Kuren en intensief trainen. Dat moet de kracht zijn van de proef die op dit moment loopt bij Thermae 2000 in Valkenburg. Reumapatiënten krijgen er een behandeling van vier weken. Artsen, psychologen, fysio- en ergotherapeuten werken er intensief samen. Doel: mensen snel weer aan het werk krijgen. De eerste patiënten vertellen hun ervaringen.

1. vrijdag, 20 mei 2011
Een keiharde
Wie: Stefanie Askamp (31)
Werk: Dierkeuken Gaiapark
Woonplaats: Heerlen
Wat: Rugpijn
„Ik ben hier vanwege de pijn in
mijn rug. Het werd de laatste
confrontatie
maanden zo erg dat ik het werk
bij Gaiapark niet meer volhield.
Ik maak daar het eten voor de
dieren klaar en moest soms ba-
len van 25 kilo tillen. Niet één,
maar een heleboel.
Ik was al wel bij de chiroprac-
met jezelf
tor geweest, die kraakte de boel
maar twee dagen later zat alles
weer vast. Toen ik me ziek
moest melden, wat ik trouwens
verschrikkelijk vond, kwam de
afdeling personeelszaken met
deze proef. Laat ik het maar pro-
beren, dacht ik nog.
We worden hier enorm met
Kuren en intensief trainen. Dat moet de kracht zijn van de proef onszelf geconfronteerd. Hebben
gesprekken met de psycholoog,
die op dit moment loopt bij Thermae 2000 in Valkenburg. Reu- wandelen en doen ademhalings- mijn werk gaan kijken om te aspecten naar je hele persoon
oefeningen. Van de fysiothera- zien of er wat te verbeteren wordt gekeken.
mapatiënten krijgen er een behandeling van vier weken. Artsen, peut leer ik hoe ik moet tillen. valt. De bakken waar het voer Ik streef ernaar om straks
Niet vanuit mijn schouders, zo- in zit, staan nu hoger waardoor weer op mijn oude, aangepaste,
psychologen, fysio- en ergotherapeuten werken er intensief sa- als ik altijd deed. En dat ik rust ik niet meer zo diep hoef te werkplek aan de slag te kun-
moet nemen, ook op een dag bukken. Het aanrecht is ook te nen. En dat ik ’s avonds niet he-
men. Doel: mensen snel weer aan het werk krijgen. De eerste pa- dat ik me goed voel. Dat ik die hoog voor mij. Dat wordt lager lemaal kapot ben. Je kunt ook
dag dus niet vol moet proppen. gemaakt. Het succes van deze zeggen: ga administratief werk
tiënten vertellen hun ervaringen. De arbeidsdeskundige, ver- proef is volgens mij dat er tege- doen maar mij moet je echt
bonden aan dit project, is op lijkertijd vanuit zoveel mogelijk niet op kantoor zetten.”
door Monique Evers foto’s Bas Quaedvlieg
Wie: Anja Elie (45) Wie: Fred van Velzen (51)
Werk: Gastvrouw Icarus Werk: Planner Holland Casino
Woonplaats: Eijsden Woonplaats: Eindhoven
Wat: Reuma artritis Wat: Artritis psoriatica
„De ellende begon vijftien jaar „Een jaar of drie geleden werd
geleden. Ik had overal pijn. Via ik wakker met een hele dikke
de huisarts werd ik door- knie. Dit is gek, dacht ik nog.
gestuurd naar de reumatoloog. Bleek een ontsteking te zijn, ar-
Kreeg tabletten mee en de me- tritis psoriatica met een mooi
dedeling dat ik met de reuma woord. Het werd alleen maar er-
moet leren leven. ger. ’s Nachts werd ik wakker
Ruim twee jaar geleden werd van de pijn in mijn schouder. Ik
de pijn steeds erger. Ik weer te- werd prikkelbaar, trok me te-
rug. Bleek ik ook de ziekte van rug. Was echt geen leuke jon-
Crohn te hebben. Kan heel veel gen voor mijn omgeving, hoor.
niet eten en moet constant naar Alhoewel ik dat toen niet zo
het toilet. Door de ontstekingen zag. Tot die conclusie ben ik pas
ben ik altijd heel moe. Als ik de hier gekomen nadat de psycho-
ochtend gewerkt had, lag ik ’s loog mij een enorme spiegel
middags te rusten. had voorgehouden.
Ik vond het ook zo vreselijk De bedrijfsarts van het casi-
voor mijn kinderen: lag mama no wees me op deze proef. Ik
weer te slapen. Ik moest hen dacht nog: dat is voor de zware
ook heel vaak vragen dingen tern was. Ben toch gegaan. Nu ken naar wat ik wel kan. Durf gevallen. Maar ik ben toch naar Ik heb veel gehad aan de ont- me voorgenomen de boel an-
voor mij te doen die ik niet ben ik zover dat ik ’s avonds tegenwoordig ook ‘nee’ te zeg- Valkenburg gegaan en zit nu spanningsoefeningen. Want ik ders te verdelen. Want waarom
meer kon. Had ik ’s avonds een wel naar huis mag. Toen ik hier gen en laat me niet meer zo tweeënhalve week hier. Ik voel ging altijd maar door. Hier heb wil ik dat mijn werk om vier
feestje, moest ik eerst de hele kwam kon ik niets. Nog geen snel in een hoekje duwen. En me al extreem veel beter. Dat ge- ik geleerd heel bewust te ont- uur af is terwijl ik tot zeven uur
middag gaan liggen. Mijn moe- half uurtje wandelen. Ik riep het mooie is: ik slikte tien ta- loof je bijna niet hè. Het zit spannen. Kijk naar mijn schou- werk? Nee zeggen, dat heb ik
der van 72 kon meer dan ik. dan ook tegen de therapeuten: bletten per dag, nu nog maar hem in de combinatie: de ge- ders. Toen ik hier binnenkwam echt moeten leren. En mezelf
Het was de arbo-arts die me we gaan toch zeker niet de Cau- twee. sprekken met de psycholoog, trok ik die voortdurend op. Dat drie complimenten per dag ge-
wees op deze proef in Thermae berg op hè. En jawel hoor. In- Begrip is er niet altijd. Laatst het werk van de fysiotherapeut, doe ik nu niet meer. ven, ook zoiets. Valt niet mee
2000. Maar ik werd gek toen ik middels heb ik hem al vijf keer zei iemand: ja ja, vier weken de oefeningen, de wandelingen, Over anderhalve week wil ik hoor. De eerste dag kwam ik
hoorde dat het vier weken in- opgelopen. Ik heb geleerd te kij- naar Thermae 2000. Lekker!” de arbeidsdeskundige. weer terug aan het werk. Ik heb nog niet aan één.”