2. • Dąbrowa Górnicza – miasto na prawach powiatu w południowej
Polsce, w województwie śląskim, położone na Wyżynie Śląskiej,
nad Czarną Przemszą i Białą Przemszą, na wschodnim krańcu
Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), w Zagłębiu
Dąbrowskim, będącym historyczną częścią zachodniej
Małopolski.
• Według danych z 31 grudnia 2013 r. miasto miało 123 994
mieszkańców, przez co na stałym poziomie utrzymuje się
tendencja spadkowa liczby mieszkańców Dąbrowy Górniczej.
• Największe powierzchniowo miasto województwa (10. w kraju) i
największy ośrodek przemysłowy Zagłębia Dąbrowskiego. Jest
jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.
WSB
4. Dojazd z Katowic do Dąbrowy Górniczej
• Dąbrowa Górnicza posiada bardzo dobre połączenia
komunikacyjne. Możemy dotrzeć z Katowic zarówno Autobusami
komunikacji miejskiej z centrum dworzec autobusowy:
Adres: ks. Piotra Skargi 8, Katowice liniami 801, 811,831,807,808.
Możemy również dojechać liniami kolejowymi w kierunku
Częstochowy. Pociągów jest sporo więc nie będzie problemu zs
znalezieniem odpowiedniej pory na dotarcie do Dąbrowy Górniczej.
WSB
5. Ciekawe obiekty, zabytki oraz imprezy
WSB
ZABTYKI:
Kościół pw św. Antoniego
Kaplica pw Św. Katarzyny
Kaplica pw NMP
Wspomożycielki
Bazylika pw Matki Boskiej
Anielskiej
Pałac Kultury Zagłębia
IMPREZY:
Coroczne obchody dni Miasta.
Pikniki rodzinne,
Festyny,
Imprezy sportowe,
Koncerty,
Różne imprezy plenerowe w
Parku Hallera,
OBIEKTY:
Hala Widowiskowo-Sportowa
"Centrum" jest nowym
obiektem w Dąbrowie
Górniczej, zlokalizowanym
w Parku Hallera,
Park wodny NEMO
Park Zielona
Jeziora Pogoria
Pustynia Błędowska
I wiele innych
7. Nazwa miasta
• Miasto powstało w wyniku łączenia się w większy organizm miejski wielu mniejszych miejscowości,
które spowodowane były rozwojem przemysłu. Pierwsza wzmianka o Dąbrowie pojawiła się w 1726
i pochodzi z ksiąg parafialnych kościoła Świętej Trójcy w Będzinie, w których pod datą 25 lipca 1726
odnotowana została jako matka chrzestna niejaka Anna Lisowa – mieszkanka Dąbrowy. W źródłach
historycznych wymieniane są jednak miejscowości, które w wyniku procesów urbanizacyjnych zostały
wchłonięte przez obecne miasto.
• W latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis wymienia
w zlatynizowanych staropolskich wersjach obecne dzielnice Dąbrowy Górniczej Strzemieszyce Wielkie
jako Strmyeschycze Maior oraz Strzemieszyce Małe jako Strmyeschycze Minor, a także Tucznawa jako
Thucznobaba, Okradzionów jako Okradzonow, Gołonóg jako Golonog, Ząbkowice jako Zambkowicze,
Łosień jako Lossyen[3].
• Natomiast najstarsze wzmianki o innych osadach z terenu dzisiejszej Dąbrowy Górniczej to, m.in. XII
wiek o Trzebiesławicach, 1220 o Błędowie w kronikach biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża, XIV wiek
o Strzemieszycach i Ujejscu (pierwsza wzmianka z 1372[4]), XV wiek o Gołonogu, Ząbkowicach w
księgach Jana Długosza oraz w 1443 o Sikorce[5], w 1551 o Łęce. Prawdopodobnie od X wieku istniał
Łosień, będący wczesnośredniowiecznym ośrodkiem wytopu metali.
WSB
