1. Σχολική Βιβλιοθήκη 5oυΓυμνασίου Σερρών Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνωναπό τη γέννηση του δημιουργού, που οι ζωγράφοι αποκαλούσαν ποιητή και οι ποιητές ζωγράφο. Δεύτερο μέρος Ο ζωγράφοςΕγγονόπουλος Επιμέλεια παρουσίασης :Αρβαντά Αγγελική
12. Το πρώτο έργο του με κοσμικό θέμα (1933) είναι ένα σχέδιο με μελάνι, με κεντρικό θέμα τον ίδιο, που παριστάνεται καθιστός μπροστά στο καβαλέτο να ζωγραφίζει. Η εντελώς επιπεδική σύνθεση περιλαμβάνει βυζαντινό αναλόγιο και περιρραντήριο. Πίσω ερείπια, λόφος και κάστρο. [...] Η τεχνοτροπία είναι βεβαίως «βυζαντινή». Η ανάπτυξη όμως των εικονιζόμενων στοιχείων έχει έναν προδρομικό υπερρεαλιστικό χαρακτήρα, δικαιώνοντας έτσι τα λόγια του: «Τον υπερρεαλισμό τον είχα μέσα μου» 1933 Αυτοπροσωπογραφία Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
13. Ο σημαντικότερος, πίνακας του βυζαντινού Εγγονόπουλου είναι η μεγάλη, σχεδόν ολόσωμη, Αυτοπροσωπογραφία του 1935, που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη. Στο κέντρο δεσπόζει η όρθια (μέχρι τα γόνατα) μορφή του Εγγονόπουλου, με τη σε ζεστή ώχρα χρωματισμένη ρόμπα του ζωγράφου. Χαρακτηριστικά τα κόκκινα, σαν φλόγες, μαλλιά του και τα γυαλιά του. Κρατάει τα σύνεργα της τέχνηςΠίσω του, έντονα σχηματοποιημένη η Ακρόπολη από τη μια και ο λαϊκότροπος κρατήρας στην αριστερή πλευρά. Ο χώρος είναι ασαφής. Ενώ φαίνεται ότι εικονίζεται το ύπαιθρο, το χρώμα είναι εσωτερικού χώρου. Αυτή η ενότητα του χώρου είναι γνώρισμα της βυζαντινής τέχνης. Εδώ όμως, με την κουρτίνα που κρέμεται μπροστά από την Ακρόπολη, η απόλυτα επίπεδη, χωρίς καμιά προοπτική βράχυνσης, απόδοση των τραπεζιών δίνουν στον πίνακα μια πρώιμη υπερρεαλιστική διάθεση. Ο γεννημένος υπερρεαλιστής ζωγράφος Νίκος Εγγονόπουλος αποκαλύπτει την καλλιτεχνική προσωπικότητά του ήδη σ' αυτήν την πρόδρομη αυτοπροσωπογραφία. 1935 Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
14. 1953 Προσωπογραφία του Αλ. Παπαδιαμάντη, εποχή της μεγαλύτερης σουρεαλιστικής του δραστηριότητας. Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
15. 1933 Ο Φτωχοπρόδρομος Ο Φτωχοπρόδρομος Τον ζωγραφίζει (1933) σε στάση Ευαγγελιστή, αλλά με διαφοροποίηση στα ενδύματα και κυρίως στο σκούφο του. Στο ανοιχτό βιβλίο που κρατάει είναι γραμμένοι οι στίχοι του: «Πολύ συχνά με έλεγεν ο γέρων ο πατήρ μου». Στο δεξιό μέρος εικονίζεται η «Πόλις». Μπροστά, σε πολύ μικρότερη κλίμακα, γυναικεία μορφή που φαίνεται να τον παρακαλεί (η μητέρα του;). Στην υπογραφή αναφέρεται πάλι ως «Φαναργιώτης». Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών
16. Οι φιλικές σειρήνες Έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμε θεία την ουσία κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας τις κρατούμε Με τους θεούς κι εμείς γινόμαστ’ όμοιοι στηνόμαστε σαν άγριοι πύργοι τίποτε δεν είν’ πια δυνατό να μας κλονίσει με τα λευκά τους χέρια αυτές γύρω μας γαντζώνουν κι έρχονται όλοι οι λαοί τα έθνη και μας προσκυνούνε φωνάζουν αθάνατο στους αιώνες τ’ όνομά μας γιατί οι γυναίκες π’ αγαπούμε την μεταδίνουν και σ’ εμάς αυτή τη θεία τους ουσία Μορφή μιας γυναίκας (ακουαρέλα) Αρβαντά Αγγελική- Σχολική Βιβλιοθήκη 5ου Γυμνασίου Σερρών