6. - Αλζξανδρε, κα ζρκεισ; Πάμε ςτο νθςί.
- Ποφ;
- Στο νθςί, να βουτιξουμε, να δοφμε τθν αρχαία
πόλθ. Ζπειτα κα ανζβουμε ψθλά, ςτο
βράχο, και κα φωνάηουμε ςτα καράβια που
περνάνε.
- Εςφ τι ξζρεισ για τθν αρχαία πόλθ;
7. -Τι είναι ο χρόνοσ;
-Ο παπποφσ λζει ότι ο χρόνοσ είναι ζνα παιδί
που παίηει πεντόβολα ςτθν άκρθ τθσ
κάλαςςασ. Κά ‘ρκεισ;
8. Τον τελευταίο καιρό θ μόνθ μου επαφι με τον κόςμο
είναι αυτόσ ο άγνωςτοσ από απζναντι, που μου
απαντά με τθν ίδια μουςικι. Ποιοσ είναι; Πϊσ είναι;
Ζνα πρωί ξεκίνθςα να τον βρω, αλλά μετάνιωςα.
Καλφτερα να μθν ξζρω και να φαντάηομαι. Ζνασ
μοναχικόσ ςαν εμζνα;
9. Το μόνο που
λυπάμαι, Άννα... Το μόνο
άραγε; Είναι ότι δεν
πρόλαβα ςχεδόν τίποτα.
Τα περιςςότερα ζμειναν
ςχζδια, λζξεισ πεταμζνεσ
εδϊ και εκεί...
13. -Εκεί πάνω είναι το πζραςμα. Ο Σελίμ το ιξερε γιατί
το είχε ξανακάνει. Ζχει ςθμάδια που είχαν αφιςει οι
μεγάλοι. Πλαςτικζσ ςακοφλεσ πάνω ςτα δζντρα. Άμα
δεν ξζρεισ, χάνεςαι, ςε τρϊει το χιόνι...
14. -Ιταν ζνασ ποιθτισ κάποτε, τον περαςμζνο αιϊνα. Ποιθτισ
ςπουδαίοσ, ζλλθνασ, αλλά μεγάλωςε και ηοφςε ςτθν Λταλία
(…). Τθν άλλθ μζρα με ζνα καράβι από τθν Βενετία γφριςε
ςτθν Ελλάδα, ςτθ Ηάκυνκο, ςτο νθςί του.
15. Ικελε να τραγουδιςει τθν
επανάςταςθ, αλλά δεν ιξερε τθν
γλϊςςα (…) Θ φιμθ ζτρεξε παντοφ. “Ο
ποιθτισ αγοράηει λζξεισ”.
16. Γιατί, μθτζρα; Γιατί δεν ιρκε τίποτα όπωσ το
περιμζναμε; Γιατί; (...) Γιατί ζηθςα τθ ηωι μου
ςε εξορία;