2. A PROSPERIDADE AMERICANA
Estados Unidos saíu moi beneficiado da I Guerra
Mundial. Ao rematar a guerra, Estados Unidos
convertérase na primeira potencia económica mundial.
A súa produción agrícola era moi elevada e a
industrial representaba o 44,8% da produción
mundial.
Ademáis, moitos países de Europa estaban
endebedados con Estados Unidos como consecuencia
dos empréstitos de guerra
3.
4. O crecemento americano prolongouse durante os dez
anos posteriores á guerra: foi a década da “prosperidade” e
da consolidación dun modo de vida baseado no
consumismo.
A expansión de Estados Unidos baseouse nunha fonda
transformación no proceso de produción de bens,
dominado pola innovación técnica.
O taylorismo e o fordismo contribuíron a incrementar a
produtividade e a reducir custos.
Iniciouse a era do consumo de masas.
A prosperidade reflectiuse nun grande auxe da Bolsa. A
euforia bolsista xerou unha gran burbulla especulativa.
9. A CRISE DA SUPERPRODUCIÓN
A prosperidade non beneficiou a todos por igual e produciuse
unha crise.
Os campesiños foron os primeiros prexudicados xa que durante
a I Guerra Mundial se endebedaran para adquirir novas terras e
máquinas para aumentar a produción.
Rematado o conflito, as exportacións diminuíron e o mercado
americano non podía absorber toda a produción.
Ante o aumento da oferta, os stocks acumuláronse, os prezos
baixaron e os campesiños non puideron devolver os préstamos.
Na industria aconteceu un fenómeno semellante.
10. O CRACK BURSÁTIL (1929)
O 24 de outubro de 1929 unha grande ondada vendedora
afectou á Bolsa de Nova York. A grande oferta de accións fixo
que o seu valor caese en picado, ocasionando o “crac” bolsista
do 29.
Moitos investidores arruináronse e os cidadáns acudiron aos
bancos para retirar o seu diñeiro. Estes tiveron que pechar. O
“crac” da bolsa precipitou a creba de moitos bancos.
En poucos anos, produciuse unha recesión económica
xeneralizada (Gran Depresión).
O consumo diminuíu e moitas fábricas pecharon.
Desde Estados Unidos, a crise estendeuse ao resto do mundo.
16. A LOITA CONTRA A CRISE: O NEW
DEAL
En 1932 gañou as eleccións Roosevelt, que propoñía un
programa para favorecer a recuperación económica do
país.
Foi o chamado New Deal, que defendía a intervención do
Estado para reactivar a economía.
As medidas económicas que se propuxeron foron axudas
ás empresas, destrución dos stocks agrícolas acumulados,
etc. O Estado estableceu un control sobre os bancos.
Entre as reformas sociais impulsouse un gran plan de
obras públicas, unha política de apoio aos prezos agrícolas,
etc.
Produciuse un relanzamento da economía
20. A CONSOLIDACIÓN DO ESTADO NAZI
En 1934, os nazis transformaron Alemaña nunha ditadura.
Disolvéronse os partidos e sindicatos, clausurouse o
Parlamento e iniciouse a persecución dos opositores.
Unicamente quedou autorizado o partido nazi.
Desde o punto de vista social, o Estado nazi aspiraba a
unha cohesión total da sociedade alemá, baseada na
superioridade da raza aria e na ideoloxía
nacionalsocialista.
O nazismo outorgáballe á muller un papel social moi
marxinal.
21. O Estado alemán converteuse nun Estado policíaco
que impuxo o seu réxime por medio do terror.
Perseguíase calquera tipo de oposición mediante uns
corpos policiais (as Seccións de Seguridade e a
GESTAPO).
O mantemento da pureza racial da sociedade alemá
implicou a persecución dos xudeus.
A partir de 1933, creáronse os campos de
concentración para recluir os opositores e inimigos do
Reich.
22.
23.
24. Desde un punto de vista económico, o III Reich propúxose
promover un relanzamento que fixese de Alemaña unha
potencia económica mundial.
A política económica nazi respondía aos proxectos
militaristas e expansionistas de Hitler.
O Estado nazi exerceu un forte dirixismo económico, que
quería conseguir a autarquía económica e converter
Alemaña nun Estado autosuficiente.
Hitler iniciou unha política militarista: reforzou o exército.
Hitler sentiuse preparado para a construción dun grande
imperio e a conquista do “espazo vital” ao leste de Europa
25.
26. AS CAUSAS DO CONFLITO
O Tratado de Versalles non creou un clima de
reconciliación senón un clima de resentimento entre
nacións. Alemaña e Italia non aceptaron as imposicións de
Versalles.
A crise do 29 creou un contexto de depresión que
favoreceu os fascismos.
Mussolini, en Italia, e Hitler, en Alemaña, desenvolveron
unha política exterior agresiva que se xustificaba por
necesidades económicas ou por prestixio histórico.
Ante a política agresiva dos réximes autoritarios, as
democracias non interviñeron nos problemas do mundo.
27. O CAMIÑO CARA Á GUERRA
Desde comezos da década de 1930, os Estados autoritarios
impulsaron agresións bélicas cara a outros países:
En Asia, Xapón buscaba ampliar os seus territorios a costa de
China. En 1937 iniciou a invasión da China.
En África, en 1935, Italia ocupou Etiopía. En Europa, invadiu
Albania.
Italia e Alemaña interviñeron na Guerra Civil española,
facilitándolles soldados e armamento aos militares
sublevados.
Alemaña desenvolveu unha política de expansión territorial
coa idea de crear un grande imperio.
29. Esta política expansionista apoiouse en tratados
internacionais de apoio mutuo.
En 1936, Alemaña asinou unha alianza con Italia, coñecida
como o Eixe Roma-Berlín. Esta renovouse en 1939 co nome
de Pacto de Aceiro.
Alemaña asinou con Xapón o Pacto Antikomintern en 1936.
Francia e Gran Bretaña mantivéronse á marxe destas
alianzas.
Para evitar que a URSS se aliase con Francia e Gran Bretaña
para axudar a Polonia, Hitler asinou con Stalin o Pacto
Xermano-Soviético.
30.
31. AS VITORIAS DO EIXE (1939-42)
Coa invasión de Polonia, Hitler iniciou a guerra lóstrego,
que permitiu o ataque sorpresa e avanzar con rapidez.
Polonia afundiuse e o país dividiuse entre Alemaña e a
URSS.
En 1940, os exércitos alemáns invadiron a meirande parte
de Europa Occidental.
32. A aviación alemá bombardeou os portos e cidades
británicos: foi a Batalla de Inglaterra.
Hitler desencadeou a Batalla do Atlántico para
bloquear as Illas Británicas.
En 1941, coa Operación Barbarrosa atacou Rusia.
33. A ocupación nazi tiña como obxectivo o sometemento dos
territorios europeos en beneficio de Alemaña.
En función disto, os nazis organizaron os territorios
conquistados en rexións incorporadas ao Reich, rexións
colonizadas e Estados satélites.
A ocupación significou tamén a extensión do terror e a
represión sobre a poboción sometida. Os alemáns
atoparon colaboracionistas entre a poboación civil.
A Gestapo e mais as SS implantaron un réxime de
violencia e terror sobre a poboación. A persecución foi
dura para os xudeus no chamado Holocausto.
34.
35. O TRIUNFO ALIADO (1942-45)
En xuño de 1942, a situación da guerra virou cando a URSS e
Estados Unidos reforzaron os aliados.
Os estadounidenses frearon os xaponeses no Pacífico (Batalla
de Midway) e os británicos aos alemáns no Norte de África
(El-Alamein).
O primeiro gran fracaso de Hitler tivo lugar en Stalingrado.
A partir deste momento, os aliados comezaron a súa ofensiva.
Co desembarco estadounidense en Normandía (1944)
entraron en Europa moitos soldados. Os angloamericanos
avanzaron desde o Oeste e os rusos polo Leste.
Hitler suicidouse en 1945 e Alemaña capitulou.
36. AS CONFERENCIAS DE PAZ
Os tres grandes aliados (Gran Bretaña, Estados Unidos e a
URSS) reuníronse por primeira vez na Conferencia de
Teherán (1943).
A segunda conferencia foi a de Ialta (febreiro de 1945),
onde se decidiu a eliminación do réxime nazi en Alemaña.
A terceira conferencia foi a de Potsdam (agosto de 1945),
onde se estableceu a liña Oder-Neisse como a fronteira
entre Alemaña e Polonia.
Na Conferencia de París (1946) elaboráronse os tratados
de paz co resto de aliados de Alemaña.
37.
38. A ONU (Organización das Nacións Unidas) fundouse na
Conferencia de San Francisco (1945) para substituír a
Sociedade de Nacións.
A nova organización contou con 46 Estados fundacionais e
o seu obxectivo era o mantemento da paz e da seguridade
internacional, así como a cooperación entre as nacións.
Na ONU, todos os Estados membros están representados
na Asemblea Xeral e para adoptar unha decisión é
necesaria unha maioría de dous terzos.
Tamén existe un Consello de Seguridade.