Inleiding: Is iedere kans dezelfde kans?
•Als PPTX, PDF herunterladen•
1 gefällt mir•410 views
Themabijeenkomst Toetsen met Touch, 13-06-2017.
Empfohlen
Empfohlen
Weitere ähnliche Inhalte
Ähnlich wie Inleiding: Is iedere kans dezelfde kans?
Ähnlich wie Inleiding: Is iedere kans dezelfde kans? (20)
Mehr von lrn21
Mehr von lrn21 (20)
Inleiding: Is iedere kans dezelfde kans?
- 3. Bronnen: lvhO; 2015, CBS, 2015;DUO, 2015: Grafiek overgenomen van: Inspectie van het Onderwijs, Ministerie van Onderwijs, Cultuur enWetenschap (2014/2-15). De Staat van het Onderwijs. Onderwijsverslag 2014/2015. Lln met vergelijkbare intelligentie stromen verschillend in. Leerlingen met vergelijkbare intelligentie stromen verschillend uit
- 5. •Selectie en differentiatie Vroege selectie in het nadeel van lln met laagopgeleide ouders Lln van laag-opgeleide ouders vaker in de laagste niveau groepen Door differentiatie worden de verschillen steeds groter •Verwachtingen van leraren Jubileumboek van Sardes (2017). Kansen bieden in plaats van uitsluiten. Hoofdstuk 1: Ongelijke kansen in het onderwijs: verklaringen en voorstellen voor beleid. Eddie Denessen.
- 6. •Betrokkenheid van ouders •Kwaliteitszorg en verantwoording Jubileumboek van Sardes (2017). Kansen bieden in plaats van uitsluiten. Hoofdstuk 1: Ongelijke kansen in het onderwijs: verklaringen en voorstellen voor beleid. Eddie Denessen.
- 7. Bulterman, B. & Muynck, B. (2014). Is alles van waarde meetbaar?Toetsing en vorming in het onderwijs. Buijten & Schipperheijn Motief:Amsterdam.
- 9. Kritiek o.a.
- 14. fixed mindset growth mindset alle •Leerlingen praten heterogene groepen
- 15. Gulikers, J. & Baartman, L. (2017). Doelgericht professionaliseren: formatieve toetspraktijken met effect! Wat DOET de docent in de klas? University & Research/ Hogeschool Utrecht., Wageningen/Utrecht
Hinweis der Redaktion
- Voorstellen Ook lid van programmaraad LRN21
- Het is natuurlijk voor de gein maar waarom vinden we dit filmpje zo leuk? Wat roept dit filmpje op? Kun je nog herinneren hoe dat vroeger ging als je proefwerk terug kreeg? (Volgorde van het hoogste cijfer naar laagste cijfer)
- Het was een schok, de boodschap van de onderwijsinspectie die al in 2015 (naar aanleiding van het onderwijsverslag 2014/2015) kwam dat het voor een kind op school nogal wat uitmaakt of zijn ouders hoog of laagopgeleid zijn. Iedereen is het daar wel mee eens dat daar wat aan moet gebeuren. Deze tabel uit het onderwijsverslag 2014/2015 laat zien dat kinderen profiteren van het opleidingsniveau van hun ouders. Nederlandse leerlingen en studenten doorlopen hun schoolloopbaan verschillend. Voor een groep leerlingen met een vergelijkbare intelligentie (IQ op het niveau van vmbo/gt) blijkt dat ze verschillend instromen. De lln met hoogopgelide ouders zitten relatief vaak in havo/vwo en de leerlingen met lag-opgeleide ouders vaker in vmbo kader/basis. Het rechterdeel laat de hoogst behaalde opleiding zien. Hier zijn de verschillen nog groter. Van de leerlingen met hoger opgeleide ouders heeft de meerderheid een opleiding in het hoger onderwijs afrgerond, terwijl de leerlingen met lager opgeleide ouders vaak een mbo-opleiding hebben afgerond (ondanks dezelfde geconstateerde inteligentie). Vergelijken we dit met andere landen dat is die uniek maar is de invloed van opleidingsniveau wel groot in Nederland.
- Overigens zijn de scholen verplicht om hun schooladvies te heroverwegen maar ook dit leidt niet tot verminderde kansenongelijkheid.
- Selectie en differentiatie: het Nederlandse onderwijssysteem is hoog selectief. Kinderen worden op diverse momenten in hun schoolloopbaan geselecteerd op grond van hun prestaties. Al vroeg valt de beslissing voor het voortgezet onderwijs. Dit heeft een behoorlijk definitief karakter. Dat komt omdat er steeds meer homogene brugklassen zijn. Selectiemomenten zijn in het nadeel van kansen van leerlingen met laagopgeleide ouders (zie vorige dia’s). Vroege selectie lijkt de ongelijkheid van kansen te vergroten. Er speelt ook nog wat klassenniveau. Juist de wijze waarop veel scholen differentieren leidt ertoe dat de verschillen tussen leerlingen vooral groter worden. Scholen werken vaak met niveaugroepen. Als kinderen van lager-opgeleide ouders vaker in de laagste niveaugroepen worden ingedeeld dan leidt tot ongelijke kansen. Leraarverwachtingen: Leraren vormen verwachtingen van leerlingen en nemen op grond daarvan pedagogisch didactische beslissingen zoals het geven van bepaalde instructive, opdrachten, plaatsen in niveaugroep. Verwachtingen van de leraar blijken een sterke voorspeller te zijn van de leerprestaties van de leraar en hebben effect op het gedrag van de leraar in de klas. Een leraar die hoge verwachtingen heft van een leerling geeft bijvoorbeeld een leerling meer uitdagend e opdrachten. Onderzoek heeft uitgewezen dat het niveau van presteren toeneemt naarmate leraren hogere verwachtingen hebben.
- Betrokkenheid van ouders: Uit reviews van onderzoek naar de effecten van ouderbetrokkenheid lijkt dat leerlingen beter presteren op school naarmate hun ouders – met name thuis – betrokken zijn bij hun schoolloopbaan. De overhead heeft de laatste Jaren behoorlijk gestuurd op ouderbetrokkenheid. Echter de toegenomen aandacht voor betrokkenheid van ouders heeft ook een keerzijde. Ouders met een hogere opleiding zijn meer in staat om met leraren in discussie te gaan, kunnen meer druk uitoefenen op scholen en hebben meer financiele middelen om extra ondersteuuing te komen. De huiswerkbegeleiding is een snel groeiende commerciele markt. Kwaliteitszorg en verantwoording Kwaliteit wordt nog steeds in het onderwijs gebaseerd op leerprestaties op de kernvakken. Het gaat vooral om toetsresultaten en examenresultaten. Ook de Inpectie concentreert zich op de kwaliteitsindicatoren. Het is voor scholen belangrijk om een positieve beoordeling te krijgen. Gunstig imago etc. Er is dus voor de scholen veel aan gelegen om ervoor te zorgen dat de schoolloopbaan van leerlingen zo soepel mogelijk verloopt. Scholen kunnen dus verschillende acties ondernemen om een gunstig kwaliteitsoordeel te krijgen en concureren dus met andere scholen door bijvoorbeeld technasia aan te bieden, tweetalig onderwijs etc. Hier kiezen ouders van hoogopgeleide kinderen vaker voor. Het niet aantrekkelijk maken voor zorgleerlingen, toelatings en wervingsbeleid, niet optimistisch durven te zijn bij doorstromen, conservatief beleid hanteren. “Op safe spleen”: Dit gaat vaak ten koste van de laatbloeiers en de veronderstelling is dat juist leerlingen uit lager social milieus hier last van kunnen hebben.
- Ook interessant in het kader van de kansenongelijkheid en in het licht van het thema van deze netwerkbijeenkomst is om te kijken hoe wij in Nederland toetsen en hoe we daar tegen aan kijken. Toetsen is een belangrijk onderwerp van discussie die in alle geledingen van het onderwijs speelt. Veel instellingen zijn bezig met het verbeteren van het toetsbeleid. Het ene moment is het onderwijs toe aan gestandaardiseerde toetsen en het andere moment wordt dat gezien als een versmalde blik op onderwijskwaliteit en wordt er gepleit voor het afschaffen van toetsen. In hbo, mbo vo en basisonderwijs, overal spelen vergelijkbare thema’s. Het slingert door de jaren heen gestuurd vanuit het onderwijs afhankelijk van hoe we naar het onderwijs kijken.
- Jaren 70 en 80: Didactische analyse (lesinhouden in kleine onderdelen verdeeld, elk eigen doelstellingen die ieder apart moeten worden aangetoond) Toetsen moeten valide en betrouwbaar zijn Het blijkt een uitdaging te zijn om een goede toets te maken Toetsplannen, matrijzen, taxonomiën
- De beperkingen tegen instrumentele manieren van toetsen en evalueren leidden tot het inzicht dat er breder gekeken moest worden naar de ontwikkeling van studenten. In de Jaren negentig van de vorige eeuw maakten we kennis met het nieuwe leren en competentiegericht leren, he tStudiehuis. Student actiever bij de les betrekken, rijke leeromgeving. Docenten warden begeleiders of coaches. Er kwamen kwalificatiedossiers en portfolio’s. Studenten moisten zelf bewijzen verzamelen dat ze over de benodigde competenties beschikten. De testcultuur maakt plaats voor een assessmentcultuur Men wist niet hoe al die werkstukken en competentiedossiers te beoordelen. Als de persoonsvorming op de voorgrond komt, lijkt de kwalificerende functie van het onderwijs naar de achtergrond te verdwijnen.
- Ik noemde het eerder pendelen, je kunt ook spreken van een slingerbeweging. In 2007 onder leiding van Jeroen Dijsselblomen, o.a. uit angst voor niveaudaling staan weer doelstellingen en toetsing centraal. Het voortgezet onderwijs merkte het door veranderde eisen van de schoolexamens t.o.v. het centraal examen. Het basisonderwijs werd verplicht om gestandaardiseerde toetsen te gebruiken. Verplichte reken- en taaltoetsen in de lerarenopleidingen, en de diplomadrama’s in het hbo vroegen om maatregelen. Dit heeft geleid tot het advies: “vreemde ogen dwingen”. Hierover vertelt Tamara straks meer. Nu zien we weer een nieuwe beweging die de potentie heeft om aan beide benaderingen tegemoet te komen doordat er aandacht is voor (afzonderlijke) leerdoelen en aandacht voor het leerproces en de ontwikkeling van leerlingen. Dit komt voort uit de wens vanuit de scholen, leraren en de maatschappij dat er meer aandacht moet zijn voor persoonlijke differentiatie in het onderwijs moet zijn en dat de samenleving behoefte heeft aan creatieve, probleemoplossende jongeren die kunnen samenwerken, jongeren die de 21e eeuwse vaardigheden beheersen.
- In het onderwijs zien we nu op allerlei scholen nieuwe bewegingen die veelal vanuit docenten zelf ontstaan. En waar veel discussie over is. Er is zelfs een facebookpagina die inmiddels al richting de 5.000 leden gaat en waar elke dag op gepost wordt. Er vinden discussies plaats online en er is veel uitwisseling van concrete lesideeën en ervaringen.
- Populaire boeken onder de zittende docenten. Verder zijn er allerlei bloggers die schrijven over cijferloos toetsen etc.
- Even belangrijk om twee begrippen uit elkaar te halen hoewel deze in de praktijk soms elkaar niet uitsluiten. Summatieve evaluatie vindt plaats aan het eind van (een deel van) het leerproces en telt mee voor de beslissing die genomen wordt over het vervolgtraject: mogen student door, krijgen ze een diploma? Formatieve evaluatie gebeurt terwijl het leerproces nog aan de gang is en is bedoeld om het in de gewenste richting bij te sturen of te ondersteunen (mogelijkheden voor het bestrijden van ongelijke kansen).
- De basis-ingrediënten laten meteen zien waarom dit ook kan helpen bij het bestrijden van ongelijke kansen in het onderwijs.
- Onlangs hebben Hogeschool Utrecht en Universiteit Wageningen een reviewstudie afgerond gericht op welke gedragingen de docent typeren die een formatieve toetspraktijk in de klas weet te realiseren. De formatieve toetscyclus bestaande uit vijf fasen zijn gebruikt als analyse en theoretisch kader. Toelichten van de vijf fasen. Fase 1: Het formuleren van heldere en doelgerichte leerdoelen, succescriteria en learning progressions, communiceren naar leerlingen, leerlingen betrekken, balans dichtgetimmerde doelen en keuzemogelijkheden. Verwachtingen uitstalen/benoemen naar alle leerlingen Fase 2: Ontwerpen en inzetten van doelgerichte methodieken zodat alle leerlingen tot reageren worden uitgedaagd. Vragen stellen en klasdicussies gericht op het uitdiepen van begrip in plaats van zoeken naar het geode antwoord. Fase 3: Analyses gericht op dieper begrip, aandacht voor misconcepties, waar baser je als docent je conclusie op. Bewust zijn van eigen verwachtingen, technologie gebruiken Fase 4: Doelgericht en beschrijvende feedback, concrete informatie en ruimte voor verbetering, nabespreken van toetsen om ervan te leren. Fase 5: het daadwerkelijk aanpassen van de instructive gebaseerd op de eerdere fasen. Uit de review bleek dat van te voren verwachtingen helder maken vaak nog niet gebeurd en dat docenten het moeilijk vinden om fase 5 goed uit te voeren.
- In Engeland heeft onder leiding van Dylan Wiliam in 2013 een experiment plaatsgevonden (2 afleveringen van een uur, de moeite waard!) Ondanks dat het alweer 5 jaar geleden is, zien we nog vrij weinig van de resultaten terug in ons land (hoewel nu de facebookgroep en hier en daar ook experimenten). Dylan William kan geplaatst worden binnen de beweging die het grote belang van evalueren om te leren” “assessment for learning” benadrukt . Bij fase 2: Het experiment van Dylan laat pijnlijk duidelijk zien hoe moeilijk het is om je onderwijs aan te passen zowel voor docenten als leerlingen. Evaluatie moet één centraal doel dienen, namelijk informatie verzamelen over het leerproces om vervolgens beter te kunnen begrijpen welke benadering leerlingen nodig hebben. Ik laat jullie een fragment zien dat een formatieve techniek hanteert dat aansluit bij met name fase 2 van de toetscyclus namelijk het uitlokken van reacties. Dit is een mooi voorbeeld van een manier waarop ervoor gezorgd kan worden dat alle leerlingen actief betrokken worden bij de les en dat de leerkracht weleens verrast kan worden door wat andere leerlingen dan verwacht aan antwoorden geven.
- Foto: gewoon ook omdat het zo schattig is en laat zo mooi zien dat een vraag die ogenschijnlijk duidelijk lijkt te zijn dat niet hoeft te zijn… Het volgende fragment dat ik laat zien illustreert een weergave van fase 4 namelijk het communiceren met studenten over resultaten. Fase 4: Feedback geven blijkt een van de meest bepalende factoren die onderwijsprestaties ten goede komen, maar de ene soort feedback levert meer op dan de andere. De beste resultaten konden worden vastgesteld wanneer docenten ingingen op de manier waarop studenten de opdracht inhoudelijk hadden uitgevoerd. “Filmpje laten zien over de toets is fout nagekeken”. Vraag hoe kun je verklaren dat leerlingen op deze manier met het nabespreken van de toets omgaan? Leren de leerlingen?
- Ook in andere organisaties zien we nieuwe bewegingen op het gebied van het beoordelen. Dit is een opiniestuk van Marianne van Woerkom bijna twee jaar geleden in de Volkskrant. Het blijkt dat de overgrote meerderheid van de HR-managers twijfelen aan het nut van beoordelinsgesprekken. Er zijn steeds meer bedrijven zoals Microsoft en Deloitte die besloten hebben de beoordelingsgesprekken af te schaffen. Zij raadt de nederlandse bedrijven aan om hier ook mee te stoppen. Het doel van deze gesprekken is dat medewerkers beter gaan presteren. Maar uit onderzoek blijkt dat beoordelingsgesprekken helemaal niet tot prestatieverbetering leiden en medewerkers niet motiveren. Sterker nog het leidt vaak tot frustratie en soms zelfs een beschadige relatie tussen leidinggevende en medewerker. Eén van de redenen is dat in veel beoordelingssystemen alle medewerkers langs een zelfde meetlat worden gehouden zonder oog te hebben voor individuele kwaliteiten. De focus van het gesprek komt liggen op het wegwerken van tekorten.
- Wat is het alternatief? Dit lijkt op de basis-ingrediënten van formatief evalueren. Het is namelijk gericht op ontwikkeling en de gesprekken zijn bedoeld om het ontwikkelproces bij te sturen Marianne pleit voor een individuele benadering die talenten van mensen erkent en ontwikkelt. Zonder papierwinkel gaan een leidinggevende en medewerker geregeld in gesprek over hoe de medewerker zijn unieke kwaliteiten kan inzetten om bij te dragen aan de doelen van de organisatie. Als input voor dit gesprek kan een medewerker zijn klanten of collega’s uitnodigen om feedback te geven op geleverde prestaties, en ook anderen vragen om te beschrijven wanneer zij hem of haar in zijn of haar element zien. Bouwen op sterke punten lijkt een beter startpunt dan het repareren van zwakke punten, meer zelfvertrouwen, beter presteren en minder vaak ziekmelden.