2. Κνωσός
Το μινωικό ανάκτορο είναι ο κύριος
επισκέψιμος χώρος της Κνωσού,
σημαντικής πόλης κατά την
αρχαιότητα, με συνεχή ζωή από
τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο
αι. Είναι χτισμένο στο λόφο της
Κεφάλας, με εύκολη πρόσβαση στη
θάλασσα αλλά και στο εσωτερικό
της Κρήτης. Κατά την παράδοση,
υπήρξε η έδρα του σοφού
βασιλιά Μίνωα. Συναρπαστικοί
μύθοι, του Λαβύρινθου με
το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με
τον Ίκαρο, συνδέονται με το
ανάκτορο της Κνωσού.
3. Παλαμήδι
Το Παλαμήδι είναι φρούριο στο Να
ύπλιο το οποίο κατασκευάστηκε
το 1687 από τους Βενετούς, ύστερα
από την κατάληψη του λόφου στον
οποίο βρίσκεται, μετά από σφοδρή
μάχη με τους Οθωμανούς κατά
τον Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο
λόφος πάνω στον οποίο βρίσκεται
έχει ύψος 216 μέτρα και η ανάβαση
στο Παλαμήδι γίνεται είτε μέσω
αμαξωτής οδού είτε μέσω μιας
σκάλας με πολλά σκαλοπάτια
(αναφέρονται ως 999 σκαλοπάτια).
Το 1715, κατά την διάρκεια του
τελευταίου Βενετοτουρκικού
Πολέμου οι Οθωμανοί το κυρίευσαν
αφού ανατίναξαν τμήμα του.
4. Κάστρο της
Καλαμάτας
Το Κάστρο της Καλαμάτας είναι
οχυρωματικό κτίσμα που βρίσκεται
στη σημερινή πόλη
της Καλαμάτας στην Μεσσηνία.
Βρίσκεται σε λόφο στα
βορειοδυτικά της πόλης όπου στους
πρόποδές του περνά ο
ποταμός Νέδοντας. Το κάστρο στο
εσωτερικού του περιελάμβανε
οχυρωμένη ακρόπολη ενώ έχουν
βρεθεί και ερείπια ναού.
Κατά την αρχαιότητα στον λόφο ο
μυθολογικός ήρωας Φάρις είχε
χτίσει την Ακρόπολη της αρχαίας
πόλης Φαραί. Εκεί βρισκόταν το
παλάτι των βασιλέων της πόλης
που αναφέρεται ανάμεσα σε αυτές
που πήραν μέρος στον Τρωικό
πόλεμο. Τον 6ο αιώνα μ.Χ. πάνω
στα αρχαία ερείπια χτίστηκε
χριστιανικός ναός κι έπειτα οι
Βυζαντινοί οχύρωσαν ξανά το
μέρος.
5. Παλάτι του Μεγάλου
Μαγίστρου
Το Παλάτι του Μεγάλου
Μαγίστρου είναι κτίσμα του 14ου
αιώνα που κατασκευάστηκε από
τους Ιωαννίτες ιππότες, οι οποίοι
κατείχαν τη Ρόδο και ορισμένα
άλλα νησιά όπως
το Καστελόριζο από το 1309 έως το
1522, στη θέση παλαιότερης
βυζαντινής ακρόπολης του 7ου μ.Χ.
αιώνα. Το παλάτι εκτός από
διοικητικό κέντρο των Ιπποτών και
κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου
ήταν επίσης έδρα της άρχουσας
κοινωνικής και πνευματικής τάξης
της Ρόδου.
6. Ναυάγιο Ζακύνθου
Το Ναυάγιο της Ζακύνθου ή
ο "Παναγιώτης", είναι
ένα ναυάγιο πλοίου που προσάραξε στην
απομονωμένη ακτή Άη Γιώργης της
Ζακύνθου, και σήμερα αποτελεί ένα από τα
πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα του νησιού. Το
ναυάγιο συνέβη την 1η Οκτωβρίου 1980, ενώ
το πλοίο έκανε λαθρεμπόριο τσιγάρων.[1]
Το πλοίο λόγω εξαιρετικά δυσμενών
καιρικών συνθηκών και χαλασμένης
μηχανής, βρέθηκε εκτός πορείας και
σύντομα έπεσε στα βράχια της
βορειοδυτικής πλευράς της Ζακύνθου,
προσαράζοντας εν τέλει στο κέντρο της
ακτής. Μέχρι τότε, η ακτή ονομαζόταν Άη
Γιώργης, ενώ πλέον είναι ευρέως γνωστή
απλώς ως "Ναυάγιο". Η παραλία βρίσκεται
σε δυσπρόσιτο μέρος και μπορεί να την
προσεγγιστεί μόνο μέσω θαλάσσης ή αέρα.
Στην αρχή οι κάτοικοι είχαν θορυβηθεί
εξαιτίας της περιβαλλοντολογικής
καταστροφής που πίστευαν πως θα
δημιουργούσε το συγκεκριμένο καράβι με το
φορτίο του, και κατ' επέκταση και στον
τουρισμό του νησιού. Όμως λίγο καιρό μετά
αποτέλεσε πόλο έλξης για τουρίστες
εγχώριους και μη, ενώ κατατάσσεται στις
ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας και του
κόσμου.
7. Λευκός Πύργος Θεσσαλονίκης
Ο Λευκός
Πύργος της Θεσσαλονίκης είναι
οχυρωματικό
έργο οθωμανικής[1][2][3][4] κατασκευής
του 15ου αιώνα (χτίστηκε πιθανόν μεταξύ
1450-70). Σήμερα θεωρείται
χαρακτηριστικό μνημείο της
Θεσσαλονίκης και είναι ό,τι έχει σωθεί
από την κατεδαφισμένη οθωμανική
οχύρωση της πόλης.[5] Η σημερινή μορφή
του πύργου
αντικατέστησε βυζαντινή οχύρωση[6] του
12ου αιώνα, για να χρησιμοποιηθεί στη
συνέχεια ως κατάλυμα
φρουράς Γενιτσάρων και ως φυλακή
θανατοποινιτών. Σήμερα λειτουργεί ως
μουσείο[7] και είναι ένα από τα πιο
γνωστά κτίσματα-σύμβολα πόλεων
στην Ελλάδα. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα
ύψος και 70 μέτρα περίμετρο.
8. Πορτάρα Νάξος
Η Πορτάρα είναι η τεράστια μαρμάρινη πύλη ενός
εκατόμπεδου ναού που ξεκίνησε να χτίζεται τον 6ο π.Χ.
αιώνα, πιθανότατα προς τιμήν του θεού Απόλλωνα, στη
νήσο Νάξο. Βρίσκεται στο νησάκι «παλάτια», ή «νησί
του Βάκχου», στο βόρειο άκρο του λιμανιού της Νάξου.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, σε αυτό το νησάκι
ο Θησέαςεγκατέλειψε την Αριάδνη, την οποία μετά
απήγαγε ο Διόνυσος με την ακολουθία του. Το νησάκι
δεν συνδεόταν με τη Νάξο μέχρι το 1919, χρονιά κατά
την οποία κατασκευάστηκε ο μίσχος που το συνδέει με
το υπόλοιπο νησί.
Την κατασκευή του ναού, γύρω στο 530 π.Χ, ξεκίνησε ο
τύραννος Λύγδαμις, ο οποίος φιλοδοξούσε να
δημιουργήσει έναν ναό παρόμοιο με τον ναό του
ολυμπίου Διόςστην Αθήνα. Το 524 π.Χ. ο Λύγδαμις
αποκαθηλώνεται από την εξουσία του από
τους Λακεδαιμόνιους, τα έργα σταματούν και έτσι ο
ναός μένει ημιτελής. Μια πιθανή αιτία που δεν
ολοκληρώθηκε ποτέ η κατασκευή αυτού του ναού είναι
ο πόλεμος που ξέσπασε ανάμεσα στη Σάμο και τη Νάξο.
Πολύ αργότερα, οι χριστιανοί έχτισαν εκκλησία πάνω
στα ερείπια του αρχαίου ναού, ενώ κατά την περίοδο
της ενετοκρατίας πολλά κομμάτια του ναού
χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο του κάστρου της
Νάξου.