6. … en maken intussen nog genoeg tijd om te ontspannen…!
7. En dan is opeens het grote moment aangebroken… “Kan jij het geloven, schat… Onze kleine jongen wordt al een peuter…!”
8. “Moet je kijken, Milo’tje! Al die kaarsjes! Zal mama die even voor je uitblazen?”, spreekt Catherine haar zoontje toe, terwijl ze zich naar de kaarsjes buigt. Ze zegt het niet tegen David, maar ze hoopt maar dat er snel een broertje of zusje voor Milo zal volgen…
10. “Moet je kijken, David!”, Roept ze verrukt uit wanneer ze Milo weer opvangt, “Hij is helemaal een kopietje van jou!”
11. Het eerste wat Catherine doet, is Milo’s kapsel veranderen.
12. Catherine wil alle tijd die ze niet in hun lessen moeten stoppen nuttig gebruiken, en begint meteen met Milo’tje te leren praten. “Toe Milo, zeg dan eens ‘fles’!” Maar Milo weigert koppig zijn mama na te zeggen.
13. Het is wel duidelijk dat Milo een echt vaderskindje is, want David krijgt zijn zoontje wel aan de praat! “PAPA!” “Ja! Papa! Flinke jongen!”
14. En David heeft het hele klusje dan ook snel geklaard! Na een paar uurtjes kan Milo zo alle woordjes nazeggen!
15. Catherine is intussen al in bed gekropen, en slaapt met een grote glimlach om haar mond. Ze vindt het leuk, dat vader en zoon het zo goed met elkaar kunnen vinden.
16. “En nu moet Milo’tje nog op het potje!”, zegt David vrolijk tegen zijn zoontje. “Potje!”, kraait Milo hem enthousiast na.
27. Catherine is druk bezig aan haar conditie te werken. Ze heeft nog een lichaamspunt nodig voor haar examens… en bovendien weet ze dat een eventuele zwangerschap niet echt bevorderend is voor haar lijn…
28. Niet veel later moet ze naar de les vertrekken. Maar ze is net op weg, als ze alweer een vlaag van misselijkheid voelt opkomen…
29. … en met haar hand voor haar mond naar het toilet te spurten! “Bweurk! Gelukkig maar dat David nog niks in de gaten heeft! Die zou zich toch alleen maar ongerust maken!”
30. Maar David heeft wel iets in de gaten… “Hoe komt dat toilet nu weer zo vies? Zou Cath misschien…”
31. Milo amuseert zich intussen kostelijk. Hij heeft een eigen tafeltje gekregen, en zit smakelijk zijn pap op te eten.
32. Voordat Milo naar zijn bedje gaat, zet David hem eerst nog even op het potje.
33. Euhmmm… het ziet ernaar uit dat Milo door iemand wordt aangemoedigd voor zijn plasje…
38. “Geweldig! Milo’tje wordt binnenkort grote broer!”, roept ze, terwijl ze verbaasd naar haar buik kijkt.
39. Dan voelt ze haar maag weer rommelen en doet verder aan de spaghetti, die ze meteen naar binnen schrokt.
40. “En terwijl Milo nog slaapt, kan ik rustig nog even mijn puntje voor schoonmaken halen…”
41. Wanneer Milo weer wakker wordt, is David ook weer thuis. En hij wil er meteen werk van maken om Milo echt te leren lopen.
42. Nadat ze haar puntje voor schoonmaken heeft gehaald, gaat Catherine slapen. Ze heeft immers vannacht haar examen…
43. David is nog helemaal niet moe, maar barst wel van de honger. Hij maakt dan maar een kommetje yoghurt voor zichzelf klaar.
44. Nadat hij de yoghurt heeft opgegeten, kijkt hij de half afgewerkte opdracht van Catherine na. “Het is maar voor de goede zaak…”, denkt hij, en hij verbetert nog even snel enkele foute antwoorden.
45. Daarna belt hij het kindermeisje op. Ze moeten bijna na het examen vertrekken, en ze kunnen Milo’tje toch niet alleen laten.
46. Catherine komt snel de trap afgestommeld. “Dat is nu al de tweede keer dat ik bij het examen door mijn wekker slaap!”, foetert ze.
47. Het kindermeisje komt net op tijd aan, en ze verzekert David en Catherine dat ze heel goed voor Milo zal zorgen.
48. Milo’tje kijkt toch maar even raar, wanneer die vreemde vrouw hem uit bed komt halen. “Isseni mama…”, brabbelt hij.
49. “Nee, jongen. Ik ben Sanne. Ik zorg even voor je, tot je ouders terug zijn.” “Sanne.”, mompelt Milo de naam na, “Ikke Milo.”
50. Na een paar uur komen David en Catherine thuis van hun examen. Allebei met een dikke tien, natuurlijk!
51. “Gefeliciteerd, liefje!”, fluistert David in Catherines oor, “We zijn over naar ons tweede jaar! Heeft de baby je niks voor gefluisterd, misschien?”