WILLA DOMAŃSKICH W NAWOJOWEJ GÓRZE (wystawa)
•
0 gefällt mir•8,366 views
Wystawa plenerowa przygotowana w ramach XV Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego (2013).
Empfohlen
Empfohlen
Weitere ähnliche Inhalte
Was ist angesagt?
Was ist angesagt? (20)
Andere mochten auch
Andere mochten auch (20)
Ähnlich wie WILLA DOMAŃSKICH W NAWOJOWEJ GÓRZE (wystawa)
Ähnlich wie WILLA DOMAŃSKICH W NAWOJOWEJ GÓRZE (wystawa) (20)
Mehr von Małopolski Instytut Kultury
Mehr von Małopolski Instytut Kultury (20)
WILLA DOMAŃSKICH W NAWOJOWEJ GÓRZE (wystawa)
- 1. Jednym z przysiółków Nawojowej Góry, wsi położonej nieopodal Krzeszowic, jest teren zwany Gwoźdźcem. Na Gwoźdźcu mieściła się niegdyś prochownia, która najprawdopodobniej na przełomie XVIII i XIX wieku uległa poważnemu zniszczeniu na skutek wybuchu. Dwór odbudowano i jeszcze przez jakiś czas pełnił tę samą funkcję prochowni. W 1916 roku budynek zakupił lekarz- fizjolog, profesor i rektor UJ, Napoleon Nikodem Cybulski, który nie cieszył się jednak zbyt długo nowym domem, bo już w 1919 roku zmarł. Na początku lat 20. XX wieku dwór zakupił Karol Gustaw Domański, młody inżynier, udziałowiec i dyrektor generalny w Polsce francuskiej spółki Perun produkującej gazy przemysłowe. Architekt Leon Wilmann (późniejszy burmistrz Trzebini) zaprojektował gruntowną przebudowę dworu. Z inspiracji zafascynowanych włoskim renesansem Domańskich dom przeobraził się w romantyczną willę ze wspaniałymi dwubiegowymi schodami prowadzącymi na taras, wykuszami na obu narożach w postaci wieżyczek, oraz wieżą usytuowaną na krańcu zachodnim budowli. Na umeblowanie złożyły się częściowo dawne meble rodzinne m.in. przywiezione ze Lwowa konsole i lustra, które do dziś są ozdobą domu, jak również całkiem nowe wyposażenie, np. komplet sypialniany inspirowany motywami egipskimi, kuchnię zlecono zaprojektować Stanisławowi Witkiewiczowi w stylu zakopiańskim. Łazienka w dużej mierze zachowała wyposażenie z lat 20. Na szczęście ani lata okupacji, ani powojenne czasy nacjonalizacji majątków nie zmieniły w sposób definitywny wyglądu willi, pozostała bowiem własnością Domańskich. W 2003 roku Danuta Lubelska-Domańska postanowiła przekazać należącą do niej części domu Stowarzyszeniu Miłośników Ziemi Krzeszowickiej. Tekst: Joanna Nowostawska-Gyalókay, 2013 Willa Domańskich w Nawojowej Górze Willa w Nawojowej Górze, l. 30. XX w.; autor nieznany, z arch. Danuty z Domańskich Lubelskiej Inicjator: Organizator: Współorganizatorzy: Gospodarz: Partner: Patroni medialni: Sponsorzy: dnidziedzictwa.pl Materiał powstał w ramach XV MAŁOPOLSKICH DNI DZIEDZICTWA KULTUROWEGO Wejdź na szlak!
- 8. Wspomnienia Danuty z Domańskich Lubelskiej Przed drugą wojną światową w Polsce było bardzo mało brukowanych dróg. Do Krakowa prowadziła zwykła bita droga. W lecie gromadziła się na niej gruba warstwa kurzu i pyłu, a w niej mnóstwo gwoździ i podków zgubionych przez konie. Jako małe dzieci lubiliśmy chodzić boso po tym pyle, bo był miękki. W pierwszej połowie lat trzydziestych ojciec kupił pierwszy osobowy samochód marki Austro-Daimler. Był to piękny biały kabriolet. Początkowo stał w garażu, bo nie dało się nim jeździć po bitej drodze. Następnie mieliśmy wspaniały samochód Praga Oświęcim. Było to ogromne auto w kolorze ciemnobrązowym. W oknach miało firanki i takie małe flakoniki na kwiaty. Mój brat Zbigniew razem z kuzynem uczyli się na nim jeździć i zdali na nim egzamin na prawo jazdy. Gdy brat zaliczył pierwsze studenckie egzaminy, dostał od mamy śliczny beżowy, sportowy samochód marki Hansa. Jeździł nim bardzo szybko, podróż do Krakowa zajmowała mu dwadzieścia kilka minut. Samochody zostały zarekwirowane przez Wojsko Polskie we wrześniu 1939 roku. Od żołnierzy otrzymaliśmy zaświadczenie, na podstawie którego mieliśmy po wojnie otrzymać odszkodowanie za samochody, ale nowa władza komunistyczna nie chciała honorować dokumentów wydawanych przez przedwojenny Rząd Polski.