2. 1. ครูปทุมพร พงศ์ทอง
1. ครูเตือนจิตต์ ศรีอนันต์
โรงเรียนปทุมวิไล

4. ๑. เตมียชาดก
ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญเนกขัมมบารมี คือการออกบวชหรือออกจากกาม
เล่าเรื่องเตมียราชกุมาร เกรงการที่จะได้ครองราชสมบัติ เพราะทรงสลดพระหฤทัยที่เห็นราช
บุรษลงโทษโจรตามพระราชดารัสของพระราชา เช่น เฆี่ยนพันครั้งบ้าง เอาหอกแทงบ้าง เอาหลาว
เสียบบ้าง จึงใช้วิธีแสร้งทาเป็นง่อยเปลีย หูหนวก เป็นใบ้ไม่พูดจากับใคร แม้จะถูกทดลองต่าง ๆ ก็อด
้
กลั้นไว้ ไม่ยอมแสดงอาการพิรุธให้ปรากฏ ทั้งนี้เพื่อจะเลี่ยงการครองราชสมบัติ พระราชาปรึกษาพวก
พรากมณ์ ก็ได้รับคาแนะนาใหนาราชกุมารไปฝังเสีย. พระราชมารดาทรงคัดค้านไม่สาเร็จ ก็ทูลขอให้
พระราชกุมารครองราชสัก ๗ วัน แต่พระราชกุมารก็ไม่ยอมพูด ต่อเมื่อ ๗ วันแล้ว สารถีนาราชกุมาร
ขึ้นสู่รถเพื่อจะฝังตามรับสั่งพระราชา ขณะที่ขุดหลุ่มอยู่พระราชกุมารก็เสด็จลงจากรถ ตรัสปราศัย
กับนายสารถี แจ้งความจริงให้ทราบว่า มีพระประสงค์จะออกบวชสารถีเลื่อมใสในคาสอนขอออกบวช
ด้วย จึงตรัสให้นารถกลับไปคืนก่อน สารถีนาความไปเล่าถวายพระราชมารดา พระราชบิดาให้ทรง
ทราบ. ทั้งสองพระองค์พร้อมด้วยอามาตย์ราชบริพารจึงได้เสด็จออกไปหา เชิญให้พระราชกุมารเสด็จ
กลับไปครองราชสมบัติ แต่พระราชกุมารกลับถวายหลักธรรมให้ยินดีในเนกขัมมะ คือการออกจาก
กาม. พระชนกชนนีพร้อมด้วยบริวารทรงเลื่อมใสในคาสอน ก็เสด็จออกผนวชและบวชตาม. และได้มี
พระราชาอื่นอีกเป็นอันมากสดับพระราชโอวาทขอออกผนวชตาม.

6. ๒. มหาชนกชาดก
ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญวิริยบารมี คือความพากเพียร
ใจความสาคัญ คือพระมหาชนกราชกุมารเดินทางไปทางทะเล เรือแตก
คนทั้งหลายจมน้าตายบ้าง เป็นเหยี่อของสัตว์น้าบ้าง แต่ไม่ทรงละความ
อุตสาหะ ทรงว่ายน้าโดยกาหนดทิศทางแห่งกรุงมิถิลา ในที่สุดก็ได้รอด
ชีวิตกลับไปถึงกรุงมิถิลาได้ครองราชสมบัติ. ชาดกเรื่องนี้เป็นที่มาแห่ง
ภาษิตที่ว่า เป็นชายควรเพียรร่าไป อย่างเบื่อหน่าย ( ความเพียร ) เสีย,
เราเห็นตัวเองเป็นได้อย่างที่ปรารถนา, ขึ้นจากน้ามาสู่บกได้.

8. ๓. สุวรรณสามชาดก
• ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญเมตตาบารมี คือการแผ่ไมตรีจิตคิดจะให้สัตว์
ทั้งปวงเป็นสุขทั่วหน้า มีเรื่องเล่าว่า สุวรรณสามเลี้ยงมารดาบิดาของตนซึ่งเสีย
จักษุในป่า และเนื่องจากเป็นผู้มีเมตตาปรารถนาดีต่อผู้อื่น หมู่เนื้อก็เดินตาม
แวดล้อมไปในที่ต่าง ๆ วันหนึ่งถูกพระเจ้ากรุงพาราณสี ชื่อปิลยักษ์ยิงเอาด้วยธนู
ด้วยเข้าพระทัยผิด ภายหลังเมื่อทราบว่าเป็นมาณพผู้เลี้ยงมารดาบิดา ก็สลดพระทัย
จึงไปจูงมารดาบิดาของสุวรรณสามมา.
• มารดาบิดาของสุวรรณสามก็ตั้งสัจจกิริยา อ้างคุณความดีของสุวรรณสาม
ขอให้พิษของศรหมดไป สุวรรณสามก็ฟื้นคืนสติ และได้สอนพระราชา แสดงคติ
ธรรมว่า ผู้ใดเลี้ยงมารดาบิดาโดยธรรม แม้เทวดาก็ย่อมรักษาผู้นั้น ย่อมมีคน
สรรเสริญในโลกนี้ ละโลกนี้ไปแล้วก็บันเทิงในสวรรค์ ต่อจากนั้นเมื่อพระราชาให้
สั่งสอนต่อไปอีก ก็สอนให้ทรงปฏิบัติธรรมปฏิบัติชอบในบุคคลทั้งปวง.

10. ๔ . เนมิราชชาดก
• ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญอธิษฐานบารมี คือความตั้งมั่นคง.
• มีเรื่องเล่าว่า เนมิราชกุมารได้ครองราชสืบสันตติวงศ์ต่อจากพระราชบิดา ทรง
บาเพ็ญคุณงามความดีเป็นที่รักของมหาชน และในที่สุด เมื่อทรงพระชราก็ทรง
มอบราชสมบัติแก่พระราชโอรส เสด็จออกผนวชเช่นเดียวกับที่พระราชบิดาของ
พระองค์เคยทรงบาเพ็ญมา.

12. ๕ . มโหสถชาดก
ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญปัญญาบารมี คือความทัวถึงสิ่งที่ควรรู้
่
. มีเรื่องเล่าว่า มโหสถบัณฑิตเป็นที่ปรึกษาหนุ่มของพระเจ้าวิเทหะแห่ง
กรุงมิถิลา ท่านมีความฉลาดรู้ สามารถแนะนาในปัญหาต่าง ๆ ได้อย่าง
ถูกต้องรอบคอบ เอาชนะที่ปรึกษาอื่น ๆ ที่ริษยาใส่ความ ด้วยความดีไม่
พยาบาทอาฆาต ครั้งหลังใช้อุบายป้องกันพระราชาจากราชศัตรู และจับ
ราชศัตรูซึ่งเป็นกษัตริย์พระนครอื่นได้.

14. ๖ . ภูริทัตชาดก
• ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญบาเพ็ญศีลบารมี คือการรักษาศีล
. มีเรื่องเล่าว่า ภูริฑัตตนาคราชไปจาศีลอยู่ริมฝั่งแม่น้ายมุนา. ยอมอดทน
ให้หมองูจับไปทรมารต่าง ๆ ทั้ง ๆ ที่สามารถจะทาลายหมองูได้ด้วยฤทธิ์
มีใจมั่นต่อศีลของตน ในที่สุดก็ได้อิสรภาพ.

16. ๗ . จันทกุมารชาดก
ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญขันติบารมี คือความอดทน
มีเรื่องเล่าว่า จันทกุมารเป็นโอรสของพระเจ้าเอกราช เคยช่วยประชาชนให้พ้นจากคดี ซึ่งกัณฑหาลพ
ราหมณ์ ราชปุโรหิตาจารย์รับสินบนตัดสินไม่เป็นธรรม ประชาชนก็พากันเลื่อมใสเปล่งสาธุการ
ทาให้กัณฑหาลพราหมณ์ผูกอาฆาตในพระราชกุมาร.
• เมื่อพระเจ้าเอกราชทรงราชสุบิน เห็นดาวดึงสเทวโลก เมื่อตื่นจากบรรทมทรงใคร่จะทราบ
ทางไปสู่เทวโลก ตรัสถามกัณฑหาลพราหมณ์ จึงเป็นโอกาสให้พราหมร์แก้แค้นด้วยการกราบทูล
แนะนาให้ตัดพระเศียรพระโอรส ธิดา เป็นต้นบูชายัญ.
• พระเจ้าเอกราชเป็นคนเขลา ก็สั่งจับพระราชโอรส ๔ พระองค์ พระราชธิดา ๔ พระองค์ ไปที่
พระลานหลวง เพื่อเตรียมประหารบูชายัญ นอกจากนั้นยังสั่งจับพระมเหสี ๔ พระองค์ และคน
อื่น ๆ อีก เพื่อเตรียมการประหารเช่นกัน แม้ใครจะทัดทานขอร้องก็ไม่เป็นผล. ร้อนถึงท้าวสักกะ (
พระอินทร์) ต้องมาข่มขู่และชี้แจงให้หายเข้าในผิดว่า วิธีนี้ไม่ใช่ทางไปสวรรค์ . มหาชนจึงรุมฆ่า
พราหมณ์ปุโรหิตนั้นและเนรเทศพระเจ้าเอกราช แล้วกราบทูลเชิญจันทกุมารขึ้นครองราชย์.

18. ๘ . นารทชาดก
ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญอุเบกขาบารมี คือการวางเฉย.
มีเรื่องเล่าว่า พรหมนารทะช่วยเปลื้องพระเจ้าอังคติราชให้กลับจาก
ความเห็นผิด มามีความเห็นชอบตามเดิม ( ความเห็นผิดนั้น เป็นไป
ในทางว่าสุขทุกข์เกิดเองไม่มีเหตุ คนเราเวียนว่ายตายเกิด หนักเข้าก็
บริสุทธิ์ได้เอง ซึ่งเรียกว่าสังสารสุทธิ) .

20. ๙ . วิฑูรชาดก
• ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญสัจจบารมี คือความสัตย์.
มีเรื่องเล่าว่าถึงวิฑูรบัณฑิต ซึ่งเป็นผู้ถวายคาแนะนาประจาราชสานัก พระเจ้าธนัญชัยโกรัพยะเป็นผู้ที่
พระราชา และประชาชนรักใคร่เคารพนับถือมาก ครั้งหนึ่งปุณณกยักษ์มาท้าพระเจ้าธนัญชัยโกรัพยะเล่นสกา ถ้าตน
แพ้จักถวายมณีรัตนะอันวิเศษ ถ้าพระราชาแพ้ ก็จะพระราชทานทุกสิ่งที่ต้องการ เว้นแต่พระกายของพระองค์ ราช
สมบัติ และพระมเหสี ในที่สุดพระราชาแพ้ ปุณณกยักษ์จึงทูลขอตัววิฑูรบัณฑิต พระราชาจะไม่พระราชทานก็เกรง
เสียสัตย์ พระองค์ตีราคาวิฑูรบัณฑิตยิ่งกว่าทรัพย์สินเงินทองใด ๆ ทรงหน่วงเหนี่ยวด้วยประการต่าง ๆ แต่กตกลงกัน
็
ไปไต่ถามให้วิฑูรบัณฑิตตัดสิน วิฑูรบัณฑิตก็ตัดสินให้รักษาสัตย์ คือตนเองยอมไปกับยักษ์ ความจริงยักษ์ต้องการ
เพียงเพื่อจะนาหัวใจของวิฑูรบัณฑิตไปแลกกับธิดาพญานาค ซึ่งความจริงเป็นอุบายของภริยาพญานาคผู้ใคร่จะได้
สดับธรรมของวิฑูรบัณฑิต จึงตกลงกับสามีว่า ถ้าปุณณกยักษ์ต้องการธิดาของตน ก็ขอให้นาหัวใจของวิฑูรบัณฑิต
มา. แม้ยักษ์จะหาวิธีทาให้ตายก็ไม่ตาย วิฑูรบัณฑิตกลับแสดงสาธุนรธรรม ( ธรรมของคนดี) ให้ยกษ์เลือมใสและได้
ั ่
แสดงธรรมแก่พญานาค ในที่สุดก็ได้กลับสู่กรุงอินทปัตถ์ มีการฉลองรับขวัญกันเป็นการใหญ่.

22. ๑๐ . เวสสันดรชาดก
• ชาดกเรื่องนี้แสดงถึงการบาเพ็ญทานบารมี คือบริจาคทาน.
• มีเรื่องเล่าถึงพระเวสสันดรผู้ใจดีบริจากทุกอย่างที่มีคนขอ ครั้งหนึ่งประทาน
ช้างเผือกคู่บ้านคู่เมืองแก่พราหมณ์ชาวกาลิงคะ ซึ่งมาขอช้างไปเพื่อให้หายฝนแล้ง
แต่ประชาชนโกรธขอให้เนรเทศ พระราชบิดาจึงจาพระทัยเนรเทศ ซึ่งพระนางมัท
รีพร้อมด้วยโอรส ธิดาได้ตามเสด็จไปด้วย เมื่อชูชกไปขอสองกุมาร ก็ประทานอีก
ภายหลังพระเจ้าสญชัยพระราชบิดาทรงไถ่สองกุมาร แล้วเสด็จไปรับกลับกรุง.
( เรื่องนี้แสดงการเสียสละส่วนน้อยเพื่อประโยชน์ส่วนใหญ่ คือการตรัสรู้เป็น
พระพุทธเจ้า อันจะเป็นทางให้ได้บาเพ็ญประโยชน์ส่วนรวมได้ดียิ่ง มิใช่เสียสละ
โดยไม่มีจุดมุ่งหมายหรือเหตุผล).

23. ประเพณีการเทศน์มหาชาติ

24. • 1. กัณฑ์ทศพร 19 คาถา เพลง สาธุการ
• 2. กัณฑ์หิมพานต์ 137 คาถา เพลง ตวงพระธาตุ
• 3. กัณฑ์ทานกัณฑ์ 209 คาถา เพลง พญาโศก
• 4. กัณฑ์วนปเวศน์ 57 คาถา เพลง พญาเดิน
• 5. กัณฑ์ชูชก 78 คาถา เพลง เซ่นเหล้า
• 6. กัณฑ์จุลพน 35 คาถา เพลง คุกพาทย์
• 7. กัณฑ์มหาพน 80 คาถา เพลง เชิดกลอง

25. • 8. กัณฑ์กมาร
ุ 101 คาถา เพลง โฮด เชิดฉิ่ง
• 9. กัณฑ์มัทรี 90 คาถา เพลง ทยอยโอด
• 10.กัณฑ์สักกบรรน 43 คาถา เพลง กลม
• 11.กัณฑ์มหาราช 69 คาถา เพลง กราวนอก
• 12.กัณฑ์ฉกษัตริย์ 36 คาถา เพลง ตระนอน
• 13.กัณฑ์นครกัณฑ์ 78 คาถา เพลง กลองโยน

26. 1. กัณฑ์ทศพร
เริ่มตั้งแต่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ แล้วเสด็จไปเทศนาโปรด
พระเจ้าพิมพิสาร ต่อจากนั้นเสด็จไปโปรดพุทธบิาและพระประยูร
ญาติที่กรุงกบิลพัสดุ์ เกิดฝนโบกขรพรรษ พระสงค์สาวกกราบทูล
อาราธนาให้ทรงแสดงเรื่องมหาเวสสันดรชาดก เริ่มตังแต่เมื่อกัปที่
้
98 นับแต่ปัจจุบัน พระนางผุสดีซึ้งจะทรงเป็นพระมารดาของพระ
เวสสันดร ทรงอธิษฐานขอเป็นมารดาของผู้มีใจบุญจบลงตอนพระ
นางได้รับพร 10 ประการจากพระอินทร์ อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์
นี้คือ ผู้นั้นจะได้รับทรัพย์สมบัติดังปรารถนา ถ้าเป็นสตรีจะได้
สามีที่เป็นที่ชอบเนือเจริญใจ บุรุษจะได้ภรรยาเป็นที่ต้องประสงค์
้
อีกเช่นเดียวกันจะได้บุตรหญิงชายเป็นคนว่านอนสอนง่าย มีรูปร่าง
ที่งดงาม มีความประพฤติดีกริยาเรียบร้อย

27. 2. กัณฑ์หิมพานต์
• พระเวสสันดรทรงเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสัญ
ชัยกับพระนางผุสดี แห่งแคว้นสีวีราษฎร์ประสูติที่ตรอก
พ่อค้า เมื่อพระเวสสันดรได้รับเวนราชสมบัติจากพระ
บิดา ได้พระราชทานช้างปัจจัยนาเคนทร์แก่กษัตริย์แคว้นก
ลิงคราชฎร์ ประชาชนไม่พอใจ พระเวสสันดรจึงถูกพระ
ราชบิดาเนรเทศไปอยู่ป่าหิมพานต์ อานิสงค์ของผู้บูชา
กัณฑ์นี้คือ ย่อมได้สิ่งที่ปรารถนาทุกประการ ครั้นตายแล้ว
ได้บังเกิดในสุคติโลกสวรรค์เสวยสมบัติอันมโหฬาร มี
บริวารแวดล้อมบารุงบาเรออยู่เป็นนิตย์จุติจากสวรรค์
แล้ว จะลงมาเกิดในตระกูลขัตติยะมหาศาลหรือตระกูล
พราหมณ์มหาศาลอันบริบูรณ์ด้วยทรัพย์ศฤงคารบริวาร
มากมายนานาประการจะประมาณมิได้ ประกอบด้วยการ
สบายใจทุกอิริยาบถ

28. 3. กัณฑ์ทานกัณฑ์
ก่อนเสด็จไปอยู่ป่า พระเวสสันดรได้
พระราชทานสัตสดก มหาทาน คือช้าง ม้า รถ ทาส
ชาย ทาสหญิง โคนม และ นางสนม อย่างละ
700 อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะบริบูรณ์ด้วย
แก้วแหวยนเงินทองทาส ทาสี และสัตว์ 2 เท้า 4
เท้า ครั้นตายแล้วจะได้ไปเกิดในฉกาพจรสวรรค์มีนาง
เทพอัปสรแวดล้อมมากมายเสวยสุขในปราสาทแล้ว
ด้วยแก้ว 7 ประการ

29. 4. กัณฑ์วนปเวสน์
• พระเวสสันดรทรงพระนางมัทรีและพระชาลี (
โอรส ) พระกัณหา (ธิดา ) เสด็จจากเมืองผ่าน
แคว้น เจตราษฎร์ จนเสด็จถึงเขาวงกตในป่า
หิมพานต์ อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะ
ได้รับความสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้าจะได้เป็น
บรมกษัตริย์ในชมพูทวีป เป็นผู้ทรงปรีชา
เฉลียวฉลาดสามาร๔ปราบอริราชศัตรูให้ย่อย
ยับไป

30. 5. กัณฑ์ชูชก
• ชูชกพราหมณ์ ขอทานได้นางอมิตตา
บุตรสาวของเพื่อนเป็นภรรยา นางใช้ให้ชู
ชกไปของสองกุมาร ชูชกเดินทางไปสืบ
ข่าวในแคว้นสีวีราษฎณ์ สามารถหลบหลีก
การทาร้ายของชาวเมือง พบพรานเจตบุตร
ลวงพรานเจตบุตรให้บอกทางไปยังเขา
วงกต อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะได้
บังเกิดในตระกูลกษัตริยบ์ ประกอบด้วย
สมบัติอันงดงามกว่าคนทั้งหลาย จะเจรจา
ปราศรัยก็ไพเราะเสนาะโสต แม้จะได้สามี
ภรรยา และบุตรธิดาก็ล้วนแต่มีรูปทรง
งดงามสอนง่าย

31. 6. กัณฑ์จุลพน
• ชูชกเดินทางผ่านป่าตามเส้นทางที่เจตบุตร
แนะจนถึงที่อยู่ของอัจจุตฤาษี อานิสงค์
ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ แม้จะบังเกิดในปร
ภพใดๆจะเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยสมบัติ
บริวาร จะมีอุทยานอันดารดาษด้วยไม้
หอมตรลบไป แล้วจะมีสระโบกขรณีอัน
เต็มไปด้วยประทุมชาติ ครั้นตายไปแล้วก็
ได้เสวยทิพยสมบัติในโลกหน้าสืบต่อไป

32. 7. กัณฑ์มหาพน
• ชูชกลวงอัจจุตฤาษี ให้บอกทางผ่านป่าไม้
ใหญ่ไปยังที่ประทับของพระเวสสันดร อานิ
สงค์ของผ้บูชากัณฑ์นี้คือ จะเสวยสมบัติใด
ในดาวดึงส์เทวโลกนั้นแล้ว จะได้ลงมาเกิด
เป็นกษัตริย์มหาศาล มีทรัพย์ศฤงคารบริวาร
มากมี อุทยานและสระโบกขรณีที่เป็น
ประพาส เป็นผู้บริบูรณ์ด้วยด้วยศักดานุภาพ
เฟื่องฟุ้งไปทั่วชมพูทวีป อีกทั้งจักได้เสวย
อาหารทิพย์เป็นนิตย์นิรันดร

33. 8. กัณฑ์กุมาร
• ชูชกทูลขอสองกุมาร ทุบตีสองกุมารเฉพาะพระ
พักตร์พระเวสสันดร แล้วพาออกเดินทาง อานิ
สงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ ย่อมประสบผลสาเร็จใน
สิ่งที่ปรารถนา ครั้นตายไปแล้วได้เกิดใน
ฉกามาพจรสวรรค์ในสมัยที่พระศรีอาริยาเมตไตร
มาอุบัติก็จะได้พบศาสนาของพระองค์ จะได้ถือ
ปฏิสนธิในตระกูลกษัตริย์ ตลอดจนได้สดับตรับฟัง
พระสัทธรรมเทศนาของพระองค์ แล้วบรรลุพระ
อรหัตตผลพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้ง 4 ด้วยบุญราศี
ที่ได้อบรมไว้

34. 9. กัณฑ์มัทรี
• พระนางมัทรีเสด็จกลับจากหาผลไม้ในป่าออกติด
ตสมสองกุมารตลอดทั้งคืน จนถึงทรงงิสัญญี (
สลบ ) เฉพาะพระพักตร์พระเวสสันดร เมื่อทรง
ฟื้นแล้วพระเวสสันดรตรัสเล่าความจริงเกี่ยวกับ
สองพระกุมาร พระนางทรงอนุโมทธนาด้วย อานิ
สงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ เกิดในโลกหน้าจะเป็นผู้
มั่งคั่งสมบูรณ์ด้วยทรัพย์สมบัติเป็นผู้มีอายุยืนยาว
ทั้งประกอบด้วยรูปโฉมงดงามกว่าคนทั้งหลาย จะ
ไปในที่ใดๆก็จะมีแต่ความสุขทุกแห่งหน

35. 10. กัณฑ์สักกบรรณ
• พระอินทร์พระเกรงว่าจะมีผู้มาขอพระ
นางมัทรีจึงแปลงเป็นพราหมณ์ชรามาทูล
ขอพระนางมัทรีแล้วฝากไว้กับพระ
เวสสันดร อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้
คือ จะเป็นผ้ทเี่ จริญด้วยลาภยศตลอดจน
จตุรพิธพรทั้ง 4 คืออายุ
วรรณธ สุขะ พละ ตลอดกาล

36. 11. กัณฑ์มหาราช
• ชูชกเดินทางเข้าไปแคว้นสีวีราษร์ พระสัญชัย ทรง
ไถ่สองกุมาร ชูชกได้รับพระรายชทาน
เลี้บง และ ถึงแก่กรรมด้วยกินอาหารมากเกิน
ควร อานิสงค์ขชองผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะได้มนุษ
สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติเมื่อเกิด
เป็นมนุษย์จะได้เป็นพระราชาเมื่อจากโลกมนุษย์
ไปก็จะไปเสวยทิพยืสมบัติ ในฉกามาพจรสวรรค์
มีนางเทพอัปสรเป้นบริวาร ครั้นบารมีแก่กล้าก็จะ
ได้นิพพานสมบัติอันตัดเสียซึง
้
ชาติ ชรา พยา มรณธ พ้นจากโอฆะทั้งสามมี
กาโมฆะ เป็นต้น

37. 12. กัณฑ์ฉกษัตริย์
• กษัตริย์แคว้นถลิงราชย์ทรงคืนช้างปัจจัย
นาเคนทร์ พระเจ้ากรุงสญชัย พระนางผุสดี
พระชาลี พระกัณหา เสด็จไปทูลเชิญพระ
เวสสันดร พระนางมัทรีกลับพระนคร เมื่อ
กษัตริย์ทั้งหกพระองค์ทรงพบกันก็ทรง
วิสัญญี ต่อมาฝนโบกขรพรรษตกจึงทรง
ฟื้นขึ้น อานิสงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะ
ได้เป็นผู้ที่เจริญด้วยพร 4
ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ทุก
ๆชาติแล

38. 13. กัณฑ์นครกัณฑ์
• กษัตริย์หกพระองค์เสด็จกลับพระ
นคร พระเวสสันดรได้ครองราชย์
ดังเดิม บ้านเมืองสมบูรณ์พูนสุข อาณิ
สงค์ของผู้บูชากัณฑ์นี้คือ จะได้เป็นผู้
บริบูรณ์ด้ยวงคาคณาญาติข้าทาสชาย-
หญิง ธิดา สามี หรือบิดามารดา เป็น
ต้นอยู่พร้อมหน้ากันด้วยความ
ผาสุก ปราศจากดรคาพาธทั้งปวง จะ
ทาการใดๆก็พร้อมเพียงกันยังการงาน
นั้นๆ ให้สาเร็จลุล่วงไปด้วยดี

39. ฝนโบกขรพรรษ

40. • จากตานานเวสสันดรชาดก ซึ่งเรื่องราวมีอยู่ว่า
• "...เมื่อพระบรมศาสดาเสด็จถึงนครกบิลพัสดุ์ตามพระราชประสงค์ของพระพุทธบิดา
แล้ว พระพุทธองค์ได้เสด็จประทับบนพระพุทธอาสน์ และพระสงฆ์สาวกก็ขึ้นนั่งบน
เสนาสนะ ณ โครธารามวิหารที่บรรดาศากยะวงศานุวงศ์ทั้งหลายจัดไว้ถวายรับรอง
ขณะนั้นกษัตริย์ศักยราชทั้งหลายที่เป็นผู้ใหญ่และเป็นผู้มีอายุมาก แล้วมีมานะทิฏฐิ ไม่
ทาความเคารพพระบรมศาสดา ด้วยเห็นว่ามีอายุอ่อนกว่า พระพุทธเจ้ามีพระประสงค์
จะขจัดมานะทิฏฐิ ของพระญาติทั้งหลายเหล่านั้น จึงทรงแสดงพุทธานุภาพเสด็จเหาะ
ขึ้นไปในอากาศ ทรงแสดงอิทธิฤทธิ์ เนรมิตที่เดินจงกรมแก้ว แล้วเสด็จจงกรมในที่นั้น
ประหนึ่งจะโปรยธุลีละอองพระบาทให้ตกลงเรี่ยราย เหนือศิโรตม์แห่งประยูรญาติทั้ง
ปวง มวลพระญาติ อันมีพระเจ้าสุทโธทนะ เป็นต้น ทรงมีจิตเลื่อมใสหายทิฏฐิมานะ พา
กันถวายนมัสการ ฝนโบกขรพรรษ ก็บันดาลตกลงในสมาคมแห่งพระญาตินั้น ฝน
โบกขรพรรษนั้น เมื่อตกลงมา ผู้ใดปรารถนาให้เปียกก็เปียก ผู้ใดไม่ปรารถนาให้เปียกก็
ไม่เปียก เม็ดฝนก็จะกลิ้งหล่นจากกายเหมือนหยาดน้าในใบบัว..."