2. Βιογραφικό
τισ 15 του Μϊρτη του 1884, γεννιϋται ςτη
Λευκϊδα το ϋβδομο και τελευταύο παιδύ τησ
Χαρύκλειασ και του Ιωϊννη ικελιανού,
δαςκϊλου των Γαλλικών. Σο όνομϊ του
Άγγελοσ. Σο αγόρι αυτό ϋμελλε να γύνει ϋνασ
από τουσ κορυφαύουσ οραματιςτϋσ
δημιουργούσ όχι μόνο τησ Ελλϊδασ αλλϊ και
του κόςμου όλου.
3. Βιογραφικό
“Άρχοντα της λαλιάς μας” τον αποκϊλεςε ο νομπελύςτασ ποιητόσ
μασ εφϋρησ. τη γενϋτειρϊ του διδϊχτηκε τα πρώτα γρϊμματα
ςτο δημοτικό και μετϊ ςτο γυμνϊςιο. Εκεύ ϋγραψε ςε ηλικύα μόλισ
δεκατριών χρόνων και τα πρώτα του ποιόματα. Σο 1901 ϋφυγε
ςτην Αθόνα όπου και γρϊφτηκε φοιτητόσ ςτη Νομικό
χολό, χωρύσ όμωσ ποτϋ να παρακολουθόςει μαθόματα. Ήταν
γεννημϋνοσ να γύνει ποιητόσ και ϊρχιςε να δημοςιεύει από καιρό
ςε καιρό ποιόματϊ του ςε λογοτεχνικϊ περιοδικϊ τησ εποχόσ. Η
γνωριμύα του με τον πρωτοπόρο ανανεωτό του νεοελληνικού
θεϊτρου Κωνςταντύνο Χρηςτομϊνο τον οδηγεύ να παύζει ρόλουσ
ςε αρχαύεσ τραγωδύεσ ςτη “Νϋα κηνό” που αυτόσ εύχε
δημιουργόςει. Αυτό ύςωσ και να ςυνϋβαλλε αργότερα ςτην ιδϋα
του ικελιανού για την αναβύωςη του αρχαύου δρϊματοσ με τισ
“Δελφικϋσ Εορτϋσ”.
4. Βιογραφικό
Κατϊ τον Ελληνοιταλικό πόλεμο το 1940,ο Άγγελοσ ικελιανόσ
μαζύ με ϊλλουσ Έλληνεσ λογύουσ προςυπϋγραψε την
Έκκληςη των Ελλόνων Διανοουμϋνων προσ τουσ
Διανοούμενουσ ολόκληρου του Κόςμου με την οπούα
αφενόσ μεν καυτηριϊζονταν η κακόβουλη ιταλικό
επύθεςη, αφετϋρου δε διϋγειρε την παγκόςμια κοινό γνώμη
ςε επανϊςταςη ςυνειδόςεων για κοινό νϋο πνευματικό
Μαραθώνα.
Κατϊ τη διϊρκεια τησ γερμανικόσ κατοχόσ, ο ικελιανόσ
διαδραμϊτιςε ςημαντικό ρόλο ςτην πνευματικό αντύςταςη
του λαού, με κορυφαύα εκδόλωςη το πούημα και το λόγο που
εκφώνηςε ςτην κηδεύα του Παλαμϊ το 1943.
5. Φωτογραφικό Υλικό
Ο ικελιανόσ με κατούκουσ ςτην πλατεύα του
χωριού Αρϊχωβα, που βρύςκεται κοντϊ ςτουσ
Δελφούσ (υλλογό Λ. Παναγϊκου).
7. Διακρίςεισ του ποιητθ
Σο 1946 εξελϋγη πρόεδροσ τησ Εταιρεύασ Ελλόνων,ενώ
το το 1949 όταν υποψόφιοσ για βραβεύο Νόμπελ.
Ο Άγγελοσ ικελιανόσ πϋθανε ςτην Αθόνα το
1951 και ο ενταφιαςμόσ του ϋγινε ςτο Α'
Νεκροταφεύο Αθηνών.
9. Η ζωθ αργότερα..
Ο ικελιανόσ ϋφυγε ςτισ 19 του Ιούνη του 1951
πικραμϋνοσ και παραγκωνιςμϋνοσ από την επύςημη
μετεμφυλιακό Ελλϊδα. Δυςτυχώσ, τα δύςκολα εκεύνα
χρόνια, λύγο μετϊ το τϋλοσ του Εμφυλύου,
κυριαρχούςαν οι φελλού ςτα πολιτιςτικϊ δρώμενα τησ
χώρασ μασ. Από τουσ εργϊτεσ του πνεύματοσ και τησ
τϋχνησ, που ςτουσ δύο ξεςηκωμούσ του λαού μασ
τϊχθηκαν ςτο πλευρό του, ϊλλοι βρύςκονταν
παραγκωνιςμϋνοι ςτα ςπύτια τουσ και ϊλλοι
ςτοιβϊζονταν ςτισ φυλακϋσ ό εκτοπύζονταν ςτα
ξερονόςια.
10. Εργογραφία
Ο ποιητόσ ϋχει γρϊψει ποιητικϊ ϋργα τα οπούα τα
ϋχει ςυλλϋξει ο ύδιοσ ςε τρεισ τόμουσ με τον τύτλο
Λυρικός Βίος.
Έχει γρϊψει πεζϊ κεύμενα,τραγωδύεσ,επιςτολϋσ
αλλϊ και ανθολογύεσ.
11. ‘’Μθτηρ Θεοφ’’
Άνεμοσ φύςαγε γλυκόσ, από μακρϊ φταςμϋνοσ,
με τη γαλόνια ευωδιϊ των κϊμπων φορτωμϋνοσ.
Σα μύρα πλϋαν ανϊερα· αντύκριζε η ψυχό μου,
όθε κι αν γύριζε, γοργό, τη μυςτικό ϊθληςό μου.
Και ιδϋσ… Ανθού ανεπϊντεχοι, δαφνόδεντρα και βϊγια
ςτησ γησ αν ευωδϊγανε τα ευλογημϋνα πλϊγια·
ςτα χρυςοπρϊςινα ϋλατα αν ο όλιοσ, ςε μια ςτϊλα,
φλόγα γαλϊζια ανϊβρυζε, πόδαε πυρρό διχϊλα,
Και μιαν ακούμητη δροςιϊ κινούςαν, να με ζώνει,
τ’ ϊγια φαρϊγγια που κρατούν ολοχρονύσ το χιόνι·
12. Ανάλυςη Ποιθματοσ
Εύναι ϋνα πενταμερϋσ πούημα,ύμνοσ ςτην Παναγύα
αλλϊ και ςτη μητϋρα-φύςη.
υγχρόνωσ,γύνεται μελϋτη του θανϊτου,όπου
αναδεικνύεται ωσ πηγό ζωόσ μϋςα ςτον αϋναο κύκλο
δημιουργύασ.
Αφομοιώνει διδϊγματα του γαλλικού ςυμβολιςμού.
Δεν απευθύνεται ςτο μυαλό του αναγνώςτη,αλλϊ ϋχει
ςτόχο να του προξενόςει απόλαυςη με το μϋτρο και το
ρυθμό-που εύναι καθαρϊ ποιητικϊ μϋςα.
Ζευγαρωτόσ 15ςύλλαβοσ ςτύχοσ.