sua
tematica das suas obras, cando
volveu da pampa estudou medicina
onde foi coñecido polo seu humor
nas clases da universidade. Cando
era adulto fundou o partido
galeguista e internouse na politica
onde tivo grande éxito.
As caracteristicas mais
destacadas das suas
obras foron principalmente
causadas polos
acontecementos que o
rodearon, por exemplo o
seu viaxe a arxentina que
lle reflectiu de tal forma
que escribiu sobre iso un
libro. Tamen sobre a morte
dun ser querido para el ou
sobre a sua aldea natal.

13. MARÍA MARIÑO CAROU
Letras Galegas 2007
Naceu en Noya o 8 de
xuño de 1907 e mo-
rreu en Parada
do Caurel o 19 de
Comezou a tra-
ballar antes de
rematar os
En 1953 comeza
unha amizade con
Uxío Novoneyra,
isto permitiulle en-
trar en contacto
con moitos escri-
Traballa como cociñei-
ra no pazo de Goiáns.
Na biblioteca do Pazo
ten o seu primeiro con-
En
1957, empeza
a escribir:
primeiro en es-
pañol e des-
pois en galego.
En 1963 edita
PALABRA
Publicado en 1963 e o
seu único libro que
publicou en vida e son
70 poemas escritos
entre 1958 e 1963, a
autora mostra a súa

14. Obras:
Traduciu obras doutros idiomas a galego, por exemplo “Da esencia da verdade”.
Pubricou varios ensaios coma por exemplo:
-Significado metafísico da Saudade
-A saudade en Rosalía
-Para unha filosofía de saudade Únense en “A Filosofía da Saudade”.
-A Filosofía e o Home
-Saudade e Sociedade
Ramón Piñeiro Letras
Galegas 2009
Jimena Diz Casal
3º ESO A
-A lectura de “O Pobo Galego”
desperta nel un gran interés polo
movemento político e cultural de
Galicia.
-Conseguiu que o galego superar-
se a cualificación de lingua rural ou
poética.
-En 1967 ingresa na Real Academia
Galega.
-En 1983 convértese no primeiro
presidente do Consello da Cultura
Galega.
Características: trátase dun libro de cinco traballos que falan sobre a constitu-
ción ontolóxica do ser, a partir do sentimento da saudade.
O autor entende a filosofía coma o anhelo humano de comprender a realidade
co método da interrogación– resposta.

15. Rafael Francisco Antonio Olegario Dieste Gonçalves máis coñecido por Rafael Dieste naceu en
Rianxo o 29 de xaneiro do ano 1899, e morreu en Santiago de Compostela o 15 de outubro do
ano 1981. Foi un escritor español, e escribía en lingua castelá e galega. Era un fascinado da lec-
tura dende rapaz, especialmente con temas filosóficos e científicos.
Despois de deixar de estudar pintura aos dezaoito anos, no ano 1914 iniciou os seus estudios
secundarios na escola de Santiago, e no ano 1917 viaxou a México por un ano, ata que regresou
a España no ano 1918 tras una prolongada estancia en Cuba.
Durante a guerra de Marrocos serviu coma soldado na campaña militar de Rif, e ao reintegrarse
na vida civil, traballou en Vigo como periodista en O Faro De Vigo, Galicia, e O pobo galego, pu-
blicación galeguista e democrática da que foi secretario da redacción e á que contribuíu con arti-
culos en galego e castelá.
A súa vida.
As súas obras:
En 1926 publicou unha colección de contos, Dos arquivos do trasno, coa que gañou inmediata reputación
como narrador, xénero que cultivou ambientando os seus relatos nunha Galicia primitiva e de lenda, mesturando a
miúdo o real e o fantástico. En 1927 apareceu a súa obra de teatro A fiestra valdeira e en 1930 publicou Viaxe e
fin de don Frontán.
En 1933 apareceu o seu único libro de poesía co título de Roxo farol amante, así como a peza teatral Quebran-
to de dona Luparia. En 1935, subvencionado pola Xunta de Ampliación de Estudos, realizou unha estanza
en Francia e Bélxica que lle permitiu afondar nos seus coñecementos da arte escénica e a literatura teatral.
Ao estalar a guerra civil española uniuse ao bando republicano. Foi cofundador da revista Hora de España e parti-
cipou nas publicacións o mono azul e Romancero xeral da guerra de España. Escribiu teatro de guerra, publican-
do Ao amañecer (1936) e Novo retablo das marabillas (1937). Ao termo da contenda pasou a Francia, para logo
trasladarse a Uruguai e, de alí, a Arxentina, onde publicou, en 1943, Historias e invencións de Félix Muriel, com-
posta por narracións con elementos autobiográficos, así como Viaxe, duelo e perdición(1945) e Loitas co descon-
fiado (1949).
Ata 1948 traballou como director literario da editorial Atlántida de Bos Aires, e logo foi lector de español na Uni-
versidade de Cambridge(1950-1952) e profesor de lingua e literatura españolas en dous centros mexicanos: o
Instituto Tecnolóxico e de Estudos Superiores de Monterrey e a Universidade de Novo León.
Dende 1954 residiu de novo en Arxentina, ata que en 1961 regresou definitivamente a España, onde repartiu a
súa vida entre Rianxo e A Coruña.
En 1970 ingresou na Real Academia Galega, lendo un discurso titulado A vontade de estilo na fala popular. Foi
tamén autor de diversos ensaios, entre os que destacan Novo tratado de paralelismo (1955), Pequena clave or-
tográfica (1959), Testamento xeométrico (1975) e o alma e o espello, de 1981. En 1983 publicouse o volu-
me Testemuños e homenaxes, e en 1985 apareceron algúns artigos inéditos recollidos no libro A illa. Táboas
dun naufraxio.
Rafael Dieste
Andrea Díaz
Pacheco
Realizado por:
Biografía:
Javier Huerta, Emilio Peral y Héctor Urzaiz (2005). Teatro español de la A a la Z. Recuperado el 13-05-2014 de; http://es.wikipedia.org/wiki/Rafael_Dieste#Obra
Desconocido (2014). Os arquivos do trasno. Recuperado el 13-05-2014 de; http://www.epdlp.com/escritor.php?id=1651
Desconocido. Rafael Dieste. Recuperado el día 13-05-2014 de; http://www.ecured.cu/images/b/b7/Rafael-dieste.jpg
Desconocido. Escritores gallegos. Recuperado el 13-05-2014 de ; http://www.buscabiografias.com/bios/biografia/verDetalle/7934/Rafael%20Dieste
Desconocido (2006). Rafael Dieste. Recuperado el 13-05-2014 de; http://www.bvg.udc.es/ficha_autor.jsp?id=RafDiest&alias=Rafael+Dieste
Letras
galegas
1995

16. Valentín Paz Andrade naceu en Lérez o 23
de abril de 1898. Alí vivíu na rúa do poeta
Juan Bautista Andrade, tío de Valentín (e
tataravó meu) e que ademais foi a persoa
que lle contaxia o amor pola literatura e por
Galicia.
Despois de estudar o bacharelato en Ponte-
vedra, marcha a Santiago en 1917 a cursar
Dereito na Universidade compostelá. Alí
coñece a moitos escritores e políticos gale-
guistas e publica os seus primeiros traballos
Fai o servizo militar en África e o mesmo
tempo traballa como xornalista de guerra.
De volta a Pontevedra o seu tío, Juan Bau-
tista Andrade, preséntalle ó que será seu
amigo e mestre, Alfonso Rodriguez Castelo-
Comeza así unha relación de amizade que
durará toda a vida.
En 1920, Valentín establecese en Vigo e un
ano despois funda e dirixe o diario Galicia.
A vida de Valentín sempre estivo ligada a
Galicia e ó mar. Foi un dos precursores de
Vigo como gran porto de pesca e a ONU o
nomea asesor en temas pesqueiros.
En 1942 funda en Vigo a revista Industrias
Pesqueras , que dirixiu ata súa norte.
En obras como “Pranto matricial”,
“Sementeira do vento”, “Galicia como
tarea”, “La marginación de Galicia” ou
“El capital como factor de desarrollo de
Galicia”, mostrou a súa preocupación
pola realidade socio-económica da nosa
terra.
“Galicia como tarea” é un manual teórico
-práctico do galeguismo, no que o autor
denuncia as deficiencias de Galicia e
reflexiona sobre a cultura e galego como
a lingua propia que falaban os galegos
antes da chegada do castelán.
“Canto do pobo disperso”, é un poema
que representa una homenaxe á condición
migratoria dos galegos
Paz Andrade mostra tamén a súa preocu-
pación política en obras como “O modelo
federal para a constitución do Estado ga-
lego” e “Testimuñas e perspectivas de
homenaxe ó Seminario de Estudos Gale-
gos” (1978).
Valentín publicou tamén a biografía
máis importante de Castelao, “Castelao
na luz e na sombra” (1982).
Defendeu e utilizou a lingoa galega en
poesía e narrativa durante toda a súa vi-
da.
Características da súa
obra
En Poesía:
 Pranto Matricial (1954)
 Cartafol de Homenaxe a Ramón
Otero Pedrayo (1986)
 Sementeiras do vento (1968)
 Cen chaves de sombra. (1979)
Ensaio literario, económico, histórico
 la Anunciación de Valle Inclán
(1967)
 La marginación de Galicia (1970)
 Galicia como tarea. (1959)
 Castelao na luz e na sombra (1982)
 Galicia lavra a súa imaxen (1985)
Valentín Paz Andrde Letras galegas 2012
A súa vida
As súas obras
En 1964 foi nomeado membro da Real Academia Galega
co discurso titulado “A Galeguidade na obra de Guima-
raes Rosa”.
Ademais de escritor e xornalista, foi un coñecido empre-
sario e avogado especializado en temas pesqueiros.
Como político, foi secretario do Partido Galeguista fun-
dado por Castelao, senador e representante de Galicia na
Comisión de los diez na etapa da transición.
Valentín Paz Andrade morre en Vigo o 19 de maio de
1987, ós 89 anos de idade.
En 2012, a Real Academia Galega dedicoulle o Día das
Letras Galegas, entón, pregunteille ó meu avó como fora
e me dixo que fora un home serio, familiar e con Galicia
sempre metida na cabeza,
“nunca perdeu a esperanza
de que Galicia fora mellor”.

17. Marcial Valladares- Letras Galegas 1970
• Naceu en Vilacosta, Pontevedra
• Fixo Dereito en Santiago, pasando a traballar
como xuíz e de Xefe Superior da Administración
Civil
• A partir de 1866 se dedica ás letras
• Colabora con revistas galegas e americanas
• Investiga a literatura anterior, a popular
Datos máis importantes da súa vida
1. Diccionario Gallego-Castellano
2. Cantigueiro popular.
3. Elementos de gramática gallega
4. Conversa entre arrieiros
5. Maxiña ou a filla espúrea. Vigo: Galaxia,
1970.
6. Ayes de mi país. Música impresa: o
cancioneiro de Marcial Valladares
7. Poesía
8. Marcial Valladares: biografía dun
precursor no Rexurdimento galego
As súas obras
As obras de Valladares caracterízanse pola súa
influencia gramatical, porque a importancia sas
súas obras radican fundamentalmente por ser
diccionaros e demais. Polo tanto, teñen
importancia na linguística, nas súas regras.
Grazas a eles, sabemos máis das palabras, do
significado, procedencia, escritura, ortogtafía,
entre moitas outras
Características das súas obras
Bibliografía:
(2006). Marcial Valladares. Recuperado el 11/5/2014 de:
http://www.bvg.udc.es/ficha_autor.jsp?id=MarValla&alias=Marcia
l+Valladares&solapa=biografia
Real Academia Gallega. Marcial Valladares Núñez. Recuperado el
11/5/2014 de: http://www.realacademiagalega.org/figuras-
homenaxeadas/-
/journal_content/56_INSTANCE_8klA/10157/28639

18. Naceu en Sada o 11 de febreiro de 1863 e
morreu na Coruña o 15 de febreiro de 1940.
Dramaturgo, poeta,
ensaísta e narrador.
O halagaban por ser o
primeiro en falar o galego
nun acto público.
As tres obras ofrecen
unha visión reduccionista
da realidade galega,
cunha intención didáctica
e moralizadora.
Unha escena de A Ponte
(1903)
Minia (1904)Mareiras (1923)
Membro do Comité
Executivo que
redactou o Estatuto
de 1932.
Director da Escola Rexional de
Declamación , da Real Academia
Galega e das Irmandades da Fala.
Claudia Torres Novelle 3º ESO B
Lingua Galega -14/05/2014
Manuel Lugrís Freire - Letras Galegas 2006
Bibliografía:
http://es.wikipedia.o
rg/wiki/Manuel_Lug
r%C3%ADs
Libro: Rodríguez F. O
Século XX. A
literatura anterior á
Guerra Civil.
Hércules de
Ediciones, S. A.

19. Manuel Lago González naceu en Randufe, Tui o 25 de
outubro de 1865 e morreu en Santiago de Compostela o
18 de marzo de 1925. Foi obispo de Osma, de Tui e
finalmente arzobispo de Santiago de Compostela.
Os seus primeiros poemas datan do ano 1880, publicando en El Eco
del Miño o poema Al Aloya.
Máis tarde publicou outros poemas en periódicos como La Integridad, El Norte de Galicia,
Galicia Diplomática ou Galicia Católica. Nestos poemas reflexa principalmente o tema da
natureza e os recordos da sua xuventude no seu pobo natal.
Dez anos depois apareceron catro dos seus poemas: Alborada, San
Campio, Fror Nova e O neno Xesúsn , foron musicais que estaban
musicados por José Torres Crego.
Tamén escribiu poesías de carácter histórico- narrativo, marianas e
navideñas.
http://www.galiciadigital.com/_images/galegos/manuel_lago_gonzalez.jpg http://fotos00.farodevigo.es/fotos/noticias/318x200/2012-08-
27_IMG_2012-08-27_00:55:53_gv6.jpg http://www.economicadesantiago.org/gestion/catalogo/fot/Manuel%20Lago%20Gonz%C3%A1lez.JPG
http://es.wikipedia.org/wiki/Manuel_Lago_Gonz%C3%A1lez http://galegos.galiciadigital.com/es/manuel-lago-gonzalez
Jorge León Santalices 3º E.S.O. B

20. Luís Seoane foi o ganador do pre-
mio ás Letras Galegas do 1994 e
un gran pintor, debuxante, grava-
dor e escritor arxentino-español.
CRONOLOXÍA
1 de xuño do 1910. Nace en Buenos Aires, os seus pais son emi-
grantes galegos.
1916. Volve a Galiza a estudar na Coruña.
1920. Vai a Santiago, estuda bacharelato .
1927-1933. Métese en partidos de esquerda republicana. Ilustra
libros e fai exposicións.
1932. Licenciase en Dereito e Ciencias Sociais en Santiago.
1934. Volve á Coruña como avogado e entra no Partido Galeguis-
ta.
1936. Participa no Estatuto de Autonomía. Empeza a guerra e se
fuga a Buenos Aires.
1937. Publica Trece estampas da traizón.
1943. Funda a revista Correo Literario e a Editorial Nova.
1948. Funda a editorial Botella ao mar e expón en Buenos Aires e
Caracas.
1949. Expón en Londres e coñece a Picasso.
1952. Publica Fardel d ´eisilado
1952-1962. Expón en Nueva York e funda Galiza emigrante e
Citania.
1956. Publica Na brétema, Sant –Yago.
1958. Premio da Exposición Universal de Bruselas e do Senado
da Nación Arxentina.
1959. Publica As cicatrices.
1962.Premio Palanza.
1963-1979. Expón en Europa e Sudamérica. Funda Sargadelos e
o Museo Carlos Maside.
5 de abril do 1979. Morre na Coruña.
OBRAS
POESÍA(obras máis importantes)
Fardel d'eisilado
Na brétema, Sant-Yago
As cicatrices
NARRATIVA
Tres follas de ruda e un allo verde
TEATRO
A soldadeira
O irlandés astrólogo
Eiroa
Castelao artista
BIBLIOGRAFÍA:
http://www.luisseoanefund.org/fundacionls/es/luisseoane
http://es.wikipedia.org/wiki/Luis_Seoane
BIBLIOGRAFÍA IMÁGENES:
http://www.todocoleccion.net/galicia-as-cicatrices-por-luis-seoane-buenos-aires-1959
-col-herba-namorar-raro~x30187041
http://www.march.es/bibliotecas/repositorio-cortazar/ficha.aspx?
l=1&p0=cortazar:626
http://www.uniliber.com/autor/Luis-Seoane.html
http://www.lavozdegalicia.es/ocioycultura/2010/10/13/0003_8780771.htm

21. Luis Ángel Sánchez Pereiro, naceu en
Monforte de Lemos o 16 de febreiro de 1958 e
morreu na Coruña o 24 de maio de 1996.
Empezou a escribir aos 15 anos.
Estudiou Ciencias Politicas e Socioloxía en Madrid,
despoís traballou na empresa familiar dedicada
ao vidrio en Monforte. e volve a Madrid para
estudiar idiomas (inglés, francés e alemá).
De 1983 a 1987 viaxou por Europa. Traballou
como tradutor de inglés, francés e alemá en
dobraxe de cine e tamén na televisión (en
episodios de Dallas, Kung Fu e The Young Ones).
Xunto a Antón Patiño, Manuel Rivas, e o seu
irmán Xosé Pereiro funda a revista Loia. En 1981
marcha a vivir á Coruña onde únese á revista La
Naval, coa que contactou con varios poetas
como Xavier Seoane, Francisco Salinas ou Xulio
Valcárcel. Participou en varias antoloxías coma De
amor e desamor e De amor e desamor II .
Nunha revista na que participou ,Luces de
Galiza, publicaría, un ano despois da súa morte, os
oito capítulos da novela Náufragos do Paradiso.
En vida publicou dous poemarios: Poemas e
Poesía Ultima de amor e enfermidade.
Obras publicadas:
Poemas.1981-1991 (1992)
Poesía última de amor e
enfermidade ,(1995).
Poemas para unha Loia .(1996).
Conversa ultramarina.(2011).
Náufragos do Paradiso.(2011).
Modesta proposición e outros
ensaios.(2011)
Poesia completa.(2011).
Obras Completras (2011).
A súa obra
!
A sua obra según a RAG presenta influencias expresionistas,
que reflexan un contacto íntimo coa literatura xermánica e algúns
rasgos de contracultura. Nela descríbese o mundo contemporáneo
enfrentándose coa tradición, con crudeza , fraxilidade, sempre en
contacto coas paixóns ,e o amor.
Na súa obra critica e analiza detalladamente a existencia
humana e a sua condición de mortais.
Reflexa a rebeldía contra o poder estabrecido ,e contra todo
o que rompese as regras do individualismo e liberdade. Foi un
revolucionario.
Moitos grupos punk españois incluiron as letras dos seus
poemas en sus cancións.
Carlos Núñez Dios
3º ESO, A

22. Mariña Reguera Vilán 3ºESO-B
Estudou no Seminario Santa
Catalina (Mondoñedo).
Membro da Academia Galega e
colaborador do Instituto de
Estudos Galego Padre
Sarmiento. Traduciu ao galego
textos de Horacio, Teócrito,
Tibulo… Dedicou súa vida a
creación poética.
Naceu o día 10 de junio de 1909
e finou o 29 de julio de 1961.
 Libro Señardá (1930). Contén
poemas escritos del.
 Corazón do vento (1933).
 Contra el ángel y la noche (1941).
Seu exclusivo libro en castelán.
 Cómaros verdes (1947). Libro
poético de madurez.
 De día a día (1960). Acumula
poemas escritas durante 30 anos.
 Lanza de soledá (1961). Pensa
sobre a vida e a morte.
 Publica Nenias (1961). Manifesta
súa preocupación pola morte.
 Leva o seu cantare (1964).
Publicado polos seus amigos,
producíndolle así unha homenaxe.

23. Esta autora naceu o día 6
de marzo de 1869 e mo-
rreu o día 4 de novembro
de 1950.
Naceu e morreu na Coru-
ña.
O día 4 de marzo de 1945
foi elexida membro da
Real
Academia Galega, foi a
primeria muller en formar
parte de
esta academia, aínda que
ela non chegou a saber
que era membro de esta
academia, xa que non lo-
grou leer a carta.
Obras principais da autora:
Sorrisas e bágoas
Familia de lobos
Feito por: Andrea Vigo Outón, 3º ESO B, Sek Atlántico

24. Un dos
mellores
escritores
galegos
Nomeado numerario
da Real Academia
Galega en 1963.
Homenaxeado en
1997 no Día das
Letras Galegas.
Na década dos 50 Á lus do candil.
Contos ao carón do lume (1953),
relatos centrados no galego rural,
influidos pola marcha de Lugo en
1941 polo franquismo.
Publica Historias que ninguén cre (1981) onde recopila a súa actividade
xornalística tras volver a Lugo en 1953.
Todas as Letras do Día das Letras Galegas
Real Academia Galega
Recuperado o 13/5/2014
Publicado Maio do 2012
http://www.realacademiagalega.org/figuras-homenaxeadas/-
/journal_content/56_INSTANCE_8klA/10157/14770
Ánxel Fole
Recuperado o 12/5/2014

25. DATOS MÁIS SIGNIFICATIVOS DA SÚA VIDA
 Naceu o 14 de novembro de 1886.
 Foi un antropólogo e historiador español.
 Traballou como funcionario de gobernación en Madrid.
 Foi membro da Xeración Nós, do Seminario de Estudos Galegos e
das Irmandades da Fala.
 Contribuiu á maduración da prosa galega.
 Destacou pola sua labor dentro do ámbito científico
 Fixo a complexa tarea de desenvolver o campo da arqueoloxía en
Galicia.
 Falleceu o 30 de Xulio de 1954 en Ourense, por una dolenza reu-
mática.
 A sexta edición do Día das Letras Galegas foi dedicado a él (1968)
LISTADO DAS SÚAS OBRAS
 Prehistoria de Melide (Santiago, 1933)
 Parroquia de Velle (Santiago, 1936)
 La civilización céltica en Galicia (Santiago, 1953)
 Prosas Galegas ( Vigo, 1962)
 A Idade doo Ferro na Galicia ( Seminario de Estu-
dos Galegos, 1968)
 Prehistoria (Galicia 1973)
 Os Estrimniosm os Saefes e a Ofiolatría en Galiza
(1929, Seminario de Estudos Galegos)
Características das súas obras
Son finamente ornamentadas, a narrativa de Cuevillas sorprende pola súa riqueza sintáctica, léxi-
ca e rítmica. Os seus periodos eran breves, áxiles, nerviosos, sen apenas subordinaciones perturba-
doras do discurso; fonemas de delicada expresividad; e ritmos acelerados, urxentes, algunas veces
calmados e outros sosegados. Sólidas e ben definidas estructuras ideolóxicas e emocionales.
PORTADAS DAS SÚAS OBRAS

26. DATOS MÁIS SIGNIFICATIVOS DA SÚA VIDA
 Naceu o 14 de novembro de 1886.
 Foi un antropólogo e historiador español.
 Traballou como funcionario de gobernación en Madrid.
 Foi membro da Xeración Nós, do Seminario de Estudos Galegos e
das Irmandades da Fala.
 Contribuiu á maduración da prosa galega.
 Destacou pola sua labor dentro do ámbito científico
 Fixo a complexa tarea de desenvolver o campo da arqueoloxía en
Galicia.
 Falleceu o 30 de Xulio de 1954 en Ourense, por una dolenza reu-
mática.
 A sexta edición do Día das Letras Galegas foi dedicado a él (1968)
LISTADO DAS SÚAS OBRAS
 Prehistoria de Melide (Santiago, 1933)
 Parroquia de Velle (Santiago, 1936)
 La civilización céltica en Galicia (Santiago, 1953)
 Prosas Galegas ( Vigo, 1962)
 A Idade doo Ferro na Galicia ( Seminario de Estu-
dos Galegos, 1968)
 Prehistoria (Galicia 1973)
 Os Estrimniosm os Saefes e a Ofiolatría en Galiza
(1929, Seminario de Estudos Galegos)
Características das súas obras
Son finamente ornamentadas, a narrativa de Cuevillas sorprende pola súa riqueza sintáctica, léxi-
ca e rítmica. Os seus periodos eran breves, áxiles, nerviosos, sen apenas subordinaciones perturba-
doras do discurso; fonemas de delicada expresividad; e ritmos acelerados, urxentes, algunas veces
calmados e outros sosegados. Sólidas e ben definidas estructuras ideolóxicas e emocionales.
PORTADAS DAS SÚAS OBRAS

27. 
Eladio Rodríguez Gonzá-
lez letras galegas 2001
Bibliografía:
-Naceu en Ourense o 27 de julio de 1864 e
morreu na Coruña o 14 de abril de 1949.
-Lexicógrafo, (ciencia aplicada del lengua-
je) por ello fue el autor de un diccionario y
escritor español en lengua gallega y espa-
ñola.
-Fue uno de los cuarenta miembros que
fundaron la Real Academia Gallega .
OBRAS:
 Folerpas (1894).
 Raza e terra (1922).
 Oraciós campesiñas (1927).
 Diccionario enciclopédico
gallego-castellano.
Ángela Mª Gómez Amoedo
3ºE.S.O. A (2013/2104)
Características das suas obras:
 En folerpas mostra un idealismo na represen-
tación da mentalidade campesiña.
 Raza e terra e de temática rural e costumista.
 Oracións campesiñas que comprende poemas
de inspiración sentimental e descriptiva, así
como cantos de reivindicación agraria.
 O diccionario enciclopédico gallego-
castellano. Palabras.

28. -Naceu en Ponteceso en 1835 e morreu 1917.
-Fillo de familia fidalga con boa posición económica.
-En 1856 pronunciou un brinde poético en castelán polo que case
foi desterrado ás illas Marianas.
-Viviu de rendas familiares e dedicouse por completo á literatura.
-Asentouse definitivamente na Coruña.
-Foi enterreado coas coas más altas honras.
Obras literarias
Obras publicadas en vida:
-A Campana d´Allóns (1866) : poema inspirado nas campanas da igrexa de San Fiz .
-A Fada dos Montes (1872): poesía.
-Rumores de los pinos (1877): colección de vinte e un poemas.
-Gandreiras (1885)
-Queixumes dos pinos (1886): engádense colección de vinte e un poemas galegos.
-O dolmen de Dombate (1895): poema dedicado ao Dolmen de Dombate.
Obras inéditas:
-Dos Eidos -Dos Servos
-Do Íntimo - Os Eoas
Obras póstumas:
-Poemas impresos (2001)
-Poemas manuscritos (2002)
-Os Eoas (2005): poema épico onde se narra o descubrimento de Ámerica por un Colón de orixe galega .
Queixumes dos pinos
Os Eoas
A Fada dos Montes
Cynthia Gómez Vázquez
3ºESO,A

29. CELSO EMILIO FERREIRO – LETRAS GALEGAS 1989
BIOGRAFÍA:
Pertencía a unha familia acomodada, campesiña e
galeguista. En 1932 organizaou as Mocidades Galeguistas
de Celanova. Foi procesado por un artículo publicado en
Guieiro. Foi movilizado na Guerra Civil polo bando
franquista. Estudou dereito en Madrid. Emigrou a
Venezuela en 1966. Dende Venezuela colaborou coa
Hermandade Galega. Gracias a el grabouse en 1970 o
primeiro LP cantado en galego chamado Galicia canta. En
1977 foi candidato ó Senado có Partido Socialista Galego.
Chiara Iannelli Álvarez, 3º ESO A, 12-04-2014
OBRAS:
O soño sulagado (1954)
Longa noite de pedra
Viaxe ó país dos ananos (1968)
Terra de ningures (1969)
Paco Pixiñas (1970)
A fronteira infinida (1972)
Cemiterio privado (1973)
Onde o mundo se chama Celanova (1975)
A taberna do galo (1978)
Antipoemas
Estas son as obras realizadas en Galego, tanto poesía
como narrativa (A taberna do galo e A fronteira infinida)
por Celso Emilio Ferreiro. Inda que tamén compuxo
poemas en castelán.
CARACTERÍSTICAS DA OBRA:
A obra de Celso Emilio Ferreiro é de temática social.
Nas súas obras se critica con crudeza os opresores da
liberdade. Cántase con loanza a Galicia e censúrase a
emigración. Nun par de obras loa, ademáis, a Celanova, o
seu pobo natal, e expresa a súa añoranza polas terras
galegas.

30. CELSO EMILIO FERREIRO – LETRAS GALEGAS 1989
BIOGRAFÍA:
Pertencía a unha familia acomodada, campesiña e
galeguista. En 1932 organizaou as Mocidades Galeguistas
de Celanova. Foi procesado por un artículo publicado en
Guieiro. Foi movilizado na Guerra Civil polo bando
franquista. Estudou dereito en Madrid. Emigrou a
Venezuela en 1966. Dende Venezuela colaborou coa
Hermandade Galega. Gracias a el grabouse en 1970 o
primeiro LP cantado en galego chamado Galicia canta. En
1977 foi candidato ó Senado có Partido Socialista Galego.
Chiara Iannelli Álvarez, 3º ESO A, 12-04-2014
OBRAS:
O soño sulagado (1954)
Longa noite de pedra
Viaxe ó país dos ananos (1968)
Terra de ningures (1969)
Paco Pixiñas (1970)
A fronteira infinida (1972)
Cemiterio privado (1973)
Onde o mundo se chama Celanova (1975)
A taberna do galo (1978)
Antipoemas
Estas son as obras realizadas en Galego, tanto poesía
como narrativa (A taberna do galo e A fronteira infinida)
por Celso Emilio Ferreiro. Inda que tamén compuxo
poemas en castelán.
CARACTERÍSTICAS DA OBRA:
A obra de Celso Emilio Ferreiro é de temática social.
Nas súas obras se critica con crudeza os opresores da
liberdade. Cántase con loanza a Galicia e censúrase a
emigración. Nun par de obras loa, ademáis, a Celanova, o
seu pobo natal, e expresa a súa añoranza polas terras
galegas.

31. Fermín Bouza-Brey, Letras Galegas 1992
Este foi un escritor galego que naceu no ano 1901 en Ponteareas, un pobiño da provincia de Pontevedra e que desgraciada-
mente faleceu en Santiago no ano 1973. Converteuse nun escritor moi importante da nosa lingua, facendo moi boas composi-
cións en galego que foron obras que non tardaron nadiña en destacar entre as mellores da nosa lingua.
No ano 1919, Fermín publicou a súa primeira obra en castelán, “Teatro de antaño en Santiago”. Ligou a vez os seus estudos,
facendo Filosofía, Letras e Dereito na Universidade de Santiago. Foi maxistrado en Santiago, Lérida, Pontevedra e máis Oviedo.
Realizou un moi importante acto no Seminario de Estudos Galegos, xa que así tamén participou nunha fundación deste mesmo
Seminario no ano 1923 e seguiuna na Sección Arqueolóxica e Prehistórica do Instituto Sarmiento. Chegou a formar parte da
Real Academia Galega no ano 1941, máis coñecida como a RAG e tamén estivo presente na Sociedade Española de Etnografía e
Antropoloxia.
Máis tarde comezaría relatando e escribindo por primeira vez en galego publicando así seu novo artículo, “Os estudantes ao
arcebispo”. Colaborou e fixo un moi bó traballo en revistas que puideron ser moi importantes para a lingua galega como por
exemplo una das mellores, Nós, a do gran grupo que estaba formado por escritores galegos de tan bó nivel naquela época co-
ma o mesmo Vicente Risco ou o propio Ramón Otero Pedrayo. Fora xuíz dende 1929, perante a Guerra foi apartado por un
conflicto cos galeguistas, cando en 1938 foi de novo asignado no seu antigo e correspondente posto en Viella, que despóis sería
trasladado A Estrada. Unhas das obras que máis lle caracterizaron perante todo aquel tempo e que tanto éxito lle troxeron fo-
ron seus artículos sobre Rosalía de Castro. No ano 1992 se lle dedicou o Día das Letras Galegas, festexándose así no municipio
ourensá de Cortegada, mesmo lugar onde foi enterrado días máis tarde do seu falecemento en Compostela.
As súas obras máis importantes foron as tres seguintes:
-Cabalgadas en Salnés, obra narrativa publicada no ano 1925.
-Nao senlleira, foi un poemario publicado oito anos máis tarde do anterior, no ano 1933.
-Seitura, publicada no ano 1955, foi o seu segundo poemario que máis éxito lle trouxo.
En todas as súas obras, sobre todo nestas, nas máis importantes e que máis destacaban, o autor, Fermín, caracterizábase por
empregar a presenza dunhas palabras cultas, é dicir, dun vocabulario extenso e rico e tamén a eufonía das palabras e dos ver-
sos.

32. Obras escritas publicou:
1920 o drama Entre dous abismos
1922 novela Almas mor tas .
Durante estos anos publicou tamén
moitos ar tículos en Galicia .
No ano 1935 Os evanxeos da risa
absoluta,Noiturno de medo e mor te.
ANTON VILLAR PONTES 1977
http://www.todocoleccion
.net/anton-vilar-ponte-os-
evanxeos-da-risa-absoluta-
anunciacion-do-
antiquixote-ed-nos-
1934~x30965361
Bibliografía:
http://www.librolibro.es/libros
-de-obras-de-teatro-textos-
teatrales/dd/6
Anton Villar Ponte foi o
xornalista galego mais
importante da época
contemporánea.
Naceu en Lugo o 2 de
outono de 1881 e
morreu na Coruña o 4
de marzo de 1936.
Antón Villar Ponte unha persona a que
se dedicou o día das letras do ano
1977. No ano 1916, coa creación da
Irmandade da Fala e do boletín A Nosa
Terra , fainos entrar no século XX. A
igualdade entre os homes e as
mulleres, a reivindicación do
xornalismo como información .
as carácterísticas dalgunhas
obras son a cohesión existente
entre o personal e o social, entre
os sufrementos íntimos e as
desgracias colectivas.
http://galegos.galicia
digital.com/es/anton-
villar-ponte

33. Afonso X O Sabio (chamado así a causa do seu interés polas tres culturas,
cristianismo, xudía e musulmán e polo seu coñecemento nos ámbitos literario,
científico, xurídico e histórico).
Letras Galegas- 1980
Naceu en Toledo o 23 de novembro de 1221 e
morreu en Sevilla o 4 de abril de 1284.
Convértese en rei de Castela e León (1252- 1284) ,
unificándoos e conquistando Murcia.
Firmou paz con Xaime I de Aragón e casa coa súa
filla Violante.
Ao morrer o seu primoxénito o rei decide que os
infantes de Cerda poidan optar á sucesión do trono,
e Sancho, o seu segundo fillo, enfróntase ao seu pai
e antes de morrer o elimina do testamento.
Datos importantes
da súa vida:
Os seus principais logros:
Foi o creador da prosa
castelá.
Impulsa o castelán utilizándoo
en escritos oficiais.
Protexe e anima a Escola de
Tradutores de Toledo onde
traballan persoas das tres
culturas.
As súas obras máis importantes:
-Literarias: Cantigas de Santa María
(narrativa en prosa alzando as virtudes da
Virxe María).
-Científicas: Tablas alfonsíes e Lapidario
(tratado médico e máxico das pedras).
-Xurídicas: Fuero Real, Espéculo e Las Siete
Partidas (trata de temas normativos para
poder crear unha uniformidade xurídica en
Castela).
-Históricas: Crónica general e a Grande e
General Estoria (pretende ser un libro sobre a
historia universal).