2. Ο Γιάννης Μαγκλής γεννήθηκε στην Κάλυμνο.
Ο πατέρας του, άλλοτε κτηματίας στη
Μικρασία, ήταν υποδιευθυντής
ελληνοαγγλικής εταιρείας εμπορίας
σφουγγαριών. Στη γενέτειρά του ο Γιάννης
Μαγκλής τέλειωσε το Γυμνάσιο και εργάστηκε
σε νεανική ηλικία στα σφουγγαράδικα. Από το
1926 και για δυόμισι χρόνια εργάστηκε σε
αποθήκη επεξεργασίας σφουγγαριών, όπου
διακρίθηκε και στάλθηκε από την εργοδότρια
εταιρεία εσωτερικός σε λύκειο της Χάβρης της
Γαλλίας για να συμπληρώσει τις γνώσεις του.
Μετά την ολοκλήρωση των εκεί σπουδών του
προάχθηκε σε υποδιευθυντή του παρισινού
υποκαταστήματος. Κατά τα χρόνια της
παραμονής του στη γαλλική πρωτεύουσα
στράφηκε με ενδιαφέρον στη μελέτη Ιστορίας,
Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας.
3. Το 1933 πήρε μετάθεση στη γενέτειρά του και
λόγω των σκληρών συνθηκών εργασίας
προσβλήθηκε από φυματίωση, ασθένεια που
εγκαινίασε τις μακρόχρονες περιπέτειες της
υγείας του. Το 1937, κατά τη διάρκεια νέας
μετάθεσής του στην Αίγινα γνωρίστηκε με το
Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος στάθηκε πνευματικός
οδηγός και συμπαραστάτης του. Κατά τη
διάρκεια της γερμανικής κατοχής εντάχθηκε στο
Ε.Α.Μ. ως υπεύθυνος αρχικά στην περιφέρεια
της Αίγινας και στη συνέχεια στην Κηφισιά ως
διαφωτιστής. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου
έφυγε για το βουνό και μετά την ανακωχή
επέστρεψε στην Κάλυμνο, ξαναρχίζοντας να
δουλεύει στα σφουγγαράδικα. Στη λογοτεχνία
πρωτοεμφανίστηκε το 1940 από την Αίγινα, με
τη δημοσίευση της συλλογής διηγημάτων. Οι
κολασμένοι της θάλασσας, για την οποία
τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό
του περιοδικού Νεοελληνική Λογοτεχνία.
Συνέχισε να γράφει με παραίνεση του
Καζαντζάκη, ο οποίος του υπέδειξε και να
μεταφράσει στα ελληνικά το γαλλόφωνο έργο
του Τόντα Ράμπα.
4. Μετεμφυλιακά ασχολήθηκε επίσης με το
θέατρο, γράφοντας έργα και συγκροτώντας
ερασιτεχνικούς θιάσους στην Κάλυμνο και τη
Ρόδο. Την ίδια περίοδο (1948 και μετά) η
υγεία του παρουσίασε νέα κάμψη, η οποία τον
ταλαιπώρησε για εννιά τουλάχιστον χρόνια και
οδήγησε σε δύο επώδυνες χειρουργικές
επεμβάσεις στο εξωτερικό. Από τότε ζει χωρίς
ιδιαίτερες μετακινήσεις και εξακολουθεί να
γράφει. Τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό
βραβείο μυθιστορήματος (1958 για το έργο
του Τ’ αδέλφια μου οι άνθρωποι και το 1974
για τους Σημαδεμένους), το δεύτερο κρατικό
βραβείο μυθιστορήματος (1956 για το Δεν
υπάρχουν αμαρτωλοί), το χρυσό μετάλλιο σε
δυό ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς θαλασσινού
πεζογραφήματος (1988 για τους Κολασμένους
της θάλασσας και 1989 για τους
Κοντραμπατζήδες του Αιγαίου), το Χρυσό
Μετάλλιο του Δήμου Καλύμνου (1982) και το
Βραβείο της Ακαδημίας Κλασσικής Ποίησης
της Γαλλίας (1983).
5. Ο Γιάννης Μαγκλής είναι ένας από τους
πολυγραφότερους και πιο δημοφιλείς έλληνες
συγγραφείς της μεταπολεμικής περιόδου. Το
έργο του εντάσσεται στην παράδοση της
ελληνικής ρεαλιστικής ηθογραφίας, ενώ
επιρροές δέχτηκε επίσης από το έργο και τον
ιδεολογικό προσανατολισμό του Νίκου
Καζαντζάκη. Τη γραφή του χαρακτηρίζουν το
απλό ύφος, η αμεσότητα στην έκφραση των
συναισθημάτων, η αξιοσημείωτη
αφηγηματική δεινότητα και η διαρκής
φροντίδα για τη δημιουργία ηρώων που
αποτελούν ολοκληρωμένες προσωπικότητες,
καθώς επίσης ο έμμεσος διδακτισμός και το
αγωνιστικό πνεύμα.
6. Εργογραφία
Ι.Πεζογραφία
• Οι κολασμένοι της θάλασσας · Διηγήματα.
Αθήνα, Ζαχαράκης, 1940.
• Οι βάρβαροι. Αθήνα, 1944.
• Πορεία στο βούρκο. Αθήνα, 1948.
• Κοντραμπατζήδες του Αιγαίου ·
Μυθιστόρημα. Αθήνα, Βιβλιοδετική, 1953.
• Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί. Αθήνα, 1956.
• Τ’ αδέρφια μου οι άνθρωποι. Αθήνα,
Δίφρος,1953.
• Το ανθρώπινο πάθος. Αθήνα, 1961.
• Ο ήλιος δε βασίλεψε ακόμα. Αθήνα, Φέξης,
1962.
• Τα παιδιά του ήλιου και της θάλασσας.
Αθήνα, Δωρικός, 1963.
• Ο αγέρας χτύπαγε την πόρτα μας·
Διηγήματα. Αθήνα, Alvin Redman Hellas, 1966.
• Ο άρχοντας. Αθήνα, Δωρικός, 1971.
• Ο κύριος κόμης. Αθήνα, 1974.
• Οι σημαδεμένοι. Αθήνα, Κολλάρος, 1973.
• Ερωτικά. Αθήνα, Κολλάρος, 1973.
