1. Ο Ιωςόφ όταν ξυλουργόσ
και η Μαρύα μια μικρό
κοπϋλα που ςύντομα θα
γινόταν γυναύκα του.
2. Ο Ιωςόφ και η Μαρύα ϊφηςαν την
Ναζαρϋτ για να πϊνε ςτην Βηθλεϋμ
για να γεννόςει. Εκεύνη όταν
ανεβαςμϋνη ςε ϋνα γαώδουρϊκι ενώ ο
Ιωςόφ περπατούςε δύπλα τησ.
'Oταν ϋφταςαν ςτην Βηθλεϋμ όταν νύχτα.
'Eψαξαν για ϋνα μϋροσ να ξεκουραςτούν,
όμωσ δεν υπόρχαν ϊδεια δωμϊτια ςτο
πανδοχεύο.
'Eτςι λοιπόν ο Ιωςόφ και η Μαρύα
κατευθύνθηκαν προσ τα βουνϊ και βρόκαν τισ
ςπηλιϋσ. Σε μια ςπηλιϊ υπόρχε ϋνα δωμϊτιο
βοςκού.
3. Το επόμενο βρϊδυ η Μαρύα γϋννηςε ϋνα
μωρό που το ονόμαςαν Ιηςού,
ακολουθώντασ τα λεγόμενα του αγγϋλου.
'Oταν γεννόθηκε το παιδύ, ϋνα τερϊςτιο
αςτϋρι εμφανύςτηκε πϊνω από την
ςπηλιϊ τησ Βηθλεϋμ και όταν ορατό από
πολλϊ μύλια μακριϊ. Στα γειτονικϊ
λιβϊδια οι βοςκού κατεύθυναν τα κοπϊδια
τουσ. Τότε τουσ εμφανύςτηκε ϋνασ
ϊγγελοσ και τουσ περιϋλουςε ϋνα
λαμπερό φωσ. Οι βοςκού τρόμαξαν και
προςπϊθηςαν να τρϋξουν.
"Μην φοβϊςτε" εύπε ο ϊγγελοσ, "γιατύ ςασ φϋρνω ςπουδαύα νϋα. Γιατύ
ανϊμεςϊ ςασ ςόμερα ςτην Βηθλεϋμ, γεννόθηκε ο Κύριοσ, ο Σωτόρασ, ο
Χριςτόσ. Και αυτό για ςασ θα αποτελϋςει ςημϊδι, θα βρεύτε το μωρό ςε
μύα φϊτνη ςκεπαςμϋνο με κουρϋλι". Ξαφνικϊ ο ουρανόσ γϋμιςε
αγγϋλουσ που προςεύχονταν ςτον Κύριο".
4. Οι τρεισ Μϊγοι ϋςκυψαν ςτα γόνατα και
πρόςφεραν δώρα από χρυςό, μύρο και λιβϊνι.
5. Αυτό όταν η ταπεινό γϋννηςη του Κυρύου
Ημών Ιηςού Χριςτού, μύα μϋρα ςταθμόσ
για όλη την ανθρωπότητα.
