Boletín nº2 do Colectivo Galiza-Israel

1. Nº 2 xan´07 www.galiza-israel.org galiza_israel@yahoo.es
QUEN PODE ESCRIBIR POESÍA?
só achegarse, á inmensa escuridade
Comezou coa perversa banalización
Os feitos e as palabras son
que revisitar a Shoá deixa na alma
do Holocausto. Agora ponse en
teimudos. As veces coma neste
de calquera que milite na súa
cuestión a súa veracidade. Como
caso, tristemente teimudos. Cando
condición humana.
Ser Humano non acepto por en
afirmamos que quot;Contra Israel
cuestión, nin por pasiva nin moito
TODO valequot; non imaxinaba que o
quot;O mundo de Auschwitz xace fóra
menos por activa, o feito máis
delirio chegara tan nidio e
da linguaxe tal como xace fóra da
noxento da nosa historia recente.
clarificador desde a República
razónquot;. George Steiner
Islámica de Irán. Mais sobretodo,
Dóeme moi especialmente o
chegou do silencio triste da
quot;¿Qué diríamos hoxe que é o
silencio cómplice por pasiva da
esquerda triste.
esquerda. Da miña/nosa esquerda.
Pregúntome: indecible? O mundo de Auschwitz.
Dos Saramagos, dos Esquiveles, dos Este mundo está máis alá da
Llamazares, dos BENEGÁS...
Cal sería a reacción mundial, e da linguaxe, é a fronteira onde están
esquerda en particular, se en as alambradas da linguaxe.
Como se defender a Memoria dos
Bélxica, Italia ou Portugal poñamos Aramio de púas: o equilibrista
millóns de vítimas do Holocausto
por caso, se organizase auspiciada camiña, descalzo, só alá arriba e
representara ser quot;menos de
directamente polo estado en trata de ver se é posíbel dicir algo
esquerda ou menos progresistaquot;.
cuestión unha conferencia sobre o que está doutro ladoquot;.
Para min a negación da Shoá, do
pseudocientífica que defendera a Ricardo Piglia
Holocausto, representa asasinar
supremacía quot;científicaquot; da raza
por segunda vez a millóns de seres
branca sobre as demais razas? quot;Despois de Auschwitz escribir
humanos asasinados industrial- poesía é un acto de barbarie. Quen
mente en aplicación das Leis de
Pregúntome: pode escribir poesía despois de
Nuremberg sobre Pureza Racial. Auschwitz?quot;. Theodor Adorno
Organizaría a República Islámica
Tiro da memoria e recupero
de Irán unha conferencia de
algunha vella frase de noxo, de
negación do Holocausto se este -o PEDRO GÓMEZ-VALADÉS
noxo e de tristura de quen en
Holocausto- non tivera quot;afectadoquot;
poucas verbas puido si achegarse,
ao pobo xudeu?

2. GALIZA-ISRAEL
2 2
APOLOXÍA DA MALDADE
O racista Burke ten motivos para
de Nacións Unidas. Se de algo
“Quero facer estoupar o corazón da
estar exultante: alimentar o odio
serviu o congreso de Irán,
mentira”, asegurou un exultante
aos xudeus e burlarse do
desgrazadamente foi para
Robert Faurisson, coreado polas
exterminio que padeceron seis
confirmar o xa sabido: demostrar
vivas e os apaixonados aplausos.
que se pode facer apoloxía do
Coñecido negacionista francés, viña millóns de persoas, sae de balde,
negacionismo nazi, e non padecer
de ser condenado no seu país por totalmente de moca. A quen lle
ningunha consecuencia. Porqué
negar o exterminio nazi contra os importa? Que país retirou o
teño decenas de amigos que
xudeus, pero iso non lle impediu embaixador iraniano do seu
pertencen ao terríbel naufraxio do
gozar dunhas lindas vacacións territorio? Quen pediu explicacións
Holocausto; porqué lembro a miña
pagas no balneario de Irán, e na Asemblea Xeral da ONU? Quen
participar placidamente enviará ao cárcere aos que
como relator no participaron nesta apoloxía da
congreso que o fascismo maldade? Quen se sentirá
iraniano montou sobre conmovido? De todas as moitas,
o Holocausto. Nos tantas veces que escribín que os
corredores do congreso, xudeus están sós diante da súa
David Burke, ex desgraza, e que Israel está só diante
dirixente do Ku Flux da súa supervivencia, esta é a que
Klan, mostraba a súa máis datos teño para estar segura
felicidade aos escasos de iso. Pregúntome. O mundo
xornalistas europeos permitiría un congreso oficial,
que seguian o acto, e público, legal, a favor do racismo?
aproveitaba para falar Non se farían todo tipo de actos de
da “vergonza” solidariedade e protesta? Non se
occidental, represora da expoñerían boicots económicos,
liberdade de expresión. militares e a diplomacia esgotaría
amiga colombiana, cuxa avoa
Por suposto Irán era, no imaxinario todos os recursos para evitalo? As
perdera completamente o
do coñecido racista americano, un organizacións de esquerdas, non
coñecemento do polaco, a súa
modelo de liberdades. Tamén din terían saído á rúa, indignadas pola
lingua, cando foi rescatada, con 13
as crónicas que os representantes apoloxía da maldade que
anos, de Auschwitz, despois de ver
iranianos non estaban de todo o representa o racismo? SOS racismo
desaparecer a toda a súa familia;
felices, que quixeran dar unha non poría o grito no ceo? E os
porqué lembro a mirada tremente
aparencia “científica” ao congreso, Saramagos do mundo, non
dunha supervivente en Chile, que
e que se lles escapara das mans. expresarían a súa rabia profunda?
me dicía, entre bágoas, que nunca,
Que se convertera, finalmente, Pero cando o racismo se perpetra
ningún europeo lle pedira perdón;
nunha orxía de negacionistas, nazis contra os xudeus, vítimas da maior
porqué lembro aquel home tristeiro
de todo pelaxe e toda unha longa aniquilación da historia, o mundo
que coñecín en Santiago, cuxo pai,
familia de coñecidos antisemitas considera que este non é, nunca foi,
músico de profesión, foi obrigado a
que poboan librarías e panfletos do o seu problema. Da impunidade
tocar o violín mentres executaban á
mundo, para desgraza da renace, rabioso e reforzado, o odio.
súa familia; porqué foron máis dun
intelixencia e da xustiza. Só faltaba E, co odio reforzado, todas as
millón de nenos; porqué
o bo de Mel Gibson… É dicir, o portas do mal fican abertas. Di un
desapareceron dous terzos da
congreso de Irán sobre o vello refrán: “cando o teu inimigo
poboación xudea europea; porqué
Holocausto resultou un gran asegura que quere matarte, tes que
decenas de pobos, coa súa vida
espectáculo de odio e desprezo ás crelo. Que deben pensar os israelís
xudea de séculos, cos seus poetas,
vítimas xudeas da Shoah, pago con diante das ameazas reiteradas de
os seus mestres de escola, os seus
diñeiro público dun estado, destrución, por parte de Irán, país
agricultores, os seus comerciantes,
membro da ONU, cuxa influencia que impunemente conseguirá
os seus médicos, os seus cativos e
no Islam, en Medio Oriente e no bombas atómicas? Que deben
os seus avós, as súas mulleres e os
mundo, é máis que notoria. Por pensar os xudeus de todo o mundo?
seus homes, todos, de súpeto,
suposto, o presidente Ahmadinejad Pensan que están sós. Que sempre
desapareceron do mapa para
volveu a ameazar a Israel, pediu a estiveron sós diante do odio
sempre. Fume, só fume. E algúns
súa desaparición e animou a todos antisemita.
queren que non sexan nin tan só
os musulmás a facela efectiva. En
lembranza. Fume e esquecemento.
conclusión: apoloxía do odio, PILAR RAHOLA
Por tanta dor, por tanta maldade,
ameaza bélica dun país contra www.pilarrahola.com
por tanta traxedia que me pesa no
outro, exhibición pública sen
alma coa culpa de séculos que
complexos da orxía antisemita, e
Europa acumula, por todo me sinto
finalmente unha notoria inhibición
profundamente triste,
e indiferenza do mundo,
profundamente perdida e
perfectamente exemplarizada no
profundamente derrotada. É certo.
malvado silencio da Organización

3. 3 GALIZA-
ISRAEL
O ALZHEIMER DO POBO PALESTINO
Un chiste macabro di que a canalizou a auga e ata edificou lexitimaba o seu anhelo de
enfermidade de Alzheimer Tel Aviv sobre dunas de area. soberanía. Os árabes, en
brinda un gran beneficio: só Creou a primeira universidade, cambio, rexeitaron a oferta e
permite coñecer xente nova... a primeira orquestra sinfónica e proclamaron a súa intención de
Pero causa o enorme dano de o primeiro instituto científico de botar a todos os xudeus ao mar.
borrar a propia historia. E isto Oriente Próximo. Tiña aparello En efecto, apenas Israel
non é un chiste. A traxedia administrativo e Forzas de proclamou a súa independencia,
palestina, ao marxinar a Defensa. Gran Bretaña, que sete exércitos árabes violaron a
Historia, obtura as súas vías de contaba co apoio da decisión das Nacións Unidas e
solución. Díxose a miúdo que os comunidade árabe de Palestina asaltaron o exiguo territorio. Os
palestinos «non perden a e da Liga Arabe que ela mesma xudeus carecían de armas:
oportunidade de perder a axudara a fundar, elevou o ninguén se as vendía porque
oportunidade». E isto é así problema ás Nacións Unidas coa consideraban imposible que
porque non lembran os seus esperanza de que condenasen as puidesen sobrevivir. O único
propios erros e, en pretensións xudías e puidese país que accedeu a
consecuencia, non advirten que continuar o seu mandato. proporcionárelas foi
poden atopar a súa Checoslovaquia porque supoñía
independencia e prosperidade á Formouse un comité integrado que o socialismo do flamante
volta da esquina. por países neutrais que novo estado o levaría á órbita
soviética.
En conclusión, se a agresión
árabe triunfase, non existiría
Israel. Pero a Historia foi
distinta. A guerra a quixeron e
forzaron os árabes, non Israel. E
perderon. Aí comezou a traxedia
palestina. Por culpa dos seus
dirixentes. De ter actuado con
sensatez, en 1947 xa terían o seu
Estado propio.
Logo da derrota, os países
vencidos apoderáronse do que
quedaba de Palestina. Gaza
pasou a ser administrada por
Exipto e Cisxordania foi
anexada ao reino de
Que cousas tan importantes recomendou a fin do tempo Transxordania, que cambiou o
esqueceron? Por razóns de colonial británico e a partición seu nome por Xordania. En
espazo, só podo brindar unha de Palestina en dous estados: un consecuencia, os territorios que
síntese. árabe e outro xudeu. As corresponderían ao Estado
fronteiras do Estado xudeu árabe palestino foron devorados
Ao terminar a II Guerra foron debuxadas segundo as por eses dous países, non por
Mundial, Palestina estaba baixo poboacións predominantemente Israel. Pero durante 18 anos nin
o mandato colonial de Gran xudías e o resto foi adxudicado unha soa voz exipcia, xordana
Bretaña. A comunidade xudía ao Estado árabe. Ambos ou palestina reclamou
profundizou a súa loita manteríanse unidos por convertelos nun Estado
emancipadora porque, desde cruzamentos territoriais e a independente con Xerusalén
finais do século XIX, viña complementación económica. Este de capital. Xerusalén Este
construíndo o seu Estado e non quedara en mans xordanas, pero
aceptaba algo que non fose a Que pasou? Os xudeus non foi convertida na súa capital
independencia. Fundara aceptaron o veredito. Aínda que nin foi a visitala ningún xefe de
centenares de kibbutz, escolas, non se lles facía un agasallo Estado árabe; era unha vila
hospitais, camiños, granxas, porque Israel xa existía grazas á marxinal onde, iso si,
teatros, forestou ermos, suor dos seus habitantes, se destruíronse as centenarias

4. GALIZA-ISRAEL
4 2
sinagogas, arrincáronse lápidas Sinaí. Vale a pena lembrar que Intifada foi decidida antes de
do Monte das Oliveiras para quen estivo a cargo da penosa Camp David, como confesou o
construír latrinas e prohibiuse o tarefa de sacar aos colonos ministro palestino de
acceso dos xudeus ao Muro das israelís da península foi o entón Comunicacións. Non estoupou
Lamentacións. xeneral Ariel Sharon.
Os palestinos perderon outra Debo obviar outros
vez a oportunidade de feitos para referirme á
proclamar o seu Estado en Gaza última, magnífica e xa
e Cisxordania. Chegou o ano esquecida oportunidade
1967. Os Estados árabes, desperdiciada. Acon-
impulsados polo entón presi- teceu en Camp David
dente de Exipto Gamal II. O primeiro ministro
Abdel Nasser, decidiron termi- israelí, Ehud Barak,
nar con Israel. Bloquearon o máis pacifista que
golfo de Akaba e esixiron o Rabin, ofreceulle á
retiro das tropas de Nacións Autoridade Nacional
Unidas que evitaban o en- Palestina todo o que
contrón dos inimigos. Pese aos pretendía (menos a autodes contra Sharon, que nin sequera
desesperados rogos de Israel, as trución, por suposto). Arafat era ministro, senón contra o
Nacións Unidas marcharon e replicaba cun monocorde non. pacifista Barak, quen durante os
deixaron libre a ruta do Clinton reprochoulle, irritado: cinco meses que lle quedaban no
matanza. Pero Israel, que non Abonda de dicir non: faga as Goberno recorreu a todas as
tiña vocación suicida, non súas propias propostas». Non as declaracións e negociacións
esperou a que fose demasiado fixoo. Non as fixo porque posibles, directas e indirectas,
tarde, a que a man do verdugo conducirían á paz. para que cesase a violencia e
lle apreitara o pescozo. Estou- continuase o proceso de paz.
pou a Guerra dos Seis Días. O líder israelí volveu tristeiro: Non houbo receptividade, non
ofrecera sen resultado moito houbo un só día sen ataques
A vitoria israelí foi impresi- máis do que o seu pobo palestinos e o efecto inevitable
onante. Pero non cambiou a aceptaría. Arafat volveu alegre foi o triunfo electoral do
realidade: Israel seguía sendo porque continuaría a guerra que primeiro ministro Ariel Sharon.
un pequeno Estado en medio do o mantiña na primeira páxina
océano árabe.En consecuencia, dos diarios de todo o mundo. A Desde hai décadas, en Israel
tendeu as mans aos seus súa vida de combatente actúa o Movemento Paz Agora,
inimigos e ofreceu negociacións outórgalle máis medallas que a que dinamiza a un millón de
de paz que incluían a devolución aburrida administración dun adherentes. Que movemento
de territorios. Os líderes árabes país. Era obvio que poucos días pola paz existe entre os
reuníronse en Jartum para dar a despois ía lanzar a segunda, palestinos? Non pido que
súa resposta. E a resposta foron innecesaria e criminal Intifada. reúnan 100.000, nin 10.000.
os arrogantes e famosos Tres Conformaríame con só 1.000!
Noes: non ao recoñecemento, Digámolo sen covardía: entre a Pero iso non é posible porque a
non ás negociacións e non á paz creación dun Estado palestino súa dirección estimulou a perda
co Estado de Israel. pacífico e a promocionada Inti- da memoria e un desmesurado
fada, Arafat elixiu a Intifada! Se crecemento do odio. Os
Os palestinos volveron a perder agora non existe un Estado palestinos, despois de cada nova
esa oportunidade. Agora palestino independente é por frustración, dedícanse a matar
esquecen que un falcón como vontade da dirección palestina, xudeus. «Haberá paz», dixo
Menahem Begin, para obter a non de Israel. Hai que Golda Meir, «cando amen aos
paz con Exipto, reintegroulle denunciar esta verdade simple e seus fillos máis do que ódiannos
xenerosamente ate o último dura. Do contrario, afondarase a nós». Esta tamén é unha
gran de area do Sinaí. E que na estéril traxedia que enloita a simple e dolorosa verdade.
ademais obsequioulle pozos Oriente Próximo e demora unha
petrolíferos, rutas, aeroportos, solución que está ao alcance da MARCOS AGUINIS
os complexos turísticos de Taba man. (Escritor e gañador do Premio
e Sharm El Sheik, desmante- Planeta coa novela “La cruz
lando incluso a cidade xudía de A enfermidade de Alzheimer invertida”)
Yamit, construída entre Gaza e o impide lembrar que esta

5. 5 GALIZA-
ISRAEL
LIBROS
O “DIARIO DE ANA
histórico-documentais da obra, quot;Cuarto de atrásquot;, vivía o pobo
FRANK” editado en André Pinal capta momentos, xudeo.
GALEGO espazos, paisaxes, imaxes que
deixan pegada no lector, que Ana analiza e relata cunha
suxiren e evocan emocións ollada, primeiro inocente e co
presentes na autora e paso do tempo máis adulta e
protagonista de historia e que crítica, a vida en tres niveis: os
acaban sendo, a un tempo, procesos de cambio dentro do si
tamén do lector: a angustia, a mesma, o descubrimento do seu
tristeza, a esperanza, o desexo propio corpo, dos seus
de ir cara adiante, de superar a sentimentos; a relación coas
adversidade, de enfrontarse ao persoas que compartiron con ela
descoñecido. Todos estos a obrigada reclusión (os seus
elementos fan de DIARIO DE pais, a súa irmá, o matrimonio
ANA FRANK unha obra Van Daan e o seu fillo Peter); e a
redonda, única, necesaria e realidade política e social do seu
imprescindíbel nestes tempos. arredor.
O diario vese interrumpido no
DIARIO DE ANA FRANK ano 1944, cando a familia Frank
e a Van Daar foron descubertos
quot;Espero confiarche todo como pola Gestapo e levados ao
non puiden facer con ninguén infelizmente famoso campo de
ate agora, que sexas para min un concentración de Auschwitz.
gran apoioquot;... Así comezou o 12
de Xuño de 1942 o seu diario Ana faleceu en Berger-Belsen un
O diario de Ana Frank, desde
unha rapaciña de 13 anos ano despois de ser detida. O que
a súa primeira edición en 1947,
chamada Ana Frank. en principio puido ser o diario
foi traducido a preto de 60
dunha adolescente anónima,
linguas e se teñen impreso máis
Ana pertencía a unha familia tense convertido en todo un
de 20 millóns de exemplares.
xudea alemana afincada en símbolo, unha historia que
Tamén contou con distintas
Ámsterdam. Durante a Segunda pasou a formar parte da
versións cinematográficas e
Guerra Mundial víronse memoria histórica colectiva, un
tetarais. Por primeira vez, as
obrigados a esconderse nun testemuño de milleiros de voces
verbas de Ana Frank -no ano en
refuxio para evitar seren levados caladas durante o Holocausto.
que se celebra o 75 aniversario
aos campos de concentración
do seu nacemento- cobran vida
nazis. Hoxe máis que nunca un libro
en galego, nunha edición da
de obrigada lectura co pracer
máxima calidade que está á
Dende o día do deu décimo engadido de telo tamén
venda xa nas librerías galegas.
terceiro aniversario, no que traducido e editado na vella
Como valor engadido, esta
recibe de agasallo un diario, a lingua de Rosalía.
edición contén cinco páxinas
cativa vai relatando as vivencias
inéditas do diario, que viron a
súas e da súa familia, e as
luz por primeira vez hai dous
persoas que compartiron con
anos.
eles o encerro.
A Editorial Kalandraka
Ana confía ao diario os seus
presenta unha coidadísima e
medos, inquedanzas, o espertar
fermosísima edición en tapa
á súa propia madurez, chegada
dura e ilustrada con 17
de volta polo cambio repentino
fotografías artísticas de André
ao que a súa vida foi exposto, o
Pinal. O fotógrafo fai unha
cambio operado na xente que a
dupla, e mesmo unha tripla
rodeaba e os terribles
lectura reflexiva, unha ollada
acontecementos, o xenocidio e a
emocional, poética e literaria.
barbarie que no exterior, fóra do
Afastándose dos elementos

6. GALIZA-ISRAEL
6 2
LIBROS
CANTO DO POBO XUDEU ASASINADO
Itsjok Katznelson enfrontouse cara agora nun campo de internamiento
a cara co mal no gueto de Varsovia en Vitell, Francia,ao que lograra
o 14 de agosto de 1942. Ao volver co fuxir co seu fillo maior, grazas á
seu fillo maior do taller no que axuda do movemento clandestino
traballaban, atopan a súa xudeu, compón unha elexía que
habitación baleira. A súa muller e canta o horror. Un mes antes da
os seus fillos menores foran súa deportación a Auschwitz, onde
deportados a un campo de se perden as súas pegadas,
exterminio. Katznelson oculta o manuscrito en
tres botellas seladas e entérraas
Á catástrofe colectiva súmase agora baixo as raíces retorcidas dun vello
a persoal. No gueto está como en piñeiro, cuxas acenos difunde entre
trance; escribe torrencialmente os seus compañeiros.
noite e día e os seus poemas
circulan en centenares de copias O 12 de setembro de 1944 Vittel é
que chaman á lucidez e á liberado e unha interna, Miriam
resistencia fronte ao gran obxectivo Novich, desenterra e dá a luz O
de exterminar e non deixar rastro. canto do pobo xudeu
Consciente de iso, impulsado pola asasinado.
desesperación, Katznelson, preso
'CICATRICES DE GUERRA, FERIDAS DE PAZ ', de SHLOMO BEN-AMI
ministro de Seguridade Pública e de reactivación do proceso de paz.
Asuntos Exteriores israelí durante o Trátase dunha lectura de
goberno de Ehud Barak- realiza, extraordinario interese, de obrigada
nesta obra, un pormenorizado lectura para quen desexe
análise da súa visión, como comprender a dinámica do conflito.
testemuña de excepción, do conflito
árabe-israelí. Shlomo Ben-Ami é historiador
formado en Oxford, Shlomo Ben-
Para a elaboración deste libro, Ben- Ami distinguiuse polo seu traballo
Ami apóiase no seu diario persoal, na Universidade de Tel Aviv, tralo
no que reflectiu innumerábeis cal se converteu en deputado
detalles (algúns deles aínda laborista na Knesset, Ministro de
segredos) dunha durísima Asuntos Exteriores e, por último,
negociación que culminou no embaixador de Israel en España.
Cumio de Camp David de 2000, e Tivo unha participación crucial en
no que, por vez primeira en moito moitas conferencias de paz árabe-
tempo, rozouse a posibilidade dun israelís, de entre as que salienta o
acordo de paz entre israelís e cumio de Camp David do ano
palestinos. 2000.
A crónica e a análise comezan coa Salientar outros libros editados
guerra de Independencia e o tamén por Ediciones B “Israel,
quot;Shlomo Ben-Ami traballou nacemento do Estado de Israel; a entre la guerra y la a paz” e
incansable e valorosamente pola campaña do Sinaí de 1956 e a calma “¿Cual es el futuro de Israel?”.
paz. O balance do que conseguiu e relativa posterior; a guerra dos Seis
do que non puido conseguir, así Días de 1967, a guerra do Yom Edicións B (2006)
como a análise do destino que nos Kippur, o auxe de EE.UU. entre
depara, debería ser lido por todo 1973 e 1977; Camp David; a
aquel que desexe unha solución primeira Intifada; a guerra do Golfo
xusta e definitivaquot;. e a conferencia de paz de Madrid;
Bill Clinton, ex-presidente de USA. Rabin e Oslo; o impasse de
Netanyahu; a Intifada de Al-Aqsa.
Shlomo Ben-Ami -diplomático, Os capítulos finais abordan a crise
historiador, ex-embaixador e ex- do 11-S, a actual guerra de Iraq e a

7. 7 GALIZA-
ISRAEL
LIBROS
MITOS E REALIDADES
embargo, Israel é a diana George Orwell, en “1984”, o
permanente de quen di loitar Ministro da Verdade do Estado
pola quot;xustiza socialquot;. A propia totalitario proclama: quot;O
creación do Estado de Israel é coñecemento é Ignorancia,
referida polos seus inimigos a Liberdade é a Escravitudequot;.
árabes como quot;a Nakbaquot;, isto é, a
quot;catástrofequot;, estando nisto
A natureza do cinismo político
implícito que Israel non debería
non muda, o seu fito é sempre o
existir.
mesmo: a deformación da
memoria histórica, ao servizo
Sen embargo, Israel é a diana do poder. quot;O combate do home
permanente de quen di apoiar a contra o poderquot;, escribe o autor
autodeterminación e condenar checo Milan Kundera, quot;é o
o xenocidio. Israel foi vítima, combate da memoria contra o
desde a súa primeira hora, de esquecementoquot;. Só a reposición
unha agresión, que non da memoria pode destruir os
provocou, por parte de cinco mitos totalitarios e tornar o
monarquias e ditaduras árabes; home libre.
e ten sido vítima dunha guerra
árabe que se prolonga
O libro de Michel G.Bard
ininterruptamente hai xa
A Guerra no Medio Oriente “MITOS Y REALIDADES”
sesenta anos porque os Estados
dura xa sesenta anos. Hoxe, recupera a memoria dos feitos
árabes se negan a facer a paz.
moitas persoas non están xá que estan no cerne do conflito
familiarizadas coa súa historia e no Medio Oriente. Estes feitos
orixes e non teñen nin sequera Sen embargo, Israel é a diana son cruciais, non apenas para a
coñecemento dos feitos. Este permanente de quen di desexar reposición da historia que a
estado de ignorancia é terreo quot;a pazquot;. Israel é vítima de política obscureceu, mais
fértil para quen, sen escrúpulos, ataques terroristas, como os tamén para a sobrevivencia dun
forxa mitos para xustificar dos homes suicidas que, pobo que vive no pesadelo da
políticas destrutivas. xuntamente cos xudeus que eles súa propia destruccion.
queren aniquilar, matan
igualmente mulleres e cativos
A máquina de propaganda Calquera persoa interesada na
palestinos.
creou moitos destes mitos para xustiza debera ler este pequeno
inflamar a súa guerra contra o gran libro.
Estado de Israel. Sen embargo, Israel é a diana
permanente de quen di
Israel é a única democracia que defender a humanidade e un
no Medio Oriente elixe os seus futuro quot;librequot;. Como é isto
gobernos en sufraxio libre, a posíbel? Como pode o mal
única que garante dereitos aos vestirse coa toga da xustiza?
seus cidadans e respecta eses Como pode unha guerra de
dereitos. Sen embargo, Israel é xenocídio para destruir a un
a diana permanente de quen di pobo democrático ser
loitar polos quot;dereitos desculpada como loita pola
humanosquot;. Cerca de un millón e quot;libertación nacionalquot;? E, sen
medio de árabes viven como embargo, faise – através da
cidadans en Israel, elexindo aos creación de mitos políticos que
seus representantes no racionalizan a agresión e
Parlamento israelita e gozando xustifican a guerra contra a
de máis dereitos do que poboación civil.
calquera cidadán árabe de
calquera Estado árabe. Sen

8. GALIZA-ISRAEL
8 2
A Asociación Galega de combater a perversa terá lugar en Irán. Coa
Amizade con Israel, quere banalización do Holocausto. xustificación de atacar a Israel
manifestar publicamente a súa Feitos como o que hoxe ampárase e apoiase unha
máis enérxica condena perante denunciamos amosan que revisión da historia que só pode
o comezo do proceso despois da banalización chega a producir noxo e tristeza en
denominado “revisionismo pura e simple negación dun dos calquera que milite na súa
histórico do holocausto xudeu” actos de barbarie máis negros da condición de Ser Humano.
propiciado polo Goberno historia da humanidade.
islámico de Irán que e que A única garantía de que
pretende cuestionar a existencia Condenamos todo evento, acontecementos como o
do Holocausto. iniciativa ou declaración que Holocausto nazi non se repita,
pretenda cuestionar a existencia virá do non esquecemento.
Desde a Asociación Galega histórica do Holocausto.
de Amizade con Israel Pola Memoria dos millóns de
queremos expresar o noso Instamos a todas e todos as asasinados industrialmente pola
compromiso e respecto para con galegas e galegos a reflexionar barbarie nazi.
todas as vítimas da barbarie nazi sobre o porque desta noxenta
e a súa memoria. “conferencia”. O todo vale Vigo, 12 de decembro de 2006
contra Israel chega a extremos
Un dos principios fundamentais delirantes con eventos pseudo http://agai-galicia-
da nosa Asociación pretende científicos como o que estes días israel.blogspot.com/