Tres poemas pertecentes ao autor galego, Manuel María, homenaxeado este ano no Día das Letras Galegas. Estes poemas serán recitados polos alumnos e alumnas do colexio San José de Ourense o vindeiro día 9 de Maio na festa da Lingua.

1. 1
Dorna
Non hai dorna como a miña
tan xentil e tan lixeira.
miña dorna ben feitiña!
miña dorna mariñeira...!
Miña dorna destemida
non lle temas ao trebón.
qué valente! Qué belida!
qué potente embarcación!
Eres leve como o vento
E compites cos baixeles.
Qué delicia! Qué portento!
subes, baixas, fas ronseles...!
Miña dorna sempre evante
atravesas todo o mar.
Qué fermosa! Qué elegante!
Qué ben sabes navegar!
Miña dorna que dialogas
coas estrelas máis remotas:
cómo corres! Como bogas!
cómo vences as gaivotas.

2. 2
O circo
Que marabilla é o circo!
Frol aberta a fantasía
na xorda vulgaridade
da vida cada día!
O circo é maxia,
un engado solprendente
unha ledicia sinxela
que contaxa a toda a xente.
Qué cousas tan formidables
logran os malabaristas!
E que brincos imposibles
os que dan os trapecistas!
Pallasos e domadores
fan gracias e habilidades.
Baixo da carpa do circo
non caben as soedades!

3. 3
Incluso a música forte
e barulleira da orquesta;
mata a melancolía
e ten un aire de festa!
Cando remata a función
queda un engado no ar:
a sombra morna dun soño
que hai que acabar de soñar!

4. 4
Campás
Ergue, meu meniño;
ergue, lacazán;
que as campás xa tocan
con ledo din – dan.
-Ledas campaíñas
xa tocando están
que chegou a ialba
chamando a mañán!
-Tocan as campás
e andan a falar
cousas moi fermosas
por todo o lugar.
-Falan as campás
con voz de metal:
o seu canto voa
dendo o monte ao val!