εργασία με θέμα το βιβλίο της Σαρλότ Μπροντέ "Τζέην Έυρ"

1. «Τζέην Έυρ - 40 χρόνια μετά»
(Η γυναίκα κάθεται σε μία πολυθρόνα. Δίπλα της το μπαστούνι της. Ο νεαρός
είναι όρθιος και κοιτάει έντονα τη γυναίκα)
- Με λένε Τζέην. Τζέην Έυρ. Δεν έχω πατέρα, δεν έχω μητέρα, μεγάλωσα σ’
ένα πλούσιο σπίτι μιας θείας μου με τα τρία ξαδέρφια μου. Δεν μ’ αγάπησαν
ποτέ...Όχι μόνο αυτό, από μικρή με κακοποιούσαν καθημερινά, σωματικά και
ψυχολογικά. Ξύλο, βρισιές, ταπεινώσεις...Ποιός μπορεί άραγε να μισεί τόσο
ένα παιδί; Τώρα στην ηλικία που είμαι, βλέπω πιο καθαρά. Αυτός που μπορεί
να μισεί ένα παιδί είναι ένας κακός άνθρωπος...Στα δέκα μου χρόνια με
ξεφορτώθηκαν στέλνοντας με σ’ ένα οικοτροφείο απ’ αυτά που δεκάδες
υπήρχαν εκείνη την εποχή στην Αγγλία και που στο όνομα μόνο άλλαζαν από
τα ορφανοτροφεία. Το ίδρυμα Λόουγουντ έγινε το σπίτι μου για τα επόμενα
οχτώ χρόνια. Υποσιτισμός, καινούργιες ταπεινώσεις, καινούργιο ξύλο μέχρι
και πανούκλα, την αρρώστια της φτώχειας ήταν λίγα μόνο από τα
βασανιστήρια, που άντεξα εκεί μέσα. Γιατί τα άντεξα! Επιβίωσα, γιατί πάντα
είχα πίστη ότι στο τέλος της διαδρομής με περιμένει κάτι καλύτερο! Κι αυτό
το κάτι καλύτερο ήρθε...σε κούρασα με τα γεροντίστικά μου σχόλια ε;
(αναδεύτηκε στη καρέκλα της)
-Όχι, γιαγιά! Είναι όλα τόσο ενδιαφέροντα. (Απάντησε ο νεαρός)
-Ας συνεχίσω. Στο ίδρυμα έλαβα εξαιρετική μόρφωση. Ήταν άλλωστε και μια
διέξοδος για μένα. Αυτό και η ζωγραφική μου. Σκιτσάρω υπέροχα, χωρίς να
μου έχει μάθει κανείς ποτέ. Σου έχω δείξει ποτέ σκίτσα μου; Θύμησέ μου! Τα
’χω όλα κρατημένα! Φεύγοντας από εκεί έψαξα να βρω μια θέση
γκουβερνάντας. Ήμουν για πρώτη φορά τυχερή στη ζωή μου. Βρέθηκα στο
Θορνφιλντ. Και εκεί γνώρισα το παππού σου. Πέρασα και πάλι πολλά,
περάσαμε πολλά μέχρι να καταφέρουμε να παντρευτούμε με το κύριο
Ρότσεστερ...Στην αρχή η διαφορά ηλικίας, η ταξική διαφορά, η διαφορετική

2. νοοτροπία, όλα μου φαινόταν εμπόδια αξεπέραστα. Τελικά έφτασε η στιγμή
που η αγάπη τα ξεπέρασε όλα και αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Τι
ευτυχία, Θεέ μου! Εγώ η άσχημη Τζέην Έυρ θα παντρευόμουνα τον άντρα
που αγαπούσα όσο τίποτα στο κόσμο και θα γινόμουν κυρία του πύργου. Η
μέρα του γάμου έφτασε και εγώ ήμουν τόσο ευτυχισμένη. Αν ήξερα...Ο
γάμος σταμάτησε και τότε όλοι μάθαμε το μυστικό του κ.Ρότσεστερ. Ήταν
ήδη παντρεμένος με μια γυναίκα τρελή που την έκρυβε στο πύργο!
Καταλαβαίνεις πως ένιωσα; (με τρεμάμενη φωνή και ένα δάκρυ να κυλά).
Έφυγα σαν κυνηγημένη. Μετά από περιπλάνηση, πείνα, απελπισία βρέθηκα
κοντά στην οικογένεια Ρίβερς. Τρία αδέρφια η Ντιάνα, η Μαρία και ο Σεν
Τζον. Με τη βοήθεια τους στάθηκα και πάλι στα πόδια μου. Βρεθήκαμε, κάτω
από τις πιο απροσδόκητες συνθήκες, ξαδέρφια. Ο Σεν Τζον σε κάποιο σημείο
μου πρότεινε να με παντρευτεί. Εγώ όμως, ήμουν αθεράπευτα ερωτευμένη
με τον Έντουαρντ...Κάποτε δεν άντεξα πια αυτό το βάρος. Το πήρα απόφαση.
Γύρισα πίσω στο Θορνφιλντ. Κάτι μέσα μου μού έλεγε πως Έντουαρντ με είχε
ανάγκη. Βρήκα...ερείπια από φωτιά, τον άντρα της ζωής μου τυφλό και τη
τρελή γυναίκα του πεθαμένη...Νέος αγώνας να με πιστέψει πως τον αγαπώ
ακόμα και στο τέλος να παντρευτούμε. Με το καιρό η όρασή του
αποκαταστάθηκε. Όταν γεννήθηκε ο μπαμπάς σου, κατάφερε να τον δει.
-Τι πέρασες, γιαγιά μου... (ο νεαρός της πιάνει το χέρι και της το χαϊδεύει.
Αυτή εκεί που κλαίει σηκώνει το βλέμμα της το καρφώνει στο νεαρό και του
λέει με αποφασιστική φωνή).
-Αγόρι μου, ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να στέκεται όρθιος. Να έχει πίστη
και να ξεπερνά όλες τις δυσκολίες. Αυτό να θυμάσαι πάντα από την ιστορία
της μικρής, φτωχής και άσχημης Τζέην Έυρ.
Θοδωρής Κ.
Τάξη Α1΄