Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ΜΠΟΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ - ΜΑΓΟΥΛΑΣ ΘΩΜΑΣ
Da Vinci, Βικέντιος Δημήτρη
1. Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Ο καθολικός άνθρωπος της Αναγέννησης
28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018
ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗ
3ο ΓΕ.Λ. Ιλίου
2. Βιογραφία
Λεονάρντο ντα Βίντσι
(Leonardo da Vinci) ήταν Ιταλός
αρχιτέκτονας, ζωγράφος,
γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης,
μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης,
παλαιοντολόγος και γιατρός, που έζησε
την περίοδο της Αναγέννησης.
Θεωρείται αρχετυπική μορφή του
αναγεννησιακού ουμανιστή και
επιστήμονα, του αναγεννησιακού
καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια
ιδιοφυής προσωπικότητα. Μεταξύ των
πιο διάσημων έργων του
συγκαταλέγονται η Μόνα Λίζα και
ο Μυστικός Δείπνος.
Ο
3. Εκτός από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι
ενδιαφερόταν για την αστρονομία, τη
βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία και
τη χαρτογραφία.
Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στο Βίντσι
της Ιταλίας στις 15 Απριλίου 1452.
Το πλήρες όνομά του ήταν Leonardo di
ser Piero da Vinci, αν και υπέγραφε τα
έργα του ως «Leonardo» ή
«Io,Leonardo»
(= «Εγώ, ο Λεονάρντο»). Ήταν καρπός
του έρωτα του Πιέρο ντα Βίντσι και της
Κατερίνας, της οποίας δεν γνωρίζουμε
την πλήρη ταυτότητα.
Οι δυο τους δεν έγιναν ποτέ νόμιμο
ζευγάρι.
4. Ο Πιέρο ήταν συμβολαιογράφος στην
περιοχή. Η μητέρα του, Κατερίνα,
πιθανόν ήταν ταπεινότερης καταγωγής,
μάλλον υπηρέτρια.
Ένα χρόνο περίπου μετά τη γέννηση
του Λεονάρντο οι γονείς του
παντρεύτηκαν: ο Πιέρο την κόρη ενός
πλούσιου συμβολαιογράφου-την
Αλμπιέρα Αμαντόρι ντι Τζοβάνι- και
η Κατερίνα έναν εργάτη υψικαμίνου,
τον Αντόνιο ντι Πιέρο ντι Αντρέα ντι
Τζοβάνι Μπούτι.
Η Αλμπιέρα πέθανε άτεκνη στα 1473
και το 1475 ο πατέρας του
ξαναπαντρεύτηκε. Αργότερα, τη νόθα
αυτή καταγωγή του ο Λεονάρντο την
είδε ως αποτέλεσμα λάθος επιλογών
της μητέρας του.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ συνέδεε τη νόθα
καταγωγή του ζωγράφου με το
ανολοκλήρωτο αρκετών έργων του,
5. ονομάζοντας αυτή την ιδιοτροπία του
ως σύμπλεγμα του Λεονάρντο.
Στην εγκατάλειψη από τη μητέρα του,
απέδωσε ο Φρόιντ, την ομοφυλοφιλία
του και μια διαδικασία εξιδανίκευσης, η
οποία κατηύθυνε τις καλλιτεχνικές του
δράσεις. Επίσης, στον ψυχισμό του
βάραινε η μειονεκτική κοινωνική του
θέση λόγω των δικαιωμάτων των
παιδιών του Πιέρο.
Υπεύθυνοι για την ανατροφή του
ήταν κυρίως οι παππούδες του και
ο θείος του Φραντσέσκο. Τις πρώτες
γνώσεις ανάγνωσης και γραφής τις
έλαβε από την οικογένειά του, ενώ
φοίτησε στο σχολείο του χωριού.
Δεν φαίνεται να φοίτησε στα ίδια
σχολεία στα οποία φοίτησαν τα
ετεροθαλή αδέλφια του, επειδή
η φυσική αριστεροχειρία του δεν
6. διορθώθηκε ποτέ.
Δεν είχε, επίσης, σημαντική
γλωσσομάθεια και, αν και ήταν πρώτος
διανοούμενος των χρόνων του που
χρησιμοποίησε την καθομιλουμένη,
παραδεχόταν πως τον περιόριζε στην
ακριβή έκφραση. Σε ηλικία εικοσιπέντε
ετών έμαθε λατινικά μόνος του.
7. Στις 23 Απριλίου του 1519
συντάσσει τη διαθήκη του,
αφήνοντας στους ετεροθαλείς
αδελφούς του 400 χρυσά σκούδα και
τη μικρή περιουσία του που κάποτε
ανήκε στο θείο Φραντσέσκο.
Στον Τζαν Τζάκομο Καπρότι, αγόρι
που έθεσε υπό την προστασία του σε
ηλικία δέκα ετών το καλοκαίρι του
1490,άφησε τον μισό αμπελώνα που
του είχε δώσει ο Φραντσέσο
Σφόρτσα και τα μισά διόδια που του
είχε παραχωρήσει ο βασιλιάς
Λουδοβίκος ΙΒ' ως αμοιβή για
κάποια συμβουλευτική εργασία. Το
άλλο μισό αυτών το άφησε σε έναν
υπηρέτη του ονόματι Battista de
Villanis.Πέθανε στις 2 Μαΐου 1519
στο Κλου (Cloux) της Γαλλίας, κοντά
στον βασιλικό πύργο του Αμπουάζ
(Amboise). Σύμφωνα με προσωπική
8. του επιθυμία, τάφηκε στην εκκλησία
Sainte Florentine, στο Αμπουάζ.
Ο τάφος του συλήθηκε την περίοδο
της Γαλλικής Επανάστασης, ενώ υπό
τις οδηγίες του Ναπολέοντα
κατεδαφίστηκε και τα θαμμένα εκεί
οστά του διασκορπίσθηκαν.
Τα σημαντικότερα έργα του
9. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι
πίνακας των Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Ο πίνακας απομακρύνεται από την
παραδοσιακή εικονογραφία εφόσον
η σκηνή του Ευαγγελισμού
διεξάγεται σε έναν εξωτερικό χώρο,
σε έναν κήπο έξω από το δωμάτιο
της Παναγίας. Σύμφωνα με την
μεσαιωνική παράδοση, ο
Ευαγγελισμός τοποθετούνταν
πάντοτε σε ένα χώρο κλειστό ή
τουλάχιστον τοποθετούνταν η
μορφή της Παναγίας σε κλειστό
χώρο και ο Αρχάγγελος σε εξωτερικό
χώρο.
10.
Η Παναγία των
Βράχων είναι το
όνομα που
αποδίδεται σε δύο
έργα του Λεονάρντο
ντα Βίντσι πάνω στο ίδιο θέμα και με
εκτέλεση που διαφέρει μόνο σε
ορισμένες λεπτομέρειες (κυρίως στα
χρώματα και στην τεχνική). Το ένα έργο
εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου
και το άλλο στην Εθνική Πινακοθήκη
του Λονδίνου. Τα δύο έργα εκτέθηκαν
μαζί για πρώτη φορά σε έκθεση στην
Πινακοθήκη του Λονδίνου με τίτλο
"Leonardo da Vinci: Painter at the Court
of Milan". Η διάρκειά της ήταν από τις 9
Νοεμβρίου 2011 ως τις 5 Φεβρουαρίου
2012.
Παναγία των Βράχων: Εκδοχή της
11. Πινακοθήκης του Λονδίνου
Και οι δύο πίνακες απεικονίζουν την
Παναγία και τον Ιησού βρέφος, με τον
Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή σε παιδική
ηλικία και τον Αρχάγγελο Ουριήλ. Το
περιβάλλον είναι ιδιόρρυθμα βραχώδες
(εξ ου και η ονομασία του έργου). Οι
βασικές τους διαφορές ως συνθέσεων
έγκεινται στο γενικότερη οπτική
ενατένιση των έργων και στο δεξιό χέρι
του Αγγέλου. Σε επιμέρους
λεπτομέρειες οι διαφορές είναι
σημαντικές, καθώς διαφέρουν ο
φωτισμός, τα χρώματα, η βλάστηση και
η χρήση της τεχνικής του σφουμάτο.
Καθένας έχει ύψος περίπου 2 μ., και οι
δύο είναι ελαιογραφίες επάνω σε ξύλο.
Ο πίνακας του Λούβρου έχει
μεταφερθεί σε καμβά, ύστερα από την
αποκατάστασή του το 1815.
12. Ο Μυστικός Δείπνος (ιταλ. Il
Cenacolo ή L'Ultima Cena) είναι
τοιχογραφία του 15ου αιώνα,
δημιουργημένη από τον Λεονάρντο
Ντα Βίντσι. Βρίσκεται στο Μιλάνο
της Ιταλίας, στην τραπεζαρία του
μοναστηριού Σάντα Μαρία ντέλλε
Γκράτσιε (Santa Maria delle Grazie -
Παναγία της Χάριτος), αν και η
δημιουργία του έγινε ως παραγγελία
από τον δούκα Λουδοβίκο Σφόρτσα,
που επιθυμούσε αρχικά το κτήριο να
αποτελέσει το μαυσωλείο της
οικογένειάς του.
13. Αποτελεί, το μεγαλύτερο έργο του
Λεονάρντο και τη μοναδική
νωπογραφία του που μας έχει
σωθεί.[1] Ένα από τα
σημαντικότερα και πολυτιμότερα
έργα στην ιστορία της τέχνης και ένα
από τα πλέον αναγνωρίσιμα και
αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής.
14. Η Μόνα
Λίζα
(γνωστή
και ως
Τζιοκόντα,
ή
Πορτραίτο
της Λίζα
Γκεραρντίνι, συζύγου του
Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο) είναι
προσωπογραφία που ζωγράφισε ο
Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα
Βίντσι. Πρόκειται για ελαιογραφία
σε ξύλο λεύκης, που ολοκληρώθηκε
μέσα στη χρονική περίοδο 1503-
1519.
Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού
Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο
του Λούβρου, στο Παρίσι. Ο πίνακας,
15. διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ.,
απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη
Λίζα ντελ Τζιοκόντο, η έκφραση του
προσώπου της οποίας
χαρακτηρίζεται συχνά ως
αινιγματική. Η Μόνα Λίζα θεωρείται
το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής.
16. Η Προσκύνηση των Μάγων είναι
ένας ημιτελής πίνακας ζωγραφικής
από τον Ιταλό καλλιτέχνη της
Αναγέννησης Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε ανάμεσα
στο 1481 και το 1482. Σήμερα
βρίσκεται στη συλλογή της
πινακοθήκης Ουφίτσι στη
Φλωρεντία.