2. ΕΠΙΡΡΟΕΣ
Είναι γνωστό και έχει γίνει αντικείμενο πολλών συζητήσεων το φαινόμενο της
σύγχυσης του εφήβου όταν αυτός καλείται να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα
του τύπου "ποιος είμαι;" ή "τι θέλω να είμαι;". Τα ερωτήματα αυτά δεν τίθενται
μόνο με αφορμή εξωτερικά γεγονότα και προκλήσεις, αλλά συνιστούν έναν
σταθερό εσωτερικό καμβά πάνω στον οποίο συνυφαίνονται το προσωπικό με το
συλλογικό, το ψυχολογικό με το υπαρξιακό. Έτσι πολλές φορές ο νέος καλείται
να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά αναζητώντας τις απαντήσεις σε θέματα της
θρησκείας ενώ πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπος με συναισθήματα έντονης
αντίδρασης και αμφισβήτησης. Επίσης οι νέοι αρχίζουν να αγανακτούν με το
θέμα αυτό, αφού οι γονείς τους πιέζουν και τους λένε συνέχεια πως να φέρονται
και πως να λατρεύουν το θεό, με αποτέλεσμα να αντιδρούν και ολοένα να
απομακρύνονται. Έτσι αρχίζουν να ψάχνουν αλλού για την ψυχική ηρεμία τους,
πράγμα το οποίο τους οδηγεί στην αλλαξοπιστία και στην συμμετοχή τους σε
αιρέσεις.
3. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Πολλοί παράγοντες από τους οποίους επηρεάζονται οι έφηβοι στο θέμα της θρησκείας
είναι:
Μουσικά λανθασμένα πρότυπα που προβάλλονται μέσω των Μ.Μ.Ε. ακόμα και ταινίες ή
και θεατρικά έργα.
Πρότυπα της καθημερινότητας τους π.χ. μεγαλύτερα άτομα που θαυμάζουν και μπορεί
να συμμετέχουν σε κάποια αίρεση.
4. ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ
Όταν σήμερα μιλάμε για θρησκεία, εννοούμε ένα (συνήθως) οργανωμένο δογματικό
κοσμο-θεωρητικό σύστημα. Δηλαδή μιλάμε για μια ομάδα ανθρώπων, που έχουν μια
συγκεκριμένη ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ την οποία προωθούν. Επίσης ονομάζεται η σχέση του
ανθρώπου με το θείο. Έτσι υποδηλώνεται ο σχεσιακός χαρακτήρας της θρησκειίας
ανάμεσα σε: θείο και ανθρώπινο, υπερφυσικό-φυσικό, πνευματικού-υλικού. Για την
ύπαρξη της θρησκείας απαιτούνται δύο όροι: το θείο και το ανθρώπινο. Η σχέση της
θρησκείας και του ανθρώπου είναι αμφίδρομη και αμφίπλευρη, χωρίς να γίνεται
μονόπλευρη και μονοσήμαντη.
Θρησκευτικό συναίσθημα είναι η ζωντανή επικοινωνία του ανθρώπου με τον
προσωπικό Θεό. Με τα χρόνια δημιουργήθηκαν διάφορα συστήματα ιδεών
βασισμένα σε τμήμα της Χριστιανικής διδασκαλίας, με απόρριψη ή παρερμηνεία των
υπόλοιπων τμημάτων της, οι λεγόμενες αιρέσεις.
5. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΙΡΕΣΕΩΝ
Τριαδολογικές αιρέσεις: Αφορούν στο δόγμα για την τριαδικότητα του Θεού.
Χριστολογικές αιρέσεις: Αφορούν στο δόγμα για την ταυτότητα του Ιησού
Χριστού και το χαρακτήρα του απολυτρωτικού έργου Του.
Αποκαλυπτικές αιρέσεις: Προβάλλουν μια πλαστή «αποκάλυψη από το Θεό»
ως πηγή της διδασκαλίας τους.
Σωτηριολογικές αιρέσεις: Αφορούν στη διδασκαλία του χριστιανισμού για τη
σωτηρία του ανθρώπου.
6. ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣΣτις μερες μας οι πιο δημοφιλής αιρέσεις που υπάρχουν και επηρεάζουν κατά πολύ
τους νέους ειναι δύο: Ο σατανισμός και οι μάρτυρες του Ιεχωβά.
Ο σατανισμός είναι λατρευτική πίστη η οποία έχει ως επίκεντρό της τον Σατανά, ή
διάβολο, οντότητα που σύμφωνα με την παράδοση των ιουδαίων και των χριστιανών
είναι ο έσχατος αντίπαλος του Θεού, ενσαρκώνοντας την αρχή του απόλυτου κακού.
Αποδέχεται το μονοθεϊσμό και την αντίληψη της Βίβλου για το διάβολο. Στις σύγχρονες
κοινωνίες οι σατανιστές υπάρχουν σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου με
αποτέλεσμα να επηρεάζονται πολυ ευκολα. Το σύμβολο τους είναι το ανάποδο αστέρι ή
αλλιώς πεντάλφα:
7. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν επίσημη χριστιανική αιίρεση με πάνω από 8,2
εκατομμύρια μέλη σε 239 χώρες. Βάση της πίστης τους είναι η Αγία Γραφή, αλλά σε
αρκετά θέματα διαφέρουν από τις παραδοσιακές Εκκλησίες του χριστιανικού κόσμου.
Το ξεκίνημα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έγινε πριν από 140 και πλέον χρόνια στις ΗΠΑ
και οι ίδιοι αξιώνουν ότι αποτελούν αναβίωση της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας. Ίσως
το πιο γνώριμο χαρακτηριστικό τους είναι το δημόσιο κήρυγμά τους, συνήθως από σπίτι
σε σπίτι. Η βασική θεματολογία του κηρύγματός τους είναι ότι σήμερα η άδικη τάξη
πραγμάτων βρίσκεται στις «έσχατες ημέρες» της, καθώς σύντομα ο Θεός θα αναλάβει
δράση για να τιμωρήσει τους άδικους ανθρώπους και να δώσει αιώνια ζωή στους
δίκαιους σε μια παραδεισένια γη.
8. ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΡΡΟΩΝΟι προαναφερόμενες αιρέσεις μαζί με πολλές άλλες συναντώνται στην καθημερινή ζωή του
ανθρώπου για αυτό πρέπει να υπάρχει σωστή ενημέρωση από σχετικά μικρή ηλικία. Οι έφηβοι
είναι πιο ευάλωτοι σε καινούρια ερεθίσματα και επιρροές, άρα χρειάζονται περισσότερη φροντίδα
και προσοχή.
Στο πλαίσιο αυτό έχει δημιουργηθεί το ερώτημα:
Τα θρησκευτικά θα πρέπει να καταργηθούν από τα σχολεία ή να παραμείνουν;
Σε αυτό το ερώτημα καλούμαστε να απαντήσουμε λέγοντας ότι τα θρησκευτικά είναι ένα μάθημα
σημαντικό για τα παιδιά. Αρχικά μέσα από αυτό ενημερώνονται για την θρησκεία τους, για τα
πιστεύω της και για την ιστορία της. Επίσης αποκτούν τη δυνατότητα να δώσουν απαντήσειςσε
αρκετά δυσνόητα ερωτήματα τους, που τους απασχολούν καιρο. Τέλος μπορούν να πάρουν
πληροφορίες για άλλες θρησκείες και έτσι να κατανοήσουν καλύτερα την δικιά τους. Παρόλ' αυτά
καλό θα ήταν να συνεχίσει να υπάρχει το δικαίωμα επιλογής του μαθήματος για άτομα με
διαφορετική πίστη.
