2. De volgende morgen werd Britt wakker van het zachte gesnurk van Bo die op het luchtbed naast haar druk lag te woelen. Britt lachte en ritste haar slaapzak open. Ze zette haar blote voeten op de koude vloer en rilde toen de kou door haar tenen trok. Langzaam liep ze naar de enorme woonkamer. Ze kon nog steeds niet geloven dat dit nu allemaal van haar was.

3. Door de enorme ramen in de serre kon ze zien dat het licht begon te worden. Een baan licht liet zich achter de bomen zien, en de vogels begonnen te fluiten. Britt zuchtte en liet het uitzicht op zich inwerken. Met iedere stap die ze zette begon het meer tot haar door te dringen dat het nu van haar was. Dat ze door alle kamers van het huis kon dwalen zonder dat er tegen haar werd gezegd dat ze voorzichtig moest doen.

4. Ze kon niet wachten tot ze konden beginnen met verbouwen. Ze had nog lang niet alle kamers goed bestudeert, en dat zou ze het liefst nu willen doen, alleen wist ze dat zodra Bo wakker zou worden ze een feestje zou moeten gaan plannen. Glimlachend liep ze terug naar de hal waar Bo nog steeds lag te woelen.

5. Ze pakte haar tas en liep op haar tenen naar de trap. Voorzichtig om de treden niet te laten kraken liep ze naar een van de badkamers op de bovenverdieping. Will had verteld dat ze beter de badkamers boven in het huis kon gebruiken en daar luisterde ze graag naar. Ze ging een van de badkamers binnen en meteen vielen de tegeltjes haar op. Haar opa en oma hadden deze ook in de badkamer gehad.

6. Glimlachend keek ze de badkamer rond, er was geen douche, alleen een bad, een wc en een dubbele wastafel. Boven een van de wastafels hing een spiegel die nog intact was. De anderen lag in scherven op de grond en Britt stapte er voorzichtig omheen toen ze zich snel begon om te kleden.

7. Na een klein kwartiertje zag ze er weer fris en fruitig uit en liep ze naar beneden. Ze zuchtte toen ze zag dat Bo nog lag te slapen en ging op haar luchtbed zitten, ze pakte haar telefoon uit haar zak en begon een berichtje te typen. “Ben met Bo in de villa, het is hier heerlijk wakker worden met het zonnetje. Kan niet wachten tot jij en ik hier een keer samen zijn. HVJ Britt.” ze tikte het nummer van Will in en verstuurde de sms.

8. Even later voelde ze hoe haar telefoon begon te trillen. “Kan ook niet wachten. Daar samen zijn klinkt geweldig... Wat dacht je van vanavond? HOVJ Will.” lachend las ze het smsje een paar keer door en klikte op beantwoordden. “Vanavond kan niet, feestje. Het idee van Bo. Ik denk dat het niet zo'n goed idee is als jij daar bent. IVM vragen. Bo weet het, de rest nog niet. X”

9. Toen ze het berichtje verzond zette ze haar telefoon weer op normaal. Bo zou wel wakker worden van het gepiep van haar mobieltje. Even later piepte de telefoon inderdaad twee keer. Ze zag dat Bo langzaam haar ogen opende. Glimlachend opende ze het berichtje. “Snap ik, morgen moeten we trouwens even een rondje door het huis lopen voor verbouwing. Zal ik rond 11 uur bij het huis van Tom en Nina zijn?”

10. 'Hoe laat is het?'' vroeg Bo slaperig. 'Acht uur,' mompelde Britt terwijl ze druk begon te typen op har telefoon. “11 uur is goed, kan ik nog even bijkomen van het feestje. Bo is eindelijk wakker dus gaan ontbijten. Ik kom straks met Bo nog wel ff bij de zaak langs. Moet wat vragen. X” 'Nu alweer aan het smsen met Will?' 'Ja, moet jij Steven niet even een goedemorgen sms sturen?'

11. 'Doe ik zo wel ik wil eerst weten wat jij naar Will hebt gestuurd,' zei ze lachend. Britt haalde haar schouders op en overhandigde haar mobieltje aan Bo, ze vond het totaal niet erg om dit soort dingen aan haar te laten zien. Ze kenden elkaar al sinds de brugklas en hadden geen geheimen voor elkaar. Bo scrolde snel door al de smsjes die ze had verstuurd en ontvangen toen de telefoon weer begon te piepen.

12. 'Oké, kan niet wachten. Hoe laat ongeveer? Smakelijk eten! X' las Bo de nieuwe sms voor. Britt trok de telefoon uit haar handen en controleerde of het klopte wat Bo had voorgelezen. Toen dat het geval was schreef ze snel een sms terug. “Rond een uur 1, moeten naar het dorp lopen. En wil eerst nog ff naar huis.” stuurde ze naar hem.

13. Toen ze even later niks terugkreeg snapte ze dat het goed was. Bo had ondertussen een stuk stokbrood met brie in haar mond gestopt, en kauwde er langzaam op. Britt keek naar haar terwijl ze zelf ook een stuk brood in haar mond stopte. Het haar van Bo zat in de war en ze keek chagrijnig voor zich uit.

14. Uit ervaring wist Britt dat Bo enorm chagrijnig kon worden als ze te vroeg wakker was gemaakt wat nu het geval was. 'Wat is er?' vroeg ze, terwijl Bo haar tweede stuk brood in haar mond stopte. 'Moe, ik heb slecht geslapen en eng gedroomd,' zei Bo ze terwijl ze haar hand door haar haar haalde. 'Je lag inderdaad nogal te woelen.'

15. 'Kan wel kloppen, het is zo vaag, mijn droom leek zo echt en toch ben ik vergeten waar het over ging,' mompelde Bo terwijl ze beter op haar luchtbed ging zitten. 'Dat heb ik ook wel eens.' zei Britt glimlachend. 'Wat wil jij eigenlijk gaan doen op dat feestje vanavond?' vroeg Britt terwijl ze opstond en op de trap ging zitten.

16. 'Gewoon, Rosa kookt wat, Steven en Alice nemen wat hapjes mee en wij zorgen voor het vermaak. Verhalen over jou liefdesleven en misschien nog iets om je nieuwe huis in te wijden!' 'Er wordt niks verteld over mijn liefdesleven, al weet ik dat Alice en Roos erover gaan zeiken. En jij houdt dus je bek!'

17. 'Rustig maar, ik zeg niks...' zegt Bo lachend terwijl ze even in haar tas rommelt. 'Ik ga me even omkleden, moet ik die badkamer boven weer gebruiken?' 'Ja, liever wel, die hier beneden zijn niet echt geweldig. Het hele huis moet verbouwd worden... Ik hoop dat we daar zo snel mogelijk mee kunnen beginnen.' mompelde Britt.

18. Bo glimlachte, pakte haar tas en liep de trap op. Britt keek haar na en begon ondertussen het eten dat ze overhadden in de mand te stoppen die Nina gisteren had gegeven. Toen alles erin zat liep ze klein rondje door de woonkamer. Ze bedacht hoe alles eruit zou zien als het huis eenmaal klaar was. Ze keek nu al uit naar de eerste avond begin september dat ze in het huis zou zitten.

19. Ze had samen met Will al een vaste datum afgesproken waarop de B&B uiterlijk open zou moeten, als alles goed zou gaan zou dat zeker gaan lukken. Will had de een van de aannemers waar hij altijd mee werkte gevraagd of hij het project wilde leiden en hij had toegestemd. Ze plofte in een van de stoelen neer die er nog stonden en keek om zich heen.

20. Ze was dol op het huis, ze wilde bij de verbouwing veel van de oude elementen terug laten komen, maar soms zou dat niet gaan lukken en dat snapte ze heel goed. Ze wilde er een moderne maar toch landelijke B&B van maken een B&B waar ze trots op kon zijn. Ze hoorde voetstappen op de trap en zag Bo naar beneden komen. Ze had dezelfde witte broek alleen alleen met een ander truitje.

21. 'Zie ik er een beetje normaal uit? Ik was er gisteren niet helemaal bij toen ik dit uit de kast pakte.' grinnikte Bo terwijl ze naar de woonkamer liep. 'Het is niet echt iets voor jou.' grinnikte Britt terwijl ze naar het truitje van haar vriendin keek. Bo glimlachte. 'Ach het kan er mee door, weet jij zeker dat je zo naar Will gaat.'

22. Britt glimlachte en keek naar haar spijkerbroek en vestje. 'Natuurlijk, hij zal me nog wel vaker in mijn klusoutfit zien nu we samen een B&B gaan verbouwen,' grinnikte Britt, 'en dit is nog niet eens zo heel erg.' Bo glimlachte. 'Daar heb je gelijk in, en Will valt toch op jou, dus niks hoeft jullie liefde in de weg te staan!'

23. 'Wat dacht je van een gemene vrouw die nu in New York zit bij haar zusje dat een succesvol model is in de VS,' mompelde Britt. 'Ach zit er niet over in, als Will echt zo veel van je houdt als hij zegt laat hij Fleur heus wel voor jou in de steek.' zei Bo terwijl ze haar vriendin een bemoedigende knuffel gaf.

24. 'Ik hoop het maar, ik weet niet of hij het wel durft. Hij zegt het niet, maar ik zie wat hij denkt. Hij wil niet dat ik gekwetst wordt, maar hij wil Fleur net zo min kwetsen. Hij heeft veel aan Fleur te danken, en ik weet dat hij bang is voor wat er komen gaat als hij haar in de steek laat. Ze is voor hem een soort veilige haven.'

25. 'Maar Britt, waarom vraag je het hem dan niet gewoon. Ik weet zeker dat hij er je antwoord op zal geven en anders geef ik hem gewoon een schop onder zijn kont!' grinnikte Bo. 'Oké, ik zal het hem vragen, een keer als we alleen zijn. Ik heb het niet zo op pottenkijkers.' grinnikte Britt terwijl ze haar vriendin een vriendschappelijke stomp tegen haar bovenarm gaf.

26. 'Laten we nu maar naar het dorp gaan. Even langs jou huis om Rosa, Steven en Alice te bellen en dan naar Will.' zei Bo terwijl ze haar arm door die van Britt stak. 'Jup, let's go.' mompelde Britt terwijl ze samen met haar vriendin naar buiten liep en met de sleutel die nu aan haar sleutelbos hing de deur van de villa op slot draaide.