Παρουσίαση του βιβλίου "Χάρης και Φάρις" της συγγραφέως Γιώτας Αλεξάνδρου, με εικονογράφηση της Κατερίνας Χαδουλού, από τις εκδόσεις Βιβλιόφωνο (Αθήνα, 2013), από τη μαθήτρια Ειρήνη Καρλατήρα για τις ανάγκες της Φιλαναγνωσίας τη σχολική χρονιά 2016-2017 στο Δ1 του 7ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας.
3. Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Κάθε μέρα, ένα παιδί ο Χάρης κάνει
μια φανταστική διαδρομή, πολεμώντας
τους δράκους και τέρατα, πηγαίνοντας
στο σχολέιο.
Κάθε φορά που φτάνει στην γέφυρα
βλέπει στα βράχια ένα γκρι κουβάρι.
Σήμερα όμως το κουβάρι κουνήθηκε.
Το κουβάρι δεν είναι... κουβάρι. Είναι...
παιδί!
4. Όταν το κουδούνι χτυπάει για
σχόλασμα ο Χάρης φεύγει πάντα
τελευταίος για να ταΐσει το παιδί που
το είχε λυπηθεί απο την αρχή. Μόλις
έδωσε το σάντουιτς στο παιδί, του
είπε: «Χάρης!», και το παιδί του
απάντησε: «Φάρις!». Ήταν τα δύο
ονόματα των παιδιών. Έτσι έπαιζαν
όλη τη μέρα , φωνάζοντας : «Χάρης,
Φάρις!»
5. Μία μέρα ο Χάρης , έφερε τους γονείς
του, να δουν τον Φάρι. Όταν τον
είδαν, η μαμά πρότεινε να τον
κρατήσουν μέχρι να βρουν την
οικογενειά του. Έτσι εκείνο το βράδυ
ο Φάρις έμεινε στο σπίτι του Χάρη.
6. Το πρωί ο Χάρης είπε στον Φάρι:
«Κα-λη-μέ-ρα!», και ο Φάρις του είπε
«Σαμπάχ ελ χέιρ!», τότε όλοι
κατάλαβαν οτι ο Φάρις μιλάει
αραβικά. Έτσι αποφάσισαν να
φωνάξουν τον δάσκαλο του Χάρη, ο
οποίος μίλαγε αραβικά. Όταν ο
δάσκαλος του μίλησε ο Φάρις αρχισε
να κλαίει...
7. Έτσι άρχισε να σχεδιάζει δυο
ζωγραφιές που όλοι κατάλαβαν τι έχει
γίνει, εκτός από τον Χάρη...
8. Το βράδυ ο Χάρης έμαθε ότι ο Φάρις
ήταν πρόσφυγας και ήρθε στο χωριό
τους να σωθεί!
Έτσι ο Φάρις θα μείνει στον ξενώνα
του χωριού μεχρι να βρεθεί η
οικογένειά του...
9.
Μια ιστορία για τη φιλία, πέρα από
σύνορα, γλωσσικούς περιορισμούς,
προκαταλήψεις.
Από αυτό το βιβλίο κατάλαβα οτι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τα
ξένα παιδιά γιατί είναι ίδιοι με μας και μπορούμε όλοι να είμαστε
φίλοι από όποια χώρα κι αν καταγόμαστε...
Ειρήνη
