O espazo inclúe a serra de Monte Maior e as cabeceiras de varios pequenos ríos afluentes do Landro ou que van directamente ao Cantábrico, en terreos de Viveiro e Xove (Lugo)
Os ecosistemas máis interesantes son as turbeiras que acollen unha rica flora e fauna específicas,.
2. O espazo inclúe a serra de Monte Maior e as cabeceiras de varios pequenos ríos
afluentes do Landro ou que van directamente ao Cantábrico.
Os ecosistemas máis interesantes son as turbeiras que acollen unha rica flora e
fauna específicas,.
Montemaior desde o porto de Celeiro. No primeiro plano o monte de San Roque
3. SITUACIÓN:
Na comarca da Mariña
Occidental (Lugo), ao sueste da
ría de Viveiro. Localidades de
referencia: Viveiro e Xove.
SUPERFICIE:
1.247 ha
CONCELLOS:
Viveiro e Xove
VALORES NATURAIS: turbeiras
e paisaxe
7. XEOLOXÍA
As rochas dominantes son os gneis e xistos no norte e os granitos no sur. Son
montes redondeados cunha paisaxe onde alternan os bolos e penedos (rochas
graníticas erosionadas) coas rochas fendidas con aspecto de ruína (terreos
xistosos).
Penedos graníticos
9. SERRA DE MONTEMAIOR
Esténdese con dirección N-S desde a costa ata os montes do Buio. A maior parte
do terreo está cuberto de plantacións de eucaliptos, algúns piñeiros e pasteiros.
As turbeiras sen alterar ocupan só pequenas superficies nos cumes.
Vista desde o cume de O Penedo cara aos montes de Buio. Ao fondo o Xistral.
11. Accedese desde Viveiro pola estrada que sube ao monte San Roque ou desde a Fontecova,
e desde Xove por San Bartolo ou As Moas (Xove).
Vista desde o cume de O Penedo cara a ría de Viveiro. Un dos atractivos desta serra é a contemplación
de amplas panorámicas sobre toda a contorna: ría de Viveiro, costa de Xove e Cervo, val do Landro e
montes dos Cabaleiros, Buio e O Xistral.
14. REDE FLUVIAL
O Landro recolle todos os regos da aba occidental (cabeceiras do Loureiro, Rego
das Cerdeiras, Rego da Fontecova). O rego do Lago, Esparaños, Esteiro, Rego do
Monte e outros van directamente ao mar.
Un dos pequenos regos
que se orixinan nos
cumes de Monte Maior
15. REGO DO LAGO OU DE GUILÁN
Nace na aba leste do monte Penedo e
desemboca no mar Cantábrico entre
Morás e San Cibrao (na praia do Lago).
O principal afluente é o río da
Rigueira.
Fervenza do Turrillón no
río Regueiro (Lago), en
Xove, nas proximidades
do espazo protexido
16. TIPOS DE HÁBITATS DO ANEXO I DA DIRECTIVA 92/43/CEE
-Ríos dos pisos basal a montano con vexetación de Ranunculion fluitantis e de Callitricho-
Batrachion
-Queirogais húmidos atlánticos de zonas temperadas de Erica ciliaris e Erica tetralix
-Queirogais secos europeos
-Zonas subestépicas de gramíneas e anuais do Thero-Brachypodietea
-Formacións herbosas con Nardus, con numerosas especies, sobre substratos silíceos de
zonas montañosas (e de zonas submontañosas da Europa continental)
-Prados con molinias sobre substratos calcáreos, turbosos
ou arxilo-limosos (Molinion caeruleae)
-Megaforbios eutrofos hidrófilos das orlas de chaira e dos pisos
montano a alpino
-Turbeiras altas activas
-Turbeiras altas degradadas que aínda poden rexenerarse
de xeito natural
-'Mires' de transición
-Depresións sobre substratos turbosos do Rhynchosporion
-Encostas rochosas silíceas con vexetación casmofítica
-Rochedos silíceos con vexetación pioneira do Sedo-Scleranthion
ou do Sedo albi-Veronicion dillenii
-Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior
(Alno-Padion, Alnion incanae, Salicion albae)
A área pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e
subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano.
Xunca de algodón
17. FLORA
A parte alta do espazo está ocupado por turbeiras e matogueiras onde podemos
atopar esfagnos, rorelas, violetas, hipéricos das brañas, herbas das brañas,
narcisos, ranúnculos, toxos, distintos tipos de breixos e gramíneas. Unha grande
superficie está ocupada por plantacións de eucaliptos e algúns piñeiros. Quedan
pequenas áreas de especies autóctonas como bidueiros e carballos e salgueiros
a carón dos ríos.
Turbeiras e pasteiros
18. Os ecosistemas máis destacados de Montemaior son as turbeiras, medios
permanentemente saturados de auga nos que as condicións de asolagamento provocan
unha diminución do nivel de osíxeno e a inactivación dos microorganismos
descompoñedores que viven no solo, polo que as achegas de materia vexetal non se
mineralizan e acumúlanse en forma de turba.
En Montemaior atópanse as turbeiras a menor alitude e as máis acchegadas á costa.
28. FAUNA
A fauna máis representativa deste espazo é a dos insectos, aves de espazos
abertos e anfibios.
Nos montes hai gando en libertade (cabalos e vacas).
ESPECIES DE INTERESE
MAMÍFEROS
Canis lupus
Felis silvestris
Galemys pyrenaicus
Genetta genetta
Lutra lutra
Myotis myotis
Pipistrellus pipistrellus
Rhinolophus ferrumequinum
Rhinolophus hipposideros
Lebre (Lepus granatensis)
39. Vista de Viveiro desde o monte de San Roque, na zona proposta para ampliación do espazo
PUNTOS DE INTERESE
-Miradoiros de San Roque e O Penedo.
-Turbeiras.
Nas proximidades: fervenzas Pozo da Ferida, situada na confluencia do río
Loureiro e o seu afluente o rego Furado; Turrillón, no rego do Vello, un afluente
do Regueiro (río do Lago).
40. Fervenza do Pozo da
Ferida no río Loureiro
(Landro), en Viveiro, nas
proximidades do espazo
protexido.
41. Montaxe e fotos: Adela Leiro, Mon Daporta
febreiro 2017
Bolboreta (Pyronia tithonus)