presentacion sobre Historia de las Religiones 2º Bach

1. HEXEMONÍA MACEDONA Límites históricos da nación, e territorios do Imperio á morte de Filipo II Na batalla de Queronea -338 vence á fraca alianza de polis (Atenas-Tebas)

2. IMPERIO DE ALEXANDRE MAGNO

3. Os REINOS HELENÍSTICOS asumen a herdanza cultural grega

7. -A + influinte, fúndaa na Stoa Zenón de Citio (brilla cos romanos Séneca, Epícteto e Marco A.) -Cosmos organismo divino composto de materia (pasiva) e pneuma ou providencia, ppio racional que rexe con absoluto determinismo e imprime unha orde racional inmutable con… -Ciclo do Eterno Retorno no Grande Ano. -A resistencia á orde necesaria é van, por iso propugnan a apatheia e actuar conforme a esa orde, que o sabio ha recoñecer; niso consiste a liberdade. Vivir resignados conforme á natureza e á razón, así se acada a felicidade ESTOICOS Perdida a pequena orde da polis e aceptada a orde da inmensidade, defenden o cosmopolitismo e que non hai máis escravitude que a ignorancia

9. Manter a dúbida ás costas. Suspender os xuizos - epojé - que son causa da nosa perturbación de temor e avidez. Os Escépticos Inaugurado por Pirrón de Elis (continuado polos derradeiros académicos, e defendido por Sexto Empírico) Antidogmáticos: negación das doutrinas por inconsistentes e enganosas. Abstéñense de calquera tese. Esténdese da moral ao coñecemento

10. Os Cínicos Os membros da seita do can coma Dióxenes e Crates fan caso omiso dos convencionalsimos sociais e das glorias deste mundo e dan conta da desafección cara ao político no helenismo

11. S.-V e –IV S.-III S.-II S.-I anteriores a Cesar Conquistas de Cesar Conquistas durante Octavio Augusto Conquistas até a morte de Trajano Límite máximo do Imperio (Trajano) Límites de provincias do

13. O intercambio entre cultura grega e xudía xa se vera favorecido coa Traducción dos LXX da biblia hebrea no helenismo -III Xa no S.I Filón de Alexandría fai a síntese platonismo-fe xudía: Idea de Ben = Deus e Mundo Intelixible= Modelos da Creación na Mente Divina Deus establece unha relación especial co home a través da Alianza que sela co Pobo Elixido dos hebreos que escoitan a Promesa e responden gardando fielmente a súa palabra. O cristianismo aparece no seo do xudaismo a partir da vida e mensaxe de Xesús de Nazaret, aceptado como mesías por unha parte. Importantes diferenzas: ecuménico e Deus feito home (trinitario) Xudaísmo

18. O Neoplatonismo: adversario e soporte da fe O Un = Deus Nous =Intelecto coas Formas Alma do Mundo Mundo corpóreo Plotino (205) “ As Enéadas” Xunta mística con fª para conciliar a idea relixiosa de cración coa eternidade grega do mundo na Tª da Emanación. Sh Habemos voltar cara a éxtase mística de identificación co Un mediante a busca da Verdade, a práctica do Ben e a purificación ascética (Katarse) que supera o corporal Fª pagá enchoupada de relixión

20. División e caída do I. de Occidente No 395 Teodosio deixáralle a Honorio Occidente con Roma, que cai no 476, e a Arcadio a Oriental con Constantinopla, que perdura mil anos máis.

24. Interpretación platonizante do cristianismo Sintetiza neoplatonismo+cristianismo Esta fª valía, mudando : -Emanación por Creación libre. -Engade a fe (e elementos da salvación cristiá) para acceso ao divino Cómpre completar a fª coa perspectiva cristiá: “ A miúdo os filósofos non cristiás decatáronse de que hai un cume glorioso pero están cegos ante o camiño para subir” Se para o Neoplatonismo é posible o coñecemento de Deus-Un e convida á purificación da alma racional para a reunificación, para a tradición platónico-agostiña, grazas á nosa dimensión espiritual, hai acceso da razón á divinidade x a que a alma está emparentada co sobrenatural.

28. A relación en S. Agostiño II A evolución intelectual de Agostiño seguiu tamén este movemento “ Cre para entender” Ao coñecemento do divino non pode accederse por vías só racionais. Só a fe ilumina o sentido correcto do mundo e da existencia e actua como faro De seguida a razón tenta esclarecer a fe pois queremos asimilar Intelectualmente aquilo no que cremos “ Entende para crer” A razón conduce á fe; ao se revelar limitada clama pola graza da revelación

34. Cesaropapismo Tutela espiritual de Igrexa sobre Estado . Ningún Estado realizará a xustixa se non se conduce acorde a moralidade cristiá. Tamén convén o apoio do Estado nun mútuo beneficio. Senta as bases da unión da autoridade relixiosa e política no Papa . Responde ao baleiro político por se mudar a capital a Constantinopla e ficar en Roma de referencia política, non só relixiosa, o Papa, nun momento de inestabilidade.

37. O Imperio Árabe

42. Conciliación de Cñtos Autónomos Produto Divino Infalible. Produto humano fiable -da sabedoría divina- pero falible. subordinación Conflito? A fe é regra do proceder da razón RAZÓN Cñto -Fª e Cª- Ámbito da Natureza, realidades materiais, e orixe na experiencia sensible. (fe só heurística) FE - Teoloxía fidei- Artigos só de revelación do sobre-natural -trinidade, encarnación, creación..- A razón só demostra que lle son inacadables (aclara-defende x analoxía)

43. Preambula fidei da Teoloxía natural Certas verdades reveladas racionalmente demostrables (necesario á própia fe) Racionalsimo x apoiar fe en fª, e crer que a razón desvela parte dos designios de Deus -Existe Deus un, omnipotente e providencial, unha alma inmortal, os mandamentos..- Conciliación-Intersección Razón: Fª e Cª Ámbito da natureza e orixe na experiencia sensible. -Teoloxía fidei- Artigos exclusivos de revelación-fe Inacadables para a razón

47. Debate sobre Universais Extramental-Realismo Esaxerado: Independentes dos individuos e trascendentes a eles como Substancias ou Ideas Modelo das que participan (platonico-agostiña) Moderado: Inmanentes como Formas dos individuos (as substancias 1ª) nunca separadas (aristotélico-tomista) Mental-Nominalismo Ideas confusas dos individuos sempre singulares + Ideas arquetipo para a creación na mente divina Nin na mente divina

48. ENTENDEMENTO PACIENTE materia concreto singular Especie Intelixible Impresa Imaxes Especie Sensible Impresa ENTENDEMENTO AXENTE memoria Especies sensibles expresas Especie Intelixible Expresa recoñecemento Abstracción Ente Substancial Singular creado e continxente Composto hylemórfico MAT+ FORM (Univ in re) Univ Post rem

49. Lei Eterna: Providencia infalible decretada por Deus, goberno que rexe necesariamente e ordea o universo e os seres cara o seu fin . Toda criatura estalle sometida x expresión desta na súa natureza (Existencia=progresiva actualización da Esencia) Lei Natural: Sh libre nas accións parte da Providencia. Libre albedrío non eliminado x ordenación finalista nin presciencia. Vontade orientada ao ben. Parte da lei eterna que fai referencia á conduta moral . Preceptos eternos, inmutables, evidentes e universais , descubertos e dictados como obrigas pola razón á vontade, fundamentados na nosa natureza, e que son as vías para desenvolver as súas tendencias e potencialidades, que ao = Arist é no que consiste a Felicidade. AS LEIS

52. Ademais os filósofos-teólogos medievais tratan: -As relacións fe-razón -O debate sobre os Universais -A demostración da existencia de Deus