Management of Urologic Complications in Renal Transplantation, itfuroloji
Comprehensive Molecular Characterization of Papillary Renal-Cell Carcinoma
1. Dr. N. Volkan Demircan
The New England Journal of Medicine
Comprehensive Molecular Characterization of
Papillary Renal-Cell Carcinoma
The Cancer Genome Atlas Research Network*
2. Giriş
Papiller RCC tüm RCC lerin %15-20 sini
oluşturmaktadır.
Papiller RCC sessiz veya agresif, soliter ya da
multifokal gelişim gösterebilen ölümcül bir
tümördür.
Sporadik papiller RCC nin genetiği hakkında çok
az bilinmektedir.
3. Metod
161 primer papiller RCC vakasının;
Bütün ekzon sekanslama
Kopya sayısı analizi
mRNA ve microRNA sekanslaa
DNA metilasyon analizi
Proteomik analiz kullanılarak moleküler
karakteristiği ortaya konulmuş.
4. Sonuç
Tip 1 ve 2 papiller RCC farklı genetik
değişiklikler gösteren iki ayrı RCC türü
Tip 2 RCC sağkalım ile ilişkili moleküler
farklılıklar zemininde 3 ayrı altgruba ayrılıyor.
Tip 1 papiller RCC MET alterasyonu, tip 2 ise
CDKN2A silencing, SETD2 mutasyonu, TFE3
füzyonu ve artmış NRF2-antioxidant response
element(ARE) ile ilişkili.
5. Sonuç
CpG island methylator phenotype(CIMP), tip 2
papiller RCC nin kötü prognozlu bir altgrubuyla
ve fumarat hidrataz(FH) enzimini kodlayan
genin mutasyonu ile ilintili
5
6. Özet
Tip 1 ve 2 papiller RCC klinik ve biyolojik olarak
birbirinden farklı
Tip 2 papiller RCC de kendi içerisinde en az 3
farklı subgruptan oluşuyor.
6
7. • Tip 1 papiller RCC genelde multifokal olarak
görülür.
• Papiller ve tubuler yapılar uniform oval
nükleuslu bazofilik sitoplazmalı küçük hücreler
tarafından kaplanmıştır.
• Tip 2 de ise daha heterojen bir yapı görülür.
Papillalar belirgin nükleuslu, eozinofilik
sitoplazmalı sferik, büyük hücrelerle
kaplanmıştır.
7
8. Papiller RCC nin genetiği ile ilgili bilgi dağarcığının
büyük bölümü hastalığın kalıtsal formundan
gelmektedir.
Hastalığın kalıtsal formu nadir görülen artmış tip 1
papiller RCC riski ile ilişkili, germline MET
mutasyonuna bağlı bir tiptir.
Somatik MET mutasyonu non-herediter papiller
RCC lerin %13-15 inde görülür.
8
9. Herediter leimyomatozis ve RCC sendromu
papiller tip 2 RCC nin agresif formuna
predispozandır.
Bu durum FH(TCA siklus enzimi) enzimini
kodlayan gende meydana gelen bir germline
mutasyona bağlıdır.
Bu agresif tümörler artmış oksidatif stres ve
NRF2-ARE yolağının aktivasyonu ile ilişkilidir.
9
10. NFR2-ARE yolağının kodlayan CUL3 ve
NFE2L2 genlerinde mutasyon sporadik papiller
RCC de de görülmektedir.
10
11. Sonuçlar
161 RCC nin 75 i tip 1, 60’ı tip 2, 26 sı ise her iki
gruba da ait değil olarak tanımlanmış.
Tip 1 tümörler genellikle 1. evrede tanı alırken,
tip 2 RCC genellikle evre 3-4 iken tanı almış.
16. Somatik alterasyonların rolü
Kopya-sayı değişiklikleri
3 altgruba ayrılmış
1. grupta tip 1 papiller RCC predominant
Tümör evresi düşük
Genellikle kromozom sayısında artış mevcut
Sıklıkla 7.-17. kromozom sayısında artış mevcut
Nadir olarak 2,3,12,16,20
17. Somatik alterasyonların rolü
Diğer 2 altgrup ise tip 2 papiller RCC ile ilişkili
Bu altgruplardan biri yüksek derece anaploidi ile
ve multipl kromozom kayıpları ile seyrediyor.
9p kaybı sık görülüyor ve kötü prognoz ile ilişkili
18. Whole-exome sekanslama
Bütün ekzom sekanslama 157 tümör ile ilişkili
tanımlanmış 10380 somatik mutasyonun
tanımlanmasına olanak sağladı.
MutsigCV versiyon 2.0 kullanılarak MET,
SETD2, NF2, KDM6A ve SMARCB1
genlerinin papiller tip RCC de %24 oranında
mutasyona uğradıkkları görülmüş.
19. Whole-exome Sekanslama
analizler, FAT1, BAP1, PBRM1, STAG2,
NFE2L2 ve TP53 genlerinden en az birinin %36
vakada mutasyona uğradığını göstermiş.
19
20. Hippo ve kromatin modifiye edici
yolaklar
Papiller RCC de mutasyona uğrayan bazı genler,
NF2 - Hippo sinyal yolağının da içinde
bulunduğu iyi bilinen kanser ilişkili yolakların bir
parçası( SMARCB1 ve PBRM1- SWI/SNF
yolağı, SETD2, KDM6A ve BAP1 çeşitli
kromatin modifiye edici yolaklarda)
20
21. Hippo ve kromatin modifiye edici
yolaklar
SWI/SNF kompleks mutasyonları tip 1 RCC de
%20, tip 2 RCC de %75 oranında görülüyor.
Kromatin modifiye edici yolaklarda oranlar tip 1
için %35, tip 2 için %38.
Hippo sinyal yolağı için ise tip 1 %3, tip 2 %10
21
22. TFE3 ve TFEB gen füzyonları
17 vakada gen füzyonu saptanmış(%10.6)
Bunların 8 tanesi TFE3 veya TFEB.
TFE3 füzyonlarından 4 tanesinde bilinen
füzyonlar partnerleri mevcuttu.(PRCC-SFPQ)
2 tanesinde ise yeni ortaya çıkan füzyon
partnerleri görüldü.(RBM10-DVL2)
TFE3 ve TFEB füzyonlarından 7 tanesi tip 2
papiller RCC de görülmüş. (7/60 - %12)
22
23. Tip 1 RCC de MET mutasyonu
17 hastada MET mutasyonu+ (3 ü germline)
17 MET mutasyonundan 14 ü tirozin kinaz
domainde ve bunlardan 13 ü tip 1 RCC ile ilişkili
MET mRNA ekspresyon ve protein
fosforilasyon seviyeleri tip 1 tm de tip 2 tm e
göre belirgin derecede daha yüksek.
Değişmiş MET durumu veya 7. kromozom
trizomisi tip 1 papiller RCC nin %81 inde
tanımlanmış.
23
24. Tip 1 RCC de MET mutasyonu
1p36 gen kaybı 18 papiller RCC( %11.2)
görülmüş.
1p26 delesyonları kromozom 7 sayı artışı ve
EGFR amplifikasyonları ile birlikte görülüyor.
24
26. Tip 2 tm de CDKN2A mutasyonu
9p21 kaybı 13 papiller tip RCC hastasında
(%8.1) görülmüş.
CDKN2A promoter hipermetilasyonu 11
vakada( 3 tanesi fokal 9p21 kaybı ile ilişkili)
görülmüş.
Toplam 21 vakada(%13) CDKN2A alterasyonu
mevcut.
26
27. Tip 2 tm de CDKN2A mutasyonu
CDKN2A alterasyonu tip 2 papiller RCC ile
yakından ilişkili.
Tip 2 papiller RCC nin %25 inde görülüyor.
CDKN2A alterasyonu kötü prognozla bağlantılı
saptanmış.
27
28. Tip 2 tm de SETD2, BAP1 ve
PBRM1 mutasyonu
Chromatin modifiying genes: SETD2, BAP1,
PBRM1
Tip2 tm lerle ilişkili
Ayrıca berrak hücreli tipte de 3p kaybıyla birlikte
sıkça görülüyor.
3p kaybı tip2 papiller tip RCC ile de bağlantılı
28
29. Tip2 tm de CpG island
methylator phenotype(CIMP)
9 vakada (%5.6) CIMP görülmüş. (bu CDKN2A
nın total metilasyonunu da kapsıyor)
9 vakanın 8 i tip2 papiller RCC olarak saptanmış.
5 vakada germline veya somatik fumarat hidrataz
enzim mutasyonu görülmüş.(%56)
CIMP erken başlangıç ve kötü prognozla
seyrediyor.
29
31. Kümeleştirme
C1 trizomi 7, MET mut, erken evre
C2a erken evre, DNA metilasyonu
C2b ileri evre, DNA metilasyonu,SETD2
C3c en kötü prognoz
31
33. Trizomi 7 ayrıca:
Wilm’s tm
Papiller tiroid ca ile de ilişkili
Sınıflanamayan 37 papiller RCC nin büyük bir
kısmı tip 1 tümör özelliği göstermiş.(%70)
33
34. Tartışma
Tip1 ve tip2 RCC tamamen farklı hastalıklar ve
tip2 hastalık kendi içerisinde çok heterojen.
CDKN2A alterasyonları tip2 tm de prognostik
marker.
TFE3 veya TFEB füzyonları genellikle çocuk
genç erişkinlerin hastalıkları ile ilişkili.
Buna rağmen bu çalışmada 64 ve 71 yaşındaki
hastalarda da TFEB füzyonu saptanmış.
34
35. Tartışma
CIMP=kötü prognoz
CIMP ayrıca:
Glioblastom
Ac adenokanseri
Gastrik adenokanser ile de bağlantılı
CIMP düşük fumarat hidrataz ekspresyonu ile
bağlantılı.
35
36. Tartışma
FH eksikliği fumaratın birikmesine ve DNA
metilasyonundan sorumlu enzimlerin işleyişinin
bozulmasına neden oluyor.
Tip2 tm lerin subgruplara ayrılması, hastalığı
daha iyi sınıflamayı ve böylece hedefe yönelik
tedavi uygulanmasını sağlayabilir.
36
37. Tartışma
MET ve VEGFR2 yolaklarını hedef alan anti-
tümör etklil ilaçlar, papiller tip RCC özellikle
MET mutasyonu olan grupta daha etkili.
Hippo yolağı tm supresoru olan NF2,
mutasyonu papiller tip RCC de görülüyor.
Burayı hedef alan dasatinib, tedavide
kullanılabilir.
NQO1, NRF2-ARE yolağı için değerli bir
marker olabilir.
37