Avrupa Parlamentosu ve Konseyi'nin Gıda Yasasıyla İlgili Genel İlke ve Şartları Belirleyen, Avrupa Gıda Güvenliği İdaresi' ni Kuran ve Gıda Güvenliği Konularıyla İlgili İşlemleri Belirleyen 28 Ocak 2002 Tarih ve (EC)178/2002 Sayılı

Avrupa Parlamentosu ve Konseyi'nin Gıda Yasasıyla Ġlgili Genel Ġlke ve
ġartları Belirleyen, Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresi' ni Kuran ve Gıda
Güvenliği Konularıyla Ġlgili ĠĢlemleri Belirleyen 28 Ocak 2002 Tarih ve
(EC)178/2002 Sayılı Tüzüğü

1.2.2002 EN Avrupa Toplulukları Resmi Gazetesi L 31/1

AVRUPA PARLAMENTOSU VE AVRUPA BĠRLĠĞĠ KONSEYĠ,
Avrupa Topluluğunu kuran AntlaĢma ve özellikle bu antlaĢmanın 37,95,133 no.lu
Maddeleri ile Madde 152 (4) (b) bendini,Komisyon‟un önerisini ,Ekonomik ve Sosyal
Komite‟nin görüĢünü ,Bölgeler Komitesi‟nin görüĢünü dikkate alarak ve,AntlaĢmanın
251. Maddesinde belirtilen iĢlemler uyarınca hareket ederek,

1) Güvenli ve sağlıklı gıdanın serbest dolaĢımı iç pazarın asli bir unsuru olup,
vatandaĢların gerek sağlıkları ve refahına, gerek sosyal ve ekonomik çıkarlarına katkıda
bulunmasına,

2) Topluluk politikalarının izlenmesinde insan hayatı ve sağlığı için yüksek düzeyde bir
koruma güvencesinin sağlanması gereğine,

3) Gıda ve yemin, ancak gıda ve yem güvenlik Ģartlarının bir Üye Devletten diğerine
büyük ölçüde değiĢmemesi halinde Topluluk içinde serbest dolaĢabileceğine,

4) Üye Devletlerin gıda yasaları arasında kavramlar, ilkeler ve iĢlemler bakımından
önemli farklılıklar bulunmasına, Üye Devletler gıda konularını düzenleyen önlemler
aldığında bu farklılıkların, gıdanın serbest dolaĢımını engelleyebileceği ve rekabet için
eĢit olmayan koĢullar yaratmak suretiyle iç pazarın iĢleyiĢini doğrudan
etkileyebileceğine,

5) Buna göre, Üye Devletlerde ve Topluluk düzeyinde gıda ve yemle ilgili konuları
düzenleyen önlemler için ortak bir temel oluĢturmak üzere bu kavram, ilke ve iĢlemlerin
birbirlerine yakınlaĢtırılmaları gerektiğine; bununla beraber, hem ulusal, hem Topluluk
düzeyinde mevcut mevzuatta aykırı hükümlerin uyarlanması için yeterli zamanın

tanınmasının ve uyarlama için geçen süre zarfında konuyla ilgili mevzuatın halihazır
Tüzükte belirtilen ilkeler ıĢığında uygulanmasının sağlanması gereğine,

6) Suyun da diğer besinler gibi doğrudan veya dolaylı biçimde ağızdan beslenme
yoluyla alındığından, tüketicinin kimyasal ve mikrobiyolojik kirleticiler dahil olmak üzere
beslenme yoluyla alınan maddelere tamamen maruz olmasına katkıda bulunuyor
olmasına; ancak, insan tüketimi için belirlenen su kalitesi esasen 80/778/EEC ve
98/83/EC sayılı Konsey Direktifleri tarafından kontrol altına alındığından, su konusunun
Direktif 98/83/EC‟nin 6. Maddesinde belirtilen esaslara uygunluk bağlamında ele
alınmasının yeterli olmasına,

7) Gıda yasası kapsamı içinde, gıda üreten hayvanlar için kullanılan yerlerde üretimi ve
kullanımı da dahil olmak üzere yemlerle ilgili Ģartların da yer almasının uygun olmasına;
bu Ģartların konulmasında, evde beslenenler dahil bütün hayvanlara uygulanan yem
yasalarında bugüne kadar uygulanmıĢ ve gelecekte uygulanacak olan benzer Ģartların
saklı kalacak olmasına,

8) Topluluğun, gıda veya yemin iç pazarda ya da uluslararası alanda alınıp satılma
ayırımı gütmeksizin uyguladığı gıda yasasında sağlığın yüksek düzeyde korunmasını
seçmesine,

9) Tüketicilerin, konuyla ilgili diğer risk sahiplerinin ve ticari tarafların, gıda yasası ve
yasanın bilimsel temeli ile sağlığı koruyucu ve diğer yararları gözeten kurumların
yapıları ve birbirleriyle bağımlılıklarını temelden destekleyen karar alma süreçlerine
güven duymaları gerektiğine,

10) Deneyimler doğrultusunda, güvenli olmayan gıda maddelerinin pazara
çıkmamalarının garanti edilmesi ve insan sağlığını koruyacak Ģekilde iç pazarın doğru
düzgün çalıĢmasının güvence altına alınması için gıda ile ilgili güvenlik sorunlarının
tanımını ve bunlara yanıt verilmesini amaçlayan önlemlerin alınması gerektiğine; yem
güvenliğiyle ilgili benzer sorunlara da çözümler getirilmesi gereğine,

11) Gıda güvenliğine yeterince kapsamlı ve bütünleyici bir yaklaĢımda bulunmak için,
temel üretim düzeyinde gıda, yem ve diğer tarımsal girdilerle temas eden madde ve

nesnelerle ilgili hükümler de dahil olmak üzere gıda ve yem güvenliği üzerinde
doğrudan veya dolaylı geniĢ bir etkiler yelpazesini kapsayan geniĢ bir gıda güvenliği
tanımı olması gerektiğine,

12) Gıda güvenliğini garanti altına almak için bütün bir süreç olarak gıda üretimi
zincirinin, her bir unsurun gıda güvenliğini etkileme potansiyeline sahip olduğu göz
önünde bulundurularak, temel üretim ve yem üretimi aĢamalarından (bu aĢamalar dahil)
baĢlayıp, gıdanın satıĢı veya arzı aĢamalarına (bu aĢamalar dahil) kadar, bütün yön ve
aĢamalarının dikkate alınması gerektiğine,

13) Deneyimler ıĢığında, bu nedenle, balık yetiĢtirme çiftliklerinde yem olarak kullanılan
hayvanların üretimi de dahil olmak üzere gıda üreten hayvanlara verilen yem
maddelerinin üretimi, imalatı, nakliyesi ve dağıtımının, yemin kazara veya kastî olarak
kirletilmesinin, bu konuda hile, sahtekarlık veya suiistimalin gıda güvenliği üzerinde
doğrudan veya dolaylı etkileri olabilmesi nedeniyle dikkate alınması gerektiğine,

14) Aynı nedenle, temel üretimde diğer uygulamalar ve tarımsal girdiler ile bunların gıda
güvenliğinin tamamı üzerindeki potansiyel etkilerinin dikkate alınması gerektiğine,

15) Gıda güvenliğinin sürekli olarak izlenip denetlenmesini güvence altına alma
amacıyla bölgesel veya bölgeler arası düzeylerde mükemmel nitelikli laboratuarlar
ağının tesisi ya da varlığının, vatandaĢların potansiyel sağlık risklerinin önlenmesinde
önemli bir rol oynayabileceğine,

16) Üye Devletler ve Topluluğun gıda ve yem konularında alacağı önlemlerin, ölçüm
koĢulları veya mahiyetinin uygun olmaması dıĢında, genel olarak risk analizine
dayandırılması gerektiğine; risk analizine bu önlemler alınmadan önce baĢvurulmasının,
gıda maddelerinin serbest dolaĢımı önündeki haksız engellerin giderilmesine imkan
sağlaması gerektiğine,

17) Gıda yasasının sağlık riskini azaltma, giderme veya ondan kaçınılmasını hedeflediği
hallerde, risk analizinin birbirleriyle bağlı üç bileĢeninin – risk değerlendirmesi, risk
yönetimi ve risk iletiĢimi – etken, orantılı ve belli hedeflere yönlendirilmiĢ önlemlerin

saptanmasını veya sağlığın korunmasını amaçlayan diğer eylemler için sistematik bir
metodoloji sağlamakta olduğuna,

18) Gıda yasasının bilimsel temeli konusunda güven oluĢması için, mevcut bilimsel bilgi
ve veriler bazında bağımsız, nesnel ve saydam bir risk değerlendirmesinin yapılması
gerektiğine,

19) Bilimsel risk değerlendirmesinin bazı durumlarda tek baĢına, risk yönetimi
kararlarının dayandırılması gereken bilgiyi tam olarak sağlayamadığının, sosyal,
ekonomik, geleneksel, ahlaki ve çevresel faktörlerin yanı sıra kontrollerin
uygulanabilirliği de dahil olmak üzere konuya iliĢkin baĢka faktörlerin de yasallık içinde
dikkate alınmasının gerekli olduğunun kabul ediliyor olmasına,

20) Topluluk içinde sağlık koruması için tedbirli olma ilkesine baĢvurulmuĢ ve bu suretle
gıda veya yemin serbest dolaĢımında engellere yol açılmıĢ olmasına; bu nedenle bu
ilkenin kullanımı için Topluluğun her yerinde tek tip bir temelin kabul edilmesi
gerektiğine,

21) Hayati veya sağlıkla ilgili bir riskin olduğu, buna karĢılık bilimsel belirsizliğin sürdüğü
spesifik durumlarda tedbirli olma ilkesinin, Topluluk içinde seçilmiĢ olan yüksek düzeyde
sağlık korumasını güvence altına alacak risk yönetimi önlemleri veya diğer eylemler için
bir mekanizma sağlamakta oluĢuna,

22) Gıda güvenliği ve tüketici haklarının (çıkarlarının) korunması kaygılarının, genel
kamuoyu, hükümet dıĢı kuruluĢlar, mesleki birlik ve dernekler, uluslararası ticari taraflar
ve ticari örgütler için giderek önem kazanmasına; tüketicinin ve ticari tarafların, gıda
yasasının açık ve saydam biçimde geliĢtirilmesi ve kamu yetkililerinin bir gıda
maddesinin sağlık için tehlikeli olabileceğine dair makul nedenler olması halinde halkı
bilgilendirmek üzere gereken adımları atması suretiyle güvenlerinin tam olarak
sağlanması gerektiğine,

23) Topluluk içindeki ve üçüncü ülkelerdeki tüketicilerin güvenliği ve güvenlerinin
sağlanmasının çok önemli oluĢuna; Topluluğun gıda ve yem konusunda küresel bir
ticari aktör olup bu bağlamda uluslararası anlaĢmalara girmiĢ olmasına; aynı Ģekilde

Topluluğun, gıda yasasını destekleyen uluslararası standartların geliĢtirilmesine katkıda
bulunmakta, adil ve ahlaklı ticaret uygulamalarını izleyerek güvenli yem ve güvenli,
sağlıklı gıda için ayrım gözetmeksizin serbest ticaret ilkelerini desteklemekte oluĢuna,

24) Topluluktan ihraç edilen veya ithal menĢeli olup yeniden ihraç edilen gıda ve yemin
Topluluk yasası veya ithal eden ülke Ģartlarına uygun olmasının temini gereğine; bu
koĢullar dıĢında, gıda ve yemin ancak ithalatçı ülkenin açık mutabakatı halinde ihraç
veya yeniden ihraç edilebilir olduğuna; bununla beraber, ithalatçı ülkenin mutabakatı
olsa dahi, sağlığa zararlı gıda veya güvensiz yemin ihraç ya da yeniden ihraç
edilmemesinin güvence altına alınması gerektiğine,

25) Gıda ve yem ticaretinin temelini oluĢturan genel ilkeler ile konuyla ilgili olarak
Topluluğun uluslararası standartlar ve ticari anlaĢmalara katkıları için geçerli hedef ve
ilkelerin tespit edilmesi gerektiğine,

26) Bazı Üye Devletlerin gıda güvenliği konusunda, ekonomik iĢletmecilere, özellikle,
yalnızca güvenli gıda pazarlayabilme zorunluluğunu getiren yatay bir yasal düzenleme
benimsemiĢ olmasına; ancak, bu Üye Devletlerin gıdanın güvenli olup olmadığının
saptanması konusunda farklı ölçütler kullanmalarına; bir yanda bu farklı yaklaĢımların,
diğer yanda diğer Üye Ülkelerde yatay yasaların bulunmayıĢının gıda maddelerinin
ticaretinde engeller çıkarmaya müsait oluĢuna; aynı Ģekilde, yem ticaretinde de bu gibi
engellerin oluĢabileceğine,

27) Bu nedenle, bu gibi ürünlerde iç pazarın etken çalıĢmasını sağlamak üzere, pazara
yalnızca güvenli gıda ve yemin çıkarılmasını kapsayan genel ilkelerin tespit edilmesi
gerektiğine,

28) Deneyimlerin, gıda ve yem maddelerinin izlenmesinin mümkün olmadığı hallerde,
gıda ve yeme iliĢkin iç pazarın iĢleyiĢinin zarar gördüğünü göstermesine; dolayısıyla,
gıda güvenliği sorunlarının olması durumunda bu sorunların gereksiz yere daha geniĢ
zararlara yol açmaması için hedeflenen belli ürünlerin doğru biçimde pazardan geri
çekilmesinin sağlanması veya tüketiciler ve kontrol memurlarına bilgi verilmesi
gerektiğine,

29) Ġthalatçılar dahil olmak üzere gıda ve yem konusunda iĢ yapanların, gıda veya yeme
katılan gıda, yem, hayvan veya maddelerin en azından hangi iĢletmeden ikmal
edildiğinin bilinmesinin garanti edilmesi, ve soruĢturmanın tüm safhalarında güvenlikle iz
sürülebilmesinin sağlanması gerektiğine,

30) Gıda iĢi yapan iĢletmeci için en doğrusunun, gıda arzıyla ilgili güvenli bir sistem
oluĢturması ve arz ettiği gıdanın güvenli olduğunu güvence altına alması olduğuna; bu
suretle iĢletmecinin gıda güvenliği konusunda asli yasal sorumluluk sahibi olması
gerektiğine; bu ilkenin bazı Üye Devletlerde ve gıda yasasının geçerli olduğu bölgelerde
var olmasına karĢın, diğer bölgelerde ya açıkça yer almadığına ya da kendi yürüttükleri
kontrol faaliyetleri sırasında Üye Devletin yetkin mercilerinin baĢka bir sorumluluk
üstleniyor olmasına; bu gibi farklılıkların, ticareti engelleme ve farklı Üye Devletlerdeki
iĢletmeciler arasında rekabeti bozma eğiliminde olmasına,

31) Benzer Ģartların yem ve yem iĢi yapan iĢletmeciler için de geçerli olması
gerektiğine,

32) Topluluğun gıda ve yem güvenliğine iliĢkin yasalarının bilimsel ve teknik temelinin,
Topluluk içinde sağlığın yüksek düzeyde korunmasının baĢarıya ulaĢtırılmasına katkıda
bulunması gerektiğine; Topluluğun yüksek nitelikli, bağımsız ve etken bilimsel ve teknik
destek eriĢimine sahip olması gerektiğine,

33) Gıda ve yem güvenliğiyle ilgili bilimsel ve teknik sorunların giderek daha önemli ve
karmaĢık hal almasına; Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresi‟nin ki, bundan böyle “Ġdare”
olarak anılacaktır, kurulmasının, artan talepler karĢısında yeterli olamayan mevcut
bilimsel ve teknik destek sistemini güçlendirmesi gerektiğine,

34) Gıda yasası genel ilkelerine uygun olarak, Ġdare‟nin risk yönetiminde bağımsız bir
bilimsel baĢvuru mercii rolünü üstlenmek suretiyle iç pazarın düzgün çalıĢmasının
sağlanmasına yardımcı olması gerektiğine; tartıĢmalı bilimsel konularda Ġdare‟ye
görüĢlerinin alınması için baĢvurulabileceğine; bu suretle Ġdare‟nin, bir yandan Topluluk
kurumları ve Üye Devletlerin gıda ve yem güvenliğini güvence altına almak için gerekli
risk yönetimi kararlarını almalarını sağlıyor, diğer yandan da gıda ve yemin serbest

dolaĢımı önünde haksız ve gereksiz engellerin benimsenmesi sonucu iç pazarın
parçalanmasından kaçınılmasına yardım ediyor oluĢuna,

35) Ġdare‟nin, tüketici güveninin iyileĢtirilmesi için bağımsız bilimsel bir tavsiye, bilgi ve
risk iletiĢim kaynağı olması gerektiğine; bununla beraber, risk değerlendirme, risk
yönetimi ve risk iletiĢimi iĢlevleri arasındaki tutarlılığı artırmak için, risk
değerlendirmecileriyle risk yöneticileri arasındaki bağlantının güçlendirilmesi
gerektiğine,

36) Ġdare‟nin, gıda ve yem arzı zincirlerinin tamamının güvenliği ve diğer yanlarıyla ilgili
olarak kapsamlı ve bağımsız bir bilimsel görüĢ açısı sağlaması gerektiğine ki bunun,
Ġdarenin sorumluluklarının geniĢ bir yelpazeye yayıldığı anlamına gelmesine; bu
sorumlulukların, gıda ve yem arzıyla ilgili zincir, hayvanların sağlığı ve iyi yaĢam
koĢulları ve bitki sağlığına iliĢkin güvenlik üzerinde doğrudan veya dolaylı etkileri olan
sorunları da içermesi gerektiğine; ancak, Ġdarenin esas olarak gıda güvenliğine
odaklanması, gıda arzı zincirinin güvenliğiyle bağlantısı olmayan hayvanların sağlığı, iyi
yaĢam koĢulları ve bitki sağlığı sorunlarıyla ilgili görevinin bilimsel görüĢ bildirmekle
sınırlı kalmasının temini gerektiğine; Ġdarenin görev alanının ayrıca, Topluluk yasalarına
iliĢkin olarak insan beslenmesi konusunda bilimsel tavsiyeler, bilimsel ve teknik destek
ile Topluluğun sağlık programlarıyla bağlantılı iletiĢim konusunda talebi üzerine
Komisyona yardım etmeyi de kapsaması gerektiğine,

37) Gıda yasasının kullanımına izin verdiği tarım ilaçları ve katkı maddeleri gibi bazı
ürünlerin çevreye ve iĢçilerin güvenliğine tehlike oluĢturmaları nedeniyle Ġdarenin, ilgili
yasalara uygun olarak konunun çevre ve iĢçi korunmasına iliĢkin bazı yanlarını da
değerlendirmesi gerektiğine,

38) Genetik olarak değiĢtirilmiĢ organizmalar (GMO) konusunda mükerrer
değerlendirme ve bilimsel görüĢlere meydan vermemek için Ġdarenin, gıda ve yem
maddelerinin dıĢında Direktif 2001/18/EC1„de tanımlanmıĢ olan GMO‟larla ilgili diğer
ürünler hakkında da, burada belirlenen prosedürler saklı kalmak kaydıyla, bilimsel görüĢ
bildirmesi gerektiğine,

39) Ġdarenin, uluslararası gıda güvenliği standartları ve ticaret anlaĢmalarının

geliĢtirilmesi ve yürür hale getirilmesi rolünde Topluluk ve Üye Devletlere bilimsel
konularda destek sağlayarak katkıda bulunması gerektiğine,

40) Topluluk içindeki kurumların, genel kamuoyu ve konuyla ilgili bütün tarafların
Ġdare‟ye güven duymalarının esas oluĢuna; bu nedenle Ġdare‟nin bağımsızlığı, yüksek
bilimsel niteliği, saydamlığı ve etkenliğinin güvence altına alınmasının hayati önem
taĢımasına,

41) Bu bakımdan, Ġdare‟nin Yönetim Kurulu üyelerinin, en yüksek standartta yetkinliği,
örneğin iĢletme ve kamu yönetimi gibi alanları içeren geniĢ bir yelpazede uzmanlığı ve
Birlik içinde mümkün olan en geniĢ coğrafi dağılımı garanti edecek Ģekilde atanmaları
gerektiğine; bu Ģartların, hiçbir makam hiçbir belli Üye Devletin uyruklularına peĢinen
ayrılmadan, Yönetim Kurulu üyelerinin dönüĢümlü olarak farklı ülkelerden atanması
yoluyla sağlanması gerektiğine,
42) Rolünü ifa edebilmesini mümkün kılacak görevleri yerine getirmesi için, Ġdarenin
gerekli bütün araçlara sahip olması gerektiğine,

43) Yönetim Kurulunun, bütçe hazırlama, bütçe uygulamalarının denetimi, iç
yönetmeliklerin hazırlanması, mali düzenlemenin kabulü, Bilimsel Komite ve Bilimsel
Panellerin üyelerinin atanmaları ve Ġdari Müdür atanması için yetkili olması gerektiğine;

44) Ġdarenin etkili biçimde çalıĢabilmek üzere Üye Devletlerdeki yetkin organlarla yakın
bir iĢbirliği içinde olması gerektiğine; bilgi alıĢ veriĢini sağlayacak bir mekanizmanın
oluĢturulması ve özellikle network sistemiyle yakın bir iĢbirliğinin güvence altına
alınması hususlarında Ġdari Müdüre tavsiyede bulunmak için bir Tavsiye Forumunun
oluĢturulması gerektiğine; iĢbirliği ve doğru bir bilgi alıĢ veriĢinin bilimsel görüĢlerdeki
potansiyel ayrıĢmaları da en aza indirmesi gerektiğine,

45) Ġdarenin kendi yetkinlik alanı içinde bilimsel görüĢ bildirme konusunda Komisyona
bağlı Bilimsel Komitelerin rolünü devralmak durumunda oluĢuna; bu komitelerin, gıda
arz zinciriyle ilgili olarak daha çok bilimsel tutarlılık göstermelerinin sağlanması ve daha
etkili çalıĢmaları için yeniden örgütlenmeleri gerektiğine; dolayısıyla, Ġdare bünyesinde
bu görüĢleri sağlamak üzere bir Bilimsel Komite ile Daimi Bilimsel Panellerin kurulması
gerektiğine,

46) Bağımsızlığın garanti edilmesi için Bilimsel Komite ve Daimi Bilimsel Panellerin
üyelerinin, açık baĢvuru usulü ile iĢe alınan bağımsız bilim adamları olmaları gereğine,

47) Ġdarenin bağımsız bir bilimsel baĢvuru odağı olma rolünün, kendisinden yalnız
Komisyonun değil Avrupa Parlamentosu ve Üye Devletlerin de görüĢ isteyebilmeleri
anlamına gelmesine; bilimsel tavsiye sürecinin iyi yönetimi ve tutarlılığını garanti etmek
için, Ġdarenin bir talebi, haklı nedenlerini göstermek ve önceden belirlenmiĢ ölçütlere
dayalı olmak koĢullarıyla kabul etmeme veya değiĢtirebilme hakkına sahip olması
gerektiğine; bilimsel görüĢ farklarından kaçınılması için gerekli önlemlerin alınması
gerektiğine; bilimsel organlar arasında bilimsel görüĢ farklılıkları olması halinde bunların
çözümlenmesi için gerekli iĢlemlerin bulunması veya risk yöneticilerine saydam yapıda
bilimsel bilgi sağlanması gerektiğine,

48) Ġdarenin, görevlerini baĢarıyla yerine getirmek için, Komisyon ve Üye Devletlerle
kurduğu bağlantılarla emek ikilemelerinin önlenmesinden emin olacak Ģekilde bilimsel
çalıĢmalar yaptırma yetkisine sahip olması gerektiğine; bu çalıĢmaların açık ve saydam
biçimde yapılması ve Ġdarenin bu konularda Topluluğun mevcut uzmanlığını ve
yapılarını dikkate alması gerektiğine,

49) Topluluk düzeyinde gıda arzı zinciriyle ilgili verilerin toplanması ve analizi için etkili
bir sistemin olmayıĢının önemli bir sorun teĢkil etmesine; bu nedenle, Ġdarenin
kapsadığı alanlarla ilgili verilerin toplanması ve analizi için Ġdarenin koordinasyonunda
bir networkün kurulması gerektiğine;. Ġdarenin kapsadığı alanlarda halen var olan
Topluluk veri toplama networklerinin yeniden gözden geçirilmeleri gerektiğine,

50) OluĢmakta olan risklerin daha iyi tanımlanmasının, uzun vadede politikaların
uygulanmasında Topluluk ve Üye Devletlerin risk önleyici olarak kullanabileceği belli
baĢlı bir araç olabileceğine; bu nedenle Ġdareye, baĢtan bilgi toplama, dikkatli olma ve
önlenmeleri açısından oluĢan risklerle ilgili bilgilerin değerlendirilmesi ve sağlanması
görevinin verilmesi gerektiğine,

51) Ġdarenin tesisi Üye Devletlerin bilimsel iĢlemlerle daha yakından ilgilenmelerini
mümkün kılmak durumunda oluĢuna; bu nedenle, bu amaca uygun olarak Ġdare ile Üye

Devletler arasında yakın bir koordinasyon olması gereğine; bu bağlamda Ġdarenin
özellikle bazı görevleri Üye Devletlerdeki organizasyonlara verebilmesinin gerektiğine,

52) Ġdarenin verdiği görevleri yapmaları için ulusal organizasyonların kullanılmasına
duyulan ihtiyaç ile bu gibi görevlerin ilgili ölçütlere uygun olarak yapılmasına dair genel
tutarlılık amaçlarının sağlanması ihtiyacı arasında bir denge tutturulması gereğine;
özellikle bazı belirli maddeler, ürünler ve iĢlemlerle ilgili ruhsat temini için sanayi
tarafından sunulan dosyaların değerlendirilmeleriyle ilgili olarak, üye Devletlere bilimsel
görevlerin tahsisi için geçerli mevcut iĢlemlerin, değerlendirme iĢlemleri en azından
eskisi kadar sıkı kalmak suretiyle, Ġdarenin kuruluĢu ve onunla gelen yeni imkanların
dikkate alınması amacı doğrultusunda bir yıl içinde yeniden incelenmeleri gerektiğine,

53) Komisyon‟un risk yönetimi önlemlerinin bildirimi hususundaki tam sorumluluğunun
sürecek olmasına; dolayısıyla Ġdare ve Komisyon arasında doğru bir bilgi alıĢ veriĢinin
yapılması gerektiğine; küresel iletiĢim sürecinin tutarlılığının sağlanması için Ġdare,
Komisyon ve Üye Devletler arasında yakın iĢbirliğinin de gerekli oluĢuna,

54) Ġdarenin bağımsızlığının ve kamuoyunu bilgilendirme görevinin, nesnel, güvenilir ve
kolayca anlaĢılabilir bilgi sağlama amacıyla kendi uzmanlık alanları içinde özerk biçimde
iletiĢimde bulunabilmesi gerektiği anlamına gelmekte olmasına,

55) Bölgesel parametreleri ve sağlık politikasıyla korrelasyonu dikkate alan kamusal
bilgilendirme kampanyalarına ait spesifik alanda Üye Devletler ve diğer ilgili taraflar
arasında uygun bir iĢbirliğinin gerekli oluĢuna,

56) Bağımsızlık ve saydamlığa dayanan çalıĢma ilkelerine ek olarak Ġdarenin, tüketiciler
ve konuyla ilgili diğer gruplarla temasa açık bir örgüt olmasının gerekmesine,

57) Ġdarenin, Avrupa Birliği genel bütçesi tarafından finanse edilmesi gereğine; bununla
beraber, kazanılan deneyimlerin ıĢığında ve özellikle sanayinin sunduğu onay
dosyalarının tabi olduğu iĢlemlerle ilgili olarak bu Tüzüğün yürürlüğe girmesini izleyen
üç yıl içinde ücret uygulaması olasılığının incelenmesi gerektiğine; Avrupa Birliği genel
bütçesine yapılabilecek mali destekler konusunda Topluluğun mevcut bütçe iĢlemlerinin

geçerliliğini sürdürmekte oluĢuna;.bunun da ötesinde, hesapların Maliye MüfettiĢleri
tarafından denetlenmesi gerektiğine,

58) Avrupa Birliğine üye olmayan ve bu tüzük kapsamındaki Topluluk yasalarının
intibakı ve uygulanması için kendilerine zorunluluk getiren anlaĢmaları yapmıĢ olan
Avrupa ülkelerinin katılımına imkan verilmesi gereğine,

59) Hızlı uyarı sisteminin halen genel ürün güvenliğine dair 29 Haziran 1992 tarih ve
92/59/EEC sayılı Konsey Direktifi çerçevesinde mevcut oluĢuna;1 mevcut sistemin gıda
ve sınai ürünleri kapsarken, yemi kapsamamasına; son gıda krizlerinin, gıda ve yemi
içeren daha iyileĢtirilmiĢ ve daha geniĢ bir uyarı sisteminin kurulmasına olan ihtiyacı
göstermiĢ olmasına; yeniden gözden geçirilmiĢ bu sistemin Komisyon tarafından
yönetilmesi ve ağın üyeleri olarak Üye Devletleri, Komisyonu ve Ġdareyi içermesi
gerektiğine; Konsey Kararı 87/600/Euratom‟da2 tanımlanan radyolojik aciliyet
durumundaki erken bilgi alıĢ veriĢine iliĢkin Topluluk düzenlemelerinin bu sistemin
kapsamında olmamaları gerektiğine,

60) Yakın geçmiĢte gıda güvenliğiyle ilgili yaĢanan olayların, tipleri ve menĢeleri ne
olursa olsun bütün gıdalar ve yemlerin insan sağlığı, hayvan sağlığı veya çevre için
tehlike söz konusu olduğunda ortak önlemlere tabi olmalarının sağlanması için acil
durumlarda uygun önlemlerin hazırlanmasının gerekliliğini göstermiĢ olmalarına; gıda
güvenliğiyle ilgili acil önlemlere böylesine kapsamlı bir yaklaĢımın, gıda veya yem
konusunda ciddi bir riskin ele alınıĢında etkili biçimde hareket edilmesi ve yapay
ayrılıklara meydan verilmemesine imkan tanıması gerektiğine,

61) Yakın geçmiĢteki gıda krizlerinin Komisyona, kriz yönetimi için uygun Ģekilde
uyarlanmıĢ, daha hızlı iĢlemlere sahip olmanın yararlarını da göstermiĢ olmasına; bu
örgütsel iĢlemlerin, çabaların koordinasyonu ve en iyi bilimsel bilgi bazında en etkili
önlemlerin saptanmasını mümkün kılması gerektiğine; dolayısıyla, yeniden gözden
geçirilmiĢ iĢlemlerde Ġdarenin sorumluluklarının dikkate alınması ve bir gıda krizi
durumunda tavsiye Ģeklinde bilimsel ve teknik yardımın sağlanmasının gerektiğine,

62) Gıda zincirine daha etkili ve kapsamlı bir yaklaĢımın sağlanması için, Sürekli
Veteriner Komitesi, Sürekli Gıda maddeleri Komitesi ve Sürekli Yem maddeleri Komitesi
yerine geçecek bir Gıda Zinciri ve Hayvan Hastalıkları Komitesinin ihdas edilmesinin

gerekmesine; buna uygun olarak, 68/361/EEC1, 69/414/EEC2 ve 70/372/EEC3 sayılı
Konsey Kararlarının iptalinin gerekmesine; aynı nedenle Gıda Zinciri ve Hayvan
Hastalıkları Komitesinin, bitki koruma ürünleri ve maksimum kalıntı düzeylerinin tespiti
konularındaki yetkinliğiyle ilgili olarak (76/895/EEC4, 86/362/EEC5, 86/363/EEC6,
90/642/EEC7 ve 91/414/EEC8 sayılı Direktifler) Bitki Sağlığı Sürekli Komitesinin de
yerini alması gerektiğine,

63) Bu Tüzüğün uygulanması için gerekli önlemlerin, uygulamalar konusunda
Komisyona tanınmıĢ olan yetkiyle ilgili iĢlemleri hükme bağlayan 28 Haziran 1999 tarih
ve 1999/468/EC sayılı Konsey Kararı 9 uyarınca benimsenmeleri gereğine,

64) Bu Tüzüğün hükme bağladığı bazı Ģartlara uyum sağlamaları için iĢletmecilerin
yeterli süreye sahip olmalarının ve Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresinin faaliyetlerine 1
Ocak 2002‟de baĢlamasının gerekmesine,

65) Ġdare ve Konseyin 2309/93 sayılı10 Tüzüğü (EEC) ile kurulan Avrupa Tıbbi Ürünleri
Değerlendirme Ajansının (EMEA) misyonlarının birbirlerine karıĢtırılmamasının önemli
oluĢuna; sonuç itibarıyla, hayvan kökenli gıda maddelerinde kullanılan veterinerlikle ilgili
tıbbi ürünlerin maksimum kalıntı limitlerini belirleyen Topluluk iĢlemlerini kapsayan
2377/90 sayılı Konsey Tüzüğü (EEC) ile tanınmıĢ olan yetkiler de dahil olmak üzere,
Topluluk yasaları tarafından EMEA‟ya verilmiĢ olan yetkinin bu Tüzükle saklı kalmasının
sağlanması gerektiğine,11

66) Bu Tüzüğün temel hedeflerinin gerçekleĢtirilebilmesi için Topluluk içinde gıda
yasasına ortak bir temel oluĢturmak üzere kavramlar, ilkeler ve iĢlemlerin
yakınlaĢtırılmalarının sağlanmasının ve bir Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresinin
kurulmasının gerekli ve yerinde oluĢuna; AntlaĢmanın 5. Maddesinde ortaya konulan
orantılılık (mütenasiplik) ilkesine göre, bu Tüzüğün kapsamı itibarıyla belirlenen
hedeflerin gerçekleĢtirilmesi için gerekenlerin dıĢına çıkmamasına dayanarak, BU
TÜZÜĞÜ BENĠMSEMĠġTĠR:

BÖLÜM 1
KAPSAM VE TANIMLAMALAR

Madde 1
Amaç ve Kapsam

1. ĠĢbu Tüzük, gıda ile ilgili olarak insan sağlığı ve tüketici haklarının yüksek bir düzeyde
korunmasının, özellikle gıda arzının geleneksel ürünleri de içeren çeĢitliliği dikkate
alınarak ve aynı zamanda iç pazarın etken çalıĢmasını sağlamak suretiyle güvence
altına alınmasının dayanağını belirlemektedir. Tüzük, bu bağlamda, gıda ve yem
güvenliğine iliĢkin konularda karar verme sürecine temelden destek sağlamak üzere,
ortak ilke ve sorumlulukları, güçlü bilimsel dayanak sağlayacak araçları, etken örgütsel
düzenleme ve iĢlemleri ortaya koymaktadır.

2. Paragraf 1‟de yer alan amaçlar doğrultusunda bu Tüzük, genel anlamda gıda ve yem
ile özellikle gıda ve yeme iliĢkin güvenlik konusundaki genel ilkeleri Topluluk ve ulusal
düzeylerde belirlemektedir.
Tüzük, Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresini tesis etmektedir.
Gıda ve yem güvenliği üzerinde doğrudan veya dolaylı etkileri olan iĢlemleri
belirlemektedir.
Bu Tüzük gıda ve yem maddelerinin üretimi, iĢlenmesi ve dağıtımıyla ilgili bütün
aĢamalarda geçerli olacaktır. Tüzük, ülke içi kullanım için yapılan temel üretim veya ülke
içi özel tüketim için gıdanın ülke içinde hazırlanması, elden geçirilmesi ve depolanması
iĢlerinde uygulanmayacaktır.

Madde 2

‘Gıda’ nın Tanımı
Bu tüzükte geçen „gıda‟ (veya „gıda maddesi‟) iĢlenmiĢ, kısmen iĢlenmiĢ veya
iĢlenmemiĢ, insanlar tarafından yenilmesi, içilmesi için tasarlanmıĢ veya yenilmesi,
içilmesi makul ölçüde beklenen madde veya ürün anlamına gelmektedir. „Gıda‟, içecek
maddeleri, sakız ve imali, hazırlanıĢı veya iĢlemden geçirilmesi esnasında gıdaya
bilerek karıĢtırılan su dahil, her türlü maddeyi içermektedir. Gıda, 98/83/EC sayılı
Direktif‟in 6. Maddesinde yer alan tanıma uygun olmak ve 80/778/EEC ve 98/83/EC
sayılı Direktiflerin belirlediği Ģartlar saklı kalmak kaydıyla suyu içermektedir.
„Gıda‟ aĢağıdakileri içermez:
(a) Yem;
(b) Ġnsan tüketimi için pazarlanmak üzere hazırlanmadığı takdirde canlı hayvanlar;
(c) Hasat öncesi bitkiler;
(d) Konseyin 65/65/EEC1 ve 92/73/EEC2 kodlu Direktiflerinin kastettiği anlam
dahilindeki tıbbi ürünler;

(e) Konseyin 76/768/EEC3 kodlu Direktifinin kastettiği anlam dahilindeki kozmetikler;
(f) Konseyin 89/622/EEC4 kodlu Direktifinin kastettiği anlam dahilindeki tütün ve tütün
ürünleri;
(g) Narkotik Ġlaçlar konusunda 1961 tarihli BirleĢmiĢ Milletler Tek Konvansiyonu ve
Psikotrop Maddeler konusundaki 1971 tarihli BirleĢmiĢ Milletler Konvansiyonunun
kastettiği anlam dahilindeki narkotik ve psikotrop maddeler;
(h) kalıntılar ve kirletici maddeler.

Madde 3

Diğer Tanımlar
Bu Tüzük amaçları doğrultusunda:
1. „Gıda yasası‟ ister Topluluk düzeyinde, ister ulusal düzeyde olsun, genelde gıdayı ve
özelde gıda güvenliğini bağlayan yasalar, düzenlemeler ve idari hüküm veya kararlardır.
Gıda yasası, gıda ve aynı zamanda gıda üreten hayvanlar için üretilen veya onlara
yedirilen yemin üretimi, iĢlenmesi ve dağıtımıyla ilgili her aĢamayı kapsamaktadır;

2. „Gıda iĢi‟, kar amaçlı olsun veya olmasın, özel ya da kamusal olarak, gıdanın üretimi,
iĢlenmesi ve dağıtımının herhangi bir aĢamasıyla ilgili herhangi bir faaliyetin
yükümlenilmesidir;

3. „Gıda iĢi yapan iĢletmeci‟ kendi kontrolleri altında yürütülen gıda iĢinin gıda yasası
Ģartlarına uygunluğundan sorumlu olan doğal veya yasal kiĢiler anlamına gelmektedir;

4. „Yem‟ (veya „yem maddesi‟) hayvanlara ağızdan yedirilmek üzere tasarlanan
iĢlenmiĢ, kısmen iĢlenmiĢ veya iĢlenmemiĢ, katkı maddeleri de dahil olmak üzere her tür
madde veya üründür;

5. „Yem iĢi‟ kar amaçlı olsun veya olmasın, özel ya da kamusal olarak, kendi mülkü
üzerinde hayvanları beslemek üzere üretim, iĢleme ve stok/depolama yapan üreticiler
dahil yeme iliĢkin üretim, imalat, iĢleme, stoklama, nakliye veya dağıtım ile ilgili herhangi
bir iĢin yapılması anlamına gelmektedir;

6. „Yem iĢi yapan iĢletmeci‟ kendi kontrolleri altında yürütülen yem iĢinin gıda yasası
Ģartlarına uygunluğundan sorumlu olan doğal veya yasal kiĢiler anlamına gelmektedir;

7. „Perakende‟, gıda ile ilgili, nihai tüketiciye satıĢ veya teslim noktasındaki iĢler ve/veya
iĢleme süreci ve stoklama anlamına gelmektedir. Perakende, dağıtımın uç noktalarını,
yemek verme hizmetlerini, fabrika kantinlerini, kurumsal yemekhaneleri, lokantaları ve
benzeri diğer gıda hizmetleri faaliyetlerini, dükkanları, süpermarket dağıtım merkezlerini
ve toptan satıĢ noktalarını kapsar.;

8. „Pazara çıkartma‟, gıda veya yemin, bir bedel karĢılığında veya bedelsiz olarak; satıĢ,
satıĢ teklifi verme veya baĢka herhangi bir devir biçimi için elde tutulması ya da bizatihi
satıĢı, dağıtımı veya baĢka bir devir biçimi anlamına gelmektedir;

9. „Risk‟, sağlık açısından olumsuz ve zararlı sonuçları olabilecek bir etki ve bu etkinin
derecesine ait bir olasılık fonksiyonu anlamına gelmektedir;

10. „Risk analizi‟, risk değerlendirmesi, risk yönetimi ve risk iletiĢimi olarak birbirleriyle
bağlantılı üç bileĢenden oluĢan bir süreçtir;

11. „Risk değerlendirmesi‟, zarar belirlemesi, zarar niteliklerinin belirlenmesi, riske
maruz kalma değerlendirmesi ve risk niteliklerinin belirlenmesini kapsayan dört aĢamalı
bilimsel bir süreçtir;

12. „Risk yönetimi‟, risk değerlendirmesinden farklı olarak, ilgili taraflarla istiĢarede risk
değerlendirmesi ve diğer yasal faktörleri göz önünde tutarak ve gerekirse uygun
olabilecek önlem ve kontrol opsiyonlarını tercih ederek poliçe alternatiflerinin tartılması
sürecidir;

13. „Risk iletiĢimi‟, risk analizi sürecinin baĢından sonuna kadar, zarar ve riskler, riskle
ilgili faktörler ve risk algılamaları konularında, riski değerlendirenler, risk yöneticileri,
tüketiciler, yem ve gıda iĢiyle uğraĢanlar, akademik topluluk ve diğer ilgili taraflar
arasında, risk değerlendirme bulgularının ve risk yönetimi kararlarının dayanağının

açıklanması da dahil olmak üzere interaktif bilgi ve görüĢ alıĢ veriĢi anlamına
gelmektedir.

14. „Zarar‟, olumsuz bir sağlık etkisi yaratma potansiyeline sahip, gıda veya yemde
bulunan bir etmen veya bunlarla ilgili bir koĢul anlamına gelmektedir;

15. „Ġzlenebilirlik‟, üretimi, iĢlenmesi ve dağıtımıyla ilgili her aĢamada gıda veya yeme
dahil edilmesi tasarlanan veya beklenen bir gıda, yem, gıda üreten hayvan veya
maddenin izinin sürülebilmesi veya takip edilebilmesidir.

16. “Üretim, iĢleme ve dağıtım aĢamaları‟, bir gıdanın ithalatı dahil, temel üretimin
baĢından baĢlayarak, stoklanması, nakliyesi, nihai tüketiciye satıĢı veya arzı ve yerine
ve rabıtasına göre yem ithalatı, üretimi, imalatı, stoklanması, dağıtımı, satıĢı ve arzına
iliĢkin her aĢama anlamına gelmektedir.

17. “Temel üretim‟, temel ürünlerin, hasat, süt sağma ve kesimden önce hayvanların
çiftlikte yetiĢtirilmesi dahil olmak üzere üretimi ve yetiĢtirilmesi anlamına gelmektedir.
Temel üretim aynı zamanda, avlanma, balıkçılık ve yaban ürünlerin hasadını /
toplanmasını da içermektedir.

18. „Nihai tüketici‟, gıdayı herhangi bir ticari iĢin veya faaliyetin bir parçası olarak
kullanmayacak en son gıda maddesi tüketicisidir.

BÖLÜM II
GENEL GIDA YASASI
Madde 4
Kapsam
1. Bu Bölüm gıdaya ve gıda üreten hayvanlar için üretilen veya onlara yedirilen yeme
iliĢkin üretim, iĢleme ve dağıtımın bütün aĢamalarını ilgilendirmektedir.

2. Madde 5‟den Madde 10‟a kadar belirlenen ilkeler önlemlerin alınmasında yatay
mahiyette genel bir çerçeve oluĢturmaktadır.

3. Mevcut gıda yasası ilke ve iĢlemlerine, Madde 5‟den Madde 10‟a kadarki ilkelere
uygunluk için mümkün olduğunca kısa zamanda ve en geç 1 Ocak 2007 tarihinde uyum
sağlanmalıdır.

4. O zamana kadar, Paragraf 2‟den indirgeme yoluyla, Madde 5-10‟da öngörülen ilkeler
dikkate alınarak mevcut yasalar uygulanacaktır.

KISIM 1
GIDA YASASININ GENEL ĠLKELERĠ
Madde 5
Genel hedefler
1. Gıda yasası, gerekli yerlerde hayvan sağlığı ve iyi yaĢam koĢulları, bitki sağlığı ve
çevre de dikkate alınmak suretiyle insan yaĢamının yüksek bir düzeyde korunması ve
gıda ticaretinde adil uygulamalar dahil olmak üzere tüketici haklarının korunmasına
iliĢkin genel hedeflerin bir veya daha çoğunu izleyecektir.

2. Gıda yasası, bu Fasılda belirlenen genel ilkeler ve Ģartlara uygun olarak imal edilen
ve pazarlanan gıda ve yemin Topluluk içinde serbestçe dolaĢmalarının baĢarılmasını
amaçlayacaktır.

3. Uluslararası standartların var olması veya çok yakın bir zamanda tamamlanacak
olmaları halinde, gıda yasasının yasal hedeflerinin yerine getirilmesi için bu gibi
standartlar veya ilgili bölümlerinin etkisiz ya da uygunsuz araçlar olması durumu veya
haklı bir bilimsel kanıtın varlığı veya bunların Topluluk için uygun bulunan koruma
düzeyinden farklı sonuçlar doğurabilmeleri dıĢında, bu standartlar gıda yasasının
geliĢtirilmesi veya uyarlanmasında dikkate alınacaklardır.

Madde 6
Risk Analizi
1. Ġnsan sağlığı ve yaĢamının yüksek bir düzeyde korunmasına iliĢkin genel hedefin
baĢarılması için gıda yasası, koĢulların veya ölçümün uygun olmaması dıĢında risk
analizine dayandırılacaktır.

2. Risk değerlendirmesi mevcut bilimsel kanıtlara dayandırılacak ve bağımsız, nesnel ve
saydam biçimde yapılacaktır.

3. Risk yönetiminde, gıda yasanının Madde 5‟te belirlenen genel hedeflerinin baĢarıya
ulaĢtırılması için, risk değerlendirmesinin sonuçları ile özellikle Madde 22‟nin atıf yaptığı
Ġdare‟nin görüĢleri, ele alınan konuyla yasal ilgisi olan diğer faktörler ve Madde 7(1)‟de
belirlenen koĢulların geçerli olduğu durumlarda tedbirlilik ilkesi dikkate alınacaktır.

Madde 7
Tedbirlilik Ġlkesi
1. Mevcut bilgilerin değerlendirilmesi suretiyle sağlığa zararlı etkilerin saptanmasına
karĢılık bilimsel belirsizliğin sürdüğü özel koĢullarda Toplulukça seçilmiĢ olan yüksek
düzeyde bir sağlık korumasının garanti edilmesi için daha kapsamlı bir risk
değerlendirmesine imkan verecek daha ileri bilimsel bilgi elde edilene kadar geçici risk
yönetimi önlemleri kabul edilebilir.
2. Paragraf 1‟e göre kabul edilen önlemler, teknik ve ekonomik yapılabilirlik ve söz
konusu soruna iliĢkin yasal sayılan diğer faktörler göz önünde tutularak orantılı olacak
ve ticareti, Toplulukça seçilmiĢ olan yüksek düzeyde sağlık koruması için gerekli
olandan daha çok sınırlayıcı olmayacaktır. Alınan önlemler; yaĢam ve sağlıkla ilgili
olarak saptanan riskin mahiyeti ve bilimsel belirsizliğin netleĢtirilmesi ve daha kapsamlı
bir risk değerlendirmesi için ihtiyaç duyulan bilimsel bilginin tipine bağlı olarak makul bir
süre içinde yeniden gözden geçirilecektir.

Madde 8
Tüketici haklarının korunması
1. Gıda yasası tüketicilerin haklarının korunmasını amaçlayacak ve tüketicilere
tükettikleri gıda konusunda bilgi sahibi olarak seçim yapma imkanını sağlayacaktır. Gıda
yasası :
(a) sahtekarlık veya aldatma;
(b) gıdaya hile karıĢtırmak;
(c) tüketiciyi yanlıĢ yönlendirecek her türlü diğer uygulamaları
önlemeyi amaçlayacaktır.

KISIM 2
ġEFFAFLIK ĠLKELERĠ
Madde 9

Kamu istiĢaresi
Gıda yasasının hazırlanıĢı, değerlendirilmesi ve yeniden gözden geçirilmesi sırasında,
durumun aciliyetinin el vermediği koĢullar dıĢında, doğrudan veya temsilci organlarca
açık ve Ģeffaf biçimde kamu istiĢaresi yapılacaktır.

Madde 10
Kamuoyuna Bilgi
Topluluk içinde belgelere eriĢim konusunda yürürlükteki hükümler ve ulusal yasalara
karĢı ön yargılı olmaksızın, bir gıda veya yemin insan veya hayvan sağlığı için risk
oluĢturabileceğinden kuĢku duyulacak makul nedenlerin olması durumunda, riskin
mahiyeti, ciddiyeti ve kapsama ölçüsüne bağlı olarak, kamu yetkilileri genel kamuoyunu
sağlık riskinin mahiyeti konusunda, gıda veya yemi ya da gıda veya yemin tipini, arz
edebileceği riski ve bu riski önlemek, azaltmak veya gidermek için alınmıĢ olan veya
alınmak üzere olan önlemleri mümkün olan en geniĢ ölçüde tanımlamak suretiyle
bilgilendirmek üzere gerekli ve uygun adımları atacaklardır.

KISIM 3
GIDA TĠCARETĠYLE ĠLGĠLĠ GENEL YÜKÜMLÜLÜKLER

Madde 11
Topluluğa ithal edilen gıda ve yem
Topluluk içinde pazara çıkartılmak üzere Topluluğa ithal edilen gıda ve yem, gıda
yasasının ilgili Ģartlarına veya Topluluk tarafından en azından bu Ģartlara eĢitliği kabul
edilen koĢullara veya Topluluğun ihracatçı ülke ile özel bir anlaĢmasının olması
durumunda bu anlaĢmada yer alan Ģartlara uygun olacaktır.

Madde 12
Topluluktan ihraç edilen gıda ve yem
1. Üçüncü bir ülkenin pazarına çıkartılmak üzere Topluluktan doğrudan veya yeniden
ihraç edilen gıda ve yem, ithalatçı ülke yetkilileri tarafından farklı Ģekilde talep
edilmemiĢse veya ithalatçı ülkede yürürlükte olabilecek yasalar, mevzuat, standartlar,
uygulama kodları ile diğer yasal ve idari iĢlemlerin gerektirdiği farklılıklar yoksa, gıda
yasanın Ģartlarına uygun olacaktır.
Diğer koĢullarda, gıda maddelerinin sağlığa zararlı olması veya yem maddelerinin
güvenilir olmaması durumları dıĢında, gıda ve yemin doğrudan veya yeniden ihracatı,
ancak ithalatçı ülkenin yetkin makamlarının, söz konusu gıda veya yemin neden ve

hangi Ģartlara bağlı olarak Topluluk içinde pazarlanamadığı konusunda tam olarak
bilgilendirilmelerinden sonra açıkça olur vermeleri halinde yapılabilecektir.

2. Topluluk veya Topluluğa ait bir Üye Devlet ile üçüncü bir ülke arasında aktedilen iki
taraflı bir anlaĢma hükümlerinin geçerli olması halinde, Topluluktan veya söz konusu
Üye Devletten söz konusu üçüncü ülkeye ihraç edilecek gıda ve yem, sözü edilen
hükümlere uygun olacaktır.

Madde 13
Uluslararası standartlar
Topluluk ve Üye Devletler, ilgili tarafların hakları ve yükümlülükleri karĢısında ön yargılı
olmaksızın ;
(a) Gıda ve yem için uluslararası teknik standartlar, sağlık standartları ve phyto-sağlık
standartlarının geliĢtirilmesine katkıda bulunacaklardır;

(b) Uluslararası hükümetler ve sivil toplum kuruluĢları tarafından üstlenilen gıda yem
standartları çalıĢmasının koordinasyonunu daha üst düzeye çıkartacaklardır;

(c) Yeri geldiğinde ve uygun olduğu takdirde belli gıda ve yemlerle ilgili önlemlerin
denkliğinin tanınması konusundaki anlaĢmaların geliĢtirilmesine katkı yapacaklardır;

(d) GeliĢmekte olan ülkelerin kalkınma, finans ve ticaretle ilgili özel ihtiyaçlarına,
uluslararası standartların geliĢmekte olan ülkelerin ihracatlarına gereksiz engeller
oluĢturmamasının garanti edilmesi bakımından özellikle dikkat göstereceklerdir.

(e) Uluslararası teknik standartlar ile gıda yasası arasında tutarlılığı, Toplulukça kabul
edilen yüksek düzeyde korumadan ödün verilmemesi güvencesiyle, daha üst düzeye
çıkartacaklardır.

KISIM 4
GIDA YASASININ GENEL ġARTLARI

Madde 14
Gıda güvenliği Ģartları
1. Güvenliği olmayan gıda pazara çıkartılmayacaktır.
2. Gıda aĢağıdaki hallerde güvensiz sayılacaktır:
(a) Sağlığa zararlı olması;
(b) Ġnsan tüketimine uygun olmaması.
3. Herhangi bir gıdanın güvensiz olup olmadığının saptanmasında ;
(a) Gıdanın tüketici tarafından ve üretim, iĢleme ve dağıtım aĢamalarının her birinde
normal kullanım koĢullarına ve,
(b) Etiket üstünde yazılı bilgi veya belirli bir gıda veya gıda kategorisinin sağlığa zararlı
belirli etkilerinden kaçınma konusunda genelde tüketiciye verilen diğer bilgiler dahil
olmak üzere tüketiciye sağlanan bilgiye bakılacaktır.
4. Herhangi bir gıdanın sağlığa zararlı olup olmadığının saptanmasında;
(a) Yalnızca o gıdayı tüketen tüketicinin sağlığına hemen ve/veya kısa ve/veya uzun
vadede yapacağı olası etkilerine değil, aynı zamanda onu izleyecek nesiller üzerindeki
etkilerine;
(b) Olası kümülatif (birikimli) toksik etkilerine;
(c) Belirli bir kategorideki tüketicilerin, gıdanın bu kategori için tasarlanmıĢ olması
durumunda, özel duyarlılıklarına bakılacaktır.
5. Herhangi bir gıdanın insan tüketimi için uygun olup olmadığının saptanmasında,
gıdanın tasarlanmıĢ kullanımına göre insan tüketimi için, dıĢ maddelerle veya baĢka
Ģekilde kirlenmiĢ olması veya kokuĢma, bozulma veya çürüme nedeniyle kabul
edilemez olup olmadığına bakılacaktır.
6. Güvenli olmayan gıda, aynı sınıf veya niteliklerde bir yükün, yığın veya kümenin veya
tahsisat toplamının parçasıysa, ayrıntılı bir değerlendirme sonucunda yükün, yığın,
küme veya tahsisat toplamının güvensiz olduğuna dair hiçbir kanıt bulunamaması
dıĢında, bütün yük, yığın, küme veya tahsisat toplamının güvensiz olduğu
varsayılacaktır.
7. Gıda güvenliğiyle ilgili Topluluk hükümlerine uygun olan gıda, belirli (spesifik)
Topluluk hükümlerinin kapsadığı hususlar ölçüsünde güvenli sayılacaktır.
8. Bir gıdanın kendisi için belirlenen hükümlere uygun olması, bu uygunluğa karĢın
gıdanın güvenli olmadığına dair nedenler olması durumunda, yetkili mercilerin o gıdanın
pazara çıkartılmasına sınırlamalar getirecek uygun önlemleri almalarını veya pazardan
çekilmesini Ģart koĢmalarını engellemeyecektir.
9. Bir gıda için belirli özel hükümlerin olmaması halinde, o gıda, içinde pazarlandığı
toprakların ait olduğu Üye Devletin ulusal gıda yasasındaki özel hükümlere uyuyorsa,
bu hükümlerin AntlaĢmaya ve özellikle AntlaĢmanın 28. ve 29. Maddelerine karĢı ön
yargılı olmaksızın hazırlanmıĢ ve uygulanmakta olmaları koĢuluyla güvenli sayılacaktır.

Madde 15
Yem güvenliği Ģartları
1. Yem, güvenli olmadığı takdirde pazara çıkartılamaz veya hiçbir gıda üreten hayvana
yedirilemez.
2. Yem ;
- Ġnsan veya hayvan sağlığı için olumsuz etkileri olduğu;
- Ġnsan tüketimi için güvenli olmayan gıda üreten hayvanlardan elde edilen gıdada
kullanıldığı kanısına varıldığında tasarlanan kullanımı için güvensiz sayılacaktır.
3. Yem güvenliği Ģartını yerine getirmediği saptanan bir yem, aynı sınıf veya niteliklerde
bir yükün, yığın veya küme veya bir tahsisat toplamının bir parçasıysa, ayrıntılı bir
değerlendirme sonucunda geri kalan yük, yığın veya tahsisat toplamının yem güvenliği
Ģartlarını karĢılamadığına dair yeterli kanıt bulunamayıĢı dıĢında, bu yük, yığın veya
tahsisat toplamındaki bütün yemin aynı Ģekilde etkilenmiĢ olduğu varsayılacaktır.
4. Yem güvenliğiyle ilgili özel Topluluk hükümlerine uygun olan yem, özel Topluluk
hükümlerinin kapsadığı hususlar ölçüsünde güvenli sayılacaktır.
5. Bir yemin kendisi için geçerli özel hükümlere uygunluğu, bu uygunluğa karĢın yemin
güvensiz olduğundan kuĢkulanmak için yeterli nedenlerin bulunması halinde yetkin
mercilerin o yemin pazara çıkartılmasını kısıtlayan veya pazardan geri çekilmesini talep
eden önlemleri almasına engel olmayacaktır.
6. Topluluğun herhangi bir yem ile ilgili özel hükümlerinin olmaması halinde o yem,
dolaĢımda olduğu toprakların ait olduğu Üye Devletin yem güvenliği hakkındaki ulusal
yasasının özel hükümlerine uygun ise, bu hükümlerin AntlaĢmaya ve özellikle
AntlaĢmanın 28. ve 30. Maddelerine karĢı ön yargısız Ģekilde hazırlanmıĢ ve
uygulanıyor olması koĢuluyla güvenli sayılacaktır.
Madde 16
Sunum
Gıda yasasının daha spesifik hükümlerine karĢı ön yargılı olmaksızın, bir gıda veya
yemin etiketlenmesi, reklamı ve sunumu; biçimleri, görüntüleri veya ambalajı, kullanılan
ambalaj malzemesi, düzenleniĢ biçimi, sergilenme düzeni ve hangi tür medya
aracılığıyla olursa olsun bu ürünler hakkında verilen bilgi dahil olmak üzere, tüketicileri
yanlıĢ yönlendirmeyecektir.

Madde 17
Sorumluluklar
1. Gıda ve yem iĢiyle ilgili iĢletmeciler, kendi kontrollerindeki iĢlerle ilgili üretim, iĢleme
ve dağıtımın bütün aĢamalarında, gıda ve yem maddelerinin gıda yasasının kendi

faaliyetlerine iliĢkin Ģartlarına uygun olduğunu garanti edecekler ve Ģartlara uygunluğun
yerine getirildiğini kanıtlayacaklardır.
2. Üye Devletler gıda yasasının yürürlüğünden sorumlu olacaklar ve gıda ve yem iĢiyle
uğraĢan iĢletmecilerin gıda yasasının ilgili Ģartlarını üretim, iĢleme ve dağıtımın bütün
aĢamalarında yerine getirmeleri için izleyecek (denetleyecek) ve Ģartların yerine
getirildiğini doğrulayacaklardır.
Bu amaçla, Üye Devletler, gıda ve yem güvenliği ve riski konularında kamusal iletiĢim,
gıda ve güvenlik gözetlemesi ve üretim, iĢleme ve dağıtımla ilgili bütün aĢamaları
kapsayan diğer izleme faaliyetleri dahil olmak üzere bir resmi kontrol sistemini ve
koĢullara göre uygun olacak diğer faaliyetleri uygulamada tutacaklardır.
Üye Devletler aynı zamanda gıda ve yem yasasının ihlali halinde uygulanacak önlemler
ve cezalarla ilgili kuralları da ihdas edeceklerdir. Bu önlem ve cezalar etkili, orantılı ve
caydırıcı olacaktır.

Madde 18
Ġzlenebilirlik
1. Gıda, yem, gıda üreten hayvanlar ve bir gıda veya yeme dahil edilmesi tasarlanan
veya beklenen herhangi bir maddenin üretim, iĢleme ve dağıtımın bütün aĢamalarında
izlenebilirliği tesis edilecektir.
2. Gıda ve yem iĢiyle uğraĢan bütün iĢletmeciler bir gıda maddesini, yemi, bir gıda
üreten hayvanı veya gıda ya da yeme dahil edilmesi tasarlanan veya beklenen herhangi
maddeyi kimden aldıklarını tanımlayacaklardır.
Bu amaç doğrultusunda, söz konusu iĢletmeciler bu bilgiyi talep edildiğinde yetkin
mercilere sağlayacak yerinde sistem ve iĢlemlere sahip olacaktır.
3. Gıda ve yem iĢletmecileri ürünlerini alan diğer iĢ yerlerini (sahiplerini) tanımlamak
üzere yerinde sistem ve iĢlemlere sahip olacaktır. Bu bilgi talep üzerine yetkin mercilere
verilecektir.
4. Topluluk içinde pazara çıkartılan veya çıkartılması olası gıda ve yem, daha spesifik
(özel) hükümlerin ilgili Ģartlarına uygun ilgili belge ve bilgiler yoluyla izlenebilmelerini
sağlamak için yeterli biçimde etiketlenecek ve tanımlanacaktır.
5. Bu maddeye iliĢkin Ģartların spesifik sektörlerle ilgili uygulaması için ek hükümler,
Madde 58(2)‟de belirtilen iĢlemlere uygun olarak kabul edilebilir.

Madde 19
Gıdaya iliĢkin sorumluluklar: gıda iĢi yapan iĢletmeciler
1. Gıda iĢi yapan bir iĢletmeci; ithal ettiği, ürettiği, iĢlediği, imal ettiği veya dağıtımını
yaptığı bir gıdanın gıda güvenliği Ģartlarına uymadığını düĢünmesi veya buna inanması
için nedenleri olması halinde gıdanın, iĢletmecinin ilk el kontrolünden çıktığı yerdeki

pazardan geri çekilmesi için gerekli iĢlemleri derhal baĢlatacaktır ve konu hakkında
yetkin mercileri bilgilendirecektir. Ürünün tüketicilere ulaĢmıĢ olabilmesi durumunda,
iĢletmeci ürünün geri çekiliĢ nedenleri konusunda tüketicileri etkili ve doğru biçimde
bilgilendirecek ve gerekirse, diğer önlemlerin yüksek düzeyde bir sağlık koruması için
yeterli olmaması durumunda tüketiciye teslim edilmiĢ olan ürünleri geri alacaktır.
2. Gıdanın ambalajı, etiketlemesi, güvenliği ve bütünlüğünü etkileme durumu olmayan
perakende veya dağıtım faaliyetlerinden sorumlu gıda iĢletmecileri, kendi iĢ alanlarının
sınırları dahilinde gıda güvenliği Ģartlarına uymayan ürünlerin pazardan geri çekilmesi
iĢlemlerini baĢlatacak ve üreticiler, iĢleyiciler, imalatçılar ve/veya yetkili mercilerce
baĢlatılan eylemlerde iĢbirliği yaparak, bir gıdanın izlenebilmesi için gerekli bilgiyi
aktarmak suretiyle gıda güvenliğine katkıda bulunacaklardır.
3. Gıda iĢi yapan bir iĢletmeci, pazara çıkarttığı bir gıdanın insan sağlığına zararlı
olduğunu düĢünür veya bu yönde bir nedene sahip olursa, durumu derhal yetkin
mercilere bildirecektir. ĠĢletmeciler nihai tüketiciye vaki riskleri önlemek için yapılan
uygulamayı yetkin mercilere bildirecek ve ulusal yasalar ve uygulamalara uygun olarak,
hiç kimsenin yetkin mercilerle iĢbirliği yapmasını, bu iĢbirliğinin bir gıda ile ilgili riski
önlemesi, azaltması veya ortadan kaldırması imkanının olduğu durumda,
engellemeyecek veya bunun için cesaretini kırmayacaktır.
4. Gıda iĢi yapan iĢletmeciler, kendi arz ettikleri veya kendilerine arz edilen gıda
nedeniyle ortaya çıkan risklerden kaçınmak veya onları azaltmak için yapılan
uygulamada yetkin mercilerle iĢbirliği yapacaklardır.

Madde 20
Gıdaya iliĢkin sorumluluklar: yem iĢi yapan iĢletmeciler
1. Yem iĢi yapan bir iĢletmeci ithal ettiği, ürettiği, iĢlediği, imal ettiği veya dağıtımını
yaptığı bir yemin yem güvenliği Ģartlarına uymadığını düĢünmesi veya bu yönde nedeni
olması halinde, o yemi pazardan geri çekmek ve yetkin mercileri bilgilendirmek için
gerekli iĢlemlere derhal baĢlayacaktır. Bu gibi durumlarda ya da yük, yığın veya tahsisat
toplamının güvenlik Ģartına uygun olmamasını kapsayan Madde 15(3) ilgili durumda,
yetkili merci aksine bir uygulamayı yeterli görmediği sürece söz konusu yem imha
edilecektir. ĠĢletmeci, yemin pazardan geri çekilmesinin nedeni konusunda kullanıcıları
etkili ve doğru biçimde bilgilendirecek, gerekirse, diğer önlemlerin yüksek düzeyde bir
sağlık korumasının sağlanmasında yeterli olmaması halinde satıĢ ve teslimatı yapılmıĢ
ürünleri geri alacaktır.
2. Yemin ambalajı, etiketlemesi, güvenlik ve bütünlüğü üzerinde etkisi olmayan
perakende ve dağıtım faaliyetlerinden sorumlu yem iĢletmecileri, kendi iĢ alanları
dahilinde, yem güvenliği Ģartlarına uygun olmayan ürünleri pazardan geri çekmek için
gerekli iĢlemleri baĢlatacak ve üreticiler, iĢleyiciler, imalatçılar ve/veya yetkili mercilerce
baĢlatılan eylemlerde iĢbirliği yaparak, bir yemin izlenebilmesi için gerekli bilgiyi

aktarmak suretiyle gıda güvenliğine katkıda bulunacaklardır.
3. Yem iĢi yapan bir iĢletmeci, pazara çıkan bir yemin yem güvenliği Ģartlarını yerine
getirmediğini düĢünmesi veya buna inanmak için nedeni olması halinde derhal yetkin
mercilere bilgi verecektir. Yem iĢletmecisi, yetkin mercilere bu yemin kullanımından
doğan riski önlemek için yapılan uygulama hakkında bilgi verecek ve ulusal yasalar ve
uygulamalara uygun olarak, hiç kimsenin yetkin mercilerle iĢbirliği yapmasını, bu
iĢbirliğinin bir yem ile ilgili riski önlemesi, azaltması veya ortadan kaldırması imkanının
olduğu durumda, engellemeyecek veya bunun için cesaretini kırmayacaktır.
4. Yem iĢi yapan iĢletmeciler arz ettikleri veya kendilerine arz edilen bir yem nedeniyle
ortaya çıkan risklerden kaçınmak amacıyla baĢlatılan uygulamada yetkin mercilerle
iĢbirliği yapacaklardır.

Madde 21
Yükümlülük
Bu Bölümün hükümleri, Üye Devletlerin arızalı ürünler1 ile ilgili yükümlülükler
hakkındaki yasalar, düzenlemeler ve idari hükümlerin birbirlerine yakınlaĢtırılmalarına
dair 25 Temmuz 1985 tarih ve 85/374/EEC sayılı Konsey Direktifi‟inde her hangi bir
değiĢiklik yapmayacaktır.

BÖLÜM III
AVRUPA GIDA GÜVENLĠĞĠ ĠDARESĠ

KISIM 1
MĠSYON VE GÖREVLER

Madde 22
Ġdarenin misyonu
1. Bu tüzük ile, bundan böyle „Ġdare‟ olarak anılacak bir Avrupa Gıda Güvenliği Ġdaresi
ihdas edilmiĢtir.
2. Ġdare,Topluluğun yasalarına / mevzuatına bilimsel tavsiyeler, bilimsel ve teknik destek
ve gıda ve yem güvenliği konularında doğrudan veya dolaylı etki ve sonuçları olan
bütün alanlarda politikalar sağlayacaktır.
3. Bu alanlardaki bütün konularla ilgili bağımsız bilgi ve riskler konusunda iletiĢim
sağlayacaktır. Ġdare, insan yaĢamı ve sağlığının yüksek bir düzeyde korunmasına
katkıda bulunacak ve bu açıdan, iç pazarın iĢleyiĢi bağlamında hayvan sağlığı ve iyi
yaĢam koĢulları, bitki sağlığı ve çevreyi dikkate alacaktır.
4. Ġdare, gıda ve yem güvenliği üzerinde doğrudan veya dolaylı etkileri olan risklerin
niteliklerinin belirlenmesi ve izlenmesi için veri toplayacak ve analiz edecektir.

5. Ġdarenin misyonu aĢağıdakilerin sağlanmasını da içermektedir:
(a) Topluluk yasalarıyla ilgili olarak insan beslenmesi konusunda bilimsel tavsiye ve
bilimsel ve teknik destek ve Komisyonunu isteği üzerine Topluluğun sağlık programı
çerçevesinde beslenme konularıyla ilgili iletiĢim;
(b) hayvan sağlığı ve iyi yaĢam koĢulları ve bitki sağlığı konularında bilimsel görüĢ;
(c) 2001/18/EC sayılı Direktif‟de tanımlanan Ģekilde ve orada belirlenen saklı kalmak
kaydıyla, genetik yapısı değiĢtirilmiĢ organizmalarla ilgili olarak gıda ve yemin dıĢındaki
ürünler konusunda bilimsel görüĢler,
6. Ġdare, bu misyon kapsamındaki alanlarda gerekli önlemlerin Topluluk tarafından
tasarlanması ve kabul edilmesine bilimsel dayanak hizmetinde bulunacak bilimsel
görüĢleri sağlayacaktır.
7. Ġdare görevlerini, bağımsızlığı, yayımladığı bilimsel görüĢ ve bilgilerin bilimsel ve
teknik kalitesi, iĢlemlerinin ve uygulamalarının Ģeffaflığı ve kendisine verilen görevleri
yerine getirmedeki ihtimamı sayesinde bir baĢvuru merkezi olmasını sağlayacak
koĢullar altında yapacaktır.
Ġdare, Üye Devletlerde kendisiyle benzer konularda görev yapan yetkin organlarla yakın
bir iĢbirliği içinde hareket edecektir.
8. Ġdare, Komisyon ve Üye Devletler, risk değerlendirmesi, risk yönetimi ve risk iletiĢimi
fonksiyonları arasındaki etkili tutarlılığı daha üst düzeye çıkartmak için iĢbirliğinde
bulunacaklardır.
9. Üye Devletler, misyonunda baĢarılı olmasını güvence altına almak için Ġdare ile
iĢbirliği yapacaklardır.

Madde 23
Ġdarenin görevleri
Ġdarenin görevleri Ġdarenin görevleri aĢağıdadır:
(a) Topluluk kurumlarına ve Üye Devletlere Topluluk yasaları kapsamında belirlenen
bütün durumlarda ve misyonu dahilindeki her konuda mümkün olan en iyi görüĢleri
sağlamak:
(b) Misyonu dahilindeki alanlarda tek tip risk değerlendirme metodolojilerinin
geliĢtirilmesini daha üst düzeye çıkartmak ve bunun koordinasyonunu sağlamak;
(c) Misyonu dahilindeki yerlerde ve talep edilmiĢse risk değerlendirmesinin yorumu ve
mülahazasında Komisyona bilimsel ve teknik destek sağlamak;
(d) Misyonunda baĢarı sağlayabilmek için bilimsel çalıĢtırmalar yaptırmak;
(e) Misyonu dahilindeki alanlarda bilimsel ve teknik verileri araĢtırmak, toplamak,
karĢılaĢtırmak, analiz etmek ve özetlemek;
(f) Misyonu dahilindeki alanlarda oluĢmakta olan riskleri tanımlamak ve bunların
niteliklerini belirlemek için eylemde bulunmak;

(g) Örgütler için ağlar sistemi ihdas etmek ve bunun çalıĢmasından sorumlu olmak;
(h) Komisyon tarafından gıda ve yem güvenliğiyle ilgili olarak uygulanan kriz yönetimi
iĢlemlerinde, Komisyon tarafından istendiği takdirde bilimsel ve teknik yardım sağlamak;
(i) Misyonu dahilindeki alanlarda, Topluluk, üyelik için baĢvuran ülkeler, uluslararası
kuruluĢlar ve üçüncü ülkeler arasındaki iĢbirliğinin geliĢtirilmesi açısından, Komisyon
tarafından istendiği takdirde bilimsel ve teknik yardım sağlamak;
(j) Misyonu dahilindeki alanlarda kamuoyu ve ilgili tarafların hızlı, güvenilir, nesnel ve
kapsamlı bilgi edinmelerini güvence altına almak;
(k) misyonu dahilindeki konular hakkında kendi vardığı sonuçları ve eğilimlerini
bağımsız olarak ifade etmek;
(l) Misyonu dahilinde Komisyon tarafından tevdi edilen diğer görevleri yerine getirmek.

KISIM 2
ORGANĠZASYON

Madde 24
Ġdarenin organları
Ġdare;
(a) bir Yönetim Kurulu;
(b) bir Ġdari Müdür ve ekibi;
(c) bir DanıĢma Forumu;
(d) bir Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerden
oluĢacaktır.

Madde 25
Yönetim Kurulu
1. Yönetim Kurulu, Konseyin Avrupa Parlamentosuyla istiĢaresi sonucunda, Komisyon
tarafından hazırlanan ve atanacak Kurul üyeleri sayısından çok daha fazla sayıda adayı
içeren bir listeden atanacak 14 üyeden ve bir Komisyon temsilcisinden oluĢacaktır.
Üyelerden dördü, gıda zinciri içinde tüketicileri veya diğer ilgili grupları temsil eden
kuruluĢlarda görev yapmıĢ olanlardan atanacaktır.
Komisyon tarafından hazırlanan liste ilgili belgeler eĢliğinde Avrupa Parlamentosuna
gönderilecektir. Mümkün olan en kısa sürede ve bu ileti tarihinden itibaren üç ay içinde
Avrupa Parlamentosu görüĢlerini Konseyin mülahazasına sunabilir. Konsey de bundan
sonra Yönetim Kurulunu atayacaktır.

Yönetim Kurulu üyeleri en üst düzeyde yetkinlik, ilgili konularda geniĢ kapsamlı bir
uzmanlık ve bunlarla tutarlı olarak Topluluk içinde mümkün olan en geniĢ coğrafi
dağılımı garanti edecek Ģekilde atanacaklardır.
2. Üyelerin görev süresi dört yıl olup bu görev bir kereye mahsus yenilenebilir. Bununla
beraber, ilk emirde bu süre üyelerin yarısı için altı yıl olacaktır.
3. Ġdare, iç yönetmeliğini Ġdari Müdürün önerisine dayanarak kabul edecektir. Bu
yönetmelik esasları kamuoyuna açıklanacaktır.
4. Yönetim Kurulu aralarından bir üyeyi 2 yıllık süreyle BaĢkan olarak seçecektir. Bu
süre yenilenebilecektir.
5. Yönetim Kurulu iĢlemlerle ilgili esasları kabul edecektir.
Aksine bir hüküm olmadığı sürece, Yönetim Kurulu, üyelerinin oy çokluğu esasına göre
hareket edecektir.
6. Yönetim Kurulu BaĢkanın çağrısıyla veya üyelerin en az üçte birinin isteğiyle
toplanacaktır.
7. Yönetim Kurulu Ġdarenin misyonunu ve kendisine verilen görevleri, bu Tüzükte
belirtilen koĢullara uygun olarak yerine getirecektir.
8. Her yıl 31 Ocak‟tan önce Yönetim Kurulu bir sonraki yılın çalıĢma programını kabul
edecektir. Ayrıca, yeniden gözden geçirilebilecek altı aylık bir program kabul edecektir.
Yönetim Kurulu bu programların gıda güvenliği alanında Topluluğun yasalarıyla ve
öncelikleriyle tutarlı olmasını garanti edecektir.
Her yıl 30 Mart‟tan önce Yönetim Kurulu Ġdarenin bir önceki yıla ait faaliyetlerini
kapsayan yıllık raporu kabul edecektir.
9. Yönetim Kurulu, Komisyonun onayı ve Denetçiler Kurulunun görüĢünü aldıktan sonra,
Avrupa Topluluklarının genel bütçesi için geçerli olan 21 Aralık 1977 tarihli Mali
Tüzüğün 142. Maddesine1 ve Avrupa Sahtekarlıkla Mücadele Dairesi tarafından
yürütülen soruĢturmalarla ilgili yasal Ģartlara uygun olarak özellikle Ġdarenin Bütçesinin
hazırlanması ve uygulaması ile ilgili iĢlemleri belirleyen Ġdare Mali Tüzüğünü kabul
edecektir.
10. Ġdari Müdür oy hakkı olmaksızın Yönetim Kurulu toplantılarına katılacak ve
sekreteryayı sağlayacaktır. Yönetim Kurulu Bilimsel Komite BaĢkanını toplantılarda oy
hakkı olmadan bulunmak üzere davet edecektir.

Madde 26
Ġdari Müdür
1. Ġdari Müdür Yönetim Kurulu tarafından, Avrupa Toplulukları Resmi Gazetesi ve diğer
baĢka yerlerde bu göreve ilgi duyanların baĢvuru yapmaları için yapılan çağrıyı
müteakip açık bir rekabet sonucunda Komisyonun önereceği adayları içeren liste
üzerinden beĢ yıllık bir süre için atanacak, ancak bu süre yenilenebilecektir. Atamadan
önce Yönetim Kurulu tarafından seçilen aday vakit geçirmeden Avrupa Parlamentosu

önünde bir konuĢma yapmak ve bu kurumun üyelerince sorulacak soruları yanıtlamak
üzere davet edilecektir Ġdari Müdür Yönetim Kurulunun oy çokluğuyla görevden
alınabilir.
2. Ġdari Müdür Ġdarenin yasal temsilcisi ve aĢağıdakilerden sorumlu olacaktır:
(a) Ġdarenin günlük yönetimi;
(b) Komisyonla istiĢare ederek Ġdarenin çalıĢma programları için öneri hazırlamak;
(c) çalıĢma programları ve Yönetim Kurulu kararlarını uygulamak;
(d) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin bilimsel, teknik ve idari konularda amaca
uygun desteklerinin alınmasını sağlamak;
(e) Ġdarenin görevlerini, özellikle hizmetlerin yeterliliği ve süresi bakımından kendisinden
yararlananların ihtiyaçlarına uygun biçimde yapmasını güvence altına almak;
(f) Gelir ve giderlerle ilgili raporun hazırlanması ve Ġdareye ait bütçenin uygulanması;
(g) Bütün kadro elemanları;
(h) Avrupa Parlamentosuyla temasın geliĢtirilmesi ve sürdürülmesi, Parlamentonun ilgili
komiteleriyle düzenli bir diyaloğun güvence altına alınması.
3. Ġdari Müdür her yıl Yönetim Kuruluna onay için aĢağıdakileri sunacaktır:
(a) Ġdarenin bir önceki yıla ait bütün faaliyetlerini kapsayan bir genel rapor taslağı;
(b) ÇalıĢma programlarına ait taslaklar;
(c) Bir önceki yılın muhasebe sonuçları taslağı;
(d) Bir sonraki yıl bütçe taslağı.
Ġdari Müdür Yönetim Kurulunun kabul etmesinin ardından genel rapor ve programları
Avrupa Parlamentosu, Konsey, Komisyon ve Üye Devletlere gönderecek, ve
bastırtacaktır.
4. Ġdarenin bütün harcamaları Ġdari Müdürün onayından geçecektir. Ġdari Müdür Ġdarenin
faaliyetleri hakkında Yönetim Kuruluna bilgi verecektir.

Madde 27
DanıĢma Forumu
1. DanıĢma Forumu, her Üye Devletten bir temsilcinin görevlendirilmesi esasına göre,
Üye Devletlerdeki yetkin organ veya kuruluĢların Ġdareninkine benzer görevlerde
bulunan temsilcilerinden oluĢacaktır. Temsilcilerin yerine eĢ zamanlı atanan seçenekleri
geçebilir.
2. DanıĢma Forumunun üyeleri Yönetim Kurulu üyesi olamazlar.
3. DanıĢma Forumu Ġdari Müdüre bu Tüzük uyarınca görevlerini yerine getirmesi ve
özellikle Ġdarenin çalıĢma programlarının hazırlanmasında danıĢmanlık yaparak
tavsiyelerde bulunacaktır. Ġdari Müdür DanıĢma Forumuna bilimsel görüĢlerle ilgili
isteklerin önceliklerinin belirlenmesi konusunda da danıĢabilir.
4. DanıĢma Forumu, potansiyel riskler konusunda enformasyon alıĢ veriĢi ve bilginin
toplanması için bir mekanizma ihdas edecektir. Ġdare ve Üye Devletlerdeki yetkin

organlar arasında özellikle aĢağıdaki konularda yakın bir iĢbirliğini güvence altına
alacaktır:
(a) Madde 32 ye uygun olarak, Ġdarenin bilimsel çalıĢmalarında, Üye Devletlerle
ikilemelerden kaçınılması;
(b) Ġdare ve ulusal organın iĢbirliğine zorunlu olduğu Madde 30(4) de tanımlanan
koĢullarda;
(c) Ġdarenin misyonu dahilindeki alanlarda faaliyet gösteren Avrupa örgütler ağının,
Madde 36(1) e göre daha çok geliĢtirilmesi;
(d) Ġdare veya bir Üye Devletin oluĢan bir riski tanımlaması durumu.
5. DanıĢma Forumunun BaĢkanlığını Ġdari Müdür yapacaktır. Forum, BaĢkanın çağrısı
veya üyelerin en az üçte birinin isteğiyle, yılda dört defadan az olmamak üzere düzenli
olarak toplanacaktır. ÇalıĢma iĢlemleri Ġdarenin iç yönetmeliğinde belirtilecek ve
kamuoyuna açıklanacaktır.
6. Ġdare DanıĢma Forumu için gerekli teknik ve lojistik desteği verecek, Forum
toplantıları için sekretaryayı sağlayacaktır.
7. Komisyona bağlı bölümlerin temsilcileri DanıĢma Forumunun çalıĢmalarına katılabilir.
Ġdari müdür Avrupa Parlamentosundan ve diğer ilgili kuruluĢlardan da temsilcileri
çalıĢmalara katılmaya davet edebilir.
DanıĢma Forumunun Madde 22(5)(b) de belirtilen konuları görüĢmesi halinde, Üye
Devletlerdeki yetkin kuruluĢların Madde 22(5)(b) de yer alan görevlere benzer
görevlerde çalıĢan temsilcileri, her Üye Devletten bir temsilci olması esasına göre,
DanıĢma Forumunun çalıĢmalarına katılabilir.

Madde 28
Bilimsel Komite ve Bilimsel Paneller
1. Bilimsel Komite ve daimi Bilimsel Paneller, Ġdarenin bilimsel görüĢlerinin
sağlanmasından sorumlu olacaklar ve bunlardan her biri kendi yetkinlik alanı içinde
halka açık toplantılar düzenleme imkanına sahip olacaktır.
2. Bilimsel Komite, özellikle çalıĢma iĢlemlerinin kabulü ve çalıĢma yöntemlerinin
uyumlaĢtırılmasıyla ilgili olarak bilimsel görüĢ iĢlemlerinin tutarlılığının güvence altına
alınması için gerekli genel koordinasyondan sorumlu olacaktır.
Gerektiğinde ve özellikle konuların Bilimsel Panellerin yetkinlik alanı içinde olmamaları
durumunda Bilimsel Komite çalıĢma grupları kuracaktır. Bu durumlarda, bilimsel görüĢ
belirlenmesi için bu grupların uzmanlığına baĢvurulacaktır.
3. Bilimsel Komite, Bilimsel Panellerin BaĢkanları ile hiçbir Bilimsel Panele mensup
olmayan altı bağımsız bilim uzmanından oluĢacaktır.
4. Bilimsel Paneller bağımsız bilim uzmanlarından oluĢacaktır. Ġdarenin kuruluĢuyla
birlikte aĢağıdaki Bilimsel Paneller kurulacaktır:

a. Gıda katkı maddeleri, tatlandırıcılar, gıdanın iĢlenmesinde yardımcı maddeler ve gıda
ile temas eden maddelerle ilgili Panel;
b. Hayvan yeminde kullanılan katkı maddeleri, ürün veya maddelerle ilgili Panel;
c. Bitki sağlığı, bitki koruma ürünleri ve bunların kalıntılarıyla ilgili Panel;
d. Genetik olarak değiĢtirilmiĢ organizmalarla ilgili Panel;
e. Diet ürünleri, beslenme ve allerji ile ilgili Panel;
f. Biyolojik zararlarla ilgili Panel;
g. Gıda zinciri içinde kirletici maddelerle ilgili Panel;
h. Hayvan sağlığı ve iyi yaĢam koĢulları ile ilgili Panel.
Bilimsel Panellerin numara ve adlarında, Komisyonun teknik ve bilimsel geliĢiminin
ıĢığında, Ġdarenin isteği üzerine Madde 58(2) de belirtilen iĢlemlere uygun olarak
uyarlama yapılabilir.
5. Bilimsel Panellerin üyesi olmayan Bilimsel Komite üyeleri ile Bilimsel Panellerin
üyeleri, Ġdari Müdürün önerisi üzerine Yönetim Kurulu tarafından Avrupa Toplulukları
Resmi Gazetesi, ilgili diğer bilimsel yayınlar ve Ġdarenin ilgili iletiĢim ve aramalar için
kurulu web sitesinde ilanından sonra, yenilenebilmesi mümkün olan üç yıllık bir süreyle
atanacaklardır.
6. Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin her biri kendi üyeleri arasından bir BaĢkan ve
iki BaĢkan Yardımcısı seçeceklerdir.
7. Bilimsel Komite ve Bilimsel Paneller oy çokluğu ile hareket edeceklerdir. Azınlık
görüĢleri tutanaklara geçirilecektir.
8. Komisyona bağlı bölümlerin temsilcileri, Bilimsel Komite, Bilimsel Paneller ve çalıĢma
gruplarının toplantılarında bulunma hakkına sahip olacaklardır. Bu temsilciler
kendilerinden istenirse, bir konunun açıklığa kavuĢturulmasında veya enformasyon için
yardımcı olabilirler, ancak müzakereleri etkileme peĢinde olmayacaklardır.
9. Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin çalıĢma ve kendi aralarındaki koordinasyonla
ilgili iĢlemler (prosedür) Ġdarenin iç yönetmeliğinde belirtilecektir.
Bu iĢlemler özellikle aĢağıdaki hususlarla bağlantılı olacaktır:
(a) bir üyenin Bilimsel Komite veya bir Bilimsel Panelde üst üste kaç kez görev
yapabileceği;
(b) Her bir Bilimsel Panelde kaç üye olduğu;
(c) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin üyelerinin masraflarının karĢılanmasıyla ilgili
iĢlemler;
(d) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellere görevlerin veriliĢ ve bilimsel görüĢ isteme tarzı;
(e) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin çalıĢma gruplarının oluĢturulması ve
örgütlenmesi ve bu gruplarda dıĢarıdan uzmanların da yer alma imkanı;
(f) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin toplantılarına gözlemcilerin çağırılması imkanı;
(g) Halka açık toplantıların yapılma imkanı.

KISIM 3
FAALĠYET

Madde 29
Bilimsel görüĢler
1. Ġdare ;
(a) Misyonu dahilindeki her konuda Komisyonun isteği üzerine ve Topluluk yasalarının
Ġdareye danıĢılmasına imkan sağladığı bütün durumlarda;
(b) Misyonu içindeki konularda kendi inisiyatifiyle görüĢ yayımlayabilir.
Avrupa Parlamentosu veya bir Üye Devlet Ġdareden misyonu dahilindeki konularla ilgili
olarak bilimsel görüĢ isteyebilir.
2. Paragraf 1‟de söz konusu edilen taleplerin iliĢiğinde muhatap olunacak bilimsel sorun
ve kamu yararını açıklayan geri plan bilgileri bulunacaktır.
3. Topluluk yasaları bir bilimsel görüĢün bildirilmesi için bir süre belirtmemiĢse, Ġdare
bilimsel görüĢlerini, tamamen haklı nedenlerin dıĢında, görüĢ taleplerinde belirtilen
süreler içinde bildirecektir.
4. Aynı sorunlarla ilgili olarak birden çok talep yapılmıĢsa veya talep paragraf 2‟ye
uygun ya da açık ve net değilse, Ġdare, talebi yapan kurum, Üye Devlet veya Devletlerle
istiĢare ederek görüĢ talebini ret edebilir veya talebin değiĢtirilmesini önerebilir.
5. Ġdare, bir talepte yer alan spesifik bir konu hakkında zaten bilimsel görüĢ bildirmiĢ ise,
konunun yeniden incelenmesini haklı gösterecek yeni bilimsel unsurların olmadığı
sonucuna vardığı takdirde bu talebi ret edebilir. Ret gerekçeleri talebi yapan kurum veya
Üye Devlet(ler)e bildirilecektir.
6. Bu Maddenin uygulanmasında geçerli olacak esaslar Komisyon tarafından, Madde
58(2) de belirtilen iĢlemlere uygun olarak, Ġdareyle istiĢareden sonra ihdas edilecektir.
Bu esaslar özellikle:
(a) Ġdarenin kendisine gelen taleplerle ilgili olarak uygulayacağı iĢlemler;
(b) Topluluk yasalarıyla, önceden izin, ruhsat veya pozitif bir liste giriĢinin yapılması
sistemine tabi madde, ürün ve iĢlem süreçlerinin, özellikle Topluluk yasalarının talep
sahibi tarafından bu amaçla bir dosya teslimini Ģart koĢtuğu hallerde, bilimsel
değerlendirmelerinde yol gösterici bilgileri belirleyecektir.
7. Ġdarenin iç yönetmeliği, bilimsel bir görüĢün formatı, açıklayıcı geri plan bilgileri ve
yayımlanmasıyla ilgili Ģartları belirleyecektir.

Madde 30
Bilimsel görüĢ ayrılıkları
1. Ġdare, kendi bilimsel görüĢleri ile benzer görevleri yürüten diğer organlarca
yayımlanan bilimsel görüĢler arasında ayrılıklara neden olacak potansiyel bir kaynağı

erken bir aĢamada tanımlamak için ihtimam gösterecektir.
2. Ġdare, bir potansiyel görüĢ farklılığı kaynağını tanımlaması durumunda konuyla ilgili
bilginin tamamını paylaĢtıklarından emin olmak ve potansiyel olarak tartıĢmalı bilimsel
sorunları tanımlamak için söz konusu kuruluĢ ya da organla temasa geçecektir.
3. Bilimsel konularda önemli ölçüde bir görüĢ ayrılığının saptanması halinde, farklı görüĢ
sahibi organ bir Topluluk ajansı veya Komisyona bağlı komitelerden biriyse, Ġdare ve
söz konusu organ aralarındaki görüĢ ayrılığını çözümlemek veya tartıĢma konusu
bilimsel sorunları açıklayan ve ilgili verilerdeki belirsizlikleri tanımlayan ortak bir belgeyi
hazırlayarak Komisyona sunmak üzere iĢbirliği yapmaya zorunlu olacaklardır. Bu belge
kamuoyuna açıklanacaktır.
4. Bilimsel konularda önemli ölçüde bir görüĢ ayrılığının saptanması halinde, farklı görüĢ
sahibi bir Üye Devlet organıysa, Ġdare ve ulusal organ aralarındaki görüĢ ayrılığını
çözümlemek veya tartıĢma konusu bilimsel sorunları açıklayan ve ilgili verilerdeki
belirsizlikleri tanımlayan bir belge hazırlamak için iĢbirliği yapmaya zorunlu olacaklardır.
Bu belge kamuoyuna açıklanacaktır.
Madde 31
Bilimsel ve teknik yardım
1. Komisyon Ġdareden misyonu içinde olan herhangi bir konuda bilimsel veya teknik
yardım sağlanmasını isteyebilir. Bilimsel ve teknik yardım sağlama görevleri, Bilimsel
Komite ve ilgili Bilimsel Panelin bilimsel değerlendirmesini gerektirmeyen, iyi belirlenmiĢ
bilimsel ve teknik ilkelerin uygulamasını sarmalayan bilimsel ve teknik çalıĢmalardan
oluĢacaktır. Bu gibi görevler, özellikle Komisyona teknik ölçütlerin hazırlanması ve
değerlendirilmeleri ve yine Komisyona teknik olarak yol gösterici bilgilerin geliĢtirilmesi
konularında yardımı içerebilir.
2. Komisyon Ġdareye bilimsel veya teknik yardım için baĢvurduğu takdirde, Ġdare ile
anlaĢarak görevin tamamlanması gereken zaman sınırını belirtecektir.

Madde 32
Bilimsel ÇalıĢmalar
1. Ġdare, misyonunu hakkıyla yerine getirmek için, mevcuttaki en iyi ve bağımsız bilimsel
kaynakları kullanmak suretiyle gerekli bilimsel çalıĢmaları dıĢarıya yaptıracaktır. Bu
çalıĢmalar dıĢarıya açık ve saydam biçimde verilecektir. Ġdare, Üye Devlet veya
Topluluk araĢtırma programlarıyla ikilemelerin oluĢmasından kaçınacak ve uygun
koordinasyonla iĢbirliğini güçlendirecektir.
2. Ġdare, bilimsel çalıĢmalarının sonuçlarını Avrupa Parlamentosu, Komisyon ve Üye
Devletlere bildirecektir.

Madde 33
Verilerin Toplanması

1. Ġdare, misyonu dahilindeki alanlarda ilgili bilimsel ve teknik verileri araĢtıracak,
toplayacak, karĢılaĢtıracak, analiz edecek ve özetleyecektir. Bu süreç özellikle
aĢağıdakilerle ilgili verilerin toplanmasını kapsayacaktır:
(a) Gıda tüketimi ve gıda tüketimiyle ilgili olarak bireylerin maruz kaldığı riskler;
(b) Biyolojik riskin ortaya çıkması ve yayılması;
(c) Gıda ve yemdeki kirli/kirletici maddeler;
(d) Kalıntılar.
2. Paragraf 1‟deki amaçlar doğrultusunda, Ġdare, Topluluğa üyelik baĢvurusunda
bulunan ülkeler, üçüncü ülkeler veya uluslararası kuruluĢlarınkiler dahil olmak üzere veri
toplama alanında faaliyet gösteren bütün örgütlerle yakın iĢbirliği içinde çalıĢacaktır.
3. Üye Devletler, Paragraf 1 ve 2‟de belirtilen alanlarda topladıkları verilerin Ġdareye
ulaĢtırılabilmesi için gerekli önlemleri alacaklardır.
4. Ġdare, kendisine gelen verilerin teknik karĢılaĢtırması ve analizlerini daha iyi düzeye
getirebilecek uygun tavsiyeleri, Topluluk düzeyinde konsolidasyon imkanını sağlamak
üzere, Üye Devletler ve Komisyona gönderecektir.
5. Bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde, Komisyon, Ġdarenin
misyonu dahilindeki alanlarda Topluluk düzeyinde var olan veri toplama sistemlerinin bir
envanterini yayımlayacaktır.
Bunun iliĢiğinde bulunacak rapor, gerektiğinde önerilerle birlikte özellikle aĢağıdaki
hususları iĢaret edecektir:
(a) Her sistem için Ġdareye verilmesi gereken rol ve Ġdarenin Üye Devletlerle iĢbirliği ile
misyonunu yerine getirebilmesi için gerekebilecek değiĢiklikler veya iyileĢtirmeler;
(b) Ġdarenin misyonu dahilindeki alanlarda bilimsel ve teknik verilerin Topluluk
düzeyinde toplanması ve özetlenmesi konularında çare bulunması gereken eksiklikler.
6. Ġdare, veri toplama alanındaki çalıĢmalarının sonuçlarını Avrupa Parlamentosu,
Komisyon ve Üye Devletlere bildirecektir.

Madde 34
OluĢan risklerin tanımlanması
1. Ġdare, misyonu dahilindeki alanlarda oluĢmakta olan riskleri tanımlamak üzere
enformasyon ve verilerin sistematik olarak araĢtırılması, toplanması, karĢılaĢtırılması ve
analizi için izleme iĢlemleri ihdas edecektir.
2. Ġdare, kendisini ciddi bir riskin ortaya çıkmakta olduğundan kuĢkulanmaya sevk
edecek enformasyon aldığında, Üye Devletler, Topluluk ajansları ve Komisyondan
konuyla ilgili ek bilgi isteyecektir. Üye Devletler, ilgili Topluluk ajansları ve Komisyon
buna ivedilikle yanıt verecek ve ellerinde bulunan ilgili her türlü enformasyonu
gönderecektir.
3. Ġdare, kendisine ulaĢan enformasyonun tamamını, misyonunu yerine getirmek üzere,
oluĢan bir riski tanımlamak için kullanacaktır.

4. Ġdare, oluĢan riskler konusundaki değerlendirmesini ve toplanan enformasyonu
Avrupa Parlamentosu, Komisyon ve Üye Devletlere gönderecektir.

Madde 35
Hızlı uyarı sistemi
Ġdare, gıdayla ilgili sağlık ve beslenme risklerini izleme görevini yerine mümkün olan en
etkili biçimde getirebilmek için hızlı uyarı sistemi üzerinden gelen bütün mesajların
alıcısı (muhatabı) olacaktır. Bu mesajların içeriklerini, risk analizi için gerekli her türlü
enformasyonu Komisyon ve Üye Devletlere sağlamak amacıyla inceleyecektir.

Madde 36
Ġdarenin misyonu içindeki alanlarda faaliyet gösteren örgütler ağı
1. Ġdare, misyonu dahilindeki alanlarda faaliyet gösteren örgütleri kapsayan Avrupa
ağını daha üst düzeye çıkartacaktır. Böyle bir ağın amacı, Ġdarenin misyonu dahilindeki
alanlarda faaliyetlerin koordinasyonu, bilgi alıĢ veriĢi, ortak projelerin geliĢtirilmesi ve
uygulaması, uzmanlık alıĢ veriĢi ve en iyi uygulamalarla özellikle bir bilimsel iĢbirliği
çerçevesinin oluĢturulmasının sağlanmasıdır.
2. Yönetim Kurulu, Ġdari Müdürün önerisi üzerine, Üye Devletler tarafından
görevlendirilen, Ġdareye bireysel olarak veya ağ içerisinde misyonunda yardımcı
olabilecek ve kamuya açıklanacak yetkin örgütlerin bir listesini hazırlayacaktır. Ġdare bu
örgütlere, özellikle bilimsel görüĢler için hazırlık çalıĢması, bilimsel ve teknik yardım, veri
toplama ve oluĢan risklerin tanımlanmasıyla ilgili belirli görevleri yaptırma hususunda
güven gösterebilir. Bu görevlerin bazıları mali destek için uygun olabilir.
3. Paragraf 1 ve 2‟nin uygulamalarıyla ilgili esaslar Komisyon tarafından Ġdareyle
istiĢarenin ardından Madde 58(2) deki iĢlemlere uygun olarak belirlenecektir. Bu
esaslar, özellikle, Üye Devletler tarafından görevlendirilen yetkin örgütler listesine bir
kurumun girebilmesi için gerekli ölçütleri, uyumlu nitelik Ģartlarının oluĢturulması için
düzenlemeleri ve her türlü mali destekle ilgili mali esasları belirleyecektir.
4. Bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde, Komisyon, Ġdarenin
misyonu dahilindeki alanlarda mevcut olan, Üye Devletlerin bilimsel değerlendirme
alanında özellikle yetki ve ruhsat dosyalarının incelenmesi konusunda belirli görevleri
yapmaları hakkındaki ĠletiĢim sistemlerinin bir envanterini yayımlayacaktır. Bunun
iliĢiğinde sunulacak rapor, gerekli yerlerde önerilerle birlikte, Ġdarenin Üye Devletlerle
iĢbirliği içinde misyonunu yerine getirebilmesi amacıyla özellikle her sistem için
gerekebilecek her değiĢiklik ve iyileĢtirmeyi belirleyecektir.

KISIM 4
BAĞIMSIZLIK, ġEFFAFLIK, GĠZLĠLĠK VE ĠLETĠġĠM

Madde 37
Bağımsızlık
1. Yönetim Kurulu üyeleri, DanıĢma Forumu üyeleri ve Ġdari Müdür, kamu yararı
konusunda bağımsız hareket edeceklerdir. Bu amaçla, bağımsızlıklarına karĢı ön
yargının varlığını düĢündürebilecek çıkarlarının olmadığı ya da bağımsızlıklarına karĢı
ön yargının varlığını düĢündürebilecek doğrudan veya dolaylı çıkarları hakkında bir
yükümlülük beyanı ile bir çıkarlar beyanında bulunacaklardır. Bu beyanlar her yıl yazılı
olarak yapılacaktır.
2. Bilimsel Komite üyeleri ve Bilimsel Panellerin üyeleri dıĢ etkilerden bağımsız hareket
edeceklerdir.
Bu amaçla, bağımsızlıklarına karĢı ön yargının varlığını düĢündürebilecek çıkarlarının
olmadığı ya da bağımsızlıklarına karĢı ön yargının varlığını düĢündürebilecek doğrudan
veya dolaylı çıkarları hakkında bir yükümlülük beyanı ile bir çıkarlar beyanında
bulunacaklardır. Bu beyanlar her yıl yazılı olarak yapılacaktır.
3. Yönetim Kurulu üyeleri, Ġdari Müdür, DanıĢma Forumu üyeleri, Bilimsel Komite ve
Bilimsel Panellerin üyeleri ile bunların çalıĢma gruplarında yer alacak dıĢ uzmanlar, her
toplantıda, gündem maddeleriyle ilgili olarak, bağımsızlıklarına karĢı ön yargı
oluĢturacağını düĢündürebilecek çıkarları hakkında beyanda bulunacaklardır.

Madde 38
ġeffaflık
1. Ġdare, faaliyetlerini yüksek düzeyli Ģeffaflık içinde yürüttüğünü garanti edecektir.
Özellikle aĢağıdakileri gecikmeye yer vermeden kamuoyuna açıklayacaktır:
(a) Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin gündem ve tutanakları;
(b) kabul edilir edilmez ve mutlaka azınlık görüĢlerle ilgili Ģerhle birlikte, Bilimsel Komite
ve Bilimsel Panellerin görüĢleri;
(c) Madde 39 ve 41 saklı kalmak kaydıyla görüĢlerin dayandırıldığı bilgiler
(enformasyon);
(d) Yönetim Kurulu üyeleri, Ġdari müdür, DanıĢma Forumu üyeleri, Bilimsel Komite ve
Bilimsel Panellerin üyelerinin yaptığı yıllık çıkar beyanları ile toplantıların gündem
maddeleriyle ilgili olarak yapılan çıkar beyanları;
(e) bilimsel çalıĢmalarının sonuçları;
(f) yıllık faaliyet raporları;
(g) Avrupa Parlamentosu veya bir Üye Ülkenin ret edilen veya değiĢtirilen talepleri ve ret
ya da değiĢtirme gerekçeleri;
2. Yönetim Kurulu toplantılarını, Ġdari Müdürün önerisi üzerine hareket ederek,
gündemindeki belirli idari konular nedeniyle baĢka yönde bir kararı yoksa kamuya açık
olarak yapacaktır. Ġdare, tüketici temsilcileri veya diğer ilgili taraflara Ġdarenin
faaliyetleriyle ilgili görüĢmeler sürecinin bazı bölümlerini izleme izni verebilir.

3. Ġdare, paragraf 1 ve 2‟de sözü edilen saydamlık esaslarının uygulanmasıyla ilgili
pratik düzenlemeleri kendi iç yönetmeliğinde belirtecektir.

Madde 39
Gizlilik
1. Ġdare, Madde 38‟den indirgeme suretiyle, kamu sağlığının korunması için koĢulların
kamuoyuna açıklanmasını gerektirdiği bilgi dıĢında, haklı nedenler gösterilerek gizli
tutulması isteğiyle kendisine gelen gizli bilgileri üçüncü taraflara ifĢa etmeyecektir.
2. Yönetim Kurulu üyeleri, Ġdari Müdür, Bilimsel Komite ve Bilimsel Panellerin üyeleri ile
bunların çalıĢma gruplarına katılan dıĢ uzmanlar, DanıĢma Forumu üyeleri ve Ġdare
kadrosunda çalıĢanlar, görevleri sona erdikten sonra dahi AntlaĢmanın 287. Maddesi
uyarınca gizlilik Ģartlarına tabi olacaklardır.
3. Ġdare tarafından öngörülebilir gelecekteki sağlık etkileriyle ilgili olarak ortaya konulan
bilimsel görüĢlerin sonuçları hiç bir Ģekilde gizli tutulmayacaktır.
4. Ġdare, paragraf 1 ve 2‟de sözü edilen gizlilik esaslarının uygulanması için pratik
düzenlemeleri kendi iç yönetmeliğinde belirtecektir.

Madde 40
Ġdareden yapılacak iletiĢim
1. Ġdare, misyonu dahilindeki alanlarda, Komisyonun risk yönetimi kararlarına iliĢkin
yetkileri saklı kalarak, kendi inisiyatifiyle iletiĢimde bulunacaktır.
2. Ġdare, özellikle kendi çalıĢmalarının sonuçlarıyla ilgili olarak kamuoyuna ve ilgili
taraflara nesnel, güvenilir ve kolayca eriĢilebilir bilginin hızlı biçimde verilmesini garanti
edecektir.
3. Ġdare, risk iletiĢimi sürecinde gerekli tutarlılığı daha üst düzeye çıkartmak için
Komisyon ve Üye Devletlerle yakın bir iĢbirliği içinde hareket edecektir.
Ġdare, Madde 38 uyarınca ortaya koyduğu bütün görüĢleri yayımlayacaktır.
4. Ġdare, kamuyu bilgilendirme kampanyalarıyla ilgili olarak Üye Devletlerdeki yetkin
organlar ve diğer ilgili taraflarla uygun biçimde bir iĢbirliğini garanti edecektir.

Madde 41
Belgelere eriĢim
1. Ġdare sahip olduğu belgelere geniĢ eriĢimi garanti edecektir.
2. Yönetim Kurulu, idari müdürün önerisiyle hareket ederek, Topluluk kurumlarına ait
belgelere eriĢim hakkıyla ilgili genel ilkeler ve Ģartların hepsini dikkate almak suretiyle
paragraf 1 ve 2‟de sözü edilen belgelere eriĢim konusunda uygulanabilir hükümleri
kabul edecektir.

Madde 42
Tüketiciler, üreticiler ve ilgili diğer taraflar
Ġdare, tüketici temsilcileri, üretici temsilcileri, gıdayı iĢleyenler ve diğer ilgili taraflarla
etkili temaslar geliĢtirecektir.

KISIM 5
MALĠ HÜKÜMLER
Madde 43
Ġdare bütçesinin kabulü
1. Ġdarenin gelirleri, Topluluktan ve Topluluğun kendileriyle Madde 49‟da adı geçen
anlaĢmaları yaptığı herhangi bir Devletten sağlanan katkılar ve Ġdarenin yayınlar,
konferanslar, eğitim ve benzeri faaliyetleri karĢılığı ücretlerden oluĢacaktır.
2. Ġdarenin giderleri, kadrolu çalıĢanlar, idare, altyapı ve faaliyetlerle ilgili giderler ile
üçüncü taraflarla yapılan sözleĢmelerle ilgili veya Madde 36‟da sözü edilen mali destek
sonucunda oluĢan giderleri içerecektir.
3. Paragraf 5‟te sözü edilen tarihten önce olmak kaydıyla yeterli bir süre içinde Ġdari
müdür, Ġdarenin bir sonraki yıla ait tahmini gelir ve giderlerini hazırlayacak ve geçici
görev pozisyonlarını gösteren bir liste eĢliğinde Yönetim Kuruluna gönderecektir.
4. Gelir ve giderler dengeli olacaktır.
5. Her yılın en geç 31 Mart günü itibarıyla Yönetim Kurulu, geçici görev pozisyonları
listesi ve iliĢiğindeki ön çalıĢma programını içeren taslak tahminlerini kabul edecek ve
bunları Komisyona ve kendileriyle Madde 49‟da sözü edilen sözleĢmelerin yapıldığı
Devletlere gönderecektir. Bu taslağa dayanarak, Komisyon, AntlaĢmanın 272. Maddesi
uyarınca Konseye takdim edilecek Avrupa Birliği genel bütçesi ön taslağıyla ilgili tahmin
çalıĢmalarına baĢlayacaktır.
6. Avrupa Birliğinin genel bütçesinin bütçe idaresi tarafından kabulünden sonra,
Yönetim Kurulu, Ġdarenin nihai bütçesi ve çalıĢma programını gerekiyorsa Topluluğun
katkısına uyarlayarak kabul edecektir. Bunları gecikmeden Komisyon ve bütçe idaresine
gönderecektir.

Madde 44
Ġdare bütçesinin uygulanması
1. Ġdarenin bütçesini Ġdari müdür uygulayacaktır.
2. Giderlerle ilgili bütün yükümlülükler ve ödemelerin kontrolü ve bütün Ġdare gelirlerinin
mevcudu ve tahsilatının kontrolü Komisyonun mali kontrolörü tarafından yürütülecektir.
3. Her yıl en geç 31 Mart günü itibarıyla, idari müdür, Komisyon, Yönetim Kurulu ve
Denetçiler Kuruluna bir önceki yılın gelir ve giderlerine ait ayrıntılı muhasebe
kayıtlarını/sonuçlarını gönderecektir.
Denetçiler Kurulu muhasebe sonuçlarını AntlaĢmanın 248. Maddesine uygun olarak

inceleyecektir.
4. Avrupa Parlamentosu, Konseyin tavsiyesi üzerine hareket ederek, Ġdarenin Ġdari
müdüre, bütçenin uygulanmasıyla ilgili olarak ödenek verecektir.
Madde 45
Ġdarenin alacağı ücretler
Bu tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç yıl içinde ve Ġdareyle istiĢareden sonra,
Üye Devletler, ilgili taraflar ve Komisyon, ortak karar alma prosedürü içinde, AntlaĢmaya
uygun olarak ve Ġdare tarafından sağlanan diğer hizmetler için bir yasa önerisi
sunulmasının mümkün ve tavsiyeye Ģayan olup olmadığı konusunda bir rapor
yayımlayacaktır.

KISIM 6
GENEL HÜKÜMLER

Madde 46
Yasal kiĢilik ve ayrıcalıklar
1. Ġdare yasal kiĢiliğe sahip olacaktır. Bütün Üye Devletlerde yasal kiĢilere tanınmıĢ olan
en geniĢ yetkilere sahip olacaktır. Özellikle, taĢınır ve taĢınmaz mülk edinebilir ve yasal
muameleler ihdas edebilir.
2. Avrupa Topluluklarının ayrıcalıkları ve bağıĢıklıkları hakkındaki Protokol Ġdare için de
geçerli olacaktır.

Madde 47
Yükümlülük
1. Ġdarenin bir sözleĢmeden doğan yükümlülüğü o sözleĢme için geçerli yasalara tabidir.
Ġdare tarafından aktedilen bir sözleĢme içinde yer alan herhangi bir tahkim maddesiyle
ilgili olarak Avrupa Toplulukları mahkemelerinin yargı kararları verme yetkisi olacaktır.
2. Bir sözleĢmeye bağlı olmayan yükümlülük durumunda Ġdare, Üye Devletlerin
yasalarındaki ortak genel ilkelere uygun olarak kendisinin veya çalıĢanlarının görevlerini
ifa etmeleri sırasında neden olacağı herhangi bir zararı telafi edecektir. Bu gibi
zararların telafisiyle ilgili ihtilaflarda Mahkemelerin yargı kararı verme yetkisi olacaktır.
3. Personelin Ġdareye karĢı kiĢisel yükümlülüğü Ġdarenin kadrolu çalıĢanları için geçerli
olan ilgili hükümlere tabi olacaktır.
Madde 48
Kadrolu personel
1. Ġdarenin kadrolu personeli Avrupa Topluluklarının memurları ve diğer kadrolu

personeli için geçerli esaslar ve düzenlemelere tabi olacaktır.
2. Kadrolu personeliyle ilgili olarak Ġdare, atama merciine tanınan yetkileri
uygulayacaktır.

Madde 49
Üçüncü ülkelerin katılımı
Ġdare, Avrupa Topluluğu ile anlaĢma imzalamıĢ ve bu anlaĢmalar nedeniyle Tüzüğün
kapsadığı alanda Topluluk mevzuatını kabul etmiĢ ve uygulamakta olan ülkelerin
katılımına açık olacaktır.
Ġdare tarafından iĢletilen ağlara katılım, Ġdare tarafından belirli görevlerin verilmesi için
güven duyulan yetkin örgütler listesine girme, mali katkılar ve kadrolu personelle ilgili
hükümler dahil olmak üzere özellikle bu ülkelerin Ġdarenin iĢlerine katılmalarının
mahiyeti, ölçüsü ve biçimini belirleyen ilgili hükümler dahilinde düzenlemeler
yapılacaktır.

BÖLÜM IV
ERKEN UYARI SĠSTEMĠ, KRĠZ YÖNETĠMĠ VE ACĠL DURUMLAR
KISIM 1
ERKEN UYARI SĠSTEMĠ

Madde 50
Erken uyarı sistemi
1. insan sağlığı için gıda veya yemden kaynaklanan doğrudan veya dolaylı bir riskin
duyurulması için bir erken uyarı sistemi burada bir ağ (Ģebeke) biçiminde ihdas
edilmiĢtir. Üye Devletler, Komisyon ve Ġdareden her biri, bu ağın üyesi olacak olan bir
temas noktası belirleyecektir. Ağın yönetiminden Komisyon sorumlu olacaktır.
2. Ağın herhangi bir üyesinin insan sağlığı için gıda veya yemden kaynaklanan
doğrudan veya dolaylı bir riskle ilgili bir bilgiye sahip olması halinde, bu bilgi erken uyarı
sistemiyle hemen Komisyona bildirilecektir. Komisyon bilgiyi hemen ağın üyelerine
iletecektir.
Ġdare, Üye Devletlerin uygun bir risk yönetimi eylemine süratle imkan verecek bilimsel
ve teknik bilgileri bu duyuruya ekleyebilir.
3. Erken uyarı sistemi çerçevesinde Üye Devletler, diğer Topluluk yasalarına/
mevzuatına karĢı ön yargısız olarak aĢağıdaki hususlar konusunda hemen Komisyona
haber vereceklerdir:
(a) Ġnsan sağlığını korumak için bir gıda veya yemin pazarlanmasının sınırlanması,
pazardan zorunlu olarak çekilmesi veya geri alınmasını amacıyla ve hızla hareket

edilmesi gereken durumda kabul ettikleri bir önlem;
(b) Ġnsan sağlığı için ciddi bir risk yüzünden ve hızlı hareket edilmesi gereken durumda
gönüllü veya zorunlu olarak gıda veya yemin pazarlanmasının ya da sonuçta
kullanılmasının önlenmesi, sınırlanması veya spesifik Ģartlara tabi kılınmasını
amaçlayan herhangi bir tavsiye veya profesyonel iĢletmecilerle yapılan anlaĢma;
(c) Ġnsan sağlığı için doğrudan veya dolaylı bir riskle ilgili olarak bir gıda veya yeme ait
yük, konteyner veya kargonun Avrupa Birliği içinde bir sınır karakolunda yetkili merciler
tarafından ret edilmesi.
Duyurunun iliĢiğinde, duyurunun yapıldığı Üye Devletin yetkili mercilerince yapılan
uygulamanın ayrıntılı bir açıklaması olacaktır. Makul bir süre içinde bunu izleyerek
özellikle duyurunun dayandığı önlemlerin değiĢmesi veya geri çekilmesi durumunda ek
bilgiler de gönderilecektir.
Komisyon, birinci ve ikinci alt paragraflar gereğince aldığı duyuru ve ek bilgileri derhal
ağın üyelerine iletecektir.
Avrupa Birliği içinde bir sınır karakolunda bir yük, konteyner veya kargonun yetkili
merciler tarafından ret edilmesi halinde, Komisyon, hem Avrupa Birliği içindeki bütün
sınır karakollarını, hem de malın menĢei olan üçüncü ülkeyi hemen haberdar edecektir.
4. Erken uyarı sistemi içinde bir duyuru konusu olan gıda veya yemin üçüncü bir ülkeye
sevkedilmiĢ olması durumunda, Komisyon bu ülkeye gerekli bilgileri ulaĢtıracaktır.
5. Üye Devletler erken uyarı sistemi içinde iletilen duyuru ve ek bilgileri aldıktan sonraki
uygulamalarını ve aldıkları önlemleri derhal Komisyona bildireceklerdir. Komisyon bu
bilgiyi derhal ağın üyelerine iletecektir.
6. Erken uyarı sistemi, Topluluğa üyelik baĢvurusunda bulunan ülkeler, üçüncü ülkeler
veya uluslararası örgütlerin katılımına, Topluluk ile bu ülkeler ve örgütler arasındaki
anlaĢmalar temelinde ve bu anlaĢmalarda tanımlanan prosedüre uygun olarak açılabilir.
Söz konusu prosedür karĢılıklılık esasına dayandırılacak ve Topluluk içinde
uygulananlara muadil gizlilik önlemlerini içerecektir.

Madde 51
Uygulama yöntemleri / önlemleri
Madde 50‟nin uygulama yöntemleri / önlemleri Ġdareyle müzakere edildikten sonra,
Madde 58(2) de sözü edilen iĢlemlere uygun olarak Komisyon tarafından kabul
edilecektir. Bu yöntemler / önlemler, özellikle duyuruların ve ek bilgilerin iletiminde
geçerli spesifik Ģartları ve iĢlemleri belirleyecektir.

Madde 52
Erken uyarı sistemi için gizlilik kuralları

1. Bir gıda veya yem nedeniyle insan sağlığını tehdit eden bir riskle ilgili olarak ağ
üyelerine sunulan enformasyon genelde, Madde 10‟da belirtilen enformasyon ilkesine
uygun olarak kamuya da açıklanacaktır. Genelde, kamu, ürün tanımlaması, riskin
mahiyeti ve alınan önlem konularında enformasyon sahibi olacaktır.
Bununla beraber, ağın üyeleri kadrolu personellerinin, bu Bölümde belirtilen amaçlar için
elde edilen ve mahiyeti itibarıyla tamamen haklı durumlarla ilgili profesyonel gizliliğin
kapsadığı enformasyonu, insan sağlığının korunması için koĢulların gerektirmesi
halinde kamuoyuna açıklanmaları zorunlu olan enformasyon dıĢında, ifĢa etmemelerini
güvence altına alacak önlemleri alacaklardır.
2. Profesyonel gizliliğin korunması, gıda ve yem alanlarında pazarın gözetimi ve
zorlayıcı faaliyetlerin etkenliğiyle ilgili enformasyonun yetkili mercilere ulaĢmasını
engellemeyecektir. Profesyonel gizliliğe sahip enformasyonu alan yetkililer, buna
paragraf 1‟e uygun biçimde riayet edilmesini garanti edeceklerdir.

KISIM 2
ACĠL DURUMLAR

Madde 53
Topluluk menĢeli veya üçüncü bir ülkeden ithal edilen gıda ve yem için acil
önlemler
1. Topluluk menĢeli veya üçüncü bir ülkeden ithal edilen gıda veya yemin insan sağlığı,
hayvan sağlığı veya çevreye ciddi bir risk oluĢturma olasılığının açıkça belli olması ve
bu riskin yayılmasının Üye Devlet(ler) tarafından kullanılan araçlar ve alınan önlemlerle
yeterince önlenememesi halinde, Komisyon, Madde 58(2)‟de belirtilen iĢlemlere uygun
olarak kendi inisiyatifiyle veya bir Üye Devletin isteğiyle durumun ciddiyetine bağlı
olarak aĢağıdaki önlemlerden birini veya daha fazlasını derhal benimseyip
uygulayacaktır;
(a) Topluluk menĢeli gıda veya yemle ilgili olarak:
(i) Söz konusu gıdanın pazara çıkartılması veya kullanılmasının askıya alınması;
(ii) Söz konusu yemin pazar çıkartılması veya kullanılmasının askıya alınması;
(iii) Söz konusu gıda veya yem için özel koĢullar konulması;
(iv) Diğer her türlü ara önlemler;

(b) Gıda veya yemin üçüncü bir ülkeden ithali ile ilgili olarak:
(i) Söz konusu üçüncü ülkenin tamamı veya bir bölümünden ve mümkün olması halinde
transit yapılan üçüncü ülkeden gıda veya yem ithalatının askıya alınması;
(ii) Söz konusu üçüncü ülkenin tamamı veya bir bölümünden ithal edilen gıda veya yem

Avrupa Parlamentosu ve Konseyi'nin Gıda Yasasıyla İlgili Genel İlke ve Şartları Belirleyen, Avrupa Gıda Güvenliği İdaresi' ni Kuran ve Gıda Güvenliği Konularıyla İlgili İşlemleri Belirleyen 28 Ocak 2002 Tarih ve (EC)178/2002 Sayılı

Avrupa Parlamentosu ve Konseyi'nin Gıda Yasasıyla İlgili Genel İlke ve Şartları Belirleyen, Avrupa Gıda Güvenliği İdaresi' ni Kuran ve Gıda Güvenliği Konularıyla İlgili İşlemleri Belirleyen 28 Ocak 2002 Tarih ve (EC)178/2002 Sayılı

Empfohlen

Empfohlen

Weitere ähnliche Inhalte

Andere mochten auch

Andere mochten auch (20)

Mehr von Ülger Ahmet

Mehr von Ülger Ahmet (20)

Avrupa Parlamentosu ve Konseyi'nin Gıda Yasasıyla İlgili Genel İlke ve Şartları Belirleyen, Avrupa Gıda Güvenliği İdaresi' ni Kuran ve Gıda Güvenliği Konularıyla İlgili İşlemleri Belirleyen 28 Ocak 2002 Tarih ve (EC)178/2002 Sayılı