2. Πήραν ςτρατί ςτρατί το μονοπάτι
βαςιλοποφλεσ και καλοκυράδεσ,
από τισ ξζνεσ χώρεσ βαςιλιάδεσ
και καβαλάρηδεσ απάνω ςτ’ άτι.
3. Και γφρω ςτησ γιαγιάσ μου το κρεβάτι,
ανάμεςα από δυο χλωμζσ λαμπάδεσ
περνοφςανε και ςαν τραγουδιςτάδεσ
τήσ τραγουδοφςαν —ποιοσ το ξζρει— κάτι.
4. Κανείσ για τησ γιαγιάσ μου την αγάπη,
δε ςκότωςε το Δράκο ή τον Αράπη,
και να τησ φζρει αθάνατο νερό.
5.
6.
7. 7. Ποια είναι η ςχέςη του τίτλου με το περιεχόμενο του ποιήματοσ;
Αυτό είναι το τελευταίο παραμφθι που λζγεται μεταξφ γιαγιάσ και εγγονοφ, με τη διαφορά ότι
ςε αυτό το παραμφθι οι ρόλοι αντιςτρζφονται, αφοφ δεν το λζει η γιαγιά αλλά ο εγγονόσ και
ζχει ωσ θζμα του το θάνατο τησ γιαγιάσ
8. Ποια ςχήματα λόγου έχουμε ςτο ποίημα;
μεταφορέσ («χλωμζσ λαμπάδεσ» ςτ.6, «αθάνατο νερό» ςτ.11, «πήραν ςτρατί ςτρατί το
μονοπάτι» ςτ.1)
παρομοίωςη («παπάδεσ ςαν τραγουδιςτάδεσ» ςτ. 7).
αντίθεςη («μου είχε γονατίςει κάτου˙ μ’ απάνω» ςτ.12-13),
υπερβολή («κανείσ για τησ γιαγιάσ μου…αθάνατο νερό» ςτ.9-11)
επανάληψη («ςτρατί-ςτρατί» ςτ.1).