1. UNIDADE DE TRABALLO: ENTRE MANS E VOCES
“O folclore e a artesanía: concepto e antecedentes históricos. O valor
sociocultural. Museos etnográficos, os artesanos (cestería, cerámica, coiro,
xoguetes,…), a danza tradicional, cantigas, gastronomía, xogos tradicionais.”
XUSTIFICACION
A animación cultural, enténdese como un dos ámbitos da animación
sociocultural, e ademáis segundo algúns autores ten por obxecto promover a
cultura popular. A artesanía e o folclore revitalizan os caudais creativos dos
pobos, e cohesíonanse diferentes xeracións. Son un marco de expresión e
representación creativa da comunidade. Por outra banda, a cultura tradicional é
un vehículo indispensable á hora de entender a cultura actual, e analizar os
cambios e a evolución histórica da comunidade.
A programación onde se inclúe este módulo busca unha globalidade, que se
plasma a traverso dun centro de interese, neste caso é unha romería
tradicional. Con esta actividade, que se realizaría ó final de tódalas unidades de
traballo, os alumnos deberán deseñar, programar e executar a romería cultural
de forma que se sintetizan os diferentes contidos da programación didáctica.
A nivel laboral para o futuro animador sociocultural, é imprescindible o
coñecemento da cultura tradicional, este coñecemento permitirá entender
certas dinámicas sociais que se dan nos distintos contornos. A cultura
tradicional é representativa dunha comunidade, polo que dará información da
mesma, aspecto este, que vai servir á hora de realizar o diagnóstico das
necesidades culturais dunha comunidade en concreto.

2. CAPACIDADES TERMINAIS ELEMENTAIS
- Identificar centros de interese e seleccionar as técnicas de motivación
aplicables a un grupo definido para poder desenvolver un proxecto.
- Confeccionar ou procurar os materiais necesarios para a ambientación
dunha actividade cultural.
- Definir programas de animación cultural achegando métodos e
procedementos de intervención.
OBXECTIVOS DIDÁCTICOS
- Recoñecer o folclore e a artesanía como centros de interese ao redor cales
se darán accións de animación cultural.
- Empregar axeitadamente as distintas técnicas específicas do foclore nun
programa de animación cultural.
- Programar as actividades relacionadas cos programas de animación
cultural, tendo como referencia a artesanía e o folclore.
- Valorar a artesanía e o folclore como características da cultura do noso
contorno
- Relacionar os procedementos de intervención coas necesidades
plantexadas no programa de animación cultural.
- Analizar e identificar o valor sociocultural do folclore e artesanía na
sociedade actual .
CONTIDOS
PROCEDIMENTAIS
Identificación das características dos museos etnográficos
Recollida dos elementos da cultura de tradición oral polos pobos de Galicia
Análise dos diferentes oficios artesanais

3. Análise das características dos xogos tradicionais
Deseño de proxectos de animación cultural que estén baseados no folclore e a
artesanía.
Elaboración de rexistros, ficheiros ou sistemas de clasificación e ordenación
das distintas manifestación do folclore e artesanía.
CONCEPTUAIS
A artesanía: concepto, características e antecedentes históricos
O foclore: concepto, carácterísticas e antecedentes históricos
Os museos etnográficos: concepto, tipos e caracteristicas
Os oficios artesanais: antecedentes históricos, tipoloxía e materiais
Os xogos populares: tipoloxía e características
As festas tradicionais, a danza tradicional e cantigas: modalidades,
organización e características
ACTITUDINAIS
Interese polas achegas históricas do foloclore e artesanía
Curiosidade polas características específicas dos oficios artesanais
Valoración das particularidades e características dos museos etnográficos
Interese pola cultura popular de Galicia
METODOLOXÍA
A metodoloxía que se empregará nesta unidade didáctica, é a propia da
animación sociocultural, dinámica, activa e participativa.
O tratamento dos contidos será fundamentalmente práctico. Así o profesor
introducirá contidos teóricos aproveitando as diferentes actividades que se
prantexen, seguirase así un método inductivo, que vai do concreto ó xeral, é

4. decir, que a actividade concreta sexa xeneradora de reflexións e un xeito de
achegarnos á literatura especializada sobre folclore e artesanía.
O enfoque metodolóxico no que se basea a unidade vai partir dunha avaliación
inicial dos coñecementos previos que ten o alumnado como punto de partida
para o desenvolvemento da unidade.
A aprendizaxe activa conleva a que se prantexen actividades de investigación
que incentivan a curiosidade do alumnado, e favorecen que sexa constructor
do seu propio coñecemento. Pero para isto ten que tomar en consideración os
distintos puntos de vista, de forma que se cheguen a acordos que sexan
válidos para todos os componentes dun grupo de traballo. Polo tanto outórgase
gran moita importancia ao papel que cumpre a interacción e o contexto
sociocultural no que se producen as aprendizaxes, tal e como afirmaba
Vygotski.