3. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
1.Πως προκύπτουν οι καιρικές συνθήκες;
2.Ποια η αλλαγή του νερού από μια φυσική
κατάσταση σε μια άλλη;
3.Πως συμβάλλει το νερό στην χημεία;
4.Ποια η σύσταση του νερού;
5.Περιγράψτε τον κύκλο του νερού;
4. 1.Πως προκύπτουν οι καιρικές
συνθήκες;
Η ΒΡΟΧΗ :
Η βροχή δημιουργείται από τη συγκέντρωση των
υδρατμών.
ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ :
Οι πλημμύρες δημιουργούνται από ακραία βροχόπτωση
και μερικές φορές από την κακή επίδραση που ασκεί ο
άνθρωπος στο περιβάλλον.
Από την άλλη μεριά, οι ξηρασίες δημιουργούνται όταν η
βροχόπτωση είναι σπάνια.
5. ΤΟ ΧΙΟΝΙ :
Το χιόνι δημιουργείται από τη συμπύκνωση των
υδρατμών σε θερμοκρασία κατώτερη του σημείου
πήξεως αλλά με πολύ βραδύ ρυθμό.
ΤΟ ΧΑΛΑΖΙ :
Το χαλάζι όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μία μορφή
βροχόπτωσης, που πέφτει από τον ουρανό, όχι υπό
μορφή βροχής, αλλά υπό μορφή "παγωμένης" βροχής,
ή πιο απλά, υπό μορφή παγωμένων σφαιριδίων.
6. 2.Ποια η αλλαγή του νερού από μία
φυσική κατάσταση σε μία άλλη;
(τήξη - πήξη,στερεά,υγρά,αέρια)
ΠΗΞΗ:
Πήξη ή στερεοποίηση, τόσο στη Φυσική όσο και στη
Χημεία ονομάζεται η μετατροπή ενός ρευστού (υγρού ή
αερίου) σε στερεό.
ΤΗΞΗ:
Τήξη ειδικά στη Φυσική ονομάζεται η μετατροπή στερεού
υλικού σε υγρό, αποτελεί δε μια από τις αλλαγές φάσεων
της φυσικής μορφής της ύλης (κατάσταση της ύλης).
7. ΑΕΡΙΑ-ΑΤΜΟΙ
Μεταξύ αερίων και ατμών δεν υπάρχουν μεγάλες
διαφορές. Η βασική μεταξύ τους διάκριση
συνίσταται στο ότι σε κανονικές συνθήκες
περιβάλλοντος τα μεν αέρια παρουσιάζονται υπό
μορφή αερίου, ενώ οι ατμοί παρουσιάζονται ως
υγρά (τα οποία όμως θερμαινόμενα μεταπίπτουν
σε αέριο κατάσταση).
8. 3.Πως συμβάλλει το νερό στη
χημεία;
Μερικές φορές το νερό προσκολλάται σε
διάφορες χημικές ουσίες και σχηματίζει μ' αυτές
ένυδρες ενώσεις, συνήθως κρυσταλλικές, όπως
είναι ο ένυδρος θειικός χαλκός, ο γύψος, το θειικό
ασβέστιο κ.ά. Το νερό αυτό ονομάζεται
«κρυσταλλικό νερό». Άλλοτε πάλι το νερό
ενώνεται σταθερά με τα μόρια των χημικών
ενώσεων και σχηματίζεται νέα χημική ένωση.
9. 4.Ποια η σύσταση του νερού;
Το μόριο του νερού αποτελείται από δύο άτομα
υδρογόνου (Η) και ένα άτομο οξυγόνου (Ο), που
συνδέονται μεταξύ τους με (πολωμένους)
ομοιοπολικούς δεσμούς τύπου σ. Έχει χημικό
τύπο H2
O, αλλά σε μερικές περιπτώσεις
χρησιμοποιούνται επίσης και οι τύποι ΗΟΗ και
ΟΗ2
(σπανιότερα).