2. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε
που ζούσε στο βουνό Λαγκούνα μια νεράιδα
που την έλεγαν Μαρία Μακιλίνγκ. Είχε δέρμα
μελαψό, μαλλιά μακριά και λαμπερά μάτια.
Η Μαρία είχε πολύ καλή καρδιά και
πάντοτε βοηθούσε τους ανθρώπους, ιδιαίτερα
όσους δεν είχαν χρήματα. Μια μέρα, ένας
άντρας ήρθε στη Μαρία και της ζήτησε
πιπερόριζα για να φτιάξει ένα φάρμακο για την
οικογένειά του που ήταν άρρωστη.
3. Η Μαρία του έδωσε αμέσως και ο
άντρας, όταν γύρισε στο σπίτι του, διαπίστωσε
ότι η πιπερόριζα είχε γίνει χρυσή. Μετά από
αυτό, όλοι οι άνθρωποι αγαπούσαν τη νεράιδα,
γιατί ήξεραν ότι κι η καρδιά της ήταν χρυσή όπως
η πιπερόριζα.
Υπήρχαν τρεις άντρες που ήθελαν να
παντρευτούν τη Μαρία. Ο καπετάνιος Λαρά από
την Ευρώπη, ο Ισπανός Χοσελίτο και ο Χουάν, ο
αγρότης. Και οι τρεις την αγαπούσαν πολύ, μα η
Μαρία δεν τους έλεγε ποιον από τους τρεις θέλει
να παντρευτεί.
4. Μια μέρα αποφάσισε και τους είπε ότι
πριν γεμίσει το φεγγάρι θα διάλεγε τον αγαπημένο
της. Όλοι περίμεναν με ανυπομονησία την
απόφασή της. Και η Μαρία διάλεξε τον Χουάν, τον
αγρότη.
Οι άλλοι δύο, στην αρχή ξαφνιάστηκαν,
μα μετά θύμωσαν τόσο πολύ με την επιλογή της
που αποφάσισαν να κάνουν κακό στον Χουάν.
5. Έτσι, αφού σκέφτηκαν λίγο καιρό τι να
του κάνουν, αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στο
Ισπανικό Αρχηγείο των Φιλιππίνων. Με τη φωτιά
μαζεύτηκε κόσμος πολύς, και τότε αυτοί είπαν σ'
όλους ότι είδαν τον Χουάν να βάζει τη φωτιά.
Οι Ισπανοί θύμωσαν και χωρίς να το
καλοσκεφτούν, έπιασαν και σκότωσαν τον Χουάν. Ο
καημένος το μόνο που πρόλαβε πριν ξεψυχήσει
ήταν να φωνάξει το όνομά της. Κι η Μαρία, από το
βουνό της μακριά, το άκουσε κι έτρεξε αμέσως
κοντά του, αλλά ήταν πια πολύ αργά για να τον
σώσει.
6. Πολύ λυπημένη, γύρισε πίσω στο
βουνό της.
Στο μεταξύ, ο καπετάνιος Λαρά και ο
Ισπανός Χοσελίτο είχαν κρυφτεί στη Μανίλα, γιατί
φοβούνταν ότι η Μαρία θα μάθαινε την αλήθεια
και θα έπαιρνε εκδίκηση.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο
Χοσελίτο, ξαφνικά, αρρώστησε βαριά και πέθανε.
Λίγο καιρό μετά, οι Φιλιππινέζοι ανακάλυψαν την
αλήθεια και έδιωξαν τον καπετάνιο Λαρά από τη
Λαγκούνα.
Κι αυτός όμως δεν πρόλαβε να ζήσει
πολύ. Σκοτώθηκε λίγο αργότερα στον πόλεμο.
7. Στο μεταξύ, η Μαρία δεν ήξερε τίποτα
για την τύχη των δύο αντρών. Συνέχισε να ζει
λυπημένη στο βουνό της, βοηθώντας τους
φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη, μέχρι που μια
μέρα εξαφανίστηκε. Τότε το βουνό γέμισε χιλιάδες
διαφορετικά λουλούδια με κάθε λογής χρώματα
και μυρωδιές.
Από τότε, οι Φιλιππινέζοι έδωσαν στο
βουνό Λαγκούνα το όνομα της Μαρίας Μακιλίνγκ.
